Fly me to the moon ★★★
KOMENTI (2024), 132΄
Σκηνοθεσία: Γκρεγκ Μπερλάντι
Ερμηνείες: Σκάρλετ Γιόχανσον, Τσάνινγκ Τέιτουμ
Η περίφημη ιστορία της προσσελήνωσης του 1969 μπλέκεται στα δίχτυα του έρωτα αλλά και των θεωριών συνωμοσίας, σε μία από τις πιο feelgood ταινίες που έχουμε δει το τελευταίο διάστημα. Η NASA προετοιμάζει εντατικά την αποστολή του Apollo 11, ωστόσο η δημόσια εικόνα της υπηρεσίας χρειάζεται επειγόντως ενίσχυση, οπότε προσλαμβάνεται η Κέλι Τζόουνς (Σκάρλετ Γιόχανσον), μια καπάτσα ειδική της επικοινωνίας και του μάρκετινγκ· η άφιξή της θα λειτουργήσει σαν ένας μικρός τυφώνας, αναστατώνοντας τη δουλειά (και την καρδιά) του διευθυντή εκτόξευσης, Κόουλ Ντέιβις (Τσάνινγκ Τέιτουμ).
Ο σκηνοθέτης Γκρεγκ Μπερλάντι και η σεναριογράφος του Ρόουζ Γκίλροϊ δημιουργούν ένα ευχάριστο φιλμ, το οποίο τσεκάρει τα περισσότερα «κουτάκια» με τα κλισέ του είδους, σε αφήνει όμως ταυτόχρονα με το χαμόγελο στα χείλη. Μεγάλο μέρος της επιτυχίας ανήκει φυσικά στη μαγνητική παρουσία της Γιόχανσον, η οποία ερμηνεύει έναν χαρακτηριστικά «αμερικανικό» χαρακτήρα, ισορροπώντας εξαιρετικά ανάμεσα στο δράμα και στην κωμωδία, μιμούμενη διαφορετικές προφορές και γενικώς ενισχύοντας ένα, ούτως ή άλλως, καλοφτιαγμένο σύνολο.
Πάντα υπάρχει το αύριο ★★★½
ΔΡΑΜΕΝΤΙ (2023), 118΄
Σκηνοθεσία: Πάολα Κορτελέζι
Ερμηνείες: Πάολα Κορτελέζι, Βαλέριο Μασταντρέα
Θριαμβευτικό σκηνοθετικό ντεμπούτο με εισπρακτικά ρεκόρ στην πατρίδα της, για την Ιταλίδα Πάολα Κορτελέζι, η οποία βρίσκεται τόσο μπροστά όσο και πίσω από την κάμερα σε μια δραμεντί-φόρο τιμής στα νεορεαλιστικά αριστουργήματα του παρελθόντος. Στη μεταπολεμική Ιταλία, που παλεύει να ορθοποδήσει, η Ντέλια κάνει τα πάντα για να φροντίσει την οικογένειά της: νοικοκυριό, δουλειά, υπηρεσία σε μικρούς και μεγάλους και κυρίως στον πατέρα-αφέντη που την κακοποιεί. Ωσπου κάποια στιγμή θα αποφασίσει να κάνει κάτι και για τον εαυτό της. Η Κορτελέζι κινηματογραφεί ταιριαστά σε ασπρόμαυρο παντρεύοντας (βαρύ) δράμα και κωμωδία, όπως οι νεορεαλιστές, και παράλληλα προσθέτοντας σύγχρονες πινελιές, κυρίως μέσα από τη μουσική. Τόσο η ίδια όσο και ο συμπρωταγωνιστής, Βαλέριο Μασταντρέα, είναι εξαιρετικοί στους βασικούς ρόλους, σε ένα φιλμ που ξέρει να χειριστεί άρτια ακόμη και το στοιχείο του σασπένς όταν αυτό είναι απαραίτητο.
Twisters ★★★
ΔΡΑΣΗΣ (2024), 117΄
Σκηνοθεσία: Λι Αϊζακ Τσανγκ
Ερμηνείες: Ντέιζι Εντγκαρ-Τζόουνς, Γκλεν Πάουελ
Η καλτ (σήμερα) ταινία καταστροφής της δεκαετίας του 1990 αποκτά νέο κεφάλαιο διά χειρός του δημιουργού του οσκαρικού «Minari», Λι Αϊζακ Τσανγκ. Η νεαρή Κέιτ (Ντέιζι Εντγκαρ-Τζόουνς), πρώην «κυνηγός ανεμοστροβίλων» και νυν επιστήμων της μετεωρολογίας, καλείται να βγει ξανά στο πεδίο προκειμένου να βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός επαναστατικού συστήματος συλλογής δεδομένων από τις καταιγίδες. Καθώς η αποστολή της βρίσκεται στο μονοπάτι ισχυρών ανεμοστροβίλων στις πεδιάδες της Οκλαχόμας, η πορεία της θα διασταυρωθεί με μια ομάδα από ενθουσιώδεις ντόπιους youtubers με επικεφαλής τον ανοικονόμητο Τάιλερ (Γκλεν Πάουελ). Ο Τσανγκ ενορχηστρώνει μια σειρά από καλοστημένες –και πολύ εντυπωσιακές– σκηνές δράσης, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά ενός φιλμ, που έχει επίσης ευδιάκριτες –έστω σχηματικές– οικολογικές και κοινωνικές ανησυχίες. Το βασικό ζητούμενο, φυσικά, εδώ είναι η ψυχαγωγία του θεατή, κάτι το οποίο σε μεγάλο βαθμό επιτυγχάνεται, παρόλο που οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές (Εντγκαρ-Τζόουνς και Πάουελ) είναι κάπως αταίριαστοι μεταξύ τους.
Longlegs ★★½
ΘΡΙΛΕΡ (2024), 101΄
Σκηνοθεσία: Οζ Πέρκινς
Ερμηνείες: Μάικα Μονρό, Νίκολας Κέιτζ
Ο ιδιαίτερος δημιουργός ταινιών τρόμου Οζ Πέρκινς επιστρέφει με ένα φιλμ που συμπλέκει την παράδοση του horror με εκείνη του αστυνομικού θρίλερ. Μια νεαρή πράκτορας του FBI με έντονη διαισθητική ικανότητα (Μάικα Μονρό) βρίσκεται στην έρευνα μιας άλυτης υπόθεσης ενός κατά συρροή δολοφόνου, με μυστικιστικά στοιχεία. Καθώς η πλοκή εξελίσσεται, η ίδια ανακαλύπτει μια προσωπική σχέση με τον δολοφόνο, η οποία περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Ο Πέρκινς ακροβατεί αρκετά μεταξύ πραγματικότητας και μεταφυσικού, προτού κάνει τις τελικές αποκαλύψεις του σε ένα άκρως ατμοσφαιρικό φιλμ που αντλεί έμπνευση τόσο από κλασικά μοτίβα του αμερικανικού τρόμου (π.χ. σατανική κούκλα) όσο και από σπουδαία αστυνομικά σαν το «Zodiac» ή το «Seven» του Ντέιβιντ Φίντσερ. Το πάντρεμα είναι σε γενικές γραμμές επιτυχημένο, στερώντας πάντως κάτι από τη φυσικότητα και τον αγωνιώδη τρόπο με τον οποίο (υποτίθεται ότι) φτάνουμε στο φινάλε.
Πρόγευμα στο Τίφανις ★★★★
ΚΟΜΕΝΤΙ (1961), 115΄
Σκηνοθεσία: Μπλέικ Εντουαρντς
Ερμηνείες: Οντρεϊ Χέπμπορν, Τζορτζ Πέπαρντ
Η ταινία-ύμνος στη λάμψη και στην καλή ζωή της Νέας Υόρκης έρχεται σε επανέκδοση. Η θρυλική Οντρεϊ Χέπμπορν ερμηνεύει την εξίσου θρυλική Χόλι Γκολάιτλι, μια ανέμελη Νεοϋορκέζα, η οποία επιδιώκει να εξασφαλίσει έναν πλούσιο σύζυγο. Στον δρόμο της, ωστόσο, θα βρεθεί ο Πολ, ένας άσημος συγγραφέας, επίσης συντηρούμενος οικονομικά από μια ευκατάστατη γυναίκα.
