Είναι παράδοξο σε μια πόλη όπου κάθε εβδομάδα γιορτάζεται ψηφιακά κάποιο νέο opening με αμέτρητα άρθρα, να εξακολουθεί να είναι δύσκολο να βρεις ένα απλό ωραίο μπαρ. Oχι κοκτέιλ μπαρ με «κόνσεπτ», ούτε all day café με αυγά, brunch και ψηφιακούς νομάδες στο πληκτρολόγιο· ένα κανονικό μπαρ, με σχετικό σκοτάδι και ανθρώπους που θα σε περιποιηθούν. Περιττό να τονιστεί ότι συνήθως έτσι είναι τα πιο παλιά μπαρ, κάποια από τα πολύ παλιά. Μπαίνεις, κάθεσαι κοντά στη μπάρα, είναι κάπως ατμοσφαιρικά, παίρνεις ένα ποτό και μπορείς να μιλήσεις με τον διπλανό σου.

Μια γειτονιά που ίσως εξακολουθεί να γεννά νέα ωραία μέρη είναι η Κυψέλη. Με τα ετερόκλητα μαγαζιά στην Αγίας Ζώνης, τα oldies της Φωκίωνος και το αθάνατο Au Revoir στην Πατησίων, έχει τη δική της αξιόλογη σκηνή. Εκεί, στη γωνία Τήνου και Κομνά Τράκα, πολύ κοντά στην πλατεία Αγίου Γεωργίου έχει ανοίξει το Komna Traka (τονίζεται Κόμνα). Eνα μαγαζί γωνία, πάνω στον πεζόδρομο, γιορτάζει σε λίγες μέρες τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του. Τον χειμώνα του ’24 τέσσερις φίλοι βρήκαν το ενοικιαστήριο και με κοινή πίστη ότι η Κυψέλη είναι πια μια ώριμη γειτονιά για να επενδύσεις, το δοκίμασαν. Ο χώρος ήταν κάποτε ζαχαροπλαστείο· κράτησαν την ταμπέλα, που με τα χρόνια έχασε ένα «ζ» και πλέον γράφει «αχαροπλαστείο-αρτοποιείο», και το μωσαϊκό στο πάτωμα, που ήθελε πολλή δουλειά για να σωθεί. Μια φίλη τους αρχιτέκτονας τους βοήθησε να το στήσουν εκ νέου: τσιμεντένιες κολόνες, ρετρό έπιπλα, ένα μπαρ με καμπύλες, καθρέφτη και καπλαμά, ξύλα δουλεμένα στο χέρι από τον Μάριο Νίκολι, έναν από τους ιδιοκτήτες που ασχολείται με την ξυλουργική σαν χόμπι. Το επισκέφτηκα βράδυ Τρίτης, δεν ξέρω πώς είναι τα Σάββατα το μεσημέρι. Εκείνο το βράδυ, πάντως, ήταν ένα καθαρόαιμο καταφύγιο, τυπικό, με επιλεγμένη μουσική, ένα πλήθος φροντισμένο και καλή εξυπηρέτηση. Και μια έκπληξη που θα φανερώσω στο τέλος.

Μαθαίνω πως ανοίγει από τις 8 το πρωί για καφέ, σερβίρουν Area 51, με χαρμάνι Βραζιλίας και μερικά single estate (υποψιάζομαι πως υπάρχει κόσμος που το μετατρέπει σε «γραφείο») και συνεχίζει ως τη 1.00 τις καθημερινές – λίγο πιο αργά κλείνει τα Σαββατοκύριακα. Το πρωί μια φίλη λέει πως μυρίζει καφές και ζεστό ψωμί: σερβίρουν τοστ με κατσικίσιο τυρί, χοιρομέρι και μαρμελάδα βατόμουρο, πατημένο στην ψηστιέρα και αλειμμένο απ’ έξω με λίγο βούτυρο για να γυαλίσει και να χρυσίσει το ψωμάκι. Υπάρχει κι ένα tuna melt, γιατί τίποτα δεν λέει «μπαρ» όσο ένα περιποιημένο τοστ. Στα ποτά, το Komna Traka μένει στα κλασικά: Νεγκρόνι, Μανχάταν, Μαργαρίτες και τέτοια συναφή. Κρασί για όποιον το προτιμά κι ένα μικρό μενού με σνακ. Η έκπληξη είναι το νόστιμο τυλιχτό τους, σε αφράτη πίτα με χοιρινό λαιμό, ντομάτα, σος άνηθου, ένα λιχούδικο σουβλάκι, το οποίο πολλές φορές αναζητάμε στα πέριξ μόλις πιούμε το δεύτερο ποτό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα έχουν σκεφτεί όλα ώστε να μη χρειάζεται να κάνεις τίποτα πέρα απ’ το να μείνεις εκεί που είσαι.

Κομνά Τράκα 2 και Τήνου, Κυψέλη
*Τα καταστήματα και τα προϊόντα που προτείνονται είναι επιλογές της δημοσιογράφου και δεν έχουν εμπορικό σκοπό.
