Κατ’ αρχάς, η εισαγωγή: ένα εκστατικό συμφωνικό αριστούργημα, νυχτερινό κι ονειρικό, ρομαντικό κι αισθησιακό – ένα μεθυστικό παιχνίδι ανάμεσα στα υποβλητικά ξύλινα πνευστά και στα αέρινα έγχορδα, ώσπου σε ένα ασύλληπτο tutti, πνευστά και τύμπανα, όλη η ορχήστρα πλέον δίνει ένα σάλτο προς τα ουράνια. Γραμμένη το 1826 από έναν 17χρονο: τον Φέλιξ Μέντελσον-Μπαρτόλντι (1809-1847).
Το σχεδόν ψθυριστό κλείσιμο ξανασυναντάμε στο φινάλε του έργου: σπάνια η μουσική έντυσε με τόσο υπέροχο ήχο τους θεϊκούς στίχους του Μεγάλου Βάρδου: «Γείρατε να κοιμηθείτε/ κι έτυχε να ονειρευτείτε./ Κι ήταν όλα μια οπτασία,/ κι ούτε είχε άλλη ουσία/ το άδειο τούτο κι ελαφρό/ δράμα από ένα όνειρο», στην εκπληκτική μετάφραση του Διονύση Καψάλη (Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας», εκδ. Αγρα, 2012).
Ο κύριος Γκρι σπάνια είναι τόσο αποχαλινωμένος, αλλά αυτή τη φορά δεν θα κάνει κράτει: έχει στα χέρια του τη νέα παραγωγή του απίθανου αυτού Καταλανού μουσικού, του Ζορντί Σαβάλ, και του μουσικού του συνόλου, Le Concert des Nations, καθώς και του φωνητικού συνόλου La Capella Nacional de Catalunya, φυσικά από την εταιρεία Alia Vox: τη σκηνική μουσική του Μέντελσον πάνω στο «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας». Εκπληκτικό: ο μεγάλος ρομαντικός συνθέτης ολοκλήρωσε το έργο στα 34 του και όμως, συνδέθηκε αρμονικά όλο το «σώμα» με το πνεύμα και την ατμόσφαιρα της εισαγωγής που είχε γράψει στα 17 του.
Δεν είναι απλώς μια κασετίνα αλλά ένας τόμος 280 σελίδων, από αυτούς που συνηθίζει στις φροντισμένες παραγωγές του ο Σαβάλ: τέσσερα cd, το πρώτο με όλο το έργο στην πρωτότυπη αγγλική του Βάρδου, το δεύτερο στη γερμανική απόδοση του Ογκαστ Σλέγκελ (αδελφού του Φρίντριχ) συν άλλοι δύο δίσκοι με τις ερμηνείες σε ζωντανή αυτή τη φορά ηχογράφηση.
«Και όλα τα παράξενα της νύχτας/ που πέρασαν θα μείνουν στο μυαλό τους/ σαν τον παροξυσμό ενός ονείρου»…
Επιπλέον, κείμενα-οδηγοί τόσο πάνω στη μουσική όσο και στον σαιξπηρικό κόσμο, και βέβαια, το ίδιο το αρχικό θεατρικό – συν πλούσιο εικονογραφικό και φωτογραφικό υλικό. Για έναν ημίτρελο, κολλημένο φιλόμουσο, λέει ο κύριος Γκρι, αυτό είναι το ιδανικό χριστουγεννιάτικο δώρο.
Πέρα από την ερμηνεία σε όργανα εποχής, το όλο πρότζεκτ συνιστά, στα πρότυπα του Σαβάλ, ένα είδος πρότασης-concept πάνω στην τεράστια, και ευρύτερη, πολιτισμική σημασία τόσο του σαιξπηρικού κειμένου όσο και της μουσικής, που είναι ένα μνημείο του ρομαντισμού στο απόγειό του.
Παράλληλα με την ακρόαση, ο φιλόμουσος γίνεται αναγνώστης που διεισδύει στον μυστηριακό κόσμο της νύχτας από διάφορες και διαφορετικές εισόδους.
Για τον Ελληνα ακροατή/αναγνώστη, ο κύριος Γκρι προτείνει τη μετάφραση του Καψάλη από τις εκδόσεις Αγρα. Είναι τέρψη μοναδική για τους εναπομείναντες λοξούς που ακόμα βρίσκουν ηδονικό το γεμάτο πονηρές, σκοτεινές αιχμές, τελείως μη πολιτικώς ορθό, κλασικό, να συνδυάζουν το Ιντερμέτζο ή το Νυχτερινό ή το εξάλεπτο φινάλε της απόλυτης μέθεξης, με αυτή την ποίηση: «Και όλα τα παράξενα της νύχτας/ που πέρασαν θα μείνουν στο μυαλό τους/ σαν τον παροξυσμό ενός ονείρου»…
