Ουίσκι με πάγο
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ (2024)
Δημιουργός: Χένρικ Γιάνσον-Σβάιτσερ
Ερμηνείες: Ρολφ Λάσγκαρντ, Αντερς Μόσλινγκ
Μια απολαυστική σειρά με ιστορικό υπόβαθρο και κωμικό χαρακτήρα, που θυμίζει κάτι από το αμίμητο «Doctor Strangelove» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, έφτασε πρόσφατα στην πλατφόρμα του Disney+. Βρισκόμαστε στο 1981, με τον Ψυχρό Πόλεμο να σκιάζει ακόμη τον πλανήτη, όταν ένα σοβιετικό υποβρύχιο χάνει τον προσανατολισμό του και προσαράζει στις ακτές της (ουδέτερης) Σουηδίας. Καθώς η ένταση κλιμακώνεται ανάμεσα στις δύο χώρες, στο παιχνίδι μπαίνουν και οι ΗΠΑ, με την παγκόσμια ειρήνη να τίθεται για άλλη μια φορά εν αμφιβόλω.
Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα που έλαβαν χώρα σε διάστημα 11 ημερών στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η σουηδική μίνι σειρά ανακαλεί με χιουμοριστικό τρόπο την ψυχροπολεμική παράνοια. Από τις πολεμοχαρείς καρικατούρες του Μπρέζνιεφ και του Ρέιγκαν μέχρι τους πιο ψύχραιμους επιτελείς που προσπαθούν να εκτονώσουν την κατάσταση, οι βασικοί πρωταγωνιστές των έξι μισάωρων επεισοδίων χαρίζουν στιγμές γνήσιας σάτιρας και γέλιου. Στο μεταξύ, βέβαια, γίνονται και αρκετές σοβαρές παρατηρήσεις γύρω από τις λεπτές ισορροπίες της διπλωματίας και τον ρόλο των αθέατων ηρώων, που συχνά βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά σε τέτοιες περιπτώσεις.
Bird ★★★
ΔΡΑΜΑ (2024), 119΄
Σκηνοθεσία: Αντρεα Αρνολντ
Ερμηνείες: Μπάρι Κίγκαν, Φραντς Ρογκόφσκι

Από την πλατφόρμα του Cinobo επιλέγουμε το τελευταίο, γλυκόπικρο, φιλμ της Βρετανίδας Αντρεα Αρνολντ, που ρίχνει μια ενδιαφέρουσα ματιά στο κοινωνικό περιθώριο. Εκεί, στο βόρειο Κεντ, η 12χρονη Μπέιλι ζει μαζί με τον νεαρό πατέρα της (Μπάρι Κίγκαν) και τον αδελφό της σε μια κατάληψη. Καθώς ο μπαμπάς της ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την ίδια, εκείνη, που βρίσκεται στο κατώφλι της εφηβείας, περνάει το καλοκαίρι αναζητώντας αλλού την περιπέτεια. Κάπου εκεί θα γνωρίσει τον Μπερντ (Πουλί), έναν μυστηριώδη εκκεντρικό άνδρα, με τον οποίο θα γίνουν φίλοι και η ζωή της οικογένειας θα αρχίσει να αλλάζει. Ο κοινωνικός ρεαλισμός του Κεν Λόουτς αποκτά εδώ ακόμη πιο σύγχρονο πρόσημο για να περιγράψει μια εργατική τάξη η οποία δεν μπαίνει καν στον κόπο να δουλέψει, αλλά ψάχνει διάφορους εναλλακτικούς –και εξωφρενικούς– τρόπους για να βγάλει χρήματα. Φυσικά στο επίκεντρο βρίσκεται η παιδική οπτική, η οποία χρησιμοποιεί τη φαντασία για να ξεφύγει από την πραγματικότητα που επιβάλλει μια πρόωρη ενηλικίωση. Στον αντίποδα, οι νεαροί γονείς φέρονται σαν παιδιά, ανίκανοι να αναλάβουν πραγματικές ευθύνες. Ολος αυτός ο πολύχρωμος καμβάς παρουσιάζεται μέσα από ένα φιλμ με γρήγορους ρυθμούς, εξαιρετικές μουσικές επιλογές, αλλά και κάπως τραβηγμένη διάρκεια, που οδηγεί σε μια σχετική «κοιλιά» προς το τέλος της ιστορίας.

