Υπήρξε ένας ερμηνευτής χαμηλών τόνων, με φωνή βαθιά και αισθαντική που μπορούσε με άνεση να κινηθεί μεταξύ του λαϊκού τραγουδιού και της μπαλάντας. Είτε τραγουδούσε την τρυφερή «Αρετούσα» σε στίχους του Αλκίνοου Ιωαννίδη ή το «Για να σε συναντήσω» του Τάσου Λειβαδίτη είτε άλλαζε ρυθμό και τόνο στο «Αστρα μη με μαλώνετε» του Λευτέρη Καμπουράκη ή στο πιο «πιασάρικο» ντουέτο που έκανε με τη Σοφία Βόσσου, «Δεν μετανιώνω», ο Μανώλης Λιδάκης, ο οποίος έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών, έδινε στην ερμηνεία του μια ευαισθησία και μια έγνοια για το μουσικό αποτέλεσμα. Οπως άλλωστε συνήθιζε να λέει στις συνεντεύξεις του, εκείνος επέλεγε τα τραγούδια που θα τραγουδούσε.
«Η φωνή του Μανώλη Λιδάκη έμοιαζε σαν να έρχεται από κάπου μακριά και είχε ουσιαστικό βάθος. Συνέχισε την παράδοση των μεγαλύτερων λαϊκών τραγουδιστών της χώρας όχι ερμηνεύοντας απλώς τα κομμάτια, αλλά αναδεικνύοντας το νόημα πίσω από κάθε στίχο», λέει ο ποιητής και στιχουργός Θοδωρής Γκόνης, με τον οποίο ο ερμηνευτής είχε συνεργαστεί στο παρελθόν, μεταξύ άλλων, στο άλμπουμ «Ο ήλιος του Γενάρη» του 1998. Στον δίσκο, ο κ. Γκόνης υπογράφει τους στίχους από το τραγούδι «Ο μικρός μου αδερφός», το οποίο θυμάται ότι ξεχώριζε ο Λιδάκης. «Αγαπούσε πολύ αυτό το τραγούδι γιατί του θύμιζε κάτι προσωπικό, του ξύπναγε μνήμες ερμηνεύοντάς το. Δεν ήταν ένας απλός τραγουδιστής, ήταν μουσικός».
Ο Μανώλης Λιδάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, ενώ το πραγματικό του όνομα ήταν Εμμανουήλ Σπυρλιδάκης. Σπούδασε θεωρία της μουσικής, κιθάρα και πνευστά από εννέα ετών και εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε κοινό με τις φιλαρμονικές ορχήστρες του Ηρακλείου τη δεκαετία του ’70.
«Συνέχισε την παράδοση των μεγαλύτερων λαϊκών τραγουδιστών όχι ερμηνεύοντας απλώς, αλλά αναδεικνύοντας το νόημα πίσω από κάθε στίχο», λέει ο ποιητής και στιχουργός Θοδωρής Γκόνης.
Κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ το 1982, με τον τίτλο «Μετά από σένα», που είχε κυρίως λαϊκό χαρακτήρα. Ακολούθησαν αρκετοί επιτυχημένοι δίσκοι, όπως «Καράβι απόψε το φιλί» του 1992 που έγινε πλατινένιος (ο ακροατής θα κρατήσει το τραγούδι «Χαλκίδα» σε στίχους του Ηλία Κατσούλη και βέβαια την ερμηνεία «Μάτια παλάτια» του Βασίλη Τσιτσάνη), ενώ ο δίσκος του 1995 «4 κύκλοι τραγουδιών» έγινε χρυσός. Από τη δισκογραφία του ξεχωρίζει επίσης το άλμπουμ «Υλικό ονείρων» του 2001, στο οποίο περιλαμβάνεται, εκτός από το «Για να σε συναντήσω», η ιδιαίτερη μπαλάντα «Εγώ με την αγάπη μάλωσα».
Σταθμός στην καριέρα του ήταν και το άλμπουμ «Ούτε που ρώτησα» του 1990 με λαϊκά τραγούδια σπουδαίων στιχουργών (Παπαγιαννοπούλου, Βίρβος, Νικολακοπούλου, Κραουνάκης, Λελάκης κ.ά.) και τη συμμετοχή εμβληματικών μουσικών και ερμηνευτών (Γαλάνη, Νικολόπουλος, Αρλέτα κ.ά).
Η τελευταία του δισκογραφική δουλειά ήταν το άλμπουμ «Κυρίες, τα σέβη μου», που κυκλοφόρησε πέρυσι, στο οποίο τραγουδάει λαϊκές επιτυχίες σπουδαίων δημιουργών που είχαν ερμηνεύσει μεγάλες κυρίες του ελληνικού τραγουδιού, όπως η Δήμητρα Γαλάνη, η Βίκυ Μοσχολιού, η Χάρις Αλεξίου κ.ά. και θεωρήθηκε μια προσπάθεια επιστροφής του στη δισκογραφία έπειτα από τέσσερα χρόνια απουσίας.
Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο 1η Μαρτίου από τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο Κρήτης, στις 14.00.
