Το newsletter αυτής της εβδομάδας θα εστιαζόταν σε μεγάλο βαθμό στα γεγονότα στο Λος Αντζελες – ένα κρίσιμο βήμα στον αυταρχικό κατήφορο στον οποίο έχει ωθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ο Ντόναλντ Τραμπ. Η ισραηλινή επίθεση στο Ιράν σήμερα το πρωί, που ανατρέπει την πιο αξιέπαινη πρωτοβουλία του στη διεθνή σκηνή (τις διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα), εκ των πραγμάτων, τον αναγκάζει να στρέψει την προσοχή του εκεί. Είναι απόλυτος ορατός και επικείμενος ο κίνδυνος ενός ευρείας κλίμακας περιφερειακού πολέμου στη Μέση Ανατολή – και, όσο και να το θέλει, θα είναι δύσκολο να κρατήσει τις ΗΠΑ εκτός του πεδίου μάχης. Και μεταφορά εξοπλισμών από την Ουκρανία στο Ισραήλ και στις αμερικανικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή θα διευκολύνει τον Βλαντιμίρ Πούτιν να συνεχίζει να χτυπά αλύπητα τους Ουκρανούς.
Ζούμε, με άλλα λόγια, την πιο επικίνδυνη στιγμή των τελευταίων δεκαετιών για την παγκόσμια ειρήνη – με τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μία κατάσταση πρωτοφανούς στα μεταπολεμικά χρονικά πόλωσης και εσωστρέφειας. What could possibly go wrong? Ο τίτλος του ποιήματος από το οποίο δανείστηκα τη φράση του τίτλου, πάντως, λέγεται «Δευτέρα Παρουσία».
→ Με βρίσκετε, για να πούμε περισσότερα, στο [email protected] και στο Bluesky (@yanpal.bsky.social).
ΤΑ ΝΕΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. Καθώς συμπληρώθηκε μία εβδομάδα διαδηλώσεων χθες στο Λος Αντζελες, η κατάσταση παραμένει έκρυθμη. Χθες ήταν η τρίτη νύχτα της απαγόρευσης κυκλοφορίας που επέβαλε η δήμαρχος, Κάρεν Μπας. Μέσα στην εβδομάδα οι διαδηλώσεις επεκτάθηκαν σε πολλές άλλες πόλεις – μόνο την Τετάρτη έλαβαν χώρα στο Σαν Αντόνιο, το Σεντ Λούις, την Ινδιανάπολη και το Ράλεϊ (συν 100 άτομα στο Μανχάταν). Ηταν συγκεντρώσεις μερικών εκατοντάδων, χωρίς εντάσεις με τα σώματα ασφαλείας.
Ο Τραμπ, ξεκινώντας από το περασμένο Σάββατο, έχει διατάξει την ανάπτυξη 4.000 μελών της Εθνοφρουράς της Καλιφόρνιαε στο Λος Αντζελες, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του κυβερνήτη της πολιτείας, Γκάβιν Νιούσομ, στον οποίο κανονικά υπάγονται. Ο Νιούσομ προσέφυγε δικαστικά κατά της απόφασης του Τραμπ – όπως και κατά της αποστολής 700 πεζοναυτών στην πόλη για να περιφρουρήσουν τις αυξανόμενα επιθετικές επιχειρήσεις της ICE (Immigration & Customs Enforcement) για τη σύλληψη παράτυπων μεταναστών. Η τελευταία φορά που πρόεδρος των ΗΠΑ επιστράτευσε την Εθνοφρουρά μίας πολιτείας παρά τη διαφωνία του κυβερνήτη της ήταν το 1965 στην Αλαμπάμα, όταν ο Λίντον Τζόνσον έκρινε ότι ήταν ο μόνος τρόπος να εφαρμοστεί στην πράξη η νομοθεσία που είχε μόλις εγκρίνει το Κογκρέσο για τα εκλογικά και πολιτικά δικαιώματα των μαύρων.
Χθες εκδόθηκε δικαστική απόφαση που ακυρώνει την ανάπτυξη της Εθνοφρουράς στην πόλη και διατάσσει την επιστροφή του ελέγχου των δυνάμεων στον Νιούσομ. Το ίδιο βράδυ, νέα δικαστική απόφαση ακύρωσε την προηγούμενη και επικύρωσε την εντολή του Τραμπ. Επίσης χθες, σε συνέντευξη Τύπου της υπουργού Εσωτερικής Ασφάλειας Κρίστι Νόεμ στο Λος Αντζελες, ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών Χοσέ Παντίγια, που κατάγεται από την πόλη, απομακρύνθηκε βίαια από την αίθουσα και του πέρασαν χειροπέδες όταν επιχείρησε να της θέσει ερωτήματα.
Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΛΩΣΗΣ. Οι εντάσεις στο Λος Αντζελες ξεκίνησαν την περασμένη Παρασκευή, όταν οι έφοδοι των μασκοφόρων με τα βανάκια της ICE, που συχνά αρνούνται να επιδείξουν τις ταυτότητές τους, σε μέρη όπου εργάζονται μετανάστες χωρίς χαρτιά, προκάλεσαν την αντίδραση της τοπικής κοινότητας. Ως το απόγευμα του Σαββάτου είχαν υπάρξει κάποια μικροεπεισόδια, αλλά κατά γενική ομολογία η κατάσταση ήταν υπό έλεγχο. Παρ’ όλα αυτά, το ίδιο βράδυ (6 το απόγευμα ώρα Δυτικής Ακτής) ο Τραμπ διέταξε την ανάπτυξη των πρώτων 2.000 εθνοφρουρών στη μεγαλύτερη πόλη της πολυπληθέστερης πολιτείας των ΗΠΑ, ισχυριζόμενος ότι η δήμαρχος Μπας και ο Νιούσομ ήταν «ανίκανοι» και χρειαζόταν το στιβαρό χέρι του ομοσπονδιακού κράτους για να αποκατασταθεί η τάξη. Η παρέμβασή του, όπως αναμφίβολα γνώριζε, πέτυχε ακριβώς το αντίθετο.
Η επιλογή του –στη γραμμή του αναπληρωτή προσωπάρχη του και φανατικού πολέμιου της μετανάστευσης, Στίβεν Μίλερ– βασίστηκε στην πεποίθησή του ότι η πόλωση τον ευνοεί. Η εκστρατεία μαζικών απελάσεων, άλλωστε, ήταν κάτι που είχε προαναγγείλει στην προεκλογική του εκστρατεία – όπως και η χρήση του στρατού κατά του «εσωτερικού εχθρού». Στον Λευκό Οίκο πιστεύουν ότι η κοινή γνώμη –τουλάχιστον η σιωπηλή πλειοψηφία– συντάσσεται με την πολιτική των απελάσεων και βλέπει με κακό μάτι τις βίαιες διαδηλώσεις υπέρ των μεταναστών. Και θεωρούν ότι το ζήτημα φέρνει σε δύσκολη θέση τους Δημοκρατικούς, που καλούνται να ισορροπήσουν μεταξύ της οργής των ακτιβιστών και της επιθυμίας της μεγάλης μάζας των ψηφοφόρων για ηρεμία, τάξη και ασφάλεια.
Πάντως δεν είναι μία στρατηγική χωρίς ρίσκο για τον Τραμπ: η επέκταση των απελάσεων σε άτομα που ζουν νομοταγώς στις ΗΠΑ εδώ και πολλά χρόνια θα δοκιμάσει τα όρια της ανοχής της κοινής γνώμης. Παράλληλα, αν η κατάσταση στο Λος Αντζελες κλιμακωθεί, οι στρατιωτικές δυνάμεις εμπλακούν και υπάρξουν θύματα, δύσκολα θα αποφύγει ο Τραμπ σημαντικό μερίδιο της ευθύνης.
Ο ΣΤΡΑΤΟΣ & Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Η ομοσπονδιοποίηση της καλιφορνέζικης Εθνοφρουράς και η αποστολή των πεζοναυτών είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για τη χρήση του στρατού στο εσωτερικό της χώρας, παρά τους περιορισμούς που επιβάλλει η νομοθεσία (Νόμος Posse Comitatus του 1878) αλλά και μία παράδοση που ξεκινάει από την εποχή του Τζορτζ Ουάσιγκτον και θέλει τις ένοπλες δυνάμεις να είναι υπεράνω πολιτικής.
Με ανάρτησή του στα social media την Τετάρτη, ο επικεφαλής εκπρόσωπος του Πενταγώνου Σον Παρνέλ σημείωσε ότι περισσότερα αμερικανικά στρατεύματα είναι ανεπτυγμένα αυτή τη στιγμή στο Λος Αντζελες από όσα υπηρετούν στη Συρία και το Ιράκ. «Αυτό ακριβώς ψήφισε ο αμερικανικός λαός», έγραψε. «Υπεράσπιση του λαού μας και της πατρίδας μας». Ο Παρνέλ απηχούσε τη σκοτεινή ρητορική του Αμερικανού προέδρου, που μιλώντας στη βάση του Fort Bragg την Τρίτη υποσχόταν να «απελευθερώσει» το Λος Αντζελες από τους «αλλοδαπούς εχθρούς» και τα «ζώα» που, κατά τη νηφάλια εκτίμησή του, προκαλούν τις ταραχές.
Ο στόχος, σύμφωνα με ανάλυση των New York Times, «μπορεί να είναι να συνηθίσουν οι Αμερικανοί να βλέπουν στρατεύματα στους δρόμους των μεγάλων πόλεων», διευκολύνοντας τον Τραμπ στη χρήση των ενόπλων δυνάμεων για την καταστολή ταραχών αλλά και διαδηλώσεων ευρύτερα. Δεν είναι τυχαίο ότι, όταν ρωτήθηκε για τις συγκεντρώσεις υπό το σύνθημα “No Kings” που είναι προγραμματισμένες για αύριο –ημέρα των γενεθλίων του και της μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης για τα 250 χρόνια από την ίδρυση του αμερικανικού στρατού– απάντησε ότι θα αντιμετωπίσουν «πολύ ισχυρή βία». Δεν έκανε καν το διαχωρισμό μεταξύ όσων προκαλούν επεισόδια και όσων ασκούν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους στη διαμαρτυρία.
ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟ ΙΡΑΝ. Η αναταραχή εντός των συνόρων επισκιάστηκε σήμερα από την απόφαση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου να εξαπολύσει ευρείας κλίμακας επίθεση στο Ιράν. Τα ξημερώματα, 200 ισραηλινά μαχητικά έπληξαν τη στρατιωτική ηγεσία και τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της χώρας, σκοτώνοντας μεταξύ άλλων τον επικεφαλής των Φρουρών της Επανάστασης Χοσεΐν Σαλαμί και δύο ακόμα κορυφαίους στρατηγούς, αλλά και υψηλόβαθμους πυρηνικούς επιστήμονες. Ως πρώτα αντίποινα, το Ιράν εκτόξευσε 100 drones κατά του Ισραήλ.
Ο Νετανιάχου δήλωσε ότι η επιχείρηση θα διαρκέσει «όσες μέρες χρειαστεί». Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, προειδοποίησε ότι το Ισραήλ θα υποστεί «σφοδρή τιμωρία». Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μάρκο Ρούμπιο ξεκαθάρισε ότι οι ΗΠΑ δεν συμμετείχαν στο χτύπημα και προειδοποίησε το Ιράν να μην πλήξει αμερικανικές δυνάμεις στην περιοχή. Αμερικανικές πηγές σημείωσαν ότι ο Νετανιάχου ανέφερε τα σχέδια για την επίθεση στον Τραμπ σε τηλεφώνημα που είχαν τη Δευτέρα. Τις επόμενες ημέρες, η αμερικανική πρεσβεία στο Ισραήλ επέβαλε περιορισμούς στις μετακινήσεις του προσωπικού της και ξεκίνησε η διαδικασία μετακίνησης προσωπικού των ΗΠΑ εκτός Μέσης Ανατολής, η οποία, όπως σχολίασε ο Αμερικανός πρόεδρος, «μπορεί να είναι ένα πολύ επικίνδυνο μέρος».
Υπενθυμίζεται ότι την Κυριακή ήταν προγραμματισμένος ο επόμενος γύρος των συνομιλιών μεταξύ του Ιράν και των ΗΠΑ για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης. Οι διαπραγματεύσεις εσχάτως έμοιαζαν να έχουν βαλτώσει – και η Ουάσιγκτον έχει απειλήσει με στρατιωτικό χτύπημα αν ναυαγήσουν. Την Τετάρτη, ο Ιρανός υπουργός Αμυνας δήλωσε ότι αν η χώρα του δεχθεί επίθεση από τις ΗΠΑ, θα απαντήσει χτυπώντας αμερικανικές βάσεις στην ευρύτερη περιοχή.
Χθες, η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας του ΟΗΕ ενέκρινε ψήφισμα καταδίκης του Ιράν (το πρώτο σε 20 χρόνια) για παραβίαση των υποχρεώσεών του στο πλαίσιο της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών. Αντιδρώντας, η Τεχεράνη ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει νέα μονάδα εμπλουτισμού και ότι θα αυξήσει την παραγωγή υψηλά εμπλουτισμένου ουρανίου.
Μένει να δούμε πώς θα αντιδράσει ο Τραμπ, του οποίου τη βούληση μοιάζει ο Νετανιάχου να αψήφησε. Πάντως είναι βέβαιο ότι το Κογκρέσο θα τον πιέσει να στηρίξει το Ισραήλ στρατιωτικά στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Ο πρόεδρος της «ειρήνης μέσω της ισχύος», με άλλα λόγια, κινδυνεύει να παρασυρθεί σε έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας και αόριστης διάρκειας στη Μέση Ανατολή.
Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΡΝΑΚΙ. Με όλα αυτά που συνέβησαν τις τελευταίες μέρες, μοιάζει να ξεχάστηκε τελείως η υπόθεση που, μία μέρα πριν ξεσπάσουν οι διαδηλώσεις, είχε μονοπωλήσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον: η σύγκρουση τιτάνων (ή έστω υπερ-ναρκισσιστών δισεκατομμυριούχων) μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο. Μετά την εκρηκτική διαδικτυακή αντιπαράθεση της περασμένης Πέμπτης, με βολές εκατέρωθεν για ακύρωση των κρατικών συμβάσεων των εταιρειών του Μασκ από τη μία και για την ανάγκη καθαίρεσης του Τραμπ και τις στενές του σχέσεις με τον Τζέφρι Επστιν, οι τόνοι έχουν πέσει αισθητά.
Την Τετάρτη, ο Μασκ δήλωσε στο X ότι μετάνιωσε για κάποιες από τις αναρτήσεις του για τον μέχρι πρότινος αγαπημένο του πολιτικό, χαρακτηρίζοντάς τες «ακραίες». Οπως αποκάλυψαν οι New York Times, το tweet (αν μπορούμε ακόμα να τα αποκαλούμε έτσι) ακολούθησε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν οι δύο άνδρες το βράδυ της Δευτέρας (ο Μασκ κάλεσε τον πρόεδρο), αφού ο ιδρυτής της Tesla είχε νωρίτερα μιλήσει με τον Τζ. Ντ. Βανς και την προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, Σούζι Γουάιλς. Μένει να φανεί αν η ανακωχή θα έχει διάρκεια –αν π.χ. ο Μασκ θα αποφύγει περαιτέρω τοποθετήσεις κατά του Big Beautiful Bill το οποίο επεξεργάζεται η Γερουσία– αλλά και τι τίμημα είχε γι’ αυτόν (αν, λόγου χάρη, ο Τραμπ του ζήτησε να δώσει ακόμα περισσότερα από τα 100 εκατ. που είχε υποσχεθεί για εκλογικές ανάγκες των Ρεπουμπλικανών στις ενδιάμεσες εκλογές του 2026).
TRAVEL BAN 2 – Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ. Τα μεσάνυχτα της Δευτέρας, εν τω μεταξύ, τέθηκε εν ισχύι η νέα πολιτική απαγόρευσης εισόδου στις Ηνωμένες Πολιτείες για πολίτες από 12 χώρες (και νέων περιορισμών στην είσοδο για πολίτες από επτά ακόμα). Ο Τραμπ είχε ανακοινώσει το μέτρο την προηγούμενη εβδομάδα ως απάντηση στην πρόσφατη αντισημιτική επίθεση στο Μπόουλντερ του Κολοράντο, που προκάλεσε εγκαύματα σε οκτώ μέλη μίας οργάνωσης που δραστηριοποιείται για την ανάδειξη του ζητήματος των ομήρων που ακόμα κρατά η Χαμάς. Η απαγόρευση αφορά κυρίως χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής (ο δράστης της επίθεσης ήταν Αιγύπτιος· η Αίγυπτος δεν μπήκε στη μαύρη λίστα).
Υπενθυμίζεται ότι στην αρχή της πρώτης θητείας του, ο Τραμπ είχε επιχειρήσει να επιβάλει απαγόρευση εισόδου από όλες τις χώρες όπου η πλειονότητα του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι. Το μέτρο είχε ανασταλεί από τα δικαστήρια, υποχρεώνοντας την κυβέρνηση να το αναθεωρήσει αρκετές φορές. Ο Τζο Μπάιντεν το κατήργησε την πρώτη του ημέρα στον Λευκό Οίκο, αποκαλώντας το «κηλίδα στην εθνική μας συνείδηση». Αυτή τη φορά, πάντως, φαίνεται ότι διαμορφώθηκε με μεγαλύτερη προσοχή και μάλλον θα επικυρωθεί από τους δικαστές.
ΡΩΣΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΡΟΥΣΙΑ. Είναι πολλά τα ζητήματα επί των οποίων ο Τραμπ έχει ανατρέψει τις παραδοσιακές θέσεις των Ρεπουμπλικανών, ίσως όμως κανένα τόσο χτυπητό όσο η στάση του απέναντι στη Ρωσία. Τις τελευταίες εβδομάδες, υπό την καθοδήγηση του –για ένα φεγγάρι σφοδρού επικριτή και έκτοτε υποτακτικού θαυμαστή του Τραμπ– Λίντσεϊ Γκράχαμ, διαμορφώνεται στη Γερουσία των ΗΠΑ ένα πακέτο σκληρών κυρώσεων κατά της Μόσχας. Το πακέτο, το οποίο υποστηρίζουν περισσότεροι από 80 γερουσιαστές (απαιτούνται 67 για να ξεπεραστεί ένα ενδεχόμενο βέτο του προέδρου), περιλαμβάνει δασμούς 500% για χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο, αέριο, πετρελαιοειδή και ουράνιο (προβλέπεται ότι θα υπάρχουν εξαιρέσεις, π.χ. για ευρωπαϊκές χώρες που εισάγουν ρωσικό αέριο αλλά έχουν στηρίξει στρατιωτικά ή οικονομικά την Ουκρανία). Περιλαμβάνει επίσης νέες κυρώσεις σε υψηλόβαθμους Ρώσους αξιωματούχους και κλάδους της ρωσικής οικονομίας.
Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, ο Λευκός Οίκος ασκεί παρασκηνιακά πιέσεις στον Γκράχαμ να μαλακώσει το περιεχόμενο του πακέτου. Ο γερουσιαστής της Νότιας Καρολίνας έχει πει ότι προτίθεται να κάνει κάποιες αλλαγές, αλλά δεν έχει υιοθετήσει τις τροποποιήσεις που επιθυμεί ο Λευκός Οίκος, που περιλαμβάνουν τη μετατροπή της υποχρεωτικής φύσης των κυρώσεων σε προαιρετικές, με την τελική επιλογή να ανήκει στον ίδιο τον Τραμπ.
Την περασμένη εβδομάδα, πάντως, αποκαλύφθηκε ότι η αμερικανική κυβέρνηση μεταβίβασε μία ζωτική τεχνολογία αναχαίτισης drones από την Ουκρανία στις αμερικανικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή – μία ακόμα ένδειξη της φθίνουσας στήριξης προς το Κίεβο. (Ή –ίσως– και μία κίνηση ενόψει χτυπήματος κατά του Ιράν;).
ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΑ. Ηταν πραγματικά μία γεμάτη εβδομάδα! Μία ακόμα σημαντική εξέλιξη ήταν η συμφωνία, μετά από δύο ημέρες εντατικών και ενίοτε τεταμένων διαπραγματεύσεων, μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου για τις εξαγωγές κινεζικών σπάνιων γαιών και μαγνητών. Η συμφωνία προβλέπει χαλάρωση των περιορισμών στις εξαγωγές των ζωτικών αυτών αγαθών (που χρησιμοποιούνται σε μαχητικά αεροσκάφη ιατρικά λέιζερ, drones, μηχανές ηλεκτρικών αυτοκινήτων κ.ά.), στην παραγωγή των οποίων η Κίνα έχει δεσπόζουσα θέση παγκοσμίως, για έξι μήνες. Ως αντάλλαγμα, οι ΗΠΑ θα χαλαρώσουν τους περιορισμούς στις εξαγωγές μηχανών για τζετ και αιθανίου, που είναι αναγκαία για την κινεζική πετροχημική βιομηχανία. (Ειδικά οι περιορισμοί στις εξαγωγές αιθανίου, πάντως, φαίνεται ότι έπληξαν τις ΗΠΑ περισσότερο από την Κίνα). Επιπλέον, η αμερικανική πλευρά ακύρωσε τους περιορισμούς που είχε απειλήσει να επιβάλει στη χορήγηση φοιτητικών θεωρήσεων σε Κινέζους φοιτητές (οι περιορισμοί στις εξαγωγές μικροτσίπ αιχμής θα παραμείνουν εν ισχύι).
Το deal προέκυψε μετά τη συνομιλία Τραμπ – Σι την περασμένη Πέμπτη (την πρώτη μετά την 20ή Ιανουαρίου). Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έχασε χρόνο προχθές να θριαμβολογήσει. Πιο αντικειμενικοί σχολιαστές ήταν λιγότερο ενθουσιώδεις, αναδεικνύοντας ειδικά την πεπερασμένη και περιορισμένη διάρκεια της άρσης των περιορισμών στις εξαγωγές σπάνιων γαιών. Η αδυναμία, βραχυπρόθεσμα, εξεύρεσης εναλλακτικών προμηθευτών σημαίνει ότι το Πεκίνο μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρησιμοποιήσει τη δεσπόζουσα θέση του στον τομέα για να αποσπάσει νέες παραχωρήσεις.
Χαρακτηριστική ήταν η αποτίμηση του editorial board της Wall Street Journal: «Ο πρόεδρος Τραμπ χαιρέτισε την Τετάρτη το αποτέλεσμα των τελευταίων εμπορικών συνομιλιών με την Κίνα ως μια μεγάλη νίκη, αλλά το καλύτερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι πρόκειται για μια εκεχειρία που γέρνει προς την κατεύθυνση της Κίνας». Εξίσου εύγλωττος ήταν και ο τίτλος ανάλυσης των New York Times: «Η νέα “συμφωνία” με την Κίνα οδηγεί τις ΗΠΑ πίσω στο σημείο από όπου ξεκίνησαν».
RFK JR. ΚΑΤΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ. Επιστρέφουμε μετά από κάποιες εβδομάδες σε έναν από τους αγαπημένους της στήλης – τον Ρόμπερτ Κένεντι τον Νεότερο, τον επιστημονικά ανίδεο γόνο που διορίστηκε υπουργός Υγείας και έχει βαλθεί να καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει από την εμπιστοσύνη των Αμερικανών στα εμβόλια. Την περασμένη Δευτέρα, ο Κένεντι, διαβόητος εδώ και δεκαετίες για την ακατάσχετη συνωμοσιολογία του σχετικά με τους υποτιθέμενους κινδύνους των εμβολίων, ανακοίνωσε την αποπομπή σύσσωμης της σύνθεσης της ACIP (της συμβουλευτικής επιτροπής του CDC για τον εμβολιασμό), προφασιζόμενος συγκρούσεις συμφερόντων των 17 μελών και μία τάση ευθυγράμμισης με τις επιθυμίες της φαρμακοβιομηχανίας (οι ισχυρισμοί του έβριθαν ανακριβειών και ψευδών). Οπως κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει, μεταξύ των οκτώ νέων μελών που διόρισε την Τετάρτη βρίσκονται επικριτές των εμβολίων, όπως ο δρ Ρόμπερτ Μαλόουν, που στην περίοδο της πανδημίας διέδιδε τη θεωρία ότι ο πληθυσμός υπέστη μαζικό υπνωτισμό ώστε να πιστέψει ότι ο εμβολιασμός με εμβόλια mRNA συμβάλλει στην καταπολέμηση της COVID-19.
Στο άρθρο του στη Wall Street Journal όπου επιχείρησε να αιτιολογήσει την απόφασή του, ο Κένεντι, χωρίς καμία αίσθηση ειρωνείας, ξεκινάει ως εξής: «Τα εμβόλια έχουν γίνει ένα διχαστικό ζήτημα στην αμερικανική πολιτική, αλλά υπάρχει ένα πράγμα στο οποίο όλα τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν: Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μια κρίση εμπιστοσύνης του κοινού». Σκοτεινοί καιροί.
ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΪΝΤΕΝ. Είναι μία δοκιμασμένη μέθοδος: όποτε ζορίζουν τα πράγματα για μία κυβέρνηση, υπενθυμίζει στους ψηφοφόρους τα αίσχη (αληθινά ή φαντασιακά) της προκατόχου της. Ο Τραμπ, ωστόσο, και σε αυτή την περίπτωση, έχει ξεφύγει. Ενδεικτικό είναι το εκτελεστικό διάταγμα που υπέγραψε στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας διατάζοντας τη διεξαγωγή έρευνας για τον βαθμό συγκάλυψης της πνευματικής εξασθένησης του Μπάιντεν. Ο Τραμπ, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία ισχυρίστηκε ότι οι σύμβουλοί του υπέγραφαν πολλές από τις αποφάσεις του 46ου προέδρου χωρίς αυτός να το γνωρίζει με τη χρήση του autopen (μίας μηχανής αυτόματης αναπαραγωγής υπογραφών την οποία χρησιμοποιούν οι πρόεδροι εδώ και δεκαετίες – και που χρησιμοποιεί και ο ίδιος ο Τραμπ). Θεωρητικά, αν η έρευνα επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς του, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην ακύρωση χιλιάδων εκτελεστικών διαταγμάτων, αποφάσεων αλλά και απονομών χάριτος από τον Μπάιντεν.
ΞΑΝΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ Ο ΑΜΠΡΕΓΚΟ-ΓΚΑΡΣΙΑ. Ηταν ανέφικτο, σύμφωνα με την κυβέρνηση Τραμπ, μέχρι που έγινε πράξη: ο Κιλμάρ Αμπρέγκο-Γκαρσία, ο κάτοικος της πολιτείας του Μέριλαντ που απελάθηκε εκ παραδρομής στη χώρα καταγωγής του, το Ελ Σαλβαδόρ, τον Μάρτιο, επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με δήλωση της γενικής εισαγγελέως Παμ Μπόντι την περασμένη Παρασκευή, ο Αμπρέγκο-Γκαρσία, η υπόθεση του οποίου έφτασε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο, θα δικαστεί στο Τενεσί για δύο αδικήματα που συνδέονται με τη μεταφορά εντός των ΗΠΑ αλλοδαπών –συμπεριλαμβανομένων και μελών εγκληματικών συμμοριών– που βρίσκονται παράνομα στη χώρα.
Οι Δημοκρατικοί χαιρέτισαν την επιστροφή του Αμπρέγκο-Γκαρσία από τη φυλακή-κολαστήριο του Ναγίμπ Μπουκέλε, επικρίνοντας ξανά την κυβέρνηση Τραμπ για τους χειρισμούς της (υπενθυμίζεται ότι υπήρχε δικαστική εντολή που απαγόρευε συγκεκριμένα να σταλεί πίσω στο Ελ Σαλβαδόρ, λόγω απειλών εναντίον του από τοπική συμμορία). «Οπως έχω πει επανειλημμένα, [το ζήτημα] δεν αφορά τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά τα συνταγματικά του δικαιώματα – και τα δικαιώματα όλων. Η κυβέρνηση θα πρέπει τώρα να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς της στο δικαστήριο, όπως θα έπρεπε να είχε κάνει από την αρχή», δήλωσε ο γερουσιαστής του Μέριλαντ Κρις Βαν Χόλεν, ο οποίος συναντήθηκε τον Απρίλιο με τον Αμπρέγκο-Γκαρσία στο Ελ Σαλβαδόρ.
Αν η κρίση στο Λος Αντζελες συνιστά πολιτική ευκαιρία, ο Γκάβιν Νιούσομ έδειξε ότι είναι έτοιμος να την αδράξει. Ο τηλεγενής 57χρονος, κυβερνήτης της Καλιφόρνιας από το 2019, είχε δεχτεί επικρίσεις προ εβδομάδων για τη στάση του στην υπόθεση του Αμπρέγκο-Γκαρσία (βλ. παραπάνω) και την παρότρυνσή του στους Δημοκρατικούς να μην παρασυρθούν σε αντιπαράθεση για τα συνταγματικά δικαιώματα των μεταναστών και να εστιάζονται μόνο στους δασμούς και στην οικονομία. Οταν ο οδοστρωτήρας Τραμπ, που ισοπεδώνει το κράτος δικαίου όπου φέρνει εμπόδια στα σχέδιά του, έφτασε με πάταγο στην πολιτεία του, ο Νιούσομ κατάλαβε ότι δεν υπήρχε παρά ένας δρόμος: της ευθείας αντιπαράθεσης.
Στο τηλεοπτικό του διάγγελμα την Τρίτη, ο κυβερνήτης μίλησε στους Αντζελίνος, στους πολίτες της Καλιφόρνιας – αλλά και στο έθνος. «Η δημοκρατία δέχεται επίθεση μπροστά στα μάτια μας», είπε. «Η στιγμή που φοβόμασταν έφτασε». Τις προηγούμενες ημέρες, ρητορικά αλλά και με τις ενέργειές του, όπως με τις δικαστικές προσφυγές κατά της κυβέρνησης για την αποστολή στρατευμάτων στο Λ.Α., είχε επιδείξει σθένος, πυγμή, ενσυναίσθηση για την αγωνία των κοινοτήτων μεταναστών, ακόμα και νόμιμων, που φοβούνται πλέον να κυκλοφορήσουν μη βρεθούν με χειροπέδες στο πίσω μέρος ενός βαν λόγω του χρώματος του δέρματός τους – και ιερή αγανάκτηση για την καταπάτηση θεμελιωδών αρχών του αμερικανικού συντάγματος.
Οπως σχολίασαν οι New York Times: «Οι επόμενες προεδρικές εκλογές απέχουν περισσότερο από τρία χρόνια. Αλλά ήταν δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς την ομιλία, που εκφωνήθηκε καθώς οι διαδηλώσεις κατά του Τραμπ εξαπλώθηκαν από το Λος Αντζελες σε άλλες πόλεις, και να μην αναρωτηθεί αν η εκστρατεία του 2028 είχε ήδη ξεκινήσει. Αυτό μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί σημείο καμπής τόσο για τον κ. Νιούσομ όσο και για το Δημοκρατικό Κόμμα».
1,8-2,6 εκατομμύρια
Κάπου εκεί κυμαίνεται ο αριθμός των παράτυπων μεταναστών που ζούσαν το 2022 στην Καλιφόρνια (η πιο συντηρητική εκτίμηση είναι του Pew Research Center· η πιο υψηλή είναι του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας). Σε κάθε περίπτωση, είναι η πολιτεία με τον μεγαλύτερο πληθυσμό αλλοδαπών χωρίς νόμιμα έγγραφα – και περίπου 900.000 υπολογίζεται ότι ζουν στην πόλη του Λος Αντζελες. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τόσο η πόλη όσο και η πολιτεία ελέγχονται παγίως από τους Δημοκρατικούς, ήταν αναμενόμενο ότι θα έμπαινε στο στόχαστρο του Τραμπ και της εκστρατείας μαζικών απελάσεων, που διαρκώς ενισχύεται.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ
ΣΤΟ PAX TRUMPIANA.
«Οι δημοσκοπήσεις για τις μαζικές απελάσεις είναι κάπως ανάμεικτες. Στην τελευταία μας δημοσκόπηση του UMass, βρίσκουμε μεγάλη υποστήριξη για την απέλαση εγκληματιών, με το 74% των Αμερικανών να τάσσεται υπέρ. Το εκλογικό σώμα, ωστόσο, είναι διχασμένο στη μέση όσον αφορά την απέλαση μεταναστών χωρίς χαρτιά που δεν έχουν ποινικό μητρώο. Το 37% των Αμερικανών υποστηρίζουν τις απελάσεις μη νόμιμων μεταναστών χωρίς ποινικό μητρώο, ενώ το 38% αντιτίθεται. Οι απόψεις των ψηφοφόρων στο θέμα αυτό διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με το πολιτικό κόμμα στο οποίο ανήκουν. Μόνο το 12% των Δημοκρατικών τάσσονται υπέρ της απέλασης μη εγκληματιών. Το αντίστοιχο ποσοστό μεταξύ των Ρεπουμπλικανών φτάνει το 62%. Αντίστοιχα κομματικά πολωμένες είναι οι απόψεις των Αμερικανών και σχετικά με την αποστολή στρατευμάτων από τον Τραμπ για να καταστείλει τις διαδηλώσεις. Η πολιτική εκμετάλλευση θορυβωδών διαδηλωτών, ειδικά στις φιλελεύθερες πόλεις, πάντως, είναι μια στρατηγική που έχει χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν. Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, ως κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, έκανε το ίδιο συγκρουόμενος με τους διαδηλωτές στο Πανεπιστήμιο του Berkeley».
ΑΛΕΞ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, Umass/Amherst
❗Μπορείτε εδώ να δείτε το τηλεοπτικό διάγγελμα του Γκάβιν Νιούσομ για τα γεγονότα στο Λος Αντζελες
❗…κι εδώ την εμπρηστική ομιλία του Τραμπ στο Fort Bragg
❗Ο Τομ Νίκολς, πρώην καθηγητής στη Σχολή Ναυτικού Πολέμου των ΗΠΑ, γράφει για τη σιωπή των στρατηγών απέναντι στην επικίνδυνη αυτή ομιλία, που παραβίασε κατάφωρα την παράδοση μη πολιτικοποίησης των ενόπλων δυνάμεων
❗Η Αν Απλμπαουμ γράφει για την επαναστατική λογική της διαχείρισης της κρίσης στο Λος Αντζελες από τον Τραμπ
❗Ο –ένθερμος σιωνιστής– Τομ Φρίντμαν γράφει στους New York Times ότι «αυτή η ισραηλινή κυβέρνηση συνιστά κίνδυνο για τους απανταχού Εβραίους»
