Με τον Κωνσταντίνο Μάσσο ξεναγό στη νέα ατομική έκθεσή του, η γνωριμία με τα νέα έργα του περνάει μέσα από μία διαρκή εναλλαγή μεγάλων διαστάσεων αλληγορικών θεμάτων. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος σε θέματα κλιματικής κρίσης και περιβάλλοντος, ο Κωνσταντίνος Μάσσος μας δίνει μια οπτική καθαρά ποιητική για ζητήματα που, όπως λέει, έχουν στο επίκεντρό τους την πολιτική.
Η έκθεση με τίτλο «Third Life» παρουσιάζεται έως τις 16 Νοεμβρίου στον μεγάλο χώρο της Gallery Genesis του Γιώργου Τζάνερη (Ιπποκράτους 121) σε επιμέλεια Ναταλίας Μητσιώνη. Με λάδι και ακρυλικό τα νέα έργα του Κωνσταντίνου Μάσσου πλημμυρίζουν τις αισθήσεις με την εντύπωση των φυλλωμάτων σε πυκνά δάση να κυριαρχεί ως εντύπωση.
Ομως τα έργα (τα περισσότερα 100Χ100 εκατ.) είναι κατεξοχήν αλληγορίες με σαφές φιλοσοφικό και πολιτικό υπόστρωμα για τον άνθρωπο του 21ου αιώνα. Ο Κωνσταντίνος Μάσσος, άνθρωπος με ουμανιστική παιδεία και βαθιές αναφορές από την ιστορία της τέχνης, έχει προχωρήσει με αυτή την ενότητα σε περισσότερο πυκνές και αφηγηματικές συνθέσεις, στις οποίες δοκιμάζει με επιτυχία την τεχνική της ιστορίας μέσα στην ιστορία και της ψευδαίσθησης ως διαρκές διαθλαστικό στοιχείο.
Οι αφηγήσεις του περιέχουν ενθέσεις επί μέρους ιστοριών μέσα στο κυρίαρχο πλαίσιο αναφοράς που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι το δάσος. Οι ανθρώπινες φιγούρες παραπέμπουν σε αναστοχασμό, σε ενδοσκόπηση, σε περιπλάνηση, σε μετανάστευση, σε εγκιβωτισμό, σε αντανάκλαση, σε οφθαλμαπάτη, σε αποξένωση, σε απόσυρση, σε ενατένιση… Η ανθρώπινη συνθήκη στις αρχές του 21ου αιώνα διερευνάται με ένταση, αλλά μόνο με τον αχό μιας παλίνδρομης κίνησης στον χρόνο. Οι μεγάλες συνθέσεις του Κωνσταντίνου Μάσσου ενορχηστρώνονται σε έναν παγωμένο χρόνο με κινητήριο δύναμη το θρόισμα των δέντρων, το κελάρυσμα του νερού, τα βουβά βήματα. Οργανώνεται μια σχεδόν παγανιστική τελετουργία κάτω από ένα μεγάλο θόλο.
Ωστόσο, η ζωγραφική πράξη είναι παρούσα με πρωτεύοντα ρόλο. Η εμμονή στη λεπτομέρεια δοξάζεται με τρόπο σχεδόν υπνωτιστικό και η χρωματική γκάμα ανάμεσα στα χρυσοπράσινα και τα γαλαζοκάστανα υπογραμμίζεται από τις εκλάμψεις των λεπτομερειών. Τα έργα του Κωνσταντίνου Μάσσου εμφανίζονται με ολοένα και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, με σφρίγος, ωριμότητα και μια διάθεση έκκεντρου σχολιασμού. Η ποίηση της ζωγραφικής του αποκτά αφηγηματική πυκνότητα. Ως στάσεις, ως ενθέσεις, ανάμεσα στα νέα, μεγάλα έργα του, ο θεατής θα συναντήσει και ορισμένα από την προηγούμενη ενότητα, που επιδρά ευεργετικά ως αλλαγή στην ένταση, την πυκνότητα και τη χρωματική παλέτα.
