«Αντί να ψάχνετε για λύσεις, ψάξτε για τα προβλήματα», λέει κάποια στιγμή η Αγγελική Στελλάτου στην παράσταση «Ματαρόα στον ορίζοντα», στους νέους που περιμένουν στην αποβάθρα του λιμανιού για να επιβιβαστούν στο θρυλικό πλοίο.
Η νέα συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει μια μουσικοθεατρική μυθοπλασία, εμπνευσμένη από το πλοίο «Ματαρόα», που τέτοιες μέρες πριν από περίπου 80 χρόνια μετέφερε 125 Ελληνες καλλιτέχνες, επιστήμονες και διανοουμένους, από την Ελλάδα έως τη νότια Ιταλία. Η Αγγελική Στελλάτου, μία διακριτική φιγούρα ενός σχεδόν αόρατου αφηγητή, μας μιλάει για τους φιλέλληνες Οκτάβιο Μερλιέ και Ροζέ Μιλλιέξ και τον τρόπο με τον οποίο φυγάδευσαν «το καλύτερο κομμάτι» του Ελληνισμού στο Παρίσι, προκειμένου να γλιτώσουν από τη «λευκή τρομοκρατία» που ξεκίνησε μετά τα Δεκεμβριανά.
Η Ελσα Ανδριανού, μέσα από την πρωτότυπη ποιητική της γραφή, θέτει τα θεμέλια για μία παράσταση όπου η μουσική του σκηνοθέτη Θοδωρή Αμπαζή και του Νίκου Κυπουργού συνυπάρχει αρμονικά και στον ίδιο βαθμό με τη δράση και τις ερμηνείες των ηθοποιών.
«Ποιος από αυτούς λες να είναι ο Κορνήλιος Καστοριάδης», σχολίασε μια γυναίκα στον διπλανό της όταν ο θίασος ανέβηκε στη σκηνή ή μάλλον στην προβλήτα του λιμανιού, που δεν καταβρεχόταν από νερό αλλά από θάλασσα γεμάτη διάφανα πλαστικά σημαιάκια. Και όμως, τα ονόματα δεν είχαν καμιά σημασία, αφού η ομάδα των δέκα ηθοποιών έμοιαζε να εκπροσωπεί πολλές ανώνυμες γενιές λαμπρών νέων, οι οποίοι αναμένουν στην άκρη ενός γκρεμού για τη σωτηρία τους.
Αυτοί οι άνθρωποι κοιμούνται και ξυπνούν με την αγωνία τού αν ήρθε το πλοίο, ενώ παράλληλα εμείς παρακολουθούμε μια σειρά επεισοδίων με γεγονότα που συμβαίνουν μεταξύ τους, οργανωμένα μουσικά και χορευτικά στην εντέλεια. Στα μισά της παράστασης εμφανίζεται ένας ακόμη ανώνυμος άνδρας, μεσήλικας, με μόνο στοιχείο της ταυτότητάς του ότι ήταν «επιβάτης του τότε Ματαρόα». Με την παρουσία του φωτίζει τη φράση της Αγγελικής Στελλάτου, καθώς μιλάει στους νεότερους για το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το παρελθόν στις αποφάσεις του μέλλοντος, αλλά και την αδυναμία μιας ολόκληρης γενιάς να πάρει σωστές αποφάσεις λόγω της ιστορικής της άγνοιας. Από εκείνη τη στιγμή όλα αλλάζουν, ακόμη και το ποιος επιβιβάζεται ή όχι στο πλοίο.
Διάρκεια παράστασης έως 12.1, ΚΠΙΣΝ.
