Είχαν περάσει σχεδόν επτά χρόνια από την τελευταία φορά που έβγαλε τη φανέλα της και έλυσε για τα καλά τα κορδόνια της. Για την ίδια, ήταν σαν να μην πέρασε μία μέρα, όταν το περασμένο Σαββατοκύριακο συνάντησε και πάλι πολλά μέλη της παλιάς μπασκετικής οικογένειάς της. Η Μάγια Μουρ ήθελε να απολαύσει κάθε στιγμή της τελετής εισαγωγής της στο «μουσείο» του παγκόσμιου μπάσκετ, του περίφημου Hall Of Fame! Το ένα βράδυ φόρεσε, τηρώντας το πρωτόκολλο, το φημισμένο πορτοκαλί σακάκι που φέρουν τα νέα μέλη αυτού του κλειστού και ξεχωριστού κλαμπ.
Ηταν σαν να έβαζε και πάλι μία φανέλα της… Οι αναμνήσεις τής έφεραν στο μυαλό τις στιγμές που διέπρεπε με την μπάλα στα χέρια.
Το επόμενο βράδυ χάρισε έναν συγκινητικό λόγο, δύο χρόνια μετά την επίσημη αποχώρησή της… αλλά στην πραγματικότητα έξι χρόνια μετά την προσωρινή, που τελικά έγινε μόνιμη, τελικά, έξοδό της.
Η Μάγια Μουρ μπήκε στο Hall Of Fame δίχως να μετανιώνει που άφησε την «πορτοκαλί θεά» όσο ήταν στην κορυφή. Ο λόγος που το έκανε ήταν και παρέμεινε ξεχωριστός. Ο τρόπος, η εξέλιξη και η δικαίωση δεν άλλαξαν μόνο τη δική της ζωή, αλλά κυρίως ενός ανθρώπου που είχε βρεθεί στη φυλακή χωρίς να φταίει.
Η άλλοτε σταρ του WNBA αφιέρωσε τη ζωή της στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Αυτή είναι η ιστορία της…
Legend. Icon. Hall of Famer 🤩
Welcome to the Hall of Fame, Maya Moore 🔥 @Hoophall pic.twitter.com/7iUF6B1He4
— ESPN (@espn) September 6, 2025
Πορεία μεγαλύτερη από το μπάσκετ (και την ίδια)
«Επαιξα τόσο πολύ μπάσκετ, που δεν μπορώ να είμαι άπληστη», τόνισε στη συνέντευξη Τύπου πριν από την επίσημη ένταξή της στο Hall Of Fame. «Εκανα ό,τι μπορούσα να είχα κάνει, και μετά το έκανα ξανά… Απλώς δεν είχα αυτή τη δίψα ή την επιθυμία, δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο… Είχα πάει στην κορυφή του βουνού, σωστά; Και μετά ξανά στην κορυφή του βουνού, επομένως δεν μετανιώνω για όσα μπόρεσα να απολαύσω και να βιώσω ως παίκτρια, όσο αγωνιζόμουν».
Οπου θα δείτε γραμμένο το όνομα της Μάγια Μουρ, θα βρείτε δίπλα του τη λέξη «νίκη». Θα διαβάσετε για θριάμβους, τίτλους, επιτυχίες που λίγοι αθλητές έχουν καταφέρει. Από τότε που η μητέρα της, Κάθριν, έβαλε μία μικρή μπασκέτα στο πίσω μέρος του διαμερίσματός τους, στην πόλη Τζέφερσον του Μιζούρι, όπου γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου 1989. Τα υπόλοιπα εξελίχθηκαν σε μία όμορφη και θριαμβευτική ιστορία. Σύντομη, αλλά «λαμπερή».
Τέσσερις τίτλοι WNBA με τις Μινεσότα Λινξ, MVP της λίγκας το 2014 και πολυτιμότερη παίκτρια των Τελικών το 2013! Δύο πρωταθλήματα NCAA με το φημισμένο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ. Δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, άλλα τόσα σε παγκόσμια πρωταθλήματα με την εθνική ΗΠΑ. Εξι συμμετοχές (και τρις MVP) σε All Star Game του WNBA, η παίκτρια με τις περισσότερες νίκες στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ γυναικών, ρούκι της σεζόν 2011, κορυφαία σκόρερ το 2014! Πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης με τη Βαλένθια, πρωταθλήτρια Ευρώπης με τη ρωσική Εκατέρινμπουργκ και τρεις φορές πρωταθλήτρια Κίνας με τη Σανζί Φλέιμ.
Σε μία στιγμή, όμως, η Μουρ αποφάσισε να «αποτάξει» το πλούσιο βιογραφικό της. Οχι από τα βιβλία της μπασκετικής ιστορίας, αλλά από το μυαλό, την καρδιά της, η οποία «δόθηκε» αλλού…
Η σωτηρία ενός ανθρώπου και της ψυχής (τους)
Η Μουρ αποχώρησε για πρώτη φορά από το μπάσκετ το 2019 για να δώσει προτεραιότητα στην υπεράσπιση της μεταρρύθμισης της ποινικής δικαιοσύνης. Επικεντρώθηκε στην εξασφάλιση της ελευθερίας του Τζόναθαν Αϊρονς, ο οποίος είχε καταδικαστεί άδικα σε κάθειρξη 65 ετών και εξέτιε ήδη ποινή φυλάκισης 23 ετών… Ο Αϊρονς ήταν οικογενειακός φίλος και το 1997 κρίθηκε ένοχος για έναν μη θανατηφόρο πυροβολισμό. Στις 5 Φεβρουαρίου 2019, με μία λιτή επιστολή 291 λέξεων στην ιστοσελίδα The Players Tribune, η Μουρ ανακοίνωσε ότι θα μείνει εκτός WNBA, γράφοντας σε ένα σημείο της: «Ο τρόπος να μετρήσω την επιτυχία στη ζωή δεν είναι συνήθως μέσω μίας μπάλας. Μετρώ την επιτυχία ρωτώντας: “Ζω με σκοπό;”».
Η σταρ του WNBA συγκινήθηκε αμέσως από την ιστορία του, κυρίως όταν έμαθε ότι ο φερόμενος δράστης δικάστηκε ως ενήλικος, παρότι ήταν μόλις 16 ετών… Σε συνέντευξή της στο CBS-Minnesota εξήγησε ότι οι δικηγόροι έχουν αποκαλύψει ένα νέο στοιχείο, καθώς στο σημείο της ληστείας και των πυροβολισμών βρέθηκαν αποτυπώματα τα οποία στη δίκη θεωρήθηκε ότι είναι του Τζόναθαν Αϊρονς, όμως ανήκαν σε άλλον… Η Μάγια Μουρ ήταν παρούσα σε κάθε ακρόαση του Αϊρονς και δεν περιορίστηκε στην υπόθεσή του, αλλά σε παράλληλες διαδικασίες για την ποινική μεταρρύθμιση.
Η ιστοσελίδα The Undefeated τη χαρακτήρισε «πρωτοποριακό πνεύμα» τον Ιανουάριο του 2018, όταν εκείνη έγραψε το γράμμα για τη «στάση του μαύρου αθλητή», αναφέροντας: «Η ιδιότητα του αθλητή φέρνει προνόμια και ευθύνες -κυρίως την ευθύνη να μη σταματάς ποτέ να ψάχνεις την κατανόηση του συμπολίτη, του γείτονά σου-, για όσους δεν είναι σαν εσένα. Αυτό είναι το “ταξίδι” μου από τη στιγμή που εισήλθα στον κόσμο της μαζικής φυλάκισης στην Αμερική και στο πώς και πόσο αυτό το φαινόμενο έπληξε περισσότερο τις οικογένειες των μαύρων. Εγινα μάρτυρας διαφορετικών στάνταρ και ανεξέλεγκτης εξουσίας στις ΗΠΑ και αποφάσισα να δράσω. Μη φοβάστε να χρησιμοποιήσετε τη φωνή σας για να προκαλέσετε και να προτρέψετε τους εκλεγμένους ηγέτες να ξεχωρίσουν».
Στις 9 Μαρτίου 2020, το δικαστήριο του Μιζούρι ανέτρεψε την αρχική καταδίκη του Τζόναθαν Αϊρονς, ο οποίος την 1η Ιουλίου 2020 αφέθηκε ελεύθερος. Στις 16 Σεπτεμβρίου 2020, Μουρ και Αϊρονς ανακοίνωσαν ότι παντρεύτηκαν, και η ίδια έχει εξιστορήσει την υπόθεση και τις ενέργειές της στο βιβλίο της!
Ο συγκινητικός λόγος της στο Hall Of Fame
Η Μουρ -οποία πριν από την εκδήλωση αναπαράστησε μία θρυλική φωτογραφία του Μάικλ Τζόρνταν με τα έξι δαχτυλίδια πρωταθλητή που κατέκτησε εκείνος (η ίδια είχε 12 σε WNBA και NCAA!)- παρουσιάστηκε στην τελετή από τις πρώην συμπαίκτριές της στη Μινεσότα, Λίντσεϊ Ουέιλεν και Σιμόν Ογκούστους, τον προπονητή της στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ, Τζίνο Οριέμα, και τις επίσης μέλη του Hall Of Fame, Σουίν Κας και Ταμίκα Κάτσινγκς.
Maya Moore recreated Michael Jordan’s iconic ring photo with her TWELVE championship rings 💍💍💍💍💍💍💍💍💍💍💍💍 https://t.co/Dq6ewfoKrV pic.twitter.com/Fc43cPVeUy
— Nice Kicks (@nicekicks) September 6, 2025
Τους ευχαρίστησε και στη συνέχεια επισήμανε πως «η μεγαλύτερη επιθυμία μου όταν έπαιζα ήταν να βοηθήσω την ομάδα μου με όποιον τρόπο χρειαζόταν. Αλλά μια από τις πιο βαθιές πτυχές των ομαδικών αθλημάτων είναι να βλέπεις μια ομάδα ατόμων να αρχίζει να εμπιστεύεται ο ένας τον άλλον με την πάροδο του χρόνου και να παίζει πραγματικά ο ένας για τον άλλον».
Στη συνέχεια τόνισε τη «δεύτερη ζωή» της, εκτός παρκέ, συμπληρώνοντας ότι «είμαι τόσο ευγνώμων που μπόρεσα να μεταφέρω τις εμπειρίες μου από τον πρωταθλητισμό σε ένα ακόμη πιο πολύτιμο πλαίσιο, που είναι οι συλλογικές μας κοινότητες… Η κουλτούρα του πρωταθλητισμού μπορεί να βρεθεί όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά σε όλες τις πτυχές της ζωής, στα σπίτια μας, στα σχολεία μας, στις γειτονιές μας… Αυτά είναι τα πραγματικά μέτρα για το πώς υπάρχει η νικηφόρα κληρονομιά μας. Αλλά η οικοδόμηση της κουλτούρας του πρωταθλήματος απαιτεί χρόνο. Μετά από 20 χρόνια διεκδίκησης πρωταθλημάτων, έμαθα ότι πολλή από τη δουλειά που απαιτείται για αυτή την κουλτούρα είναι στην πραγματικότητα κρυμμένη».
Η Μάγια Μουρ δεν άλλαξε μόνο το παιχνίδι. Το έκανε με τη ζωή της, όχι όμως και με τον χαρακτήρα της. Δεν θυσίασε το μπάσκετ. Το χόρτασε, το απόλαυσε, αλλά δεν της έλειψε. Η ζωή, η καριέρα της, η έμπνευση και η αφοσίωσή της στην αλήθεια την έκαναν για πάντα κάτι παραπάνω από νικήτρια σε ένα γήπεδο.
