Ηταν η απόλυτη ντίβα της δεκαετίας του ’40, η πρώτη επί της ουσίας μοιραία γυναίκα που γέννησε ο μαγικός κόσμος του κινηματογράφου. Oλος ο κόσμος τη γνώριζε (και την είχε ερωτευτεί) με το καλλιτεχνικό της όνομα: Ρίτα Χέιγουορθ.
Το πραγματικό όνομα της θρυλικής «Τζίλντα», όμως, ήταν Μαργαρίτα Κάρμεν Κανσίνο. Υπήρξε κόρη του Σεβιλιάνου χορευτή και ηθοποιού Εντουάρντο Κανσίνο και όλη η οικογένειά της είχε καταγωγή ή είχε γεννηθεί στην Ισπανία.
Ενα από τα πρώτα ξαδέλφια της Κάρμεν ή Ρίτα, ο Μανουέλ Τόρες Κανσίνο, υπήρξε ταυρομάχος στα νιάτα του και, στη συνέχεια, έγινε ένας πολύ επιτυχημένος χειρουργός. Ο Μανουέλ, όμως, είναι και ο παππούς, από πλευράς της μητέρας, του νέου φιντανιού που ανέδειξε το φυτώριο της Ρεάλ Μαδρίτης, του Γκονθάλο Γκαρθία Τόρες.
Υστερα από ένα ιδιαίτερο παιχνίδι της μοίρας, ο 21χρονος Μαδριλένος επιθετικός, ο οποίος τον περασμένο Φεβρουάριο έγινε πρωτοσέλιδο γιατί χάρισε στην πρώτη ομάδα την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ισπανίας με γκολ στις καθυστερήσεις κόντρα στη Λεγανές, έκανε το μεγάλο του «μπαμ» στη χώρα όπου μεγαλούργησε η μακρινή του συγγενής.
Στο νεοσύστατο Μουντιάλ Συλλόγων των 32 ομάδων που έλαβε χώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Γκονθάλο εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το γεγονός ότι ο Κιλιάν Μπαπέ δεν μπόρεσε να αγωνιστεί στα πρώτα παιχνίδια λόγω γαστρεντερίτιδας και στο άτυπο κάστινγκ του νέου προπονητή, Τσάμπι Αλόνσο, απέδειξε ότι αξίζει θέση στην πρώτη ομάδα, ήταν πρωταγωνιστής.
Με τέσσερα γκολ και μια ασίστ σε έξι συμμετοχές, ο πρώτος σκόρερ της Ρεάλ Μαδρίτης Καστίγια την περυσινή σεζόν (25 γκολ) έδειξε έτοιμος για να κάνει το άλμα, κάτι άλλωστε για το οποίο δήλωνε σίγουρος και ο προπονητής του στη δεύτερη ομάδα, ο θρυλικός Ραούλ Γκονθάλεθ Μπλάνκο.
«Ο Γκονθάλο είναι έτοιμος, αρκεί να του δοθεί η ευκαιρία», έλεγε ο κορυφαίος Ισπανός γκολτζής στην ιστορία της «βασίλισσας», τρίτος με 323 τέρματα, πίσω μόνο από Κριστιάνο Ρονάλντο (450) και Καρίμ Μπενζεμά (354).
Μέχρι να διεξαχθεί το Μουντιάλ Συλλόγων, ο μεταγραφικός προγραμματισμός της Ρεάλ, εκτός από ενίσχυση στην άμυνα, η οποία έγινε με Τρεντ Αλεξάντερ – Αρνολντ, Ντιν Χάουσεν και Αλβαρο Καρέρας, περιλάμβανε μια σημαντική προσθήκη στη μεσαία γραμμή (αυτή δεν είναι ο πολλά υποσχόμενος Φράνκο Μασταντουόνο) και έναν επιθετικό που θα συμπληρώσει τη γραμμή κρούσης.
Η τελευταία μεταγραφή δεν θα γίνει γιατί, απλούστατα, δεν χρειάζεται. Ο Γκονθάλο κέρδισε με το σπαθί του θέση στο ρόστερ και, μάλιστα, θα πάρει τη (βαρύτατη) φανέλα με το «9», την οποία άφησε ελεύθερη ο Μπαπέ για να πάρει το «10» που χήρεψε μετά την αποχώρηση του Λούκα Μόντριτς.
Οι κακές γλώσσες λένε ότι αυτή η απόφαση του Τσάμπι Αλόνσο εξόργισε τον Εντρικ, τον θαυματουργό Βραζιλιάνο που στοίχισε 47,5 εκατομμύρια ευρώ και θα παραμείνει με το «16» στην πλάτη.
Ανεξάρτητα από τους αριθμούς, όμως, ο Γκονθάλο έχει πολύ σκληρό ανταγωνισμό να αντιμετωπίσει, αλλά και μια «κατάρα» που κυνηγάει το «9», τους Ισπανούς επιθετικούς και τη Ρεάλ, αφού ο τελευταίος ντόπιος που τόλμησε να το φορέσει στη «βασίλισσα» ήταν, πριν από 17 χρόνια, ο Ρομπέρτο Σολδάδο, χωρίς να πετύχει στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου».
Συν τοις άλλοις, καλείται να γίνει ο πρώτος παίκτης προερχόμενος από το φυτώριο που καταφέρνει να καθιερωθεί στην επίθεση της πρώτης ομάδας εδώ και… τρεις δεκαετίες! Ποιος ήταν ο τελευταίος που τα κατάφερε; Ο μέντορας και δάσκαλός του στην Καστίγια, ο Ραούλ.
Ο Αλβαρο Μοράτα, ο οποίος αναμφίβολα είχε το ταλέντο για να βαδίσει στα χνάρια του Ραούλ, δεν είχε διάρκεια και πλέον ο Γκονθάλο θα παλέψει για να μην εξελιχθεί σε νέο Τότε, νέο Αράντα ή νέο Μαριάνο. Παίκτες με προοπτική, που όμως έμειναν στου δρόμου τα μισά.
Το «μαύρο» παρελθόν δεν τρομάζει τον Γκονθάλο, ο οποίος άλλωστε «κουβαλάει» τις συγκρίσεις με τον Ραούλ από (πιο) πιτσιρικάς. Για την ακρίβεια, από το 2010 έως το 2012, όταν διέμενε στην Αργεντινή λόγω της δουλειάς του πατέρα του, ο Γκονθάλο έπαιζε στη Σάντα Μπάρμπαρα του Μπουένος Άιρες, όπου όσοι τον έβλεπαν τον φώναζαν… Ραούλ!
Παρότι μόλις έξι ετών, ο μπόμπιρας είχε κινήσεις που θύμιζαν το «7» της «βασίλισσας», το οποίο στις μεγάλες επιτυχίες της Ρεάλ, όπου ο ίδιος έπαιζε κομβικό ρόλο, συνήθιζε να πανηγυρίζει υποδυόμενος τον ταυρομάχο.
Οπως ταυρομάχος, δηλαδή, ήταν ο ξάδελφος της Ρίτα Χέιγουορθ και παππούς του Γκονθάλο Γκαρθία, ο οποίος ακόμα και στο Μπουένος Αϊρες κυκλοφορούσε με φανέλα και σορτσάκι της Ρεάλ Μαδρίτης, όπου ενσωματώθηκε σε ηλικία δέκα ετών, με όνειρο να φτάσει μέχρι την πρώτη ομάδα και να καθιερωθεί.
Είναι ακόμα στην αρχή, μπροστά του έχει σούπερ σταρ που αξίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αλλά με όπλο το γκολ και την αυτοπεποίθηση που βγάζει μέσα στο γήπεδο είναι αποφασισμένος να κερδίσει τη θέση του και, γιατί όχι, να εδραιωθεί στην ομάδα.
Στη διάρκεια του Μουντιάλ Συλλόγων, έγινε viral ένα βίντεο που τον δείχνει να κάνει δηλώσεις ως μέλος του φυτωρίου της Ρεάλ μόλις σε ηλικία δέκα ετών, αλλά με μια ψυχραιμία και ένα λεξιλόγιο που παρέπεμπαν σε βετεράνο ποδοσφαιριστή.
Αυτή την παραδειγματική ηρεμία δείχνει όταν βρίσκεται τετ α τετ με τον αντίπαλο τερματοφύλακα, έχει αποδεδειγμένα πολλούς και διαφορετικούς τρόπους για να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα και αφού έπαιξε έναν χρόνο δανεικός στη Μαγιόρκα, και πάλι λόγω της δουλειάς του πατέρα του, είναι αποφασισμένος να κάνει αυτό που τόσο καλά ξέρει, φορώντας τη λευκή φανέλα.
«Τον έβλεπες να δένει τα κορδόνια του και είχε κάτι το διαφορετικό σε σχέση με τους υπόλοιπους», εξηγεί ο Χοσέ Γκερέρο, πρόεδρος της Χαράμα Ρέις, της ποδοσφαιρικής σχολής όπου έπαιξε ο Γκονθάλο, λίγο προτού ενσωματωθεί στη «Φάμπρικα», όπως είναι γνωστά τα τμήματα υποδομής της Ρεάλ.
Οι φίλοι της «βασίλισσας» απολαμβάνουν… βροχή τίτλων σχεδόν κάθε χρόνο, με κυριότερους πρωταγωνιστές ξένους σταρ. Οταν, όμως, εμφανίζεται στο «Μπερναμπέου» ένας πολλά υποσχόμενος ποδοσφαιριστής που έχει μεγαλώσει στα σπλάχνα του συλλόγου, τον περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες. Και ο Γκονθάλο Γκαρθία πείθει μέχρι τώρα ότι μπορεί να αρπάξει τη μοναδική ευκαιρία και να νιώσει σε όλο της το μεγαλείο τη στοργή αυτής της αγκαλιάς…
