Οι διεθνείς διοργανώσεις για τις μικρότερες ηλικιακά εθνικές ομάδες δεν συμπεριλαμβάνονται στις αποκαλούμενες «ημερομηνίες FIFA». Οι σύλλογοι, δηλαδή, δεν είναι υποχρεωμένοι να παραχωρούν τους ποδοσφαιριστές τους και δεν κινδυνεύουν με κυρώσεις από τις εθνικές ομοσπονδίες ή από την ίδια τη FIFA, εφόσον δεν το κάνουν.
Με αυτό το σκεπτικό ο προπονητής της πορτογαλικής Φαμαλικάο, Ούγκο Ολιβέιρα, δεν δέχθηκε να παραχωρήσει τον Γιασίρ Ζαμπίρι στην ομοσπονδία του Μαρόκου, προκειμένου ο νεαρός εξτρέμ να ενισχύσει την εθνική Κ20 της χώρας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της κατηγορίας που επρόκειτο να λάβει χώρα στη Χιλή.
Ο 20χρονος ποδοσφαιριστής, ο οποίος δεν έχει καταφέρει ακόμα να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του ώστε να είναι βασικός σε μια ομάδα που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην έκτη θέση της πορτογαλικής Primeira Liga και διεκδικεί ευρωπαϊκό εισιτήριο, ήθελε όσο τίποτε άλλο να παίξει.
Σε αυτή την ομάδα, άλλωστε, μεταμορφωνόταν σε πρωταγωνιστή, με γκολ και ασίστ που βοήθησαν τα νεαρά Λιοντάρια του Ατλαντα να τερματίσουν δεύτερα σε Παναφρικανικό πρωτάθλημα και να κατακτήσουν το επόμενο, έναν χρόνο αργότερα.
Ο Ολιβέιρα, όμως, ήταν αμετάπειστος. Ο ομόλογός του στην εθνική ομάδα, Μοχάμεντ Ουαχμπί, είχε αρχίσει να σχεδιάζει την ομάδα χωρίς τον Ζαμπίρι, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της επιθετικής του τριάδας, αφού ούτε η αγγλική Γουότφορντ αλλά ούτε και η γαλλική Δουνκέρκη ήθελαν να παραχωρήσουν Οτμάν Μααμά και Γιεσίν Γιασίν αντίστοιχα.
Εντέλει, όχι μόνο ταξίδεψαν και οι τρεις στη Χιλή, αλλά οι δύο εξ αυτών έκλεψαν και την παράσταση. Ο Μααμά αναδείχθηκε MVP της διοργάνωσης και ο Ζαμπίρι ο δεύτερος καλύτερος παίκτης και ένας εκ των πρώτων σκόρερ στον ιστορικό θρίαμβο του Μαρόκου, σημειώνοντας πέντε γκολ, δύο από τα οποία στον τελικό με την Αργεντινή. Τι είχε συμβεί;
Οι τρεις ποδοσφαιριστές έδωσαν την δική τους μάχη για να πείσουν τους προπονητές τους και τα κατάφεραν. Ο Ζαμπίρι, μάλιστα, επιβεβαιώνοντας τη νοοτροπία νικητή, αλλά και την τεράστια αυτοπεποίθηση που τον διακατέχει, είπε στον Ουαχμπί ότι θα κάνει μια τελευταία προσπάθεια να πείσει τον Ολιβέιρα.
«Μίστερ (σ.σ.: η προσφώνηση προς τον προπονητή που χρησιμοποιείται κυρίως σε Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία), θέλω να πάω στο Μουντιάλ», είπε ο Ζαμπίρι στον Ολιβέιρα, ο οποίος του ξεκαθάρισε ότι «θα σε αφήσω να πας, αλλά να ξέρεις ότι κινδυνεύεις να χάσεις τη θέση σου στην ομάδα».
Τι του (αντ)απάντησε ο αθεόφοβος; «Θα επιστρέψω ως παγκόσμιος πρωταθλητής, πρώτος σκόρερ και θα παλέψω για να γίνω βασικός στην ομάδα»! Το είπε και, το πιο σημαντικό, το έκανε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Μαρόκου, το οποίο ξαγρύπνησε για να καμαρώσει τα παιδιά του. Και, πλέον, κάνει όνειρα ακόμα και για το (πιο) μεγάλο Μουντιάλ, αυτό του επόμενου καλοκαιριού στα γήπεδα Ηνωμένων Πολιτειών, Καναδά και Μεξικό.
Ο τελικός, μάλιστα, λειτουργεί λίγο ως οιωνός για τους προληπτικούς, αφού αντίπαλος ήταν η χώρα που κατέκτησε το τελευταίο Μουντιάλ Ανδρών (Αργεντινή) και καθοδηγείται από το ίνδαλμα του Ζαμπίρι, τον αξεπέραστο Λιονέλ Μέσι, τον οποίο ο Γιασίρ ονειρεύεται να ανταμώσει το καλοκαίρι επί αμερικανικού εδάφους.
Δεν θα είναι εύκολο, αλλά υπέρ ταλαντούχοι παίκτες όπως ο Ζαμπίρι ή ο MVP του Μουντιάλ και αποκαλούμενος «Μαροκινός Κριστιάνο Ρονάλντο», Οτμάν Μααμά, ενδέχεται να αποτελέσουν μέλη της αποστολής που θα συνθέσει ο Ουαλίντ Ρεγκραγκί για το (μουντιαλικό) αμερικανικό όνειρο.
Το Μαρόκο, το οποίο το 2022 έγινε η πρώτη αφρικανική ομάδα που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, θέλει να κάνει το παραπάνω βήμα με την ποιότητα παικτών όπως ο αρχηγός (και πρωταθλητής Ευρώπης με την Παρί Σεν Ζερμέν) Ασράφ Χακίμι και το καλώς εννοούμενο θράσος νεαρών όπως ο Ζαμπίρι.
«Ημασταν λίγο όπως ο κροκόδειλος που περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να επιτεθεί στο θήραμά του» περιέγραψε το αντάμωμα με την Αλμπισελέστε, την οποία τιμώρησε το Μαρόκο γιατί, όπως είπε ο Ζαμπίρι, «οι Αργεντινοί μιλούσαν πολύ πριν από τον αγώνα. Εμείς μπήκαμε στο γήπεδο και τους… φάγαμε! Δεν φοβόμαστε κανέναν και νομίζω ότι όλοι το ξέρουν αυτό τώρα».
Ο ίδιος το απέδειξε μέσα στα γήπεδα, αφού έκανε ρεκόρ προκαλώντας τρία αυτογκόλ (!) σε νοκ άουτ παιχνίδια της διοργάνωσης, σκόραρε κόντρα σε Ισπανία, Βραζιλία και Νότια Κορέα προτού το κάνει δις στον τελικό, ενώ στον ημιτελικό-θρίλερ με τη Γαλλία που κρίθηκε στα πέναλτι, δεν δίστασε να εκτελέσει το δικό του α λα Πανένκα, όταν η μπάλα «έκαιγε».
Με εξαιρετική τεχνική και άψογη εκτελεστική ικανότητα, είναι γέννημα-θρέμμα της ποδοσφαιρικής ακαδημίας «Μοχάμεντ ο 6ος», η οποία δημιουργήθηκε το 2009 και στοίχισε περί τα 80 εκατ. ευρώ, σε μια πρωτοβουλία του βασιλιά Μοχάμεντ του 6ου για να στηρίξει τις αθλητικές υποδομές της χώρας.
Μια υπερσύγχρονη εγκατάσταση με έντεκα γήπεδα και πέντε ξενοδοχεία πέντε αστέρων όπου διαμένουν και προετοιμάζονται όλες οι εθνικές ομάδες του Μαρόκου, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου, για να υπερασπίζονται την τιμή της χώρας στις μεγάλες διοργανώσεις.
Από την ακαδημία, στην οποία ενσωματώθηκε από τη συνεργαζόμενη Αλ Ικλάς σε ηλικία δέκα ετών, ο Ζαμπίρι έκανε το άλμα στον επαγγελματισμό μέσω της Ουνιόν ντε Τουαργκά, όπου ξεχώρισε από τα πρώτα του παιχνίδια.
Στην Πορτογαλία παρακολουθούν στενά το πρωτάθλημα του Μαρόκου και δεν άργησαν να εντοπίσουν το ταλέντο του, με τη Φαμαλικάο να δίνει 600.000 ευρώ για να τον προσθέσει στο έμψυχο δυναμικό της. Θεωρείται θέμα χρόνου η χρηματιστηριακή του αξία να εκτοξευτεί και να πάρει μεταγραφή σε μεγαλύτερη πορτογαλική ομάδα ή να πάει σε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα.
Τα βρήκε σκούρα στο ξεκίνημα, τόσο επειδή είναι μικρός σε ηλικία και έβγαινε πρώτη φορά έξω από τη χώρα του για μόνιμη εγκατάσταση, αλλά και επειδή το στυλ ζωής και οι διαφορές της καθημερινότητας μεταξύ μιας ευρωπαϊκής και μιας αφρικανικής πόλης είναι σημαντικές.
Με όπλα το θράσος, το ταλέντο και τη δίψα του για να πετύχει στο άθλημα που λατρεύει, ξεχώρισε στην ομάδα Κ23 της Φαμαλικάο. Και, παρότι ακόμα δεν έχει καταφέρει να καθιερωθεί στους Ανδρες, είναι δεδομένο ότι, μετά την καταπληκτική του παρουσία στα γήπεδα της Χιλής, ο Ολιβέιρα θα τον δει με άλλο μάτι.
«Ο Θεός δεν απογοητεύει ποτέ όσους δουλεύουν σκληρά», λέει ο ήρωας της νέας παγκόσμιας πρωταθλήτριας Κ20, ο ποδοσφαιρικός… κροκόδειλος του οποίου μοιάζει αχόρταγος και έτοιμος να ορμήξει στο επόμενο θήραμά του.
