The End ★★★
ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ (2024), 156΄
Σκηνοθεσία: Τζόσουα Οπενχάιμερ
Ερμηνείες: Τίλντα Σουίντον, Μάικλ Σάνον, Τζορτζ Μακέι
Ενα ακόμη, έστω αντισυμβατικό, μιούζικαλ έρχεται να προστεθεί στη φετινή κινηματογραφική «εσοδεία», αυτή τη φορά διά χειρός του διακεκριμένου ντοκιμαντερίστα Τζόσουα Οπενχάιμερ. Κάποιες δεκαετίες έπειτα από μια περιβαλλοντική καταστροφή, η οποία έχει καταστήσει τον πλανήτη μη κατοικήσιμο, οι τελευταίοι επιζώντες βρίσκονται σε ένα υπόγειο καταφύγιο, στα βάθη ενός παλιού αλατωρυχείου. Η Μητέρα (Τίλντα Σουίντον), ο Πατέρας (Μάικλ Σάνον), και ο Γιος (Τζορτζ Μακέι) ζουν σε ένα άνετο διαμέρισμα, γεμάτο από αριστουργήματα της τέχνης και με προμήθειες τις οποίες παράγουν μόνοι τους δίχως να δίνονται πολλές πληροφορίες επ’ αυτού. Η καθημερινότητα κυλάει με διάφορα «πρότζεκτ» που σκαρφίζονται, μέχρι που εντελώς ξαφνικά στο κατώφλι τους θα εμφανιστεί μια νεαρή γυναίκα, ταράζοντας τις ισορροπίες της μικρής κοινότητας.
Η απόφαση του Αμερικανού κινηματογραφιστή να δώσει μια διαφορετική, τραγουδιστή, διάσταση στους διαλόγους της ταινίας του προσδίδει προφανώς επιπλέον ενδιαφέρον –αν και δεν λειτουργεί πάντα– σε ένα γενικώς μετρημένο σύνολο, που δεν παρασύρεται από μια φαινομενικά μεγαλεπήβολη ιδέα. Ο Οπενχάιμερ δεν προσπαθεί εδώ να κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις περί ανθρώπινης μοίρας ή άλλες τελολογικού τύπου παρατηρήσεις· αντιθέτως, καταγράφει τα μικρά μιας εναλλακτικής ανθρώπινης καθημερινότητας, φέρνοντας στην επιφάνεια κυρίως το στοιχείο της ενοχής που διέπει τόσο τις μεταξύ μας σχέσεις όσο και εκείνες με τον κόσμο γύρω μας.
Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών: Ο πόλεμος των Ροχίριμ ★★★
ΑΝΙΜΑΤΙΟΝ (2024), 134΄
Σκηνοθεσία: Κέντζι Καμιγιάμα
Ακούγονται: Μπράιαν Κοξ, Γκάια Γουάις, Μιράντα Οτο
Ο (παραγωγός) Πίτερ Τζάκσον και η New Line Cinema του «Αρχοντα των δαχτυλιδιών» παίρνουν την, κάπως ρηξικέλευθη, απόφαση να επεκτείνουν το σύμπαν των δημοφιλών ταινιών φαντασίας με ένα ιαπωνικής αισθητικής… anime, επικεφαλής του οποίου τίθεται ο σπεσιαλίστας του είδους Κέντζι Καμιγιάμα. Σχεδόν δύο αιώνες πριν από τον «Πόλεμο του δαχτυλιδιού», στο βασίλειο του Ρόαν ηγεμονεύει ο Χελμ Χάμερχαντ. Μια εξέγερση εναντίον του ωστόσο θα αναγκάσει τον λαό του να εγκαταλείψει τις εστίες του και να καταφύγει σε ένα πολύ γνωστό μας φρούριο. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντίσταση –και στην ιστορία γενικότερα– θα διαδραματίσει η ατρόμητη κόρη του Χελμ, Ηρα, η οποία αντλεί δύναμη από τις θρυλικές πολεμίστριες της φυλής της. Ακολουθώντας σε μεγάλο βαθμό την αφηγηματική δομή των «Δύο Πύργων» και κλείνοντας διαρκώς το μάτι στους φαν του «Αρχοντα», ο Καμιγιάμα δημιουργεί ένα χορταστικό φιλμ, που μας αποκαλύπτει και την ιστορία πίσω από το περίφημο Φαράγγι του Χελμ. Το κατά πόσον οι κώδικες του ιαπωνικού anime «μεταφράζονται» στη γλώσσα του Τόλκιν (και το αντίστροφο) είναι συζητήσιμο, όμως για όσους έχουν μεγαλώσει με τους μύθους της Μέσης Γης, ένας ακόμη ποτέ δεν βλάπτει.
Εδώ ★★½
ΔΡΑΜΑ (2024), 104΄
Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Ζεμέκις
Ερμηνείες: Τομ Χανκς, Ρόμπιν Ράιτ
Ο δημιουργός μερικών από τις πιο αξέχαστες στιγμές στην ιστορία του σινεμά Ρόμπερτ Ζεμέκις («Φόρεστ Γκαμπ», «Επιστροφή στο μέλλον») συνενώνει παλιούς αγαπημένους, προκειμένου να αφηγηθεί την ιστορία ενός συγκεκριμένου τόπου και των ανθρώπων που έχουν φτιάξει εκεί τις ζωές τους. Ξεκινώντας από ένα δάσος της εποχής των γηγενών της Αμερικής και φτάνοντας μέχρι το σήμερα, το ξέφωτο και αργότερα το σπίτι φιλοξενεί μια σειρά από οικογένειες, τις ξεχωριστές στιγμές της καθεμιάς παρακολουθούμε σε παράλληλες αφηγήσεις. Ο Ζεμέκις κρατάει σταθερό το κάδρο του στο σαλόνι του σπιτιού, το οποίο στο μεταξύ αλλάζει έπιπλα, διακόσμηση και ενοίκους – μεταξύ των τελευταίων και ο Τομ Χανκς με τη Ρόμπιν Ράιτ, οι οποίοι χάρη στη θαυμαστή τεχνολογία de-aging μεταμορφώνονται ξανά σε… εικοσάρηδες. Το δε μοντάζ της ταινίας γίνεται μέσα από «πάνελ», τα οποία σε τακτά διαστήματα ανοίγουν την οπτική μας στις διαφορετικές εποχές. Ολες αυτές οι πρωτοτυπίες είναι φυσικά ενδιαφέρουσες, δεν αρκούν ωστόσο για να μεταβάλουν σημαντικά τον μάλλον παλιομοδίτικο (με την έννοια του πολυφορεμένου) χαρακτήρα της ταινίας.
Η σοφία της ευτυχίας ★★★
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ (2024), 90΄
Σκηνοθεσία: Μπάρμπαρα Μίλερ, Φιλίπ Ντελακίς
Εμφανίζονται: Δαλάι Λάμα
Ο πιο ιδιαίτερος ίσως πνευματικός ηγέτης της εποχής μας, ο Δαλάι Λάμα, αποκαλύπτεται μέσα από ένα ντοκιμαντέρ-συνέντευξη, όπου μιλάει για την ουσία της ανθρώπινης ευτυχίας και την ειρηνική συνύπαρξη στον κόσμο. Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ τοποθετούν την κάμερα ακριβώς μπροστά στο πρόσωπο του Δαλάι Λάμα, δίνοντας έτσι την εντύπωση πως εκείνος απευθύνεται στον κάθε θεατή ξεχωριστά. Οι συμβουλές του, κάπου ανάμεσα σε συνεδρία διαλογισμού και απλές –αλλά καθόλου απλοϊκές– παρατηρήσεις, είναι προφανώς αξιοπρόσεκτες, ενώ δεν διστάζει να πάρει θέση και για επίκαιρα ζητήματα, όπως η κλιματική κρίση και η ισότητα των φύλων. Παράλληλα, σε μοντάζ, παρακολουθούμε την ιστορία της δικής του ζωής και κυρίως των διώξεων που έχει υποστεί ως ηγέτης του Θιβέτ από τη γειτονική Κίνα.
Kraven ο κυνηγός
ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2024), 127΄
Σκηνοθεσία: Τζ. Σ. Τσάντορ
Ερμηνείες: Ααρον Τέιλορ-Τζόνσον, Ράσελ Κρόου
Η ιστορία δημιουργίας ενός από τους πιο διάσημους «κακούς» του σύμπαντος της Marvel έρχεται αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες. Ο νεαρός Σεργκέι Κραβίνοφ (Ααρον Τέιλορ-Τζόνσον) έχει μια περίπλοκη σχέση με τον αδίστακτο εγκληματία πατέρα του, Νικολάι (Ράσελ Κρόου), η οποία θα τον οδηγήσει σε ένα μονοπάτι βίας και εκδίκησης. Κάπως έτσι θα γεννηθεί ο μεγαλύτερος και πιο τρομακτικός κυνηγός του κόσμου.
