Οπως και να το δει κανείς, ήταν μία θριαμβευτική εβδομάδα για τον Ντόναλντ Τραμπ. Εκανε επίδειξη ισχύος κατά του Ιράν, πλήττοντας σημαντικά το πυρηνικό του πρόγραμμα· επέβαλλε στη συνέχεια, μετά τη χλιαρή αντίδραση των Ιρανών, κατάπαυση του πυρός, κατσαδιάζοντας δημόσια και αυστηρά το Ισραήλ· και ύστερα προσγειώθηκε στη Χάγη, σε μία Σύνοδο του ΝΑΤΟ όπου η βασική είδηση ήταν η δέσμευση των συμμάχων να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ σε βάθος δεκαετίας. Θα εξετάσουμε στο σημερινό newsletter τη σημασία των εξελίξεων αυτών, αλλά και τους λόγους που μπορεί η νίκη επί του Ιράν μπορεί να αποδειχθεί πύρρειος.
– Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί και να πούμε περισσότερα μέσω email ([email protected]) ή να με ακολουθήσετε στο Blue (@yanpal.bsky.social).
ΤΟ «ΣΦΥΡΙ» & Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ. Τα βασικό χρονολόγιο του τι συνέβη τις τελευταίες επτά ημέρες το γνωρίζετε: σύμφωνα με τους New York Times, ο Τραμπ είχε ήδη ουσιαστικά πάρει την απόφαση να χτυπήσει από τις 17 Ιουνίου (όταν επέστρεψε εσπευσμένα από τη Σύνοδο του G7 στον Δυτικό Καναδά). Την Πέμπτη, για να παραπλανήσει το Ιράν, έδωσε μία διορία δύο εβδομάδων για μια πιθανή διπλωματική λύση. Την Παρασκευή το απόγευμα έδωσε την εντολή να προχωρήσει η αποστολή (με κωδική ονομασία «Σφυρί του Μεσονυχτίου») των βομβαρδιστικών B-2 από το Μιζούρι, με μια δεύτερη συστάδα, ορατή σε ιστότοπους παρακολούθησης πτήσεων, να πετάει προς δυσμάς, για περαιτέρω παραπλάνηση. Στις 2.10 τα ξημερώματα της Κυριακής ώρα Ιράν, τα βομβαρδιστικά έριξαν τις πρώτες από 14 βόμβες των 13 τόνων (GBU-57, γνωστές ως bunker-busters) στις υπόγειες εγκαταστάσεις στο Φορντό. Ηταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνταν σε πολεμική επιχείρηση. Παράλληλα, αμερικανικά υποβρύχια εξαπέλυσαν 30 πυραύλους cruise κατά των εγκαταστάσεων στο Ισφαχάν και στη Νατάνζ.
Κάποιες ώρες αργότερα, ο Τραμπ, σε διάγγελμά του από τον Λευκό Οίκο, πλαισιωμένος από τον αντιπρόεδρο Βανς, τον υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο και τον υπουργό Αμυνας Πιτ Χέγκσεθ, ισχυρίστηκε με τη συνήθη αμετροέπειά του ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν «καταστράφηκε ολοσχερώς και συνολικά». Σειρά ειδικών, αλλά και η ίδια η κυβέρνηση του Ισραήλ, σημείωσαν ότι είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε την έκταση της ζημιάς.
Χθες διέρρευσε εκτίμηση της υπηρεσίας πληροφοριών του Πενταγώνου (DIA) σύμφωνα με την οποία οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί δεν κατέστρεψαν τις βασικές υποδομές των πυρηνικών εγκαταστάσεων και πιθανώς απλώς να καθυστέρησαν κατά μερικούς μήνες το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Ανοιχτό επίσης παραμένει το ερώτημα πού βρίσκονται τα 409 κιλά εμπλουτισμένου (σε επίπεδο 60%) ουρανίου που διέθετε το καθεστώς – και αν πρόλαβε το καθεστώς να τα μεταφέρει σε κάποιο ασφαλές σημείο πριν από το αμερικανικό χτύπημα.
Σε συνέντευξη Τύπου στη Χάγη, όπου βρέθηκε για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ (βλ. παρακάτω), ο Τραμπ επέμεινε ότι το «Σφυρί του Μεσονυκτίου» κατάφερε συντριπτικό χτύπημα στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Ο ίδιος και ο Χέγκσεθ επιτέθηκαν σφοδρά στα μέσα ενημέρωσης που δημοσίευσαν τα ευρήματα της DIA, κατηγορώντας τα για έλλειψη πατριωτισμού και προσβολή των πιλότων που συμμετείχαν στην επιχείρηση.
Το Ισραήλ ενίσχυσε την επιχειρηματολογία του Τραμπ, δημοσιεύοντας εκτίμηση της δικής του επιτροπής ατομικής ενέργειας που ανέφερε ότι το αμερικανικό χτύπημα στο Φορντό «κατέστρεψε την κρίσιμη υποδομή της τοποθεσίας και κατέστησε τις εγκαταστάσεις εμπλουτισμού μη λειτουργικές» (το έγγραφο το δημοσίευσε πρώτος ο Λευκός Οίκος – μία εξαιρετικά ασυνήθιστη κίνηση). Η διευθύντρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Τούλσι Γκάμπαρντ χθες, προσπαθώντας να ανακτήσει την εύνοια του Τραμπ, δήλωσε ότι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν «καταστράφηκαν» και πως θα χρειαστούν «χρόνια» για να ανοικοδομηθούν.
ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ & ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ. Είχαν προηγηθεί, τη Δευτέρα, τα αντίποινα του Ιράν κατά των ΗΠΑ, με την εκτόξευση πυραύλων κατά της αμερικανικής βάσης al-Udeid στο Κατάρ. Οι Ιρανοί είχαν προειδοποιήσει τόσο το Κατάρ όσο και τις ΗΠΑ για την επίθεση. Ολοι οι πύραυλοι (14, όσες και οι μεγα-βόμβες που έπεσαν στο Φορντό) εξουδετερώθηκαν από την αεράμυνα του Κατάρ και δεν υπήρξαν απώλειες. Ο Τραμπ ευχαρίστησε το Ιράν για την προειδοποίηση, χαρακτήρισε την επίθεση «πολύ αδύναμη» και σχολίασε ότι «υπάρχει τώρα μία ευκαιρία για ειρήνη» στην περιοχή.
Λίγες ώρες αργότερα, στις 6 το απόγευμα της Δευτέρας (ώρα Ανατολικής Ακτής ΗΠΑ), ανακοίνωσε –εκπλήσσοντας ακόμα και τους δικούς του αξιωματούχους– ότι υπήρξε συμφωνία με το Ιράν και το Ισραήλ για κατάπαυση του πυρός, που θα ίσχυε από τα μεσάνυχτα. Τόσο το Ιράν όσο και το Ισραήλ παραβίασαν τη συμφωνία στις πρώτες ώρες της, προκαλώντας την έκρηξη οργής του Τραμπ. Ο Αμερικανός πρόεδρος προειδοποίησε το Ισραήλ μέσω Truth Social να σταματήσει τις επιχειρήσεις κατά του Ιράν – και έκανε το ίδιο και σε τηλεφώνημα που είχε με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Ο Τραμπ θέλει ουσιαστικά να κάνει έναν γύρο του θριάμβου και να θεωρηθεί το όλο θέμα λήξαν (παρά κάποιες ατυχείς αναφορές του στα social media, έβαλε φρένο σε περαιτέρω ισραηλινές επιχειρήσεις που στόχευαν στην αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν). Γι’ αυτό άλλωστε ήταν και τόσο έξαλλος, ειδικά με το Ισραήλ, για την παραβίαση της κατάπαυσης του πυρός. Μιλώντας στους δημοσιογράφους στη Χάγη, έδειξε να θεωρεί επουσιώδη την επίτευξη νέας συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Με συμφωνία ή χωρίς, πάντως, είναι πολύ πιθανό το καθεστώς να επιχειρήσει –χωρίς καμία εποπτεία και σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας– να αναβιώσει το πυρηνικό του πρόγραμμα, εκτιμώντας ότι μόνο ένα πυρηνικό οπλοστάσιο αποτελεί εγγύηση για την επιβίωσή του. Το πιο ξεκάθαρο δίδαγμα από τα γεγονότα των τελευταίων δύο εβδομάδων για την Τεχεράνη είναι ότι δεν μπορεί να εμπιστευθεί τη Ουάσιγκτον και τη διπλωματική διαδικασία: στην πρώτη θητεία του Τραμπ, οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από το JCPOA (τη συμφωνία που υπέγραψαν επί Ομπάμα), παρότι, σύμφωνα με τον ίδιο τον υπουργό Αμυνας του Τραμπ, το Ιράν συμμορφωνόταν με τους όρους της· στη δεύτερη θητεία του, ξεκίνησαν νέα διαπραγμάτευση η οποία διεκόπη πριν ολοκληρωθεί από τις αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ, τις οποίες συνέδραμαν στη συνέχεια οι Αμερικανοί.
Η ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ΑΝΑΠΟΔΑ. Ενα από τα αξιοσημείωτα φαινόμενα των τελευταίων ημερών, το οποίο σχολίασα σε ανάλυσή μου τη Δευτέρα ήταν η έντονη εναντίωση σε ένα χτύπημα κατά του Ιράν από τους πιο πιστούς συνοδοιπόρους του Τραμπ (Στιβ Μπάνον, Τάκερ Κάρλσον, Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν) και οι έπαινοι που εισέπραξε για την απόφασή του από νεοσυντηρητικούς αναλυτές και πρώην αξιωματούχους που συνήθως είναι σφοδροί επικριτές του 47ου προέδρου.
Η στάση της κοινής γνώμης προς το παρόν αντανακλά την πολιτική θέση του Τραμπ ευρύτερα σχεδόν έξι μήνες αφού επέστρεψε στο Οβάλ Γραφείο: σε δημοσκόπηση της YouGov για το CBS News, το 44% των ερωτηθέντων ενέκρινε τους βομβαρδισμούς, έναντι 56% που ήταν κατά. Μεταξύ των Δημοκρατικών, το ποσοστό αποδοκιμασίας ήταν τεράστιο (87%-13%) – και σχεδόν εξίσου μονόπλευρη, προς την αντίθετη κατεύθυνση, ήταν η στάση των Ρεπουμπλικανών (85%-15%). Εκεί που φαίνεται η πολιτική του αδυναμία είναι με τους Ανεξάρτητους ψηφοφόρους, το 64% των οποίων τάσσονται κατά του χτυπήματος.
Η ουρά των βομβαρδισμών, επιπλέον, μπορεί να είναι μακριά. Αν προκύψουν νέα στοιχεία στο προσεχές μέλλον που να δείχνουν ότι το Ιράν έχει ξεκινήσει εκ νέου τον εμπλουτισμό ουρανίου ή αν υπάρξουν τρομοκρατικές ενέργειες κατά Αμερικανών που να συνδέονται με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, ο Τραμπ θα βρεθεί προ δυσάρεστων διλημμάτων. Ισως τότε συνειδητοποιήσει ότι το πρόβλημα του Ιράν δεν λύθηκε με τις βόμβες και ότι χωρίς επίπονη και υπομονετική διπλωματία δεν επέρχεται ειρήνη.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΠΥΡΟΤΕΧΝΟΥΡΓΙΑΣ ΣΤΗ ΧΑΓΗ. Χθες ο Τραμπ βρέθηκε στη Χάγη για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα εκτροχιασμού των εργασιών εξαιτίας του, η Σύνοδος συρρικνώθηκε από το παραδοσιακό διήμερο σε μόλις μία ημέρα, ενώ η συζήτηση επί κρίσιμων ζητημάτων (το Ουκρανικό, το μέλλον της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ευρώπη) αναβλήθηκε για αργότερα. Το κοινό ανακοινωθέν ήταν από τα πιο λακωνικά στα χρονικά – αν και περιλάμβανε αναφορές στην «ακλόνητη δέσμευση» στο άρθρο 5 της ιδρυτικής Συνθήκης (περί αμοιβαίας άμυνας) και χαρακτήριζε τη Ρωσία «μακροπρόθεσμη απειλή» για τη Συμμαχία.
Παρ’ ολα αυτά, οι ρητορικές εκρήξεις δεν αποφεύχθηκαν. Την Τρίτη, ταξιδεύοντας προς τη Σύνοδο στο Air Force One, ο Τραμπ αμφισβήτησε εκ νέου τη δέσμευση των ΗΠΑ στο άρθρο 5, λέγοντας ότι «υπάρχουν πολλές ερμηνείες» για το τι σημαίνει (fact check: δεν υπάρχουν). Νωρίτερα, είχε αναρτήσει στον λογαριασμό του στο Truth Social προσωπικό μήνυμα που του έστειλε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε. Στο μήνυμα, μεταξύ άλλων, ο Ρούτε επαινεί τον Τραμπ για τον βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν: μία «αποφασιστική ενέργεια […] πραγματικά εξαιρετική και κάτι που κανείς άλλος δεν τόλμησε να κάνει», η οποία «μας κάνει όλους πιο ασφαλείς».
Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ επίσης κολακεύει τον Αμερικανό πρόεδρο αναφερόμενος στη «μεγάλη επιτυχία» της υιοθέτησης του στόχου του 5% του ΑΕΠ για τις αμυντικές δαπάνες από όλους τους συμμάχους. (Δείχνοντας να μην έχει προβληματιστεί από τη διαρροή, ο Ρούτε, σε κοινή του εμφάνιση με τον Τραμπ χθες, μιλώντας για την οργίλη παρέμβαση του τελευταίου για την επιβολή της κατάπαυσης του πυρός, σχολίασε ότι «ο μπαμπάκας πρέπει καμιά φορά να χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα») – cringe.
Τα μέλη της Συμμαχίας (με την εξαίρεση της Ισπανίας, που όμως δεν απέσπασε επισήμως εξαίρεση και εισέπραξε σκληρή κριτική από τις ΗΠΑ) δεσμεύτηκαν να πετύχουν αυτόν τον στόχο –3,5% του ΑΕΠ σε αμυντικές δαπάνες και 1,5% σε υποδομές «που συνδέονται με την άμυνα»– έως το 2035.
Aναλυτές που παρακολουθούν στενά αυτά τα θέματα εκφράζουν σκεπτικισμό για το αν αυτός ο στόχος θα επιτευχθεί και πώς (δεν είναι τυχαίο ότι ο χρονικός ορίζοντας υπερβαίνει κατά πολύ το τέλος της δεύτερης θητείας του Τραμπ). Αξίζει να σημειωθεί ότι o υφιστάμενος στόχος (2% του ΑΕΠ) έχει συμφωνηθεί από το 2014, αλλά πέρυσι, δέκα χρόνια μετά, υπολογίζεται ότι εννέα από τα 32 μέλη της Συμμαχίας ακόμα δεν τον είχαν πετύχει.
Αξιοσημείωτος, τέλος, ήταν ο τόνος του Τραμπ σχετικά με την Ουκρανία (αλλά πόσο θα διαρκέσει;). Ο Αμερικανός πρόεδρος είπε ότι «δεν θα μπορούσε να είχε πάει καλύτερα» η συνάντησή του με τον Βολόντιμιρ Ζελένσκι (χωρίς ωστόσο να υπάρξει κοινή φωτογραφία), ότι «δίνει γενναία μάχη» και πως θα «δούμε αν μπορούμε να διαθέσουμε» στην Ουκρανία κάποιες συστοιχίες πυραύλων Patriot. Είπε επίσης, για πρώτη φορά, ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν «είναι πιθανό» να έχει επεκτατικές φιλοδοξίες πέραν της Ουκρανίας και πρόσθεσε ότι ο Ρώσος ηγέτης «πρέπει να σταματήσει αυτόν τον πόλεμο».
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΠΡΕΓΚΟ-ΓΚΑΡΣΙΑ. Την Κυριακή είχαμε την πρώτη δικαστική ετυμηγορία σχετικά με τις κατηγορίες (λαθρεμπορίας ανθρώπων) που βαραίνουν τον Κιλμάρ Αμπρέγκο-Γκαρσία, τον Σαλβαδοριανό μετανάστη που οι αμερικανικές αρχές απέλασαν εκ παραδρομής τον Μάρτιο και έφεραν πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες προ ολίγων εβδομάδων για να εκδικαστεί η υπόθεση στην οποία φέρεται να εμπλέκεται.
Η ομοσπονδιακή δικαστής που εκδικάζει την υπόθεση εξέφρασε έντονο σκεπτικισμό για τις κατηγορίες, σημειώνοντας ότι σε έναν από τους μάρτυρες κατηγορίας χορηγήθηκε αναστολή απέλασης εξαιτίας της συνεργασίας του με τους ομοσπονδιακούς εισαγγελείς και ότι οι πληροφοριοδότες που ενέπλεκαν τον Αμπρέγκο-Γκαρσία με τη συμμορία MS-13 αντιφάσκουν μεταξύ τους, ενώ ο ίδιος δεν έχει ποινικό μητρώο. Η δικαστής διέταξε την αποφυλάκιση του άτυχου άνδρα εν αναμονή της δίκης· ωστόσο είναι πιθανό να παραμείνει υπό κράτηση από την ICE.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΑΓΝΗΤΕΣ. Τα σύννεφα παραμένουν πυκνά στην εμπορική σχέση ΗΠΑ – Κίνας. Παρά τη συμφωνία στην οποία υποτίθεται ότι κατέληξαν οι δύο πλευρές στις 11 του μηνός, το Bloomberg μετέδιδε το περασμένο Σάββατο ότι «αμερικανικές εταιρείες παραμένουν σε μεγάλο βαθμό στο σκοτάδι σχετικά με το πότε θα λάβουν κρίσιμους μαγνήτες από την Κίνα – και αν η Ουάσιγκτον, με τη σειρά της, θα επιτρέψει την επανέναρξη πολλών άλλων εξαγωγών».
Οπως σημείωνε το πρακτορείο, επικαλούμενο πηγές των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων και αρμόδιους αξιωματούχους, υπάρχει «εκνευρισμός για τις ασαφείς πολιτικές και στις δύο χώρες και παρατεταμένη σύγχυση σχετικά με το επίπεδο των εγκρίσεων [εξαγωγών] μαγνητών από την Κίνα θα ωθούσαν τον Τραμπ να εγκαταλείψει τους περιορισμούς που έχει επιβάλει στις εξαγωγές». Για μία ακόμα φορά, με άλλα λόγια, οι θριαμβολογικές ανακοινώσεις στο Truth Social απέχουν σημαντικά από την πραγματικότητα.
Επί της ουσίας, η αβεβαιότητα σχετικά με τις εξαγωγές των κρίσιμων αυτών προϊόντων, που παράγονται από σπάνιες γαίες, πλήττει την οικονομική δραστηριότητα, αυξάνει τις πιθανότητες αναζωπύρωσης του σινο-αμερικανικού εμπορικού πολέμου – και αναδεικνύει την τεράστια δύναμη που δίνει στο Πεκίνο η δεσπόζουσα θέση του στους ζωτικούς αυτούς κλάδους.
Ο ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΜΝΤΑΝΙ. Πολιτικό σεισμό με μετα-δονήσεις που θα γίνουν ευρύτερα αισθητές στην αμερικανική πολιτική σκηνή, συνιστά η διαφαινόμενη επικράτηση του Ζόχραν Μαμντάνι στις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών για τη δημαρχία της Νέας Υόρκης. Η τελική καταμέτρηση θα χρειαστεί κάποιες μέρες ακόμα, αλλά ο 33χρονος πολιτειακός βουλευτής, γεννημένος στην Ουγκάντα από Ινδούς γονείς, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα και σοσιαλιστής, δήλωσε ότι νίκησε – και ο βασικός του αντίπαλος, ο τρεις φορές κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Αντριου Κουόμο, αποδέχθηκε την ήττα του.
Ο Μαμντάνι εστίασε την εκστρατεία του στο κόστος ζωής στη Νέα Υόρκη και στην ανάγκη να μπορέσουν ξανά οι απλοί Νεοϋορκέζοι να ζήσουν στην πόλη. Η νίκη του ενθουσίασε την αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών, που θεωρεί ότι η ανάκαμψη του κόμματος απαιτεί την αδυσώπητη αντίσταση στην κυβέρνηση Τραμπ (ο Μαμντάνι στις επινίκιες δηλώσεις του δεσμεύτηκε να χρησιμοποιήσει τη θέση του δημάρχου για να «απορρίψει τον φασισμό» του Τραμπ).
Η κεντρώα ελίτ του κόμματος, από την άλλη, από τον Λάρι Σάμερς και τον Μπιλ Κλίντον έως τα μεγάλα στελέχη της Wall Street, συντάχθηκε με τον Κουόμο, παρά το βεβαρυμένο παρελθόν του (παραιτήθηκε από κυβερνήτης λόγω καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση). Ο ριζοσπαστισμός του νεαρού υποψηφίου, που μεταξύ άλλων αποκαλεί «γενοκτονία» τις ισραηλινές επιχειρήσεις στη Γάζα και τάσσεται υπέρ νέων φόρων στις επιχειρήσεις, έχει τρομάξει το donor class των Δημοκρατικών. Μένει να φανεί τι θα κάνουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, όπου ενδέχεται να είναι υποψήφιοι, ως Ανεξάρτητοι, τόσο ο Κουόμο όσο και ο ατιμασμένος νυν δήμαρχος Ερικ Ενταμς.
Η ανάδυση του Μαμντάνι, πάντως, έχει προκαλέσει έξαψη και στους Ρεπουμπλικανούς. Ο Τζ. Ντ. Βανς τον χαιρέτισε ως τον «νέο ηγέτη των Δημοκρατικών». Η προεκλογική επιτροπή του κόμματος (NRCC) τον χαρακτήρισε «αντισημίτη σοσιαλιστή ριζοσπάστη». Ο ίδιος ο Τραμπ τον αποκάλεσε «100% Κομουνιστή παράφρονα». Αν εκλεγεί τον Νοέμβριο, είναι βέβαιο ότι η Νέα Υόρκη θα αποτελέσει πεδίο σύγκρουσης των τοπικών με τις ομοσπονδιακές αρχές, ειδικά σχετικά με τις απελάσεις, που ίσως κάνει τα πρόσφατα γεγονότα στο Λος Αντζελες να μοιάζουν με περίπατο στο πάρκο.
410 Αυτός, τουλάχιστον, είναι ο αριθμός των Παλαιστινίων που έχουν σκοτωθεί από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις τον τελευταίο μήνα, καθώς αναζητούν απεγνωσμένα πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια, σύμφωνα με το Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Από την έναρξη της διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας στα τέλη Μαΐου από το Gaza Humanitarian Foundation, τα επεισόδια μαζικών σκοτωμών είναι σχεδόν καθημερινά. Ο ΟΗΕ έχει αρνηθεί να συνεργαστεί με το GHF, που στηρίζεται από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, καθώς καταγγέλλει ότι η οργάνωση δίνει προτεραιότητα στις στρατιωτικές επιδιώξεις των Ισραηλινών αντί των επιταγών της βοήθειας.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ
ΣΤΟ PAX TRUMPIANA.
«Υπό τον όρο ότι η κατάπαυση του πυρός θα ισχύσει, όλοι κερδίζουν – προς το παρόν: το Ισραήλ μπορεί να πει ότι με τις επιθέσεις του, σε συνδυασμό με τα αμερικανικά χτυπήματα, επιβράδυνε σημαντικά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα· το Ιράν βγαίνει από τη μέγγενη του Ισραήλ και των ΗΠΑ με ένα σημαντικό μέρος του πυρηνικού του προγράμματος άθικτο· και ο Τραμπ εμφανίζεται ως ικανός στη χρήση στρατιωτικής ισχύος αλλά και πρόθυμος για ειρήνη. Μένουν, φυσικά, ένα σωρό εκκρεμότητες».
– ΑΑΡΟΝ ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΜΙΛΕΡ, senior fellow, Carnegie Endowment for International Peace
❗H συνέντευξη Τύπου του Τραμπ στη Χάγη, σε όλο της το μεγαλείο
❗ To ντοσιέ που έπεισε το Ισραήλ να χτυπήσει το Ιράν, σύμφωνα με το Economist
❗ Πώς ο Τραμπ αποφάσισε υπέρ του πολέμου – το πλήρες παρασκήνιο από τους New York Times
❗Ο Μπρετ Στίβενς υπερασπίζεται το αμερικανικό χτύπημα…
❗…και οι Μπεν Ροουντς και Τόμι Βίτορ του Pod Save the World εξηγούν γιατί ήταν σοβαρό σφάλμα
❗Το μήνυμα της νίκης Μαμντάνι για τους Δημοκρατικούς: μία ενδιαφέρουσα ανάλυση του Atlantic
❗Η πρώτη συνέντευξη του Μαχμούντ Χαλίλ μετά την απελευθέρωσή του.
