Επί μία ώρα ο Ρόμπερτ Ουίλσον μιλούσε, με αφορμή τη νέα παράσταση που θα φέρει στην Αθήνα την ερχόμενη εβδομάδα και όταν ένιωθε ότι οι λέξεις δεν επαρκούσαν, σχεδίαζε αυτό που ήθελε να πει πάνω σε κόλλες χαρτιού. Οι αφηγήσεις του, προχθές το μεσημέρι, ενώπιον τών δημοσιογράφων περιελάμβαναν σκέψεις για τον χρόνο και τη σιωπή, χιουμοριστικές σκηνές με την Τεξανή αδελφή του και τον τρόπο που έβλεπε τις παραστάσεις του, θεωρητικές κατασκευές για «εσωτερικές οπτικές οθόνες», αλλά και περιγραφές για τον τρόπο της δουλειάς του: «σκηνοθετώ» τα έργα απόλυτα σιωπηλά και ύστερα προσθέτω τον ήχο», την άποψή του για την τέχνη: «αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως είναι η ζώσα εμπειρία. Απολαμβάνω το βίωμα χωρίς διανοητικές ασκήσεις ή αναλύσεις».
Απολαυστικός αφηγητής περιηγήθηκε στον κόσμο του θεάτρου, αναλύοντας το μουσικοθεατρικό δρώμενο «Rumi: In the blink of the eye», που θα παρουσιαστεί στο «Παλλάς», στις 28, 29, 30 και 31 του μηνός, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Θέατρο πέρα από τα όρια» της Αττικής Πολιτιστικής Εταιρείας. Επτά ποιήματα του μυστικιστή σούφι Τζελαλουντίν Ρούμι (1207-1273), τα οποία μερικές φορές εκφέρονται στα φαρσί, μουσική του Κουντσί Εργκουνέρ, εννέα χορευτές δερβίσηδες από την Κωνσταντινούπολη, συνθέτουν ένα θέαμα 70 λεπτών, το οποίο βασίζεται πάνω στο «ανοιγόκλειμα, στο πετάρισμα του ματιού». «Είναι μια μεταφορά του τι βλέπουμε και ακούμε, πώς το αντιλαμβανόμαστε. Οι εσωτερικές εικόνες που επιθυμεί καθένας μας μπλέκονται με αυτές που βλέπει εξωτερικά…», είπε ο Αμερικανός Ρόμπερτ Ουίλσον, κυρίαρχη μορφή του παγκόσμιου πειραματικού θεάτρου. Και κατέληξε ζευγαρώνοντας τα αντίθετα: «Σε αυτό το έργο ενδιαφέρομαι για την απόλυτη ακινησία και την κίνηση μέσα στην ακινησία. Με ενδιαφέρει η σιωπή και αυτό που ακούμε μέσα στη σιωπή».
