Νένα Κοκκινάκη: «Πηνελόπη Δέλτα, η ζωή της σαν παραμύθι». Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογιού. Εκδόσεις «Αγκυρα», 2007.
Στο εισαγωγικό σημείωμα που απευθύνει η Νένα Κοκκινάκη στους μεγάλους γράφει ότι «η πρώτη Κυρία της Ελληνικής Παιδικής Λογοτεχνίας» έζησε και δημιούργησε σε μια εποχή, όπου σπάνια οι άνθρωποι κοίταζαν τον κόσμο με τα μάτια των παιδιών». Η Δέλτα, λοιπόν, έθεσε ως στόχο και πέτυχε να «ξυπνήσει στο μυαλό του παιδιού σκέψεις και συναισθήματα ευγενικά και δυνατά» και να του καλλιεργήσει τη διάθεση να χτίζει και να δημιουργεί. Σημαντικό ρόλο έπαιξε σε αυτό ο κόσμος του ιστορικού παρελθόντος, που ανοίχτηκε μπροστά στα μάτια των παιδιών, παρελθόντος που η συγγραφέας του ανά χείρας βιβλίου ελπίζει να «βρει στη συνείδηση των μικρών αναγνωστών την επικαιρότητά του απέναντι στα σύγχρονα, τα δικά τους προβλήματα» – γιατί πολλά παιδιά ακόμη μεγαλώνουν με τα βιβλία της Δέλτα.
Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο, η Νένα Κοκκινάκη, γνωστή για τις αφηγηματικές της ικανότητες (έχει, εξάλλου, στο ενεργητικό της μια σειρά τίτλων μυθοπλασίας για παιδιά και ενηλίκους) διηγείται τη ζωή της Δέλτα σε κεφάλαια επιγραφόμενα «Αλήθεια δεν είναι ό,τι φαίνεται», «Η αγάπη επισκέπτεται το σπίτι», «Ο «φιλντισένιος πύργος»» και δεμένα έτσι στενά, αν και με διαφορετικό τρόπο, τόσο με την παλαιότερη όσο και με τη νεότερη συγγραφέα. Μαθαίνουμε εδώ για την πορεία της βιογραφούμενης από μια πλούσια σε άλλες παροχές, αλλά στερημένη από αγάπη οικογενειακή ζωή στην Αλεξάνδρεια και από μιαν αμήχανη αρχικά σχέση με την Ελλάδα και τα ελληνικά, στην εφηβική αγάπη για τα βιβλία, που ενοχλούσε πολύ τη μητέρα της (η οποία δεν διάβασε ποτέ κανένα από τα βιβλία της κόρης της), στα ταξίδια και στον γάμο της από συνοικέσιο με τον Στέφανο Δέλτα, ο οποίος, εκτός από τις νομικές σπουδές, είχε βαθιά μόρφωση, φιλελεύθερες ιδέες και συνδεόταν με τους κύκλους των δημοτικιστών. Ο έγγαμος βίος, αν και αρμονικός, άφηνε ωστόσο ένα τεράστιο κενό στην καρδιά της Πηνελόπης, το οποίο ούτε τα παιδιά της μπορούσαν να γεμίσουν, μέχρι που έφτασε η χρονιά – ορόσημο, το 1905, τότε που γνώρισε τον Ιωνα Δραγούμη, αλλά και που άρχισε η μεταμόρφωσή της σε συγγραφέα. Η Κοκκινάκη συνεχίζει την ελκυστική διήγησή της μέχρι το τραγικό τέλος, μην παραλείποντας να αναφέρει την καθοριστική επίδραση του Βενιζέλου στη ζωή της Δέλτα, αλλά και τη φιλανθρωπική δράση της.
Το δεύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται ξεχωριστά στα έργα της βιογραφούμενης και στους στόχους τους, καθώς και στην κριτική που τα υποδέχθηκε. Το Γλωσσάρι, που συμπληρώνει την έκδοση, δίνει πολύτιμες πληροφορίες για πρόσωπα και πράγματα, τόπους και ιστορικά γεγονότα, ενώ η Βιβλιογραφία που παρατίθεται σφραγίζει την εγκυρότητα του ερευνητικού, αλλά και άκρως λογοτεχνικού προϊόντος της συγγραφέως – προϊόντος του οποίου η τελική ομοιογένεια κρύβει πάντα πίσω της πολύ μόχθο, πόσω μάλλον όταν πρέπει να είναι ανάγνωσμα και για νεαρές ηλικίες.
