Αν και η Σιμόν ντε Μποβουάρ αποτέλεσε το απόλυτο φεμινιστικό είδωλο της Γαλλίας του ’60, γνωστή για τους αγώνες της υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και για το βιβλίο της «Το δεύτερο φύλο», που κυκλοφόρησε το 1949, δεν ήταν η μόνη στην οικογένειά της που πολέμησε για την υπεράσπιση αυτών των ιδανικών.
Η μικρότερη αδελφή της, Ελέν ντε Μποβουάρ, φαίνεται πως ήταν το ίδιο ρηξικέλευθη όπως η Σιμόν, αλλά και πολύ ταλαντούχα ως ζωγράφος, με τον Πικάσο να χαρακτηρίζει τα έργα της «πρωτότυπα», στην πρώτη της έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι το 1935. Πέρα όμως από την καλλιτεχνική της υπεροχή, σύμφωνα με τον Guardian, η Ελέν διετέλεσε πρόεδρος ενός ξενώνα φιλοξενίας γυναικών στο Στρασβούργο και είχε βάλει την υπογραφή της στο «Μανιφέστο των 343 γυναικών», στο οποίο οι υπογράφουσες δήλωναν πως είχαν κάνει παράνομη έκτρωση. Η ίδια, όμως, και το έργο της πέρασαν στην αφάνεια.
Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό της, η γκαλερί Amar του Λονδίνου έρχεται να αποκαταστήσει αυτή την αδικία με μία έκθεση αφιερωμένη στη μνήμη της, με τον τίτλο «The woman destroyed». «Η αποστολή μας είναι να αναζητήσουμε καλλιτέχνες οι οποίοι έχουν παραγκωνιστεί», σημείωσε στη βρετανική εφημερίδα ο γκαλερίστας Αμάρ Σινγκ, που εντυπωσιάστηκε με τη δουλειά της, την οποία και ανακάλυψε κατά τη διάρκεια της μελέτης του για τους καλλιτέχνες της δεκαετίας του ’30, στο Παρίσι. Ανάμεσα στην Ντόρα Μάαρ, στον Ζαν Κοκτό και σε άλλους σπουδαίους ανθρώπους των τεχνών, βρισκόταν και εκείνη.
Το «The woman destroyed» περιλαμβάνει μια σειρά από χαρακτικά έργα της, που εμπνέονται από τις ιστορίες του ομώνυμου βιβλίου της Σιμόν, μια σπάνια πρώτη έκδοση του οποίου θα συμπεριληφθεί στην έκθεση, αλλά και δεκατρείς ελαιογραφίες και εννέα ακουαρέλες. Αφού ερεύνησε τη σχέση της με την Σιμόν, ο Αμάρ ανέφερε πως παρόλο που η ζήλια και ο ανταγωνισμός δεν έλειπαν, οι δύο αδελφές αλληλοϋποστηρίζονταν και προστάτευε η μία την άλλη. Καλή ήταν επίσης η σχέση μεταξύ της Ελέν και του Γάλλου στοχαστή και συντρόφου της Σιμόν, Ζαν Πολ Σαρτρ, τον οποίο η πρώτη έκρυψε στο σπίτι της την περίοδο που αρνήθηκε το βραβείο Νομπέλ, για να μην τον εντοπίσουν οι παπαράτσι.
«Ηταν πολύ μπροστά από την εποχή της», δήλωσε επίσης στον Guardian για την Ελέν η συγγραφέας και στενή φίλη των αδελφών Μποβουάρ, Κλοντίν Μοντέιλ, η οποία θα ταξιδέψει στο Λονδίνο με στόχο την προώθηση της έκθεσης.
Η καλλιτέχνις δημιούργησε πίνακες με θέμα τη φοιτητική επανάσταση του 1968, καταπιάστηκε με τα γυναικεία ζητήματα στη δεκαετία του ’70, την υπεράσπιση της φύσης και του περιβάλλοντος, ενώ σε πολλούς πίνακές της απεικονίζονται ζώα, καταπιεσμένες γυναίκες και μετανάστριες που έχουν χάσει τα πάντα. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι όλα αυτά τα ζητήματα η Ελέν ντε Μποβουάρ τα έθιξε ζωγραφικά 50 χρόνια πριν. Σε ερώτηση ξένων δημοσιογράφων για το αν η ακτιβίστρια φίλη της θα αγανακτούσε με τη σημερινή κατάσταση, που επικρατεί, η Μοντέιλ απάντησε πως είναι κάτι πιθανό, αλλά ακόμη πιθανότερο είναι να έλεγε ότι δεν θα τα παρατήσουμε: «Είναι απελπισία, αλλά θα συνεχίσουμε».
