Ο Ρεϊνάλντ Ντενουί έχει συνδέσει άρρηκτα τη ζωή του με τη Ναντ. Στα Καναρίνια έπαιξε και τα 13 χρόνια της επαγγελματικής καριέρας του και, τρία χρόνια αφότου κρέμασε τα παπούτσια του, ανέλαβε θέση προπονητή σε ένα από τα πιο πλούσια φυτώρια της Γαλλίας.
Ο ίδιος, άλλωστε, ανακάλυψε και ανέδειξε μετέπειτα σταρ όπως ο Μαρσέλ Ντεσαγί και ο νυν ομοσπονδιακός προπονητής της Γαλλίας Ντιντιέ Ντεσάν, οι οποίοι βγήκαν από μια ποδοσφαιρική μήτρα με εκλεκτά «παιδιά», όπως ο Κριστιάν Καρεμπέ ή ο Κλοντ Μακελελέ.
Μετά από 15 χρόνια στα τμήματα υποδομής, ανέλαβε την πρώτη ομάδα και μέσα σε μία τετραετία την οδήγησε στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, δύο Κυπέλλων και δύο Σούπερ Καπ, στην πιο λαμπρή περίοδο στα 82 χρόνια ιστορίας του συλλόγου από τη βορειοανατολική Γαλλία.
Το Κύπελλο του 2001 ήταν το τελευταίο τρόπαιο των Καναρινιών μέχρι τον Κύπελλο – λύτρωση στις 7 Μαΐου 2022, με αντίπαλο τη Νις στο Παρίσι και βασικό τους στέλεχος τον Πέδρο Τσιριβέγια.
Τον ποδοσφαιριστή, δηλαδή, που ο βετεράνος Γάλλος προπονητής είχε συγκρίνει, όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στη Λίβερπουλ, με τον Τσάμπι Αλόνσο. Και προσοχή, ο Ντενουί δικαιούται να το κάνει, αφού η μοναδική διετία της καριέρας του εκτός Ναντ ήταν στη Ρεάλ Σοσιεδάδ, όπου έδωσε τη δυνατότητα για ντεμπούτο στον χαρισματικό Βάσκο μέσο και νυν προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης.
Στα 28 του, ο αμυντικός μέσος από τη Ροκαφόρ της Βαλένθια που προβάρει τα πράσινα του Παναθηναϊκού δεν κάνει ακόμα σκέψεις για να ασχοληθεί με την προπονητική. Λόγω θέσης και χαρακτηριστικών, όμως, είναι προπονητής μέσα στο γήπεδο και είχε (σχεδόν) πάντα καλές σχέσεις με τους τεχνικούς με τους οποίους συνεργάστηκε.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γιούργκεν Κλοπ, οι προπονήσεις του οποίου οδηγούσαν συμπαίκτες του «να κάνουν έμετο» λόγω των απαιτήσεών του, προσπάθησε να τον μεταπείσει, όταν αρνήθηκε την πρόταση ανανέωσης συμβολαίου από τη Λίβερπουλ και επέλεξε να μετακινηθεί στη Γαλλία για λογαριασμό της Ναντ.
Μέλος του φυτωρίου της Βαλένθια, από την οποία αρνήθηκε να πάει στην Μπαρτσελόνα για χάρη των Κόκκινων, δεν ήθελε άλλο να δίδεται δανεικός δεξιά κι αριστερά για να «ψηθεί», αλλά να βρει θέση στο ρόστερ της αγγλικής ομάδας.
Και, από τη στιγμή που δεν τα κατάφερε αφού ο ανταγωνισμός ήταν απίστευτα σκληρός, πήρε την καριέρα του στα χέρια του, βάζοντας τέλος στους δανεισμούς, έστω και αν αυτοί σε Γκο Αχέντ Ινγκλς, Βίλεμ και Εξτρεμαδούρα τον βοήθησαν να ωριμάσει και να εξελιχθεί.
Στη Βίλεμ, μάλιστα, γνώρισε και έγινε πολύ καλός φίλος με τον Κώστα Τσιμίκα, ο οποίος έπαιζε δανεικός από τον Ολυμπιακό. Χάρη στον Τσιριβέγια, τον οποίο και παρακολουθούσαν στο πλαίσιο του ελέγχου των δανεικών παικτών τους, οι άνθρωποι της Λίβερπουλ ανακάλυψαν τον «Tsimi» και, χρόνια αργότερα, τον έντυσαν στα κόκκινα.
«Είναι καταπληκτικό παιδί και αγαπάει τον καφέ, όπως και εγώ. Γι’ αυτό μάλλον γίναμε φίλοι!», λέει αστειευόμενος για τον Ελληνα αριστερό μπακ – χαφ ο Πέδρο, ο οποίος δεδομένα πήρε και θα πάρει πληροφορίες για τη χώρα μας και την Αθήνα από τον καλό του φίλο, έστω και αν θα αποτελεί μέλος του πλέον παραδοσιακού αντιπάλου του Ολυμπιακού.
Την ερυθρόλευκη φανέλα φόρεσε για λίγους μήνες ακόμα ένας καλός του φίλος, ο εξτρέμ Σέρτζι Κανός, με τον οποίο ήταν μαζί στο φυτώριο της Λίβερπουλ και έζησαν πολλά που τους βοήθησαν στην ποδοσφαιρική διαδρομή τους.
Με ίνδαλμα τον Τόνι Κρόος, κυρίως για τον τρόπο που κινείτο μέσα στο γήπεδο ο Γερμανός μέσος, ο Τσιριβέγια δεν θα ξεχάσει την συνύπαρξή του με έναν άλλον Γερμανό. «Ο Κλοπ με έκανε καλύτερο ποδοσφαιριστή», επισημαίνει για τον άνθρωπο που μεταμόρφωσε τη Λίβερπουλ.
«Πριν συνεργαστούμε, εγώ ενδιαφερόμουν “μόνο” για το τι θα κάνω όταν η ομάδα είχε την κατοχή της μπάλας. Οταν, όμως, ήρθε ο Κλοπ, με έκανε να καταλάβω ότι, για έναν αμυντικό μέσο, η δουλειά χωρίς μπάλα είναι η πιο σημαντική, κυρίως στην πίεση μετά από απώλεια μπάλας», εξηγεί για τη δική του μεταμόρφωση, χάρη στην οποία κατέγραψε πάνω από 150 συμμετοχές σε μια από τις πιο ιστορικές ομάδες της Γαλλίας και τώρα ετοιμάζεται για ένα πολύ σημαντικό επαγγελματικό βήμα, στην καλύτερη κατά πολλούς ηλικία ενός ποδοσφαιριστή.
«Είμαι παίκτης ομάδας, για εμένα είναι πολύ σημαντικό να λειτουργεί καλά η ομάδα, αυτή είναι η προτεραιότητά μου όταν βρίσκομαι στον αγωνιστικό χώρο. Μου αρέσει πολύ να έχω την μπάλα και θεωρώ ότι ξέρω να προσαρμόζομαι σε οποιοδήποτε στυλ παιχνιδιού, έχοντας παίξει σε Αγγλία, Ολλανδία και Γαλλία», περιγράφει τον (ποδοσφαιρικό) εαυτό του ένας μέσος που παίζει με άνεση ως 6άρι και ως 8άρι, όντας ικανός να κάνει τις δουλειές και των δύο θέσεων, ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας του.
Ως Ισπανός μέσος που σέβεται την… καταγωγή του, άλλωστε, είναι εξαιρετικός στις προωθητικές πάσες και φέτος ήταν πέμπτος στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία), πίσω μόνο από Ορελιέν Τσουαμενί (Ρεάλ Μαδρίτης), Τζόσουα Κίμιχ (Μπάγερν Μονάχου), Κίριαν Ροντρίγκες (Λας Πάλμας) και Πεπέλου (Βαλένθια), μπροστά από παίκτες όπως οι Φεντερίκο Βαλβέρδε (Ρεάλ), Μαρτίν Θουμπιμέντι (Ρεάλ Σοσιεδάδ) ή Ράιαν Χράφενμπερχ (Λίβερπουλ).
Στο «Ανφιλντ» βίωσε, χωρίς να φταίει, μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία, όταν έπαιξε σε ένα ματς Λιγκ Καπ Αγγλίας, αλλά διαπιστώθηκε ότι δεν είχε δικαίωμα να το κάνει, ο σύλλογος τιμωρήθηκε με πρόστιμο που ξεπερνούσε τις 200.000 ευρώ και ο ίδιος υποχρεώθηκε να μείνει πάνω από τρεις μήνες εκτός δράσης.
Ηθελε να «εξαφανιστεί» από την πόλη, επηρεασμένος από τη διαδικτυακή επίθεση που δέχθηκε από κάθε πικραμένο, μίλησε με τους γονείς του που αποχωρίστηκε στα 16 του για να κυνηγήσει το όνειρό του στην Αγγλία, δεν βρήκε την Ιθάκη του ούτε στην Εξτρεμαδούρα, αλλά δεν το έβαλε κάτω.
Τότε, παρά τις αναποδιές, πίστεψε ότι πραγματικά μπορούσε να κάνει καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Σε αυτό τον βοήθησε αφάνταστα η εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Κλοπ, ο οποίος του έλεγε ότι του θύμιζε πολύ τον Νούρι Σαχίν, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στην Μπορούσια Ντόρτμουντ κατακτώντας την Bundesliga κόντρα στην πανίσχυρη Μπάγερν Μονάχου.
Η στήριξη του Γερμανού, παρότι τον χρησιμοποίησε λίγο, ήταν πολύτιμη για να σταθεί στα πόδια του και να μην τα παρατήσει για να ασχοληθεί, για παράδειγμα, με το… padel, στο οποίο είχε αντιμετωπίσει ουκ ολίγες φορές τον Κλοπ, αφού ο Γερμανός λατρεύει το συγκεκριμένο άθλημα και μάλιστα συνήθιζαν να βάζουν ως στοίχημα ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί.
Το μότο της ζωής του είναι «Never too high, never too low», ήτοι «ποτέ πολύ ψηλά, ποτέ πολύ χαμηλά». Ισορροπία, όπως αυτή που επιζητά και προσφέρει στη μεσαία γραμμή, ισορροπία στην προσωπική του ζωή, όπου πάντα ήταν αυτός που καθησύχαζε τους γονείς και τον αδελφό του όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν όσο καλά υπολόγιζαν και ονειρεύονταν.
Ο ίδιος ονειρεύεται κάποια στιγμή να γυρίσει στη Βαλένθια και να παίξει δίπλα δίπλα με τον καλό του φίλο από τα τσικό των Νυχτερίδων και νυν μέσο της Γουέστ Χαμ, Κάρλος Σολέρ.
Προς το παρόν, πάντως, η μοίρα του αρχηγού της Ναντ τον φέρνει στην Αθήνα, όπου φιλοδοξεί να διεκδικήσει τίτλους όπως το Κύπελλο Γαλλίας του 2022, μοναδικού μέχρι τώρα παρασήμου στο παλμαρέ του, το οποίο έχει τοποθετήσει σε περίοπτη θέση στο δωμάτιό του στο πατρικό του στη Βαλένθια.
«Για τέτοιες στιγμές έφυγα από το σπίτι μου σε ηλικία 16 ετών», έλεγε ο Τσιριβέγια, ο οποίος φοράει το «5» γιατί θαυμάζει τον Ζινεντίν Ζιντάν (ο «Ζιζού» το φορούσε στη Ρεάλ Μαδρίτης), αδικήθηκε από την (πολύ βαριά) σύγκριση με τον Τσάμπι Αλόνσο, αλλά έχει τα προσόντα για να βάλει τη δική του σφραγίδα σε όποια ομάδα κι αν αγωνίζεται.
