Πολλά έχουν γραφτεί στον ελληνικό, αλλά και στον ξένο Τύπο για τον Τάκη από την Ιεράπετρα Κρήτης, που διατηρεί εδώ και δέκα χρόνια ένα καταφύγιο ζώων, το οποίο από μία μικρή πρωτοβουλία εξελίχθηκε σε μία μεγάλη δομή, παγκόσμιο πρότυπο, για την περίθαλψη και προστασία των ζώων. Η ιστορία του Θεόκλητου Προεστάκη (Takis Shelter) παρουσιάστηκε σε ένα ντοκιμαντέρ, από την Ελένη Αλαφούζου, στο πλαίσιο του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Ρουμπή και σενάριο της Αννας Ποδάρα.
Η κάμερα μας μεταφέρει στο μαγευτικό τοπίο του ελληνικού νησιού, συστήνοντάς μας, εκτός από τον πρωταγωνιστή και τους υπόλοιπους κεντρικούς ήρωες, που δεν είναι άλλοι από την Αριελ, τη Ζήνα, τη Γριούλα και πολλά ακόμη από τα σκυλιά, που πλέον αποτελούν αναπόσπαστα μέλη της οικογένειας του Τάκη.
Από νυχτόβιος dj, που εργαζόταν σε γνωστό μπαρ της πόλης, αποφάσισε να γίνει ερημίτης στο βουνό, όταν βρέθηκε κάποια στιγμή σε μια χωματερή της Ιεράπετρας. Εκεί συνάντησε παρατημένα ζώα, που αναζητούσαν τροφή στα σκουπίδια. Η αρχή ήταν να μεταφέρει στο σπίτι του 20 σκυλιά, σώζοντάς τα από βέβαιο θάνατο.
«Εδωσα όλα μου τα χρήματα στα ζώα. Ακουγα πολλούς να λένε για εμένα “αχ τον καημένο τον Τάκη, τα ζώα τού έφαγαν τη ζωή”», αφηγείται ο ίδιος, μιλώντας για το πώς τον αντιμετώπιζαν οι συντοπίτες του, βλέποντάς τον να χρεοκοπεί.
Οπως λέει όμως, «το θαύμα συνέβη γιατί ποτέ δεν τα παράτησα». Με ενεργή παρουσία στα σόσιαλ μίντια, διέδωσε γρήγορα το μήνυμά του, προβάλλοντας επιτυχώς το σπουδαίο έργο του. Αρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Daily Mail, αλλά και ένα βίντεο στην πλατφόρμα The Dodo, ήταν η αρχή για να εξαπλωθεί η φήμη του σε όλο τον κόσμο.
Στο ντοκιμαντέρ παρακολουθούμε ανθρώπους από τη Γερμανία, την Ελβετία, την Αμερική και την Αυστραλία να έρχονται στην Ελλάδα μόνο για να επισκεφθούν το καταφύγιο, το οποίο πλέον έχει επεκταθεί στα 70 στρέμματα, που πέρα από σκύλους φιλοξενεί γάτες, τραυματισμένα πουλιά και κουνέλια.
Μέχρι στιγμής έχουν υιοθετηθεί περίπου 1.500 σκυλιά, ενώ όλο και περισσότεροι είναι οι εθελοντές που σπεύδουν να βοηθήσουν στο «Takis shelter» ή, αλλιώς, στον «παράδεισο», όπως το χαρακτηρίζουν πολλοί από εκείνους.
