Η χορογράφος Τζένη Αργυρίου είναι η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, όπως αποφάσισε ομόφωνα στη χθεσινή συνεδρίασή του το διοικητικό συμβούλιο της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Καλαμάτας «Φάρις», υπεύθυνης του θεσμού. Η κ. Αργυρίου διαδέχεται την επίσης χορογράφο και χορεύτρια Λίντα Καπετανέα, που ολοκλήρωσε μια επταετή θητεία στη διάρκεια της οποίας το φεστιβάλ ανοίχτηκε σε διεθνείς συνεργασίες και προετοιμάστηκε για δικές του παραγωγές.
Μολονότι η διαδικασία της αλλαγής σκυτάλης δεν έγινε απολύτως ομαλά και με συναινετικό τρόπο, όλοι ελπίζουμε ότι η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια θα διευρύνει περαιτέρω τους ορίζοντες ενός φεστιβάλ που, έχοντας συμπληρώσει 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας στον ελληνικό και διεθνή κόσμο του σύγχρονου χορού, κατέστη η κορυφαία διοργάνωση για τη χορευτική τέχνη στη χώρα μας. Ας θυμηθούμε ότι εκεί έκαναν τα πρώτα βήματά τους Ελληνες χορογράφοι που τώρα διεκδικούν τις μεγαλύτερες σκηνές της Ευρώπης, όπως ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης, ο Χρήστος Παπαδόπουλος, η Πατρίσια Απέργη και πολλοί άλλοι.
Η Καβαλιώτισσα Τζένη Αργυρίου αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης στην Αθήνα. Με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση συνέχισε τις σπουδές της στη Νέα Υόρκη, όπου συνεργάστηκε με διεθνείς καλλιτέχνες και δημιούργησε τα πρώτα της χορογραφικά γραφήματα. Από το 2003 είναι ιδρυτικό μέλος της «Αμορφη Αστική μη Κερδοσκοπική», η οποία αποτελεί μια πλατφόρμα πειραματισμού μεταξύ διαφορετικών μορφών τέχνης, μέσα από την οποία αναδύονται πολυμεσικά έργα και συνεργασίες. Δουλειές της έχουν παρουσιαστεί (ενδεικτικά) στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο φεστιβάλ Rencontres Chorégraphiques Internationales de Seine-Saint-Denis και, βέβαια, στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
Από το 2003 εργάζεται πάνω στη δημιουργία πρωτότυπων χορογραφικών έργων και στην καλλιτεχνική επιμέλεια και υλοποίηση μεγάλης κλίμακας ερευνητικών καλλιτεχνικών προτάσεων. Στα έργα της διακρίνεται το ενδιαφέρον της για την εμπλοκή των παραστατικών τεχνών με άλλες καλλιτεχνικές φόρμες όπως εικαστικά, νέες τεχνολογίες, κινηματογράφος, αλλά και για τη συνεργασία των τεχνών με επιστήμες όπως η Ιστορία, η νευροεπιστήμη, η ανθρωπολογία.
