Εχοντας περάσει ένα χρόνο στη Αγγλία για σπουδές το 2012-2013, ένα από τα πρώτα πράγματα που έμαθα καλά ήταν το περίφημο «my night out». Η μέρα δηλαδή –ή καλύτερα η νύχτα– που οι Βρετανοί όλων των ηλικιών βγαίνουν έξω, πίνουν, χορεύουν, διασκεδάζουν και… πίνουν σε παμπ, μπαρ και κλαμπ, ιδίως οι πιο νέοι, μέχρι πρωίας. Ολα αυτά κατά κανόνα Παρασκευή και Σάββατο.
Σύμφωνα, ωστόσο, με πρόσφατο ρεπορτάζ του Guardian, τα πράγματα στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν πλέον αλλάξει αρκετά. Για να το θέσουμε γενικά, οι άνθρωποι βγαίνουν λιγότερο και επιστρέφουν σπίτι πολύ νωρίτερα, αλλάζοντας συνήθειες δεκαετιών, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν τις δικές τους συνέπειες σε συγγενικές βιομηχανίες, όπως αυτές της διασκέδασης και της μουσικής, που συνιστούν ναυαρχίδες της σύγχρονης «βρετανικότητας».
Οι οικονομικές δυσχέρειες αποτελούν βέβαια (και) εκεί σημαντικό παράγοντα του φαινομένου, όμως είναι και οι ίδιες οι συνήθειες των ανθρώπων που έχουν αλλάξει. Εκεί, για παράδειγμα, που οι ώρες 8 με 10 το βράδυ Σαββάτου ήταν μακράν οι πιο πολυάσχολες για μια παμπ, πλέον το διάστημα 3 με 5 το απόγευμα παρουσιάζει την ίδια ή ακόμη μεγαλύτερη προσέλευση. Επίσης αποτελούν όλο και πιο συχνό φαινόμενο τα μεσημεριανά πάρτι χορευτικής μουσικής, όπου εκατοντάδες ή χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται για να πιουν και να χορέψουν, προλαβαίνοντας να επιστρέψουν σπίτι και για το βραδινό… χουχούλιασμα με Netflix.
Τα αίτια
Η έρευνα της βρετανικής εφημερίδας αποδίδει το φαινόμενο σε διάφορες αιτίες: η πανδημία και η εξ αποστάσεως εργασία «εκπαίδευσε» μια γενιά νέων ανθρώπων στο ότι «είναι Ο.Κ. να κάθεσαι σπίτι», όπου άλλωστε σχεδόν τα πάντα πλέον παραδίδονται κατόπιν παραγγελίας· στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εμφανίζονται όλο και πιο συχνά τάσεις που έχουν να κάνουν με την υγιεινή ζωή, μακριά από ξενύχτια και καταχρήσεις· υπάρχει αυξανόμενη ανασφάλεια με συνεχόμενα περιστατικά ακραίας βίας, ειδικά τις προχωρημένες ώρες. Φυσικά, το γεγονός ότι πριν από μια δεκαετία, περίπου, μια «night out» (εισιτήριο για τα μέσα μαζικής μεταφοράς, είσοδος σε κλαμπ, ποτό) κόστιζε 20 με 25 λίρες, ενώ η αντίστοιχη σημερινή φτάνει τις 80 λίρες, αποτρέπει πολλούς από το να αφήσουν τον καναπέ.
Ολα αυτά, όπως είπαμε, έχουν αντίκτυπο σε μια τεράστια βιομηχανία, η οποία έχει και καλλιτεχνικό πρόσημο. Μπορείτε να φανταστείτε τους επόμενους Arctic Monkeys ή Pet Shop Boys να ξεκινήσουν την καριέρα τους παίζοντας μεσημεριάτικα στο Σόχο;
Στην Αθήνα
Στα καθ’ ημάς, δεν θα λέγαμε ότι το βρετανικό φαινόμενο εμφανίζεται πραγματικά στη νυχτερινή Αθήνα. Σίγουρα τα κλαμπ και οι μουσικές σκηνές, ιδίως στις χειμερινές εκδοχές τους, είναι σημαντικά λιγότερα σε σύγκριση με το παρελθόν, καθώς και ο κόσμος πολύ πιο φειδωλός ως προς την κατανάλωση. Αυτό, όμως, οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην οικονομική δυσπραγία και όχι σε κάποια τάση που μαζεύει τους νέους από νωρίς στο σπίτι· άλλωστε, όταν πολλά από τα μαγαζιά αδειάζουν, θα δει κανείς γειτονικές πλατείες να σφύζουν από ζωή.
