Η Τατιάνα Κίρχοφ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988. Eχει σπουδάσει Ψυχολογία και υποκριτική. Από 27/11 και κάθε Τετάρτη στις 9.30 μ.μ. πρωταγωνιστεί στις «Σύγχρονες τραγωδίες» στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός, σε κείμενο της ίδιας. Το νέο της βιβλίο, «Στο πανηγύρι την έχασα», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Της Βερόνικα Ράιμο, «Ας πούμε πως είμαι εγώ». Πολύ σπιρτόζικη γραφή, με χιούμορ.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
«Στις αρχαίες τραγωδίες ο άνθρωπος αναμετριέται με τον θεό. Στις σαιξπηρικές τραγωδίες ο άνθρωπος αναμετριέται με τον άλλον άνθρωπο. Στις σύγχρονες τραγωδίες ο άνθρωπος αναμετριέται με τον εαυτό του», Δ. Λιαντίνης.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Του Κάφκα το «Γράμμα στον πατέρα μου», βαθιά εξομολογητικό.
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Στα πρώτα χρώματα της μέρας, στην ησυχία, ακούγοντας μόνο τον ήχο της θάλασσας.
Υπάρχουν βιβλία για τα οποία νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
Οχι, συνήθως εμπιστεύομαι το γούστο μου.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Οι ζωντανοί ήρωες και τα δυνατά φιλοσοφικά νοήματα.
Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
Κάνω το εξής: όταν πάω σε ένα βιβλιοπωλείο αγοράζω πολλά βιβλία μαζί, γύρω στα δέκα. Επειτα τα αφήνω μέσα στη σακούλα και όταν τελειώσω κάποιο, βάζω το χέρι στη σακούλα και τραβάω ένα στην τύχη. Δεν μ’ αρέσει να ξέρω ποιο θα είναι το επόμενο που θα διαβάσω. Θέλω –όσο μπορώ– να εκπλήσσομαι.
Με τι τρόπο επηρεάζουν τα βιντεοπαιχνίδια τη ζωή του ήρωα στο βιβλίο σας, του Ιάκωβου;
Λειτουργούν με εθιστικό τρόπο, όπως όλες οι εξαρτήσεις. Ανεβάζουν την ντοπαμίνη, η οποία είναι η ουσία που δημιουργεί ενέργεια και κίνητρο, κι όσο περισσότερο ανεβαίνει, τόσο περισσότερο θέλεις να ξαναζήσεις το ερέθισμα αυτό. Ολο το ζητούμενο τίθεται στο ερώτημα «Τι θυσιάζεις σ’ αυτή τη ζωή για την ντοπαμίνη;». Κι έτσι ερχόμαστε στο κεντρικό θέμα του μυθιστορήματος που δεν είναι άλλο από την ελευθερία. Από την άλλη, βέβαια, στο βιβλίο δεν δαιμονοποιείται η τεχνολογία, ούτε το gaming. Υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκουν καταφύγιο μέσα σ’ αυτά τα παιχνίδια. Για μερικούς ο φανταστικός κόσμος λειτουργεί ευεργετικά.
Πώς βλέπετε τη σημερινή γενιά των νέων; Τι θα πρέπει να κάνει η κοινωνία για να τους «ακούσει»;
Να τους δώσει βήμα. Να μιλήσουν, να ακουστούν. Η νέα γενιά είναι πολύ πιο εξελιγμένη κι από τη δική μου κι από τις προηγούμενες. Είναι παιδιά που έχουν την πληροφορία για το οτιδήποτε ένα κλικ μακριά από το δάχτυλό τους. Παιδιά που είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένα κοινωνικά. Είναι το μέλλον. Αν είναι να αλλάξει κάτι σ’ αυτόν τον κόσμο, θα αλλάξει απ’ την ορμή των νιάτων.
