Flow: η γάτα που δεν φοβόταν το νερό ★★★★
ΑΝΙΜΑΤΙΟΝ (2024), 85΄
Σκηνοθεσία: Γκιντς Ζιλμπαλόντις
Χρυσή Σφαίρα και δύο οσκαρικές υποψηφιότητες για ένα από τα πιο ιδιαίτερα animation που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Ο Λετονός Γκιντς Ζιλμπαλόντις μας στέλνει σε έναν κόσμο όπου η ανθρώπινη παρουσία μοιάζει να έχει εξαλειφθεί. Εμείς ακολουθούμε τις περιπέτειες μιας γάτας, η οποία χάνει το σπίτι της έπειτα από μια πλημμύρα και βρίσκει καταφύγιο σε ένα περαστικό πλεούμενο. Εκεί, σταδιακά θα επιβιβαστεί μια ετερόκλητη ομάδα ζώων (ένα σκύλος, ένας κάστορας, ένας λεμούριος κι ένα γλαροπούλι), τα οποία θα αναγκαστούν να συνεργαστούν, παρά τις διαφορές τους, προκειμένου να επιβιώσουν.
Ξεκινώντας από την ασυνήθιστη επιλογή να μην προσδώσει στα ζώα-πρωταγωνιστές του σχεδόν καθόλου ανθρώπινες ιδιότητες, με πρώτη την ομιλία, ο Ζιλμπαλόντις δημιουργεί έναν οπτικά εντυπωσιακό και θεματικά ουσιαστικό ύμνο στη φύση, που υπάρχει πέρα από τη δική μας παρουσία. Είναι φανερό άλλωστε ότι κάποια μεγάλη αλλαγή έχει συντελεστεί σε αυτό το υδάτινο περιβάλλον – όχι απαραιτήτως καταστροφή, αλλά μεταβολή, την οποία τα ζώα προσπαθούν να ξεπεράσουν μέσα στην ιδιότυπη κιβωτό τους. Τα οικολογικά μηνύματα συναντούν μια γλυκιά αλληγορία πάνω στη δύναμη της συναδέλφωσης και της αλληλεγγύης, ως αντιδότων στη σύγχρονη αποξένωση.
Απρίλης ★★★
ΔΡΑΜΑ (2024), 134΄
Σκηνοθεσία: Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι
Ερμηνείες: Ια Σουκχιτασβίλι, Κάκα Κιντσουρασβίλι
Ειδικό βραβείο της επιτροπής στο τελευταίο Φεστιβάλ Βενετίας για ένα θαρραλέο φιλμ από τη Γεωργία, που αναδεικνύει το σύγχρονο ζήτημα των αμβλώσεων. Κάπου στην ανατολική επαρχία της χώρας, η Νίνα, μια εξειδικευμένη μαιευτήρας, έρχεται αντιμέτωπη με διοικητική έρευνα έπειτα από τον θάνατο ενός βρέφους στη διάρκεια ενός δύσκολου τοκετού. Στα στοιχεία εναντίον της προστίθεται το γεγονός ότι η ίδια προμηθεύει στα κρυφά αντισυλληπτικά χάπια και πραγματοποιεί παράνομες εκτρώσεις στις γυναίκες της περιοχής.
Η Γεωργιανή κινηματογραφίστρια επιλέγει την οδό του ακραίου ρεαλισμού, προκειμένου να κοιτάξει κατάματα τις δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες της πατρίδας της –και όχι μόνο– οι οποίες στερούνται τον έλεγχο του σώματός τους. Ιδιαίτερα στη μικρή επαρχιακή κοινωνία του συντηρητισμού και των προλήψεων, η Νίνα είναι ηρωίδα του αληθινού κόσμου, η οποία ωστόσο θα βρεθεί σε τρομακτική πίεση. Ολα αυτά με ντοκιμαντερίστικη διάθεση στη φωτογραφία και μια ιδιότυπη ερμηνεία από την Ια Σουκχιτασβίλι, η οποία προσδίδει μια παράξενη –αλλά λειτουργική– αποστασιοποίηση στην πρωταγωνίστρια.
Companion ★★★
ΘΡΙΛΕΡ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2025), 97΄
Σκηνοθεσία: Ντρου Χάνκοκ
Ερμηνείες: Σόφι Θάτσερ, Χάρβι Γκίλεν
Ενα απροσδόκητα διασκεδαστικό φιλμ έχει στον πυρήνα του το μοδάτο θέμα της τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο πάντως διαχειρίζεται με έξυπνο τρόπο, προσπαθώντας –και σε μεγάλο βαθμό πετυχαίνοντας– να μείνει μακριά από τα πάμπολλα κλισέ του είδους. Η νεαρή Αϊρις φτάνει μαζί με τον σύντροφό της στο πολυτελές εξοχικό σπίτι μιας παρέας φίλων. Οταν όμως ο ιδιοκτήτης θα βρει τραγικό θάνατο, τα πάντα θα αλλάξουν, καθώς αποκαλύπτεται (και στον θεατή) ότι κάποιοι από τους κεντρικούς χαρακτήρες είναι στην πραγματικότητα… ρομπότ. Ο τρόμος της ΑΙ εδώ πρακτικά αντιστρέφεται, αφού είναι οι άνθρωποι εκείνοι που παίρνουν όλες τις λάθος, παρορμητικές, ανόητες αποφάσεις, που οδηγούν την κατάσταση στα άκρα. Η σάτιρα του φιλμ, βέβαια, δεν μένει εκεί, αλλά επεκτείνεται στο πεδίο των ανθρώπινων σχέσεων, προτού μία ακόμη αφηγηματική στροφή μάς οδηγήσει στο καθαρό θρίλερ, σε στυλ «Τρέξε» του Τζόρνταν Πιλ, μέχρι το λυτρωτικό φινάλε.
Γκραν τουρ ★★★
ΣΙΝΕΦΙΛ (2024), 129΄
Σκηνοθεσία: Μιγκέλ Γκόμεζ
Ερμηνείες: Μαριάνα Ρικάρντο, Τέλμο Τσούρο
Ο διακεκριμένος Πορτογάλος κινηματογραφιστής Μιγκέλ Γκόμεζ («Αραβικές νύχτες»), ενορχηστρώνει ένα παράξενο υβριδικό ταξίδι που διατρέχει τόπους και εποχές. Η αρχή γίνεται το 1918, στη Ρανγκούν της Βιρμανίας, εκεί όπου ο Εντουαρντ, Βρετανός υπάλληλος, πανικοβάλλεται και εγκαταλείπει την αρραβωνιαστικιά του, Μόλι, την ημέρα του γάμου τους. Ετσι ξεκινά ένα ταξίδι σε ολόκληρη την ανατολική Ασία, με τον κυριευμένο από υπαρξιακές αμφιβολίες Εντουαρντ να καταδιώκεται από την αποφασιστική Μόλι από το Μανταλέι μέχρι την Μπανγκόκ και από τη Σαγκάη μέχρι την Οσάκα. Μυθοπλαστικά γυρίσματα και υλικό ντοκιμαντέρ από διαφορετικούς τόπους και εποχές, από την αποικιοκρατία στο σήμερα, δημιουργούν ένα υπερρεαλιστικό σύνολο που βραβεύτηκε για τη σκηνοθεσία του στο Φεστιβάλ Καννών.
Επικίνδυνη πτήση ★★½
ΘΡΙΛΕΡ (2024), 91΄
Σκηνοθεσία: Μελ Γκίμπσον
Ερμηνείες: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Μισέλ Ντόκερι
Ο Μελ Γκίμπσον επιστρέφει στην καρέκλα του σκηνοθέτη ανεβάζοντάς μας στον ουρανό της Αλάσκας για μια αγωνιώδη περιπέτεια. Μια αξιωματικός του FBI (Μισέλ Ντόκερι) μεταφέρει έναν πολύτιμο δραπέτη-μάρτυρα με ένα παλιό αεροπλάνο πίσω στη βάση της. Η σύντομη πτήση, ωστόσο, θα πάρει δραματική τροπή όταν ο πιλότος (Μαρκ Γουόλμπεργκ) θα αποδειχθεί… διπλός πράκτορας. Ο Γκίμπσον διαχειρίζεται με επιτυχία την κλιμάκωση του σασπένς σε ένα ουσιαστικά «μικρό» φιλμ, δίχως ιδιαίτερες πρωτοτυπίες, το οποίο εκτυλίσσεται σχεδόν αποκλειστικά μέσα στην καμπίνα του αεροσκάφους.
