Ενα υπόγειο πάρκινγκ στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, στο νούμερο 35, άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό αλλά αντί για αυτοκίνητα, φιλοξενεί για λίγες μέρες έργα των Γιάννη Τσαρούχη, Γιώργου Μπουζιάνη και άλλων 17 Ελλήνων και ξένων σύγχρονων καλλιτεχνών. Στα εγκαίνια αυτής της πρωτότυπης εικαστικής έκθεσης, που έμοιαζε με underground βερολινέζικο πάρτι σε γκαράζ, οικοδεσπότης ήταν ο Φίλιππος Τσαγκρίδης. Το «Ephemeral party», σε επιμέλεια του ίδιου και της Κατερίνας Χατζή, ξετυλίγει τρεις ιστορίες για το στοιχείο του εφήμερου, αξιοποιώντας, σε όλο του το εύρος, έναν ασυνήθιστο χώρο στο κέντρο της πόλης.
Διασχίζοντας την τσιμεντένια είσοδο το πρώτο που παρατηρήσαμε ήταν τα ζωγραφικά σουρεαλιστικά έργα του Παναγιώτη Λουκά, που αναπαριστούν κόσμους βγαλμένους από παραμύθια αλλά και εφιάλτες. Οι πολύχρωμες μορφές του έδιναν μία φωτεινή νότα στο πρώτο επίπεδο του σκοτεινού πάρκινγκ, που έσφυζε από κόσμο. Η αίθουσα σκιαγραφούσε το «Εφήμερο του ονείρου», με τους πίνακες του καλλιτέχνη να συνομιλούν με τα εξωπραγματικά πλάσματα του Ρόμπερτ Νάβα, αλλά και τις ονειρικές αναπαραστάσεις του Κωνσταντίνου Κακανιά και του Δαυίδ Σαμπεθάι. Από το βάθος της αυτοσχέδιας γκαλερί ακούγονταν οι ήχοι από την περφόρμανς «Bingo», σε σύλληψη του Γιάννη Βαρελά, ενώ λίγο πριν το δεύτερο επίπεδο της έκθεσης, η κυρία Τεπενδρή αποχαιρετούσε το κοινό δηλώνοντας «To die would be banal».
Κατεβαίνοντας στο δεύτερο επίπεδο και περνώντας στο «Εφήμερο του χρόνου», το πρώτο πράγμα που συναντάμε είναι το ποίημα «Κεριά», του Κωνσταντίνου Καβάφη, το οποίο μας εισάγει σε ένα χώρο με κατανυκτική ατμόσφαιρα. Τη σκυτάλη παίρνει η Μαλβίνα Παναγιωτίδη με τις κέρινες γλυπτικές της συνθέσεις, οι οποίες καθώς λιώνουν μας υπενθυμίζουν τη φθορά της ύλης, ενώ εντύπωση προκαλεί και η «μεταλλική γωνιά», με έργα του Δημήτρη Γκέτση, γεμάτη αναφορές στο παρελθόν και στη μυθολογία.
Εχουμε φτάσει πλέον στο -3, όπου εκεί τα έργα μιλούν για το «Εφήμερο της μνήμης». Οι φιγούρες του Γιώργου Μπουζιάνη, που παραπέμπουν στις ξεθωριασμένες αναμνήσεις, βρίσκονται, μεταξύ άλλων, σε διάλογο με τα νέον γλυπτά της Χρύσας Βαρδέα, τις μορφές του Απόστολου Γεωργίου, τα ζωγραφικά έργα, σε μέγεθος καρτ ποστάλ, της Πλαμ Κλάουτμαν αλλά και το μικροτοπίο γεμάτο υβριδικά φυτά που έχει δημιουργήσει ο Μαξ Χούπερ Σνάιντερ.
Σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω, ο πίνακας του Γιάννη Τσαρούχη με τίτλο «Το τέλειον», φαίνεται να αψηφά την αλλοίωση της μνήμης, αναδεικνύοντας τον έρωτα και την αγάπη σε κάτι άφθαρτο, με το έργο όμως να βρίσκεται απομονωμένο από τα υπόλοιπα και τοποθετημένο σε μία κρυφή γωνιά του χώρου.
Η έκθεση «Ephemeral party» διαρκεί έως τις 17 Φεβρουαρίου, από τις 5 μ.μ. έως τις 9 μ.μ. και (Σαββατοκύριακο) από τις 12 μ. έως τις 9 μ.μ.
