Η Ισλανδία, με 400.000 κατοίκους, είναι και προς το παρόν θα παραμείνει σίγουρα η μικρότερη μέχρι σήμερα χώρα που έχει λάβει μέρος ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Σε λίγες ώρες, το Πράσινο Ακρωτήρι των 524.000 κατοίκων φιλοδοξεί να γίνει η δεύτερη μικρότερη χώρα που θα απολαύσει το απόλυτο ποδοσφαιρικό όνειρο. Και τα Νησιά Φερόε, για πότε με το καλό;
Το αρχιπέλαγος των 18 βραχωδών και ηφαιστειακών νησιών, όπου διαμένουν συνολικά περί τις 55.000 άνθρωποι, θα χρειαστεί να περιμένει για να ζήσει την εμπειρία της συμμετοχής σε μια μεγάλη διοργάνωση σε επίπεδο εθνικών ομάδων.
Στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2026, όμως, δείχνει ότι αυτή η στιγμή μπορεί και να μην αργήσει πολύ να συμβεί. Μετά το εμφατικό 4-0 επί του Μαυροβουνίου την προηγούμενη Πέμπτη (09/10), η ομάδα του Εϊντουν Κλακστέιν έκανε και δεύτερο «μπαμ» μέσα σε 72 ώρες, συμπληρώνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία της τρεις διαδοχικές νίκες.
Το απόγευμα της Κυριακής (12/10), στην πρωτεύουσα Τόρσαβν, υπέταξε την έμπειρη Τσεχία (2-1), από την οποία απέχει πλέον έναν βαθμό στη μάχη της δεύτερης θέσης, όπου πάντως οι Τσέχοι έχουν πλεονέκτημα λόγω εμπειρίας και ευνοϊκότερου προγράμματος.
Αυτό, όμως, δεν στερεί από τους νησιώτες και άλλοτε αποκαλούμενος απαξιωτικά «ψαράδες» να ζουν το όνειρό τους και να διαπιστώνουν ότι η δουλειά που γίνεται τα τελευταία χρόνια, αποδίδει καρπούς, έστω και αν πολλοί από τους διεθνείς ποδοσφαιριστές παραμένουν ερασιτέχνες.
Ο Αρνι Φρεντέρικσμπεργκ, ήρωας στην τεσσάρα επί του Μαυροβουνίου με ένα γκολ και δύο ασίστ, εργαζόταν μέχρι και πριν από μια διετία σε εταιρεία που πουλούσε κατεψυγμένες πίτσες.
Δύο χρόνια μετά, παραμένει ημιεπαγγελματίας ποδοσφαιριστής, εργαζόμενος το πρωί σε εταιρεία με τροφές. Στα 31 του χρόνια, ξέρει ότι δεν θα ζήσει ποτέ από το ποδόσφαιρο. Ποιος ξέρει, όμως, ίσως η ζωή και η μπάλα τού δώσουν μια ευκαιρία να παίξει σε μεγάλη διοργάνωση με την εθνική του ομάδα, κάτι που φάνταζε απίθανο, αδύνατο πριν από μερικά χρόνια.
0,1% πιθανότητες; Εγινε!
Οι αριθμοί είναι ο καλύτερος τρόπος να πεις ψέματα και ταυτόχρονα βρίσκουν πολλές φορές εμφατικές εξαιρέσεις. Στο τένις, το Νο 204 του κόσμου έχει θεωρητικά 0,1% πιθανότητες να παίξει κάποια στιγμή στη ζωή του σε τελικό Masters ATP 1000 (ούτε λόγος, βεβαίως, για Γκραν Σλαμ).
Το να βρίσκονται στον τελικό αυτού του Masters ATP 1000 δύο ξαδέλφια, με τον έναν γεννημένο στο Μονακό και τον άλλο στη Γαλλία, απλώς δεν έχει ούτε μια πιθανότητα. Και όμως, συνέβη!
Στη Σαγκάη, το νούμερο, ένα Κάρλος Αλκαράθ, απουσίασε λόγω τραυματισμού και το νούμερο δύο, Γιανίκ Σίνερ, αποσύρθηκε γιατί είχε κράμπες. Και ποιος κέρδισε; Το νούμερο 204 Βαλεντίν Βασερό, ο οποίος στα 26 του χρόνια κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο και ανέβηκε 164 θέσεις στην κατάταξη.
Το έκανε επικρατώντας στον κυριακάτικο (12/10) τελικό του ξαδέλφου του, Αρτούρ Ρίντερκνεχ, με 2-1 σετ (4-6, 6-3, 6-3) και είδε τον τραπεζικό του λογαριασμό, ο οποίος μέχρι τώρα από το τένις είχε συνολικά έσοδα 594.077 δολάρια, να εκτοξεύεται κατά 1.124.380.
Από τη Σαγκάη, εκτός από τη δόξα και τα χρήματα του τίτλου, παίρνει μαζί του και τη μεγάλη νίκη στον ημιτελικό επί του θρυλικού Νόβακ Τζόκοβιτς. «Σε παρακαλώ, μην αποσυρθείς», είπε ο Μονεγάσκος στον Σέρβο, ο οποίος έκανε λόγο για την «απίστευτη ιστορία» του Βασερό, που έγινε ο πρώτος τενίστας στην ιστορία που κατακτά Masters 1000 με ανατροπή σε έξι αγώνες (δύο στην προκριματική φάση, δεύτερος γύρος, τέταρτος γύρος, προημιτελικά και τελικό)! Πόσες πιθανότητες υπήρχαν για κάτι τέτοιο;
Το μπάσκετ νίκησε τη δυσλεξία
Από μικρή, είχε πρόβλημα να διαβάσει ένα κείμενο, ακόμα και αν αυτό ήταν σύντομο. «Μπερδευόμουν πολύ. Μπορούσα να διαβάσω τις λέξεις, αλλά ποτέ δεν ήταν τοποθετημένες σωστά», θυμάται.
Βρήκαν ότι είχε δυσλεξία, η οποία τη συνοδεύει σε όλη τη ζωή της, αλλά δεν την εμπόδισε να σπουδάσει και να γίνει μια από τις κορυφαίες μπασκετμπολίστριες της γενιάς της, όπως επιβεβαιώνει το τρίτο της πρωτάθλημα στο WNBA (το γυναικείο ΝΒΑ) και το δεύτερο διαδοχικό της MVP.
Τα ξημερώματα του Σαββάτου (11/10), η ύψους 1.93 σέντερ Εϊ’ τζέι Γουίλσον οδήγησε τις Λας Βέγκας Εϊσις της Μπέκι Χάμον σε νίκη 97-86 στην έδρα των Φοίνιξ Μέρκιουρι και στην κατάκτηση, με «σκούπα» (4-0 νίκες), του τρίτου τίτλου τους τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Η Γουίλσον, MVP και της κανονικής περιόδου, κυριάρχησε με 31 πόντους, εννέα ριμπάουντ και τέσσερις ασίστ, και χάρη στο μπάσκετ παίρνει δύναμη για να αντιμετωπίσει τη δυσλεξία, αλλά και τα ψυχολογικά ζητήματα που προκύπτουν από αυτή.
«Οταν ο κόσμος βλέπει το βιογραφικό μου, σκέφτεται: «Αυτή η κοπέλα είναι τέλεια». Αλλά πρέπει να ξέρει ότι έχω μια μαθησιακή δυσκολία, ότι παλεύω κόντρα στην κατάθλιψη και τις κρίσεις άγχους. Ολα αυτά έχουν να κάνουν με πολύ περισσότερα πράγματα πέραν των καλαθιών», εξηγεί η απόλυτη MVP του WNBA και της ζωής, η οποία έχει δημιουργήσει ένα ίδρυμα για να βοηθήσει παιδιά που έχουν δυσλεξία.
Τρώει και τον «κανίβαλο»
Τον βάφτισαν χαϊδευτικά (;) «κανίβαλο», παρατσούκλι που του κόλλησε η κόρη ενός συναθλητή του επειδή, όπως της έλεγε ο πατέρας της, ο Εντι Μερκξ, νικούσε τους πάντες και δεν άφηνε κανέναν άλλο να χαρεί.
Για την ακρίβεια, ο κορυφαίος κατά πολλούς ποδηλάτης όλων των εποχών πήρε 525 νίκες σε 18 χρόνια καριέρας, επίδοση από την οποία απέχει πολύ ακόμα ο Ταντέι Πογκάτσαρ (108 προς το παρόν), ο πιο άξιος για να αποκαλείται διάδοχός του.
Το απόγευμα του Σαββάτου (11/10), ο Σλοβένος υπέρ ποδηλάτης νίκησε για πέμπτη φορά σε ισάριθμες συμμετοχές στο Il Lombardia, έναν από τους πέντε αγώνες που αποκαλούνται «μνημεία» της ποδηλασίας και είναι οι πιο σημαντικοί, πέραν των μεγάλων Γύρων σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία.
Ο Πογκάτσαρ έγινε μόλις ο δεύτερος που παίρνει τρεις νίκες σε «μνημεία» μέσα στον ίδιο χρόνο, αφού είχαν προηγηθεί η Φλάνδρα και η Λιέγη. Ποιος ήταν ο πρώτος; Μα ο Μερκξ φυσικά, αλλά 54 χρόνια πριν (1971).
Μόλις πέρασε τη γραμμή του τερματισμού στο Μπέργκαμο, το κινητό ενός εκ των συνεργατών του δέχθηκε μια πολύ ξεχωριστή κλήση. Ηταν ο «κανίβαλος», ο οποίος θέλησε να τον συγχαρεί προσωπικά για την ισοφάριση του ρεκόρ του.
Στα 27 του χρόνια, ο Πογκάτσαρ παραδέχεται ότι «δεν μου αρέσει να με συγκρίνουν με τον Μερκξ», αλλά ήδη τον ξεπέρασε, αφού έγινε ο πρώτος που ανέβηκε στο βάθρο και στα πέντε «μνημεία» μέσα στο ίδιο χρόνο. Και όμως, ο «κανίβαλος» κινδυνεύει να φαγωθεί…
Εξωτερική φωτογραφία: Shutterstock (αρχείου)
