Η ζωή στις κακόφημες δυτικές συνοικίες του Σικάγο ήταν γεμάτη περισπασμούς, αλλά όχι αντικατοπτρισμούς. Ο μικρός Πάτρικ Μπέβερλι μεγάλωσε δίχως πατέρα, καθώς εκείνος είχε υποταχθεί στον εθισμό στα ναρκωτικά. Στο σπίτι του συχνά δεν υπήρχε ρεύμα. Ο ίδιος, όταν κέρδισε τα πρώτα καλά χρήματα στο ΝΒΑ, είχε εξηγήσει στην ιστοσελίδα του Forbes ότι «ήμασταν δέκα με 12 παιδιά σε τρίκλινα δωμάτια. Ενα δωμάτιο για όλα τα αγόρια και ένα δωμάτιο για όλα τα κορίτσια. Δύο κουκέτες σε κάθε δωμάτιο. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρχε χώρος για τηλεόραση, συρταριέρες ή οτιδήποτε άλλο. Εβαζα μια κουκέτα στο σαλόνι για να μένω μόνος». Η συγκατοίκηση με ξαδέρφια της μητέρας του, Λίζα, ήταν απαραίτητη για να τα βγάλουν πέρα.
Στο σπίτι (στο οποίο η γιαγιά του τον έβαζε συχνά να παρακολουθεί μαζί της τις ταινίες «Νονός») υπήρχε μόνο ένας καθρέφτης. Λέγεται ότι ο 37χρονος πια «PatBev» –άλλοτε παίκτης του Ολυμπιακού με κόουτς τον Παναγιώτη Γιαννάκη (το 2009-10), πρώην συμπαίκτης του Αντετοκούνμπο στους Μπακς, του ΛεΜπρόν στους Λέικερς, των Λέοναρντ-Τζορτζ στους Κλίπερς και του Χάρντεν στους Ρόκετς και μέχρι πέρσι γκαρντ της Χάποελ Τελ Αβίβ– δεν τον κοιτούσε ποτέ. Η μαμά του θεωρούσε ότι ντρεπόταν για τη ζωή του. Εκείνος, ωστόσο, είχε εξηγήσει χρόνια μετά πως ήθελε να δει κατάματα τον εαυτό του μόνο όταν «θα βγάλω τη μητέρα μου και τα αδέρφια μου από εκείνη την “τρύπα”». Συνέχισε αυτήν την «τακτική» και στο Λ.Α., όταν ως παίκτης των «Κλιπς» συνήθιζε να γεμίζει τον καθρέφτη του με κίτρινα χαρτάκια σημειώσεων στα οποία έγραφε στόχους όπως «πρωτάθλημα», «βραβείο κορυφαίου αμυντικού της χρονιάς» κ.ά., ώστε να τους υπενθυμίζει στο μυαλό του κάθε πρωί που έριχνε νερό στο πρόσωπό του.
Για να καταφέρει πολλά από αυτά, υιοθέτησε τον ρόλο του «κακού». Τον αγκάλιασε, τον λάτρεψε, σχεδόν τον… αποθέωσε, αν και συχνά δεν του «τσαλάκωνε» απλώς την έξωθεν μαρτυρία, αλλά του έκανε και κακό. Δεν ήταν μόνο οι προκλήσεις, το δυναμικό παιχνίδι στο παρκέ. Εξελίχθηκε σε μία περσόνα που ο Μπέβερλι δεν κατόρθωνε να διαχωρίζει από το γήπεδο.
Η τελευταία κατηγορία ενδοοικογενειακής βίας
Στις 15 Νοεμβρίου, έγινε γνωστό ότι ο πρώην γκαρντ του NBA συνελήφθη στην κομητεία Φορτ Μπεντ του Τέξας, με την κατηγορία επίθεσης σε συγγενή. Οι αρχές δήλωσαν ότι βρέθηκε στις φυλακές της κομητείας, όμως αφέθηκε ελεύθερος καταβάλλοντας εγγύηση 40.000 δολαρίων. Ο Μπέβερλι έγραψε στο X (πρώην Twitter): «Σας παρακαλώ μην πιστεύετε όλα όσα βλέπετε στο διαδίκτυο. Ελπίζω όλα να πάνε καλά». Η δικηγόρος του, Λετίσια Κινόνες-Χόλινς, δήλωσε πως «ο Πάτρικ Μπέβερλι δεν έχει ποινικό μητρώο. Νοιάζεται βαθιά για τη μικρή του αδερφή, μια νεαρή κοπέλα, μια ανήλικη. Δεδομένου ότι, όταν τη βρήκε απροσδόκητα μόνη στο σπίτι με έναν 18χρονο άνδρα στη μέση της νύχτας, ήταν εύλογα ανήσυχος, όπως θα ανησυχούσε οποιοσδήποτε αδελφός για την αδερφή του».
Yal Pray for the Fam❤️Luv pic.twitter.com/TGORaFzn58
— Patrick Beverley (@patbev21) November 15, 2025
Κι ενώ αρχικά φερόταν να είχε επιτεθεί στον 18χρονο φίλο της αδερφής του, την Τρίτη (18/11) ήρθαν στη δημοσιότητα νέες λεπτομέρειες, καθώς η 15χρονη κοπέλα κατέθεσε πως ο Αμερικανός γκαρντ την άρπαξε από τον λαιμό με τα δύο χέρια του, τη σήκωσε και άσκησε πίεση για 20–30 δευτερόλεπτα, μέχρι που εκείνη ανέφερε ότι δυσκολευόταν ν’ αναπνεύσει. Οι αρχές εξήγησαν πως πρόκειται για κακουργηματική πράξη 3ου βαθμού, αναφέροντας ότι «ο πρώην παίκτης του NBA κατηγορείται ότι γρονθοκόπησε την αδελφή του στο μάτι και την έπιασε από τον λαιμό για 30 δευτερόλεπτα. Οταν έφτασε στο σπίτι, την έριξε στο έδαφος, με αποτέλεσμα εκείνη να μην έχει οξυγόνο και να μην μπορεί να αναπνεύσει για 20 με 30 δευτερόλεπτα».
Ο κακός μπελάς «PatBev»
Ο Μπέβερλι ζει με τη νοοτροπία που έμαθε εκείνες τις πρώτες μέρες της παιδικής του ηλικίας στο Σικάγο: «Δουλειά, δουλειά, δουλειά μέχρι να μην μπορείς άλλο. Και όταν δεν μπορείς άλλο, δούλεψε περισσότερο», συνηθίζει να λέει. Συχνά, όμως, αυτό δεν έφτανε. Οπως δεν έφτανε και ένα απλό προσωπείο του σκληρού κακού. Χρειαζόταν να γίνει, να συμπεριφερθεί αναλόγως. Την έλλειψη υψηλού επιθετικού ταλέντου την «καμουφλάρισε» από πιτσιρικάς με σκληράδα που πολλές φορές ξεπερνούσε τα όρια. Στα Playoffs του 2013, ως παίκτης των Ρόκετς, χτύπησε σε μία ανύποπτη φάση τον Ράσελ Ουέστμπρουκ των Θάντερ στο γόνατο και έβαλε τέλος στη σεζόν του. Στην Οκλαχόμα Σίτι ακόμη λένε ότι αυτό τούς κόστισε τον τίτλο.
Το 2021, έσπρωξε με δύναμη τον Κρις Πολ, κατά τη διάρκεια ενός τάιμ άουτ. Στην αρχή, ακόμη και οι «αντιρρησίες» του πίστευαν ότι κάθε φορά που κολλούσε το πρόσωπό του στη μούρη ενός αντιπάλου πρόσφερε απλώς περιεχόμενο στα ΜΜΕ. Μονάχα που όλα αυτά μπορεί κάποτε να ήταν χαριτωμένα, αλλά σκιαγράφησαν τελικά μια ανησυχητική εικόνα, όταν κάθε αντίστοιχο περιστατικό «στοιβαζόταν» το ένα πάνω στο άλλο. Απολάμβανε να εκνευρίζει κάθε σταρ της άλλης ομάδας, αρνούνταν να απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων οι οποίοι… δεν είναι συνδρομητές στο podcast του και στο τέλος της σεζόν 2023-24, όταν αγωνίστηκε για λίγο στους Μπακς πλάι στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, έκλεισε με άσχημο τρόπο τη χρονιά. Στο τελευταίο ματς του 1ου γύρου των Playoffs και τον αποκλεισμό από την Ιντιάνα, ο Μπέβερλι πέταξε δύο φορές μία μπάλα σε οπαδούς πίσω από τον πάγκο, χτυπώντας μάλιστα μια γυναίκα στο κεφάλι.
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επιμένουν ακόμη και σήμερα ότι «ο Πάτρικ είναι τέλειος αν τον έχεις συμπαίκτη, αλλά ανεπιθύμητος, τον μισείς αν είναι αντίπαλός σου». Πέρσι δεν βρέθηκε καμία ομάδα να του προσφέρει συμβόλαιο στο ΝΒΑ και επέλεξε τη Χάποελ Τελ Αβίβ με κόουτς τον Στέφανο Δέδα (νυν βοηθό του Δημήτρη Ιτούδη στη ίδια ομάδα), όμως τον περασμένο Φεβρουάριο η διοίκηση τον απέβαλε και τον έδιωξε. Το γεγονός ότι στις ΗΠΑ αγωνίστηκε για έξι ομάδες τις τελευταίες τέσσερις σεζόν, ήταν μία σαφής ένδειξη ότι βαρέθηκαν τις παραξενιές του.
Παραλίγο «βαποράκι» και όλα για τη μητέρα του
Ο Σταν Χιθ, ένας από τους βοηθούς προπονητές στο Πανεπιστήμιο του Αρκάνσο όπου ο Μπέβερλι έπαιξε τη διετία 2006-08, θυμάται ότι ο χεντ κόουτς Λαμόντ Μπράιαντ θαύμαζε μεν την άγνοια κινδύνου του Πάτρικ, αλλά έλεγε ότι «ενώ κανείς δεν μπορούσε να τον σταματήσει στις τέσσερις γραμμές, εκτός γηπέδου μόνο ο Πάτρικ μπορούσε να σταματήσει τον εαυτό του». Οταν στο ΝΒΑ τον ρωτούσαν ποιοι είναι οι φίλοι του, απαντούσε απλώς «οι συμπαίκτες μου. Αγαπώ λίγο περισσότερο τους Ντέρικ Ρόουζ και Ουίλ Μπάινουμ, που είναι επίσης από το Σικάγο, όμως εκτός από τους συμπαίκτες μου δεν χρειάζομαι άλλους φίλους».
Πήρε το παρωνύμιο «Mr. 94 feet», επειδή κυνηγούσε τον αντίπαλο γκαρντ και στα 94 πόδια του παρκέ. Ο δρόμος του δεν ήταν εύκολος. Επιλέχθηκε μεν στο Νο 42 του ντραφτ του 2008 από τους Λέικερς, όμως το ίδιο καλοκαίρι υπέγραψε στην ουκρανική Ντνίπρο και η μητέρα του μετακόμισε μαζί του. Οταν κάποια βράδια έπεφτε το ρεύμα από το ασταμάτητο παιχνίδι του 20χρονου Πάτρικ με videogames, η Λίζα του έλεγε: «Μην ανησυχείς, το έχουμε περάσει πάλι αυτό». Εκείνη υποχρεώθηκε να κάνει τρεις δουλειές (τηλεφωνική εξυπηρέτηση, νύχια και μπέιμπι σίτινγκ) για να μεγαλώσει τα παιδιά της και συχνά, όταν έπαιρνε τον μικρό Πατ από τις προπονήσεις, του έλεγε μέσα στο αυτοκίνητο: «Ασε με να κοιμηθώ 10-15 λεπτά, ξύπνα με όταν το ρολόι δείξει την τάδε ώρα, για να φτάσουμε ασφαλείς στο σπίτι».
Ο Μπέβερλι κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια το ρολόι στο καντράν, ώστε να μην απογοητεύσει τη Λίζα. Επλασε το μπασκετικό όνειρό του «ώστε να βγάλω τόσα χρήματα όσα χρειάζονται για να μη δουλέψει ποτέ ξανά», είχε εξηγήσει στους «L.A. Times». Το κατάφερε με τα συνολικά 82 εκατ. δολάρια που κέρδισε στο ΝΒΑ. Νωρίτερα, έκανε υπομονή με τις δυσκολίες και μοιραζόταν ένα φούτερ με έναν ξάδερφό του. Δεν επηρεαζόταν από συντρόφους της μητέρας του που ήταν έμποροι ναρκωτικών και όλα άλλαξαν με δύο απώλειες. Η πρώτη, όταν ένας σύντροφος της Λίζα έπεσε νεκρός από οκτώ σφαίρες και η άλλη, όταν ο 16χρονος τότε Πάτρικ χρειάστηκε να αναγνωρίσει το πτώμα ενός συνομήλικου ξαδέρφου του, από υπερβολική χρήση ηρωίνης. «Αν δεν είχα στραφεί στο μπάσκετ, θα είχα γίνει ο καλύτερος διακινητής ναρκωτικών στο Σικάγο», είχε ομολογήσει αφοπλιστικά σε μία συνέντευξή του.
Ο Πάτρικ Μπέβερλι είχε γίνει μπαμπάς από την ηλικία των 20 ετών. Τότε λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του σε αυτοκινητικό ατύχημα. Στα podcasts του έχει τονίσει πως σκέφτεται συχνά όλα όσα έχει υπομείνει για να φτάσει σε αυτό το σημείο. Πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με το μπάσκετ και τον έκαναν να λέει ότι «μάλλον είναι μετατραυματικό στρες». Δεν ξεχνά την αβεβαιότητα όταν αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιο για αντιγραφή σε διαγώνισμα και φοβήθηκε ότι αυτό θα διαλύσει το μπασκετικό όνειρό του. Μετέτρεψε την αμφισβήτηση σε κίνητρο, την απόρριψη σε «καύσιμο» που όμως ενδεχομένως μεγάλωσε υπερβολικά τη «φλόγα» μέσα του.
Patrick Beverley has been clapping in opponents’ faces since his days in high school on the West Side of Chicago 😂
Homecoming next year? pic.twitter.com/7ZhH5fxwoy
— Bulls on CHSN (@CHSN_Bulls) March 5, 2019
Πίστεψε στην αξία του να είναι ανατρεπτικός, ενοχλητικός, έστω κι αν πολλές φορές στα κρυφά, μαθεύτηκε ότι τακτικά μοιράζει χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων σε άστεγους στο Σικάγο. Ωστόσο, στη γενικότερη συμπεριφορά του, ίσως το παράκανε και όπως εκείνος από παιδί απορούσε αν όλα όσα πέρασε αξίζουν, πλέον αυτή την ερώτηση την κάνουν πολλοί γύρω του. Αυτό εξακολουθεί να μην το απασχολεί. Oσο θυμωμένος κι αν εμφανίζεται διαρκώς, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να απαντά «ναι» κάθε φορά που η μητέρα του τον ρωτά: «Είσαι χαρούμενος;». Και να επιμένει ότι «ποτέ δεν συμπεριφέρομαι σαν κάτι που δεν είμαι. Αν δεν έπαιζα μπάσκετ, θα ήμουν στους δρόμους. Το λέω αυτό για να ρίξω φως στο γεγονός ότι τα πράγματα είναι χάλια εδώ έξω. Είναι δέκα εκατομμύρια παιδιά σαν εμένα. Παιδιά στη Νέα Υόρκη, στο Σικάγο, στο Λος Aντζελες, στο Oκλαντ, στην Ατλάντα, που περνούν το ίδιο πράγμα και δεν το βγάζουν έξω. Δεν έχουν φωνή. Γι’ αυτό μιλώ και παλεύω εκ μέρους τους».
“It’s 10 million kids just like me. In New York, Chicago, L.A., Oakland, Atlanta, who go through the same thing and don’t make it out; they don’t have a voice. I speak for them. I hoop for them.” I profiled Patrick Beverley for @BleacherReport #BRmag: https://t.co/xhNFDbMpNe pic.twitter.com/Fkb9rxiYUE
— Mirin Fader (@MirinFader) October 10, 2019
