Στην Πινακοθήκη Dulwich, ένα από τα πιο όμορφα μικρής κλίμακας μουσεία του Λονδίνου, μπορεί κανείς να σταθεί εκστατικός μπροστά στα έργα της Μπερτ Μορισό (1841-1895). Πέθανε μόλις στα 54 χρόνια της, στο απόγειο της δημιουργικότητάς της και στην καρδιά της παρισινής μπελ επόκ. Ηταν η ίδια ιμπρεσιονίστρια, της άρεσε να αποτυπώνει όψεις της καθημερινής ζωής και όσα έβλεπε γύρω της. Η μεγάλη έκθεση στο Λονδίνο γίνεται σε συνεργασία με το επίσης εξαίρετο, μικρής κλίμακας, μουσείο του Παρισιού Μαρμοτάν Μονέ και φέρνει κοντά περίπου 30 αριστουργήματα της Μπερτ Μορισό για να μιλήσουν για το αποτύπωμα αυτής της γυναίκας με όρους την ομορφιά και το φως. Είναι η πρώτη μεγάλη έκθεση για τη Μορισό στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 1950. Υπήρξε καινοτόμος ως γυναίκα ζωγράφος, που στάθηκε ισότιμα εκείνη την εποχή δίπλα σε άνδρες ζωγράφους. Και όχι μόνον ισότιμα, αλλά με τρόπο ρηξικέλευθο εκπροσώπησε το κίνημα του ιμπρεσιονισμού ως ρεύμα νεωτερικό που προχωρούσε την τέχνη. Ηταν ιδρυτικό μέλος των ιμπρεσιονιστών και κέρδισε την αναγνώριση.
Ενδιαφέρουσα διάσταση στην έκθεση είναι η παράλληλη επιλογή ζωγραφικών έργων μεγάλων δασκάλων, του Ρέινολντς, του Γκέινσμπρο και του Φραγκονάρ. Τα έργα τους επιλέχθηκαν ως ενδεικτικά των ευρύτερων ιδεολογικών, τεχνικών και αισθητικών αναφορών της Μπερτ Μορισό, ως αποτέλεσμα μιας νέας έρευνας που αναζητεί τις πηγές της έμπνευσής της. Είχε έναν δικό της τρόπο να σχετίζεται με την κληρονομιά του 18ου αιώνα, από τον οποίο φίλτραρε σπουδές του φωτός, γεωμετρίες των σωμάτων, θεματογραφία και συναίσθημα. Αλλά το ιδιαίτερο, το χαρισματικό, το θείο στοιχείο στην τέχνη της ήταν η μετουσίωση σε κάτι νέο, καινοτόμο, φρέσκο, αέρινο, ολάνθιστο, χωνεμένο στη ρίζα της μνήμης.
Η Μορισό είχε γνώση του παρελθόντος, και ως γυναίκα του 19ου αιώνα γεννημένη σε εύπορο περιβάλλον αστών, το μυθοποιημένο εγγύς παρελθόν ήταν η προεπαναστατική Γαλλία και η γειτονική Βρετανία της ίδιας εποχής. Το θαυμαστό στο έργο της είναι πώς βίωσε την εποχή της, πώς την αποτύπωσε, πώς συνδέθηκε με την πρωτοπορία και πώς έδωσε νέες οπτικές στην αστική ζωή της Γαλλίας, της οποίας ήταν γέννημα θρέμμα. Εχουν μείνει στην παγκόσμια ιστορία της τέχνης τα έργα της, κομψότατα, με βαθιά γνώση της ανθρώπινης συνθήκης. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 10 Σεπτεμβρίου.
Ματιές στον κόσμο
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Εκδοχές του χρόνου
Γεννημένη στη Βοστώνη το 1969, η Αμερικανίδα εικαστικός Σάρα Σζε έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη οπτική γλώσσα διά μέσου ποικίλων εκφραστικών μέσων, γλυπτικής, σχεδίου, εγκαταστάσεων, βίντεο, φωτογραφίας, ζωγραφικής, χαρακτικής και ήχου. Τα έργα της
προσεγγίζουν έναν υβριδικό κόσμο ανάμεσα στην αναλογική και στην ψηφιακή πραγματικότητα. Στο Μουσείο Γκούγκενχαϊμ παρουσιάζεται έκθεση έργων της έως τις 10 Σεπτεμβρίου.
ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ
Αντονι Γκόρμλι
Στη νεοκλασική Βίλα Καστ, στους κήπους του ανακτόρου Μίραμπελ στο Σάλτσμπουργκ, παρουσιάζεται η νέα έκθεση του Βρετανού γλύπτη Αντονι Γκόρμλι ως παραγωγή της διεθνούς αίθουσας τέχνης του Ταντέους Ρόπακ. Με τίτλο «Περιβάλλον», περιλαμβάνει γλυπτά που διερευνούν την έννοια του χώρου, εστιάζοντας στην εσωτερική συνθήκη του ανθρώπινου σώματος μέσα στο περιβάλλον. Το σώμα ως κλειστό και ανοικτό σύστημα, όπως λέει ο Γκόρμλι.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ
Αλι Μακ Γκρο
Το Σμιθσόνιαν έδωσε στη δημοσιότητα αυτό το πορτρέτο της ηθοποιού Αλι Μακ Γκρο από τις συλλογές της Νάσιοναλ Πόρτρετ Γκάλερι, όπου φυλάσσονται προσωπογραφίες από όλους τους τομείς της ζωής. Το είχε ζωγραφίσει ο Τζο Μπόουλερ το 1970, την εποχή που είχε βγει στους κινηματογράφους το δημοφιλέστατο «Λαβ στόρι». Ηταν μια σειρά προσωπογραφιών για τα εξώφυλλα του περιοδικού Τime, που δωρήθηκαν στις συλλογές του Σμιθσόνιαν.
ΛΟΝΔΙΝΟ
Γκίλμπερτ και Τζορτζ
Οι Βρετανοί αρχιτέκτονες SIRS Architects μετέτρεψαν μια ζυθοποιία του 19ου αιώνα σε αίθουσα τέχνης για το καλλιτεχνικό δίδυμο Γκίλμπερτ και Τζορτζ. Βρίσκεται στο Σπάιταλφιλντς του ανατολικού Λονδίνου, περιοχή γεμάτη εστιατόρια και γκαλερί. «Φιλοδοξία μας είναι να αναζωογονήσουμε τον ιστορικό ιστό της περιοχής και να τιμήσουμε τόσο τους καλλιτέχνες όσο και την αρχιτεκτονική κληρονομιά του Λονδίνου», λένε οι αρχιτέκτονες.
ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ
Η Τέιτ αναγεννάτα
Η Τέιτ στο Λίβερπουλ ανακοίνωσε πως θα διακόψει τη λειτουργία της από τον Οκτώβριο 2023 έως το 2025 προκειμένου να γίνουν εργασίες πλήρους αναβάθμισης. Το κτίριο δεσπόζει στο Royal Albert Dock και αποτελεί δέλεαρ για επισκέπτες από όλη τη Βρετανία και το εξωτερικό. Το Λίβερπουλ ανανεώνει διαρκώς την πολιτιστική ταυτότητά του. Εως τον Οκτώβριο, η Τέιτ θα έχει δυναμική συμμετοχή στα τεκταινόμενα στην πόλη, όπως στη 12η Μπιενάλε.
