Κονκλάβιο ★★★½
ΘΡΙΛΕΡ (2024), 120΄
Σκηνοθεσία: Εντουαρντ Μπέργκερ
Ερμηνείες: Ρέιφ Φάινς, Στάνλεϊ Τούτσι, Ιζαμπέλα Ροσελίνι
Από τα πολυαναμενόμενα της χρονιάς, το νέο φιλμ του Εντουαρντ Μπέργκερ («Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο») μας βάζει στο άδυτο μιας από τις πιο μυστικές και αρχαίες διαδικασίες της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας: της εκλογής νέου Πάπα. Πρωταγωνιστής εδώ είναι ο καρδινάλιος Λόρενς (Ρέιφ Φάινς), ο οποίος, έπειτα από την ξαφνική απώλεια του Ποντίφικα, αναλαμβάνει να διοργανώσει το Κονκλάβιο, την ψηφοφορία δηλαδή ώστε να προκύψει ο διάδοχός του. Καθώς η διαδικασία προχωράει, ωστόσο, μια συνωμοσία ικανή να ταράξει συθέμελα την Εκκλησία έρχεται στην επιφάνεια.
Ο Μπέργκερ χρησιμοποιεί τον γοητευτικό τελετουργικό μανδύα του Βατικανού προκειμένου να στήσει μια πολιτική αλληγορία με σύγχρονες προεκτάσεις. Ο διχασμός ανάμεσα σε συντηρητικούς και φιλελεύθερους καρδινάλιους απηχεί άμεσα όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή της Αμερικής και αλλού, όμως η ταινία δεν μένει εκεί. Αντιθέτως, ανοίγει μια σειρά από μεγάλα θέματα, από τον ρατσισμό και την κουλτούρα της ακύρωσης μέχρι τις θεωρίες συνωμοσίας και την τρομοκρατία. Θεωρητικά όλα αυτά μαζί είναι δύσκολο να τα χειριστεί κανείς κινηματογραφικά, όμως ο Μπέργκερ τα καταφέρνει αρκετά καλά, κυρίως χάρη στον ρυθμό που χειρίζεται μέσα από τη μουσική –και την απουσία της– καθώς και στο εξαιρετικό καστ. Τόσο ο Φάινς όσο και οι Στάνλεϊ Τούτσι, Τζον Λίθγκοου, Ιζαμπέλα Ροσελίνι δίνουν υπόσταση στους χαρακτήρες τους, δημιουργώντας στο μεταξύ και μερικές υπέροχες διαλογικές σκηνές. Μοναδικό ψεγάδι της ταινίας είναι το κάπως αμήχανο φινάλε, εκεί όπου οδηγούμαστε σε μια μάλλον τραβηγμένη επιλογή προκειμένου να εξυπηρετηθεί(;) ένα αφήγημα του συρμού.
Εμίλια Πέρεζ ★★★½
ΔΡΑΜΑ (2024), 132΄
Σκηνοθεσία: Ζακ Οντιάρ
Ερμηνείες: Κάρλα Σοφία Γκασκόν, Ζόι Σαλντάνα, Σελένα Γκόμεζ
Μια από τις πιο sui generis ταινίες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια βραβεύτηκε στο περασμένο Φεστιβάλ Καννών για το σύνολο των γυναικείων ερμηνειών. Βρισκόμαστε στο Μεξικό, όπου η ταλαντούχα δικηγόρος Ρίτα (Ζόι Σαλντάνα) έχει γίνει εξπέρ στο να «ξεπλένει» μεγαλοεγκληματίες των καρτέλ ναρκωτικών. Ενας από αυτούς, ο σκληρός «Μανίτας», θα την προσεγγίσει με μια προσφορά από αυτές που δεν μπορεί να αρνηθεί: σε αντάλλαγμα ενός τεράστιου ποσού καλείται να τον βοηθήσει να εγκαταλείψει την παρανομία, κάνοντας αλλαγή φύλου. Οταν το σχέδιο πετύχει, ο «Μανίτας» έχει μετατραπεί πια σε… Εμίλια Πέρεζ (Κάρλα Σοφία Γκασκόν), μια δυναμική επιχειρηματία που φροντίζει όσους έχουν υποφέρει από τη δράση των καρτέλ.
Και μόνον η σύνοψη του φιλμ προετοιμάζει τον θεατή για μια μοναδική ιστορία, όμως είναι η εκτέλεση που κάνει εδώ πραγματικά τη διαφορά. Διότι ο Οντιάρ τολμά να δώσει στην ταινία του έντονη μιούζικαλ διάσταση, όχι στη λογική των ξεχωριστών μουσικών σεκάνς, αλλά εντάσσοντας τα τραγούδια με άμεσο τρόπο στη δραματουργία του. Το αποτέλεσμα είναι ένα σύνολο που αιφνιδιάζει ευχάριστα τόσο με την καλλιτεχνική φρεσκάδα όσο και με τον σύγχρονο χαρακτήρα του, π.χ. ως προς την προσέγγιση σε θέματα φύλου. Στην κεφαλή του εγχειρήματος βρίσκεται προφανώς το γυναικείο καστ, προεξάρχουσας της πληθωρικής Κάρλα Σοφία Γκασκόν, την οποία πλαισιώνουν ιδανικά οι «χολιγουντιανές» Ζόι Σαλντάνα και Σελένα Γκόμεζ.
Παρθενόπη
ΔΡΑΜΑ (2024), 136΄
Σκηνοθεσία: Πάολο Σορεντίνο
Ερμηνείες: Σελέστ Ντάλα Πόρτα, Γκάρι Ολντμαν
Μετά το «Χέρι του θεού», ο σπουδαίος Πάολο Σορεντίνο επιστρέφει εκ νέου στη γενέτειρά του, τη Νάπολη, προκειμένου να αφηγηθεί την ιστορία της Παρθενόπης. Η τελευταία ξεκινάει στα μεταπολεμικά χρόνια, όταν η πανέμορφη νέα κοπέλα γνωρίζει τον έρωτα και τις υπόλοιπες χαρές της ζωής, και φτάνει έως το σήμερα, όταν εκείνη, στα 70 της πια, γυρίζει πίσω στη Νάπολη για να την ανακαλύψει ξανά. Μια ιστορία για το πέρασμα του χρόνου, καθώς και για την αδιάκοπη αναζήτηση της ελευθερίας και της αχόρταγης αγάπης για την πόλη με τα αμέτρητα πρόσωπα.
Terrifier 3 ★★½
ΤΡΟΜΟΥ (2024), 125΄
Σκηνοθεσία: Ντέιμιεν Λεόνε
Ερμηνείες: Λορίν ΛαΒέρα, Ντέιβιντ Χάουαρντ
Δεύτερο –και καλύτερο– σίκουελ στη σειρά ταινιών του Ντέιμιεν Λεόνε, ο οποίος ανανεώνει… αντίστροφα το δημοφιλές είδος του σλάσερ, με βίντατζ αισθητική και ακραία εικονοποιία. Αφού επιβίωσαν από τη σφαγή του Χάλοουιν, η Σιένα και ο αδελφός της προσπαθούν να περάσουν ήρεμα Χριστούγεννα. Ωστόσο, η δολοφονική μανία του Αρτ του Κλόουν ξυπνά και πάλι, με τις γιορτές να μετατρέπονται σε νέο εφιάλτη. Ο b-movie τρόμος συναντά τη μαύρη κωμωδία, σε ένα φιλμ για γερά στομάχια και με έναν πρωταγωνιστή που διεκδικεί τη θέση του ανάμεσα στα είδωλα της συγκεκριμένης υποκουλτούρας. Απολαυστικό, αυστηρά για τους λάτρεις του είδους.
Red One
ΚΩΜΩΔΙΑ (2024), 123΄
Σκηνοθεσία: Τζέικ Κάσνταν
Ερμηνείες: Ντουέιν Τζόνσον, Κρις Εβανς
Αρωμα Χριστουγέννων έχει και η νέα οικογενειακή περιπέτεια με πρωταγωνιστή τον Ντουέιν Τζόνσον. Μετά την απαγωγή του Αγιου Βασίλη, ο επικεφαλής ασφαλείας του Βόρειου Πόλου (Ντουέιν Τζόνσον) πρέπει να συνεργαστεί με έναν διαβόητο κυνηγό επικηρυγμένων (Κρις Εβανς) για να σώσει τα Χριστούγεννα, ξεκινώντας έτσι μια γεμάτη δράση και ταξίδια περιπέτεια σε όλο τον πλανήτη. Στο λαμπερό καστ βρίσκουμε ακόμα τους Λούσι Λιου και Τζ. Κ. Σίμονς.
