Επανεκδόθηκε το εμβληματικό βιβλίο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Κρίστοφερ Χίτσενς (1949-2011) για τα Γλυπτά του Παρθενώνα με τίτλο «The Parthenon Marbles: The Case for Reunification» από τον εκδοτικό οίκο Verso, θυμίζοντας στο διεθνές αναγνωστικό κοινό τα επιχειρήματα του μαχητικού δημοσιογράφου για την επανένωση του μνημείου. Το βιβλίο, που εκδόθηκε πρώτη φορά το 1987 με τον τίτλο τότε «Imperial Spoils: The Curious Case of the Elgin Marbles» και ξανά το 2008, κάνει σήμερα ένα διαφορετικό «γκελ» στην υπόθεση, όπως σημειώνει και σε χθεσινό άρθρο του το περιοδικό Atlantic, καθώς το βασικό επιχείρημα του Χίτσενς ήταν μια επίκληση στην αισθητική αρτιότητα του μνημείου, την επανένωση των ακρωτηριασμένων και διάσπαρτων τμημάτων του, ένα επιχείρημα που όπως έγραφε δεν έχει «απάντηση» από την άλλη πλευρά.
Ο Χίτσενς απέρριπτε με ευκολία τα επιχειρήματα της βρετανικής πλευράς περί μουσείων – κιβωτών του κόσμου, τα οποία τώρα ακούγονται «παλιά» ούτως ή άλλως, και συνήθιζε να χρησιμοποιεί από τότε το παράδειγμα της κομμένης στη μέση Μόνα Λίζα. Ισως πιο δύσκολο να καμφθεί θα ήταν το επιχείρημα για τη δημιουργία απαιτήσεων από τρίτες χώρες για την επιστροφή τεχνουργημάτων και αρχαιοτήτων που έχει στις προθήκες του το Βρετανικό Μουσείο. Αλλά ακόμη και αυτό απορρίπτεται από τον Χίτσενς και το Atlantic –το οποίο επαινεί το Μουσείο Ακρόπολης και την καταλληλότητά του– καθώς, όπως σημειώνει, η διεκδίκηση πρέπει να γίνει με βάση μεν την ιδέα ότι τα Γλυπτά ανήκουν σε όλη την ανθρωπότητα αλλά και ότι ο κόσμος πρέπει να τα δει όπως τα οραματίστηκε ο Φειδίας, ως ενιαίο σύνολο. Ή όπως έγραφε ο Χίτσενς, η επανένωση πρέπει να γίνει ελεύθερα «ως φόρος τιμής στο αδιαίρετο της τέχνης και –γιατί να μην το πούμε χωρίς ντροπή;– στη δικαιοσύνη».
