Maria ★★★
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ (2024), 119΄
Σκηνοθεσία: Πάμπλο Λαρέιν
Ερμηνείες: Αντζελίνα Τζολί, Πιερφρανσέσκο Φαβίνο
Μετά τα «Τζάκι» και «Σπένσερ», ο Πάμπλο Λαρέιν ολοκληρώνει την άτυπη βιογραφική τριλογία του με ένα φιλμ αφιερωμένο στη μεγαλύτερη ντίβα της όπερας, τη Μαρία Κάλλας. Βρισκόμαστε στο 1977 και η Κάλλας ζει πλέον απομονωμένη στο διαμέρισμά της στο Παρίσι, με μόνη συντροφιά τα δύο σκυλιά της, τον πιστό μπάτλερ και την καμαριέρα της. Η υγεία της επιδεινώνεται σταθερά, ωστόσο, μια αναπάντεχη πρόταση για να τραγουδήσει ξανά δίνει καινούργιο ενδιαφέρον στη ζωή της.
Ο Λαρέιν και ο σεναριογράφος του, Στίβεν Νάιτ, προσπαθούν να αποφύγουν μια συμβατική βιογραφία, εστιάζοντας σε ένα συγκεκριμένο διάστημα της ζωής της ηρωίδας τους και καλύπτοντας άλλα καθοριστικά γεγονότα μέσω φλας μπακ. Δομικά η ταινία τους είναι σχεδόν άριστη, χρησιμοποιώντας δύο βασικά αφηγηματικούς μηχανισμούς: έναν γύρω από τον φανταστικό χαρακτήρα του «Μάντραξ» (Κόντι Σμιτ-ΜακΦι), ο οποίος προσωποποιεί την προχωρημένη εξάρτηση μιας Κάλλας που πλέον τρέφεται κυρίως με χάπια και αναλγητικά. Ενας δεύτερος αφορά τις μάταιες πρόβες για την (υποτιθέμενη) επανεμφάνιση, οι οποίες πάντως «ντουμπλάρουν» τις μεγάλες συναυλίες, μεταφέροντάς μας στην εποχή που η Κάλλας έγινε αληθινή divina της όπερας.
Στην ταινία εμφανίζονται αρκετοί περιφερειακοί χαρακτήρες, με πρώτο φυσικά τον Αριστοτέλη Ωνάση, ο οποίος επενδύεται με τα πιο σκοτεινά χρώματα· στον αντίποδα, οι δύο αγαπημένοι υπηρέτες της, ερμηνευμένοι άψογα από τους Πιερφρανσέσκο Φαβίνο και Αλμπα Ρορβάχερ. Στο επίκεντρο βρίσκεται προφανώς η Αντζελίνα Τζολί, αφοσιωμένη, «διαβασμένη», αλλά και κάπως ποζάτη και πορσελάνινη για να υποδυθεί την Κάλλας στην τελευταία εβδομάδα της ζωής της. Αυτή η υπερβολικά ατσαλάκωτη εικόνα διαχέεται με έναν τρόπο και στην υπόλοιπη ταινία, δείχνοντας λιγότερη τόλμη (π.χ. από το «Σπένσερ») και στερώντας μας σε έναν βαθμό τη «Μαρία» που υπόσχεται ο τίτλος.
Wicked ★★½
ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2024), 160΄
Σκηνοθεσία: Τζον Μ. Τσου
Ερμηνείες: Σίνθια Ερίβο, Αριάνα Γκράντε
Το (αμερικανικό) κινηματογραφικό γεγονός της εορταστικής περιόδου έρχεται και στις ελληνικές αίθουσες για να μας στείλει στον φανταστικό κόσμο του «Μάγου του Οζ». Εμπνευσμένο από το επιτυχημένο ομώνυμο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, το φιλμ του Τζον Μ. Τσου αφηγείται την ιστορία δύο νεαρών μαγισσών, οι οποίες συναντιούνται στο Πανεπιστήμιο Σιζ της χώρας του Οζ: από τη μία, της σταθερά περιφρονημένης, λόγω του πράσινου δέρματός της, Ελφαμπα (Σίνθια Ερίβο) και από την άλλη, της πολύ δημοφιλούς Γκαλίντα (Αριάνα Γκράντε). Οι δυο τους θα αναπτύξουν μια παράξενη φιλία, την οποία θα κληθούν να υπερασπιστούν όταν βρεθούν αντιμέτωπες με τις ανώτερες δυνάμεις του κόσμου τους.
Επιχειρώντας να παντρέψουν τα κλασικά χολιγουντιανά μιούζικαλ με μια τεράστια παραγωγή επιπέδου Marvel, οι συντελεστές της ταινίας καταλήγουν σε ένα υπερπληθωρικό σύνολο διαρκείας σχεδόν τριών ωρών, το οποίο στο πρώτο, τουλάχιστον, κομμάτι του βομβαρδίζει τον θεατή με εντυπωσιακές εικόνες, χορογραφίες και ειδικά εφέ, που χτίζουν το παραμυθένιο σύμπαν του Οζ. Πολλά από όσα βλέπουμε εδώ, θυμίζουν κάτι από «Χάρι Πότερ». Οι «κακοί» της ιστορίας, όμως, είναι λιγότερο ευδιάκριτοι, και κάνουν την εμφάνισή τους στο δεύτερο, αρκετά πιο ενδιαφέρον μέρος, εκεί όπου οι δύο φίλες ανακαλύπτουν την πραγματική φύση τους, ενώ ταυτόχρονα από την οθόνη περνούν (ανάλαφρα) κοινωνικοπολιτικά σχόλια. Η Σίνθια Ερίβο και η Αριάνα Γκράντε τραγουδούν, χορεύουν και ερμηνεύουν με κέφι τις ηρωίδες τους, ενώ είναι βέβαιο ότι και μόνο η δική τους παρουσία θα τραβήξει ακόμη περισσότερο κόσμο στις αίθουσες.
48 ώρες στην Ταϊβάν ★★
ΔΡΑΣΗΣ (2024), 100΄
Σκηνοθεσία: Τζορτζ Χουάνγκ
Ερμηνείες: Λουκ Εβανς, Σουνγκ Κανγκ
Η καταιγιστική δράση έχει τον πρώτο λόγο, με τον Λικ Μπεσόν να συνυπογράφει το σενάριο μιας περιπέτειας που εκτυλίσσεται στους δρόμους της Ταϊπέι. Εκείνος (Λουκ Εβανς) είναι πρώην πράκτορας της Δίωξης Ναρκωτικών, ο οποίος βρίσκεται σε αναγκαστική άδεια έπειτα από μια αποστολή που πήγε στραβά. Εκείνη (Σουνγκ Κανγκ) είναι πρώην «μεταφορέας» επικίνδυνων φορτίων, άσος στην οδήγηση γρήγορων αυτοκινήτων. Δεκαπέντε χρόνια έπειτα από μια ερωτική τους περιπέτεια, οι δυο τους θα συναντηθούν ξανά στην Ταϊπέι, όπου θα χρειαστεί να τα βάλουν με έναν πανίσχυρο ντόπιο μαφιόζο και ταυτόχρονα να λύσουν τα προσωπικά τους. Πολεμικές χορογραφίες, κυνηγητά με κάθε μέσο και χιλιάδες σφαίρες συνθέτουν την αδρή περιγραφή ενός αρκετά διασκεδαστικού φιλμ, το οποίο πάντως ξεχνιέται αυτομάτως μόλις τελειώσει το ποπ κορν.
Το βράδυ που ο μπαμπάς μου έσωσε τα Χριστούγεννα ★★
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ (2024), 95΄
Σκηνοθεσία: Χοακίν Μαζόν
Ερμηνείες: Σαντιάγκο Σεγκούρα, Ερνέστο Σεβίγια
Από την Ισπανία μας έρχεται μια χριστουγεννιάτικη κωμωδία με πρωταγωνιστή τον Αγιο Βασίλη και τους… βοηθούς του. Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, ο αγαπημένος άγιος των παιδιών τραυματίζεται σε ένα ατύχημα με το έλκηθρο. Καθώς ο χρόνος για την παράδοση των δώρων πιέζει, το κενό του αναλαμβάνει να αναπληρώσει ο μικροαπατεώνας Σάλβα, ο οποίος αγωνίζεται να αποδείξει την αξία του στον μικρό γιο του και να κερδίσει πίσω την οικογένειά του. Μια έξυπνη ιδέα μετατρέπεται σε φιλμ βγαλμένο από παλιά κυριακάτικα οικογενειακά μεσημέρια, το οποίο στη χώρα μας κυκλοφορεί μεταγλωττισμένο.
