Την πλήρη αποκατάσταση του κτιρίου-μνημείου του Παλαιού Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης δρομολογεί το υπουργείο Πολιτισμού, προκειμένου το κτίριο να διασωθεί και να επαναλειτουργήσει ως σύγχρονος μουσειακός χώρος.
Οι απαραίτητες μελέτες (αρχιτεκτονική, στατική, γεωτεχνική, ηλεκτρομηχανολικών εγκαταστάσεων και συντήρησης) έλαβαν την ομόφωνη θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων, οπότε πλέον δρομολογείται η ένταξη του έργου στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Βόρειο Αιγαίο»- ΕΣΠΑ 2021-2027.
Το κτίριο του Παλαιού Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης στη Λέσβο, στην περιοχή «Κιόσκι», κατασκευασμένο το 1912. Πρόκειται για τριώροφο κτίριο στη συμβολή των σημερινών οδών Αργύρη Εφταλιώτη και 8ης Νοεμβρίου, με έκταση 1.834 τ.μ. Πρόκειται για ένα μνημειακό κτίριο, ακαδημαϊκής αρχιτεκτονικής που εντάσσεται στον εκλεκτικισμό με επιρροές του Second Empire της Beaux Art.
Το κτίριο διαρθρώνεται σε δύο ορόφους, με διαφορετική διακόσμηση σε κάθε επίπεδο, που ξεχωρίζουν εξωτερικά από περιμετρικό γείσο. Ιδιαίτερα τονισμένη με επίπλαστα διακοσμητικά στοιχεία είναι η κεντρική ενότητα της πρόσοψης, που περιλαμβάνει την κεντρική είσοδο και τον εξώστη. Οι εσωτερικοί χώροι ακολουθούν την τυπολογία των μεγαλοαστικών κατοικιών των αρχών του 20ού αιώνα. Η κεντρική είσοδος οδηγεί μέσω προθαλάμου σε διάδρομο με επίσημους χώρους και χώρους διημέρευσης του ισογείου. Στο πίσω μέρος υπάρχει βοηθητική είσοδος και κλιμακοστάσιο προς το υπόγειο. Το κεντρικό κλιμακοστάσιο οδηγεί στον όροφο όπου αναπτύσσονται οι ιδιωτικοί χώροι και το λουτρό και συνεχίζει στη σοφίτα.
Τα εσωτερικά πατώματα της κατασκευής είναι σε ικανοποιητική κατάσταση. Παρατηρούνται εκτεταμένες βλάβες σε ορισμένους χώρους στον όροφο και στο υπόγειο, σε δάπεδα και τοίχους. Οι προτάσεις συντήρησης αφορούν στα επιχρίσματα, στο ζωγραφικό και ανάγλυφο διάκοσμο (περίτεχνες γύψινες διακοσμήσεις, οροφογραφίες), σε ξύλινα στοιχεία, σε λίθινα στοιχεία, σε δάπεδα με τσιμεντοπλακίδια, μωσαϊκά δάπεδα, μεταλλικά στοιχεία.
Οι κύριοι μηχανολογικοί χώροι χωροθετούνται στο ισόγειο του κτιρίου. Για την πυροπροστασία του κτιρίου, εγκαθίστανται συστήματα πυροπροστασίας, πυρανίχνευσης, συναγερμού, μεγαφωνικής εγκατάστασης, ενώ προβλέπεται και αρχιτεκτονικός φωτισμός ανάδειξης σε επιλεγμένα σημεία.
Το κτίριο από το 1912 έως το 1965 ήταν κατοικία της οικογένειας Βουρνάζου. Από το 1967 έως το 1985 λειτούργησε ως μουσείο και γραφεία του υπουργείου Πολιτισμού και για την επόμενη πενταετία λειτούργησε ως γραφεία του υπουργείου Αιγαίου. Το 1990 το κτίριο επέστρεψε στο υπουργείο Πολιτισμού και λειτούργησε ως μουσείο. Το 2014 τελικά ανεστάλη η λειτουργία του λόγω σοβαρών φθορών.
