Ο Αλέξανδρος Σάντο Τιχομίρ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1994 και σπουδάζει Φιλολογία στο ΕΚΠΑ. Ποιήματα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το τελευταίο του βιβλίο «Τα λυρικά της αγωνίας» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΑΩ το 2024.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Την Αγία Γραφή, την Παλατινή Ανθολογία κι έναν τόμο μελετών για τον Σεφέρη.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Μου άρεσε πολύ μια ιδέα του Ζήσιμου Λορεντζάτου από τα «Collectanea», ότι η γλώσσα δεν είναι δημιούργημα του ανθρώπου. Γενικά η σκέψη του Ζήσιμου Λορεντζάτου έχει μεγάλο ενδιαφέρον και ποιότητα, αλλά χρειάζεται προσοχή, γιατί αισθάνομαι ότι αρκετές φορές γίνεται ακραίος. Αυτό το στοιχείο, όμως, είναι για τον Λορεντζάτο μάλλον αρετή παρά ελάττωμα.
Βρήκατε ποτέ τον μπελά σας επειδή διαβάσατε ένα βιβλίο;
Τα καλά βιβλία δεν έρχονται για να φέρουν ειρήνη, αλλά «μάχαιρα», για να θυμηθώ την Καινή Διαθήκη. Η γνώση, όποια αποκόμισα από αυτά, με απομάκρυνε από πολλούς ανθρώπους κι άλλαξε δραματικά τη ζωή μου.
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Δεν είμαι δύσκολος στην ανάγνωση, συγκεντρώνομαι εύκολα, ακόμη κι αν κάτω απ’ το σπίτι μου γίνονται έργα. Ωστόσο, ένα ήσυχο απόγευμα είναι όμορφο.
Υπάρχουν κάποια είδη λογοτεχνίας που προτιμάτε και άλλα που αποφεύγετε;
Δεν μου αρέσει η εύκολη λογοτεχνία που καταπιάνεται με την επικαιρότητα και την επιφάνεια, πολλές φορές λαϊκίζοντας. Συνεπώς, δεν έχω καμία ένσταση ως προς το είδος, αλλά ως προς το περιεχόμενο.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Κάθε συγγραφέα τον εκτιμώ για διαφορετικούς λόγους. Ομως, αγαπώ πολύ τη γνησιότητα, την ελευθερία, τη λεπτή αισθητική και τον στοχασμό.
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο βιβλίο που θα θέλατε να γίνει ταινία;
Θα ήθελα να δω μια ταινία του Ταρκόφσκι βασισμένη στην ποίηση του Ρεμπό ή του Τρακλ. Θα μπορούσε να το είχε κάνει καλύτερα απ’ όλους. Αλλά είναι αργά πια.
Ποια προσωπική ανάγκη σάς οδήγησε να γράψετε «Τα λυρικά της αγωνίας»;
Η ίδια ανάγκη που με οδηγεί σε κάθε ποιητικό κείμενο, δηλαδή η ποίηση.
Ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα κείμενα του βιβλίου;
Η ιερή αγωνία που γεννιέται μέσα απ’ την πάλη με τον Θεό. Μια οριακή εμπειρία μεταξύ ζωής και θανάτου, περισσότερο παγανιστική παρά χριστιανική. Είναι το βίωμα του θείου έξω από το πλαίσιο ενός ιερού βιβλίου. Μια κατάσταση που θυμίζει σ’ έναν βαθμό τη μανία.
