Το «παραμύθι» του στο Λονδίνο τελείωσε σε 66΄ λεπτά συμμετοχής στο φιλικό της Τότεναμ με τη Νιούκαστλ στη Σεούλ. Οχι ακριβώς. Μπορεί αυτό να ήταν το τελευταίο ματς του με τη λευκή φανέλα, καθώς αναμένεται να συνεχίσει την καριέρα του στην L.A. FC στις ΗΠΑ, όμως το όμορφο ταξίδι του στο κλαμπ ουσιαστικά ολοκληρώθηκε τον περασμένο Μάιο στο «Νέο Σαν Μαμές» του Μπιλμπάο, όταν νίκησε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σήκωσε το τρόπαιο του Europa League.
🚨🇺🇸 Heung-min Son to LAFC, here we go! Verbal agreement in place between all parties.
Son, ready to complete his move to MLS with Spurs due to receive fee in excess of €15m.
Son didn’t travel back to UK with Spurs squad as he’s waiting for documents to be signed with LAFC. pic.twitter.com/a0MpvptPcy
— Fabrizio Romano (@FabrizioRomano) August 3, 2025
Ηταν μία λαμπερή στιγμή που απλώς πρόσφερε περισσότερο νόημα στην ήδη σημαδιακή δεκαετή παρουσία του Σον Χιουνγκ-Μιν στην ομάδα της αγγλικής πρωτεύουσας.
Το μοναδικό «ασήμι» που πανηγύρισε στη θητεία του εκεί. Η πρώτη κούπα της Τότεναμ έπειτα από 17 χρόνια «ξηρασίας».
Η απλή ανάγνωση της ιστορίας του Νοτιοκορεάτη επιθετικού εκεί θα έλεγε ότι ξεκίνησε το 2015, όταν και υπέγραψε στον σύλλογο. Οχι ακριβώς (πάλι…). Η αφήγηση χρειάζεται να πάει δύο χρόνια πίσω, όταν τη σεζόν 2012-13 με το Αμβούργο έστρεφε πάνω του τα βλέμματα της μισής Αγγλίας. Ηταν το καλοκαίρι που οι Λονδρέζοι παραχώρησαν τον Γκάρεθ Μπέιλ στη Ρεάλ Μαδρίτης και σκέφτονταν για πρώτη φορά το μέλλον χωρίς τον Ουαλό σταρ τους.
Πρώτη άρνηση, επιμονή του Ποτσετίνο και παράσταση με χατ τρικ
Ο άλλοτε προπονητής και για χρόνια συνεργάτης και σκάουτ, Ντέιβιντ Πλιτ, στάλθηκε από την Τότεναμ στο Αμβούργο για να μία ξεκάθαρη γνώμη για τον Σον. Ο Πλιτ θεώρησε πως η μετριότητα της γερμανικής ομάδας επηρέαζε τον παίκτη και δεν έδωσε τη συγκατάθεσή του. Μία άλλη αγγλική ομάδα, άλλωστε, έφτασε το ’13 πιο κοντά στην απόκτησή του. Η Σάουθάμπτον, με κόουτς τον Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, έψαχνε ταχύτητα και ένστικτο στην επίθεσή της. Η πίεση μεγάλη, ωστόσο ο Σον δεν ήταν βέβαιος για αυτή την κίνηση και αποφάσισε να παραμείνει στην Μπουντεσλίγκα, υπογράφοντας για δύο χρόνια στη Λέβερκούζεν.
Στο ενδιάμεσο, ο Ποτσετίνο άλλαξε πόλη και συμφώνησε με την Τότεναμ και ήξερε ποιος ήταν ο πρώτος παίκτης που ήθελε στο «Ουάιτ Χαρτ Λέιν». Το πρέσινγκ της Λεβερκούζεν από ψηλά ταίριαζε στο σύστημα του Αργεντινού προπονητή, ο οποίος από τη Σαουθάμπτον δεν είχε ξεχάσει τον Νοτιοκορεάτη. Ο Σον πέρασε δύο χρόνια στην Μπάγερ, σκόραρε 21 γκολ σε 62 ματς πρωταθλήματος και σε όλες τις διοργανώσεις έχασε μόλις τέσσερα από τα 94 παιχνίδια της ομάδας του!
Η διοίκηση της Τότεναμ πήγε πάλι στη Γερμανία τον Φεβρουάριο του 2015, για το ματς της Λεβερκούζεν με τη Βόλφσμπουργκ. Ντε Μπρόινε και Μποστ έφεραν τη δεύτερη με 3-0 μπροστά στο ημίχρονο. Στο δεύτερο μέρος, όμως, ο Σον πέτυχε ένα εντυπωσιακό χατ τρικ και παρά την ήττα 5-4 της Λεβερκούζεν και τα τέσσερα γκολ του Μποστ για τη Βόλφσμπουργκ, οι Λονδρέζοι τούτη τη φορά δεν είχαν ενδοιασμούς και αμφιβολίες. Το αντίτιμο των 22 εκατ. λιρών θεωρείται ακόμη στο Λονδίνο ένα «λαβράκι» και λόγος για να κομπάζουν.
Προσιτός, αποδοτικός και υπομονετικός
Στην επόμενη δεκαετία, ο Σον δεν επιβεβαίωσε απλώς τις προσδοκίες με 127 γκολ σε 333 ματς Πρέμιερ Λιγκ – τα οποία κατατάσσουν τον Νοτιοκορεάτη στη 16η θέση όλων των εποχών (από το 1990 κι έπειτα)–, αλλά έγινε και ο πιο αγαπητός παίκτης στα αποδυτήρια. Αν και για πολλούς θα θεωρούνταν ιεροσυλία οποιαδήποτε σύγκριση, αρκετοί πιστεύουν πως ο Σον είναι το ίδιο «συνώνυμος» με το κλαμπ όσο και ο Χάρι Κέιν.
Η πρώτη σεζόν του στο Λονδίνο σημαδεύτηκε από την πελματιαία απονεύρωση στον πρώτο μήνα στην ομάδα, που δεν του επέτρεψε να βρει ξανά τον εαυτό του. Εμεινε εκτός για 7-8 εβδομάδες, δεν σκόραρε ξανά έως τα Χριστούγεννα και ο Ποτσετίνο είχε κάνει ξεκάθαρο πως πίσω από τον Κέιν προτιμούσε τον 19χρονο Ντέλε Αλι, τον Δανό Κρίστιαν Ερικσεν και τον μετέπειτα (και μέχρι πρότινος) παίκτη της ΑΕΚ, Ερικ Λαμέλα, σε μία σεζόν που η Τότεναμ ήταν η μοναδική που κόντραρε (μάταια) τη «Σταχτοπούτα» Λέστερ στην κατάκτηση του τίτλου.
Το καλοκαίρι του 2016 ο Σον αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο με τη Νότια Κορέα και είχε αποφασίσει ότι το Λονδίνο δεν τον χωρούσε. Επιθυμούσε να γυρίσει στην «comfort zone» της Μπουντεσλίγκα και η Βόλφσμπουργκ είχε κάνει πρόταση για την απόκτησή του. «Βρέθηκα κοντά στο να φύγω», δήλωσε στην εφημερίδα «Evening Standard» το 2019, εξηγώντας: «Πήγα στο γραφείο του Ποτσετίνο και του είπα ότι δεν ένιωθα άνετα και μου άρεσε η ιδέα της Γερμανίας». Η Τότεναμ, που είχε δαπανήσει εκείνα τα 22 εκατ., παρά τις εσωτερικές αμφιβολίες, ήθελε να επιμείνει. Ο Ποτσετίνο, με τον ιδιαίτερο τρόπο του με τους παίκτες, εξήγησε στον Σον – όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία του– πως «έπρεπε να κερδίσει το δικαίωμά του να παίζει, όπως όλοι και αποφάσισε να μείνει». Και δικαιώθηκε.
Eriksen, Walker and Kane all left while Son was here.
He saw Pochettino, Jose, Nuno, Conte, and Ange all get spat out.
Only one man saw the chronic disarray and neglect on display at this club and thought: “You know what, I want to stay here.”
Son is an absolute legend 🫡 🇰🇷 pic.twitter.com/impwrcfrxG
— World of Hotspur (@WorldofHotspur) August 2, 2025
Το δακρυσμένο τέλος της όμορφης ιστορίας του(ς)
Ο χρόνος έπαιζε πάντα καθοριστικό ρόλο στη συνύπαρξη Τότεναμ-Σον. Το 2013 δεν βρέθηκε κοινή συνισταμένη. Ομως, ενώ το ’15 υπέγραψε εκεί, σημαντικότερο ήταν τελικά το καλοκαίρι του 2016, όταν δεν επέμεινε στην πρόθεσή του να αποχωρήσει. Μετά τη μεταγραφή του Χάρι Κέιν στην Μπάγερν Μονάχου, ο κόουτς Αγγελος Ποστέκογλου έχρισε αρχηγό τον Σον.
Μερικές εβδομάδες μετά, ο Ελληνας προπονητής δεν είναι πια στο Λονδίνο και ο 33χρονος Σον, με το τρόπαιο του Europa League να λάμπει ακόμη στο παλμαρέ και του κλαμπ και του δικού του βιογραφικού, αποφάσισε ότι αναζητά μία νέα πρόκληση. Στο τελευταίο ματς του, στη Σεούλ κόντρα στη Νιούκαστλ, προσπάθησε να προσποιηθεί ότι όλα ήταν εντάξει.
Οταν στο 66΄ αντικαταστάθηκε, χρειάστηκαν πάνω από τρία λεπτά για να περάσει στη θέση του ο νεοφερμένος Μοχάμεντ Κούντους. Ο Σον απόλαυσε κάθε δευτερόλεπτο του φινάλε του με τη λευκή φανέλα, οι παίκτες και των δύο ομάδων τον αποθέωσαν και εκείνος έκανε ό,τι και την παραμονή του ματς, στη συνέντευξη Τύπου. Δεν συγκράτησε πάλι τα δάκρυά του και είπε: «Πριν ξεκινήσουμε, θέλω απλώς να μοιραστώ ότι αποφάσισα να φύγω από τον σύλλογο. Ηταν η πιο δύσκολη απόφαση που έχω πάρει στην καριέρα μου. Εχω περάσει δέκα χρόνια στην Τότεναμ. Ο κύριος λόγος είναι ότι έχω πετύχει ό,τι μπορώ εδώ. Χρειάζομαι ένα νέο περιβάλλον, για μια νέα πρόκληση. Είμαι ευγνώμων στον σύλλογο που σεβάστηκε την απόφασή μου και εύχομαι στην Τότεναμ τα καλύτερα».
Ο Σον Χιουνγκ-Μιν αποχωρεί έπειτα από δέκα ολόκληρα χρόνια από την ομάδα που έγινε συνώνυμο της ποδοσφαιρικής πορείας. Και όπως τόνισε ο συμπαίκτης του, Τζέιμς Μάντισον, «ο Σον είναι η Τότεναμ και η Τότεναμ είναι ο Son», προσθέτοντας ότι «είναι περίεργο να σκέφτεσαι την Τότεναμ χωρίς εκείνον».
