Η Δανάη Δραγωνέα είναι συγγραφέας, συνιδρύτρια της οργάνωσης «Κάθε μία ιστορία» και πρέσβειρα του διεθνούς φεστιβάλ λογοτεχνίας Corfu Literary Festival. Το νέο της βιβλίο «Το νησί που ταξιδεύει στον χρόνο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Διαβάζω ξανά το «Mr Wilder and Me» του αγαπημένου μου Τζόναθαν Κόου, που φιλοξενήσαμε τον Σεπτέμβριο στο πλαίσιο του Corfu Literary Festival. Μέσα από την ιστορία μιας νεαρής Ελληνίδας στα γυρίσματα της «Fedora» στην Κέρκυρα, το βιβλίο μιλάει για το σινεμά, την αλλαγή των εποχών και το τι σημαίνει να βρίσκεσαι στο μεταίχμιο μεταξύ δύο κόσμων.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Διαβάζοντας το «The Extinction of Experience» της Κριστίν Ρόουσεν, συνειδητοποίησα ότι δεν απειλείται μόνο η προσοχή μας, αλλά και η ίδια η ανθρώπινη εμπειρία. Οσο περισσότερο μεσολαβεί η τεχνολογία, τόσο λιγότερο ζούμε τον κόσμο άμεσα και αυτό τελικά μας κάνει λιγότερο ανθρώπινους.
Βρήκατε ποτέ τον μπελά σας επειδή διαβάσατε ένα βιβλίο;
Εχω χαθεί αναζητώντας τον μυστικό κήπο, έχω δοκιμάσει (με αποτυχία) φάρσες εμπνευσμένες από τα βιβλία της Ενιντ Μπλάιτον και έχω προσπαθήσει να πετάξω (με σχετική επιτυχία) την περίοδο που διάβαζα μανιωδώς τον «Μικρό βρικόλακα». Οπότε… ναι, μάλλον έχω βρει τον μπελά μου αρκετές φορές!
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Ανοιξη σε κάποιο από τα αγαπημένα μου καφέ, στην παλιά πόλη της Κέρκυρας.
Υπάρχουν κάποια είδη λογοτεχνίας που προτιμάτε και άλλα που αποφεύγετε;
Αγαπώ τα εφηβικά μυθιστορήματα και μου είναι αδύνατον να διαβάσω οποιαδήποτε ιστορία μπορεί να με κάνει να φοβηθώ.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Το να νιώθω, έστω και για λίγο, ότι ζω τη ζωή κάποιου άλλου – να φοβάμαι, να ελπίζω, να ονειρεύομαι μαζί του.
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο βιβλίο που θα θέλατε να γίνει ταινία;
Το «On Beauty» της Ζάντι Σμιθ, ένα βιβλίο που εξερευνά τις διαφορετικές ταυτότητες και τις συγκρούσεις που μας διαμορφώνουν.
Πώς θα αποκτήσουν θάρρος οι ήρωες του βιβλίου «Το νησί που ταξιδεύει στον χρόνο»;
Πιστεύοντας στον εαυτό τους, προχωρώντας ακόμα και όταν όλα φαίνονται τρομακτικά και ανακαλύπτοντας τη δύναμη που κρύβουν οι ιστορίες – οι δικές τους και των άλλων.
Τι αλλάζει στον ψυχικό κόσμο ενός παιδιού όταν μπαίνει στην εφηβεία;
Ολα γύρω τους –ακόμα και οι ίδιοι– φαίνεται να αλλάζουν συνεχώς, οι έφηβοι αναζητούν την ταυτότητά τους, αμφισβητούν τα δεδομένα και διεκδικούν ανεξαρτησία, ενώ παράλληλα μπορεί να νιώθουν ανασφάλεια ή μοναξιά. Νομίζω ειδικά σε αυτή την ηλικία χρειαζόμαστε ιστορίες που μας βοηθούν να δούμε πέρα από τα στερεότυπα και να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε μόνοι.
