Ο Αντρέα Στραματσόνι έπεσε ξερός για ύπνο στο κρεβάτι του δωματίου του στο ξενοδοχείο, εξαντλημένος αλλά και περήφανος για την ομάδα Νέων της Ιντερ, η οποία λίγες ώρες πριν είχε κατακτήσει, με τον ίδιο ως οδηγό, το φημισμένο τουρνουά NextGen Series στο Λονδίνο.
ΌΟταν ξύπνησε και άνοιξε το κινητό του, ο 36χρονος τότε προπονητής βρήκε εκατοντάδες μηνύματα, τα περισσότερα από τον αθλητικό διευθυντή των Νερατζούρι, Πιέρο Αουσίλιο. Ο «Στράμα» τον κάλεσε στο τηλέφωνο και τον άκουσε αναστατωμένο.
«Ακου Αντρέα. Ο πρόεδρος μπορεί να σε καλέσει. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να πεις όχι. Σε καμία περίπτωση, εντάξει; Δεν θέλω να καείς», του είπε. «Εντάξει, λέω όχι. Πιέρο, ηρέμησε. Αν είσαι πεπεισμένος ότι αυτό είναι το καλύτερο να κάνω, θα πω όχι», του απάντησε, γνωρίζοντας προκαταβολικά ποια θα ήταν η ερώτηση, αφού λίγες ώρες πριν, η πρώτη ομάδα της Ιντερ, με προπονητή τον Κλάουντιο Ρανιέρι, είχε χάσει 2-0 από τη Γιουβέντους και έπιανε πάτο.
Λίγες ώρες αργότερα, το νέο τηλεφώνημα του Αουσίλιο ήταν τελείως διαφορετικό. «Παράτησε τα πάντα, πάρε ένα ταξί και πτήση για εδώ. Πες ότι η γυναίκα σου είναι άρρωστη», τον προέτρεψε, με τον νεαρό τεχνικό να παίρνει την πρώτη πτήση για Μιλάνο, με προορισμό το γραφείο του δικηγόρου Ραφαέλι, ο οποίος εκπροσωπεί την Ιντερ.
Στο ταξί για το ραντεβού, κάνει δύο τηλεφωνήματα, στον Μπρούνο Κόντι και στον Βιντσέντσο Μοντέλα, ποδοσφαιρικούς θρύλους και καλούς του φίλους. «Να είσαι ο εαυτός σου», του λέει ο πρώτος, ενώ ο δεύτερος δείχνει ακόμα πιο σίγουρος, προσθέτοντας: «Μη διστάσεις ούτε δευτερόλεπτο, σε δύο μέρες θα τους έχεις κερδίσει όλους».
Στο γραφείο βρίσκει τον πρόεδρο Μάσιμο Μοράτι, τον γιο του Μάο, τον τεχνικό διευθυντή Μάρκο Μπράνκα και, βεβαίως, τον Αουσίλιο. Μια εξεταστική επιτροπή που τον υποβάλλει σε πλειάδα ερωτήσεων, σε μια συνάντηση που κράτησε μία ώρα και 50 λεπτά και κατέληξε με τον Στραματσόνι να αναλαμβάνει την ομάδα ως υπηρεσιακός μέχρι το τέλος της σεζόν.
Δύο χρόνια μετά την κατάκτηση του τρεμπλ, η Ιντερ βίωνε την κρίση μιας ομάδας που έχει φτάσει στο απόγειό της, άλλαζε προπονητές σαν τα πουκάμισα και με τον μετέπειτα προπονητή του Παναθηναϊκού στο τιμόνι (άλλο κεφάλαιο αυτό…) τερμάτισε έκτη την πρώτη σεζόν, με «παράσημο» μια νίκη επί της Μίλαν που στέρησε από την άσπονδη συμπολίτισσα τον τίτλο της Serie A και μόλις ένατη στη δεύτερη, παρότι νίκησε εκ νέου τους Ροσονέρι, αλλά και τη Γιουβέντους μέσα στο Τορίνο.
Στην πρώτη του μέρα στο προπονητικό κέντρο της Πινετίνα, ο Στραματσόνι ζορίστηκε να ανοίξει τη γυάλινη πόρτα των αποδυτηρίων. «Κοιτάξτε τι μας έστειλαν…» σχολίασε χαμηλόφωνα ένας ποδοσφαιριστής. Ο Κρίστιαν Εουγκέν Κίβου, ο οποίος ήταν σε εκείνα τα αποδυτήρια ως παίκτης και υπήρξε ένας από τους ήρωες του τρεμπλ, ξέρει πολύ καλά πώς να ανοίγει τη συγκεκριμένη πόρτα.
Για τον λόγο αυτό, ο 44χρονος Ρουμάνος αποδέχθηκε να είναι ο διάδοχος του Σιμόνε Ιντσάγκι στο τιμόνι της ομάδας της καρδιάς του, παραλαμβάνοντας μια βαριά κληρονομιά που περιλαμβάνει ένα πρωτάθλημα, το 20ό στην ιστορία της Ιντερ που της έδωσε και το δεύτερο αστέρι στη φανέλα, αλλά και δύο τελικούς Champions League, έστω και χαμένους.
Ο Σεσκ Φάμπρεγας, ο οποίος έκανε πολύ καλή δουλειά στη νεοφώτιστη Κόμο, ήταν η πρώτη επιλογή των Νερατζούρι, αλλά συνάντησαν την άρνηση της διοίκησης της γειτονικής ομάδας, ενώ και ο Καταλανός προπονητής αποφάσισε ότι ακόμα δεν είναι η ώρα να κάνει τόσο μεγάλο βήμα.
Δεύτερη ήταν ο Πατρίκ Βιεϊρά, ο οποίος όμως είχε δώσει τον λόγο του στην Τζένοα που ανέλαβε μεσούσης της περιόδου και στην οποία ο άλλοτε σπουδαίος Γάλλος μέσος (και) της Ιντερ τα πήγε πολύ καλά, με βάση και το ρόστερ που διέθετε.
Ο Κίβου, ο οποίος τον Φεβρουάριο ανέλαβε την Πάρμα με στόχο να την κρατήσει στη μεγάλη κατηγορία και τα κατάφερε, επιστρέφει σε γνώριμα λημέρια, όχι μόνο επειδή φόρεσε τη φανέλα της ομάδας για επτά χρόνια, αλλά και επειδή μεγάλωσε προπονητικά στα τμήματα υποδομής του συλλόγου.
Εργάστηκε με επιτυχία στις ομάδες Κ14, Κ17, Κ18 και Κ19 (με την τελευταία κατέκτησε και το πρωτάθλημα) και πριν από λίγους μήνες τον είχαν προσεγγίσει για να αναλάβει την Κ23, αλλά μπήκε «στοπ» στην επιστροφή όταν η Πάρμα του χτύπησε την πόρτα.
Εντέλει, η μοίρα θέλει να επιστρέφει στην Ιντερ, αλλά για να αναλάβει την πρώτη ομάδα σε μια πολύ κρίσιμη καμπή και σε ένα ξεκάθαρο στοίχημα του προέδρου Μπέπε Μαρότα, αφού ο Κίβου είναι ζωντανός θρύλος του συλλόγου, αλλά έχει ελάχιστη προπονητική εμπειρία στο υψηλότερο επίπεδο.
Η διοίκηση προτίθεται να τον στηρίξει βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη και με μεταγραφές πρώτης γραμμής, εφόσον βεβαίως… ντριμπλάρει πρώτα μια σκοτεινή υπόθεση στην οποία φέρεται να εμπλέκεται και αφορά οικονομικές παρατυπίες και εικονικές χορηγίες για να καλυφθούν αδικαιολόγητα έξοδα.
«Ο Κρίστιαν είναι ξεχωριστός και δίπλα του έζησα την καλύτερη στιγμή της καριέρας μου», είχε πει ο Ζοσέ Μουρίνιο για το τρεμπλ του 2010, στο οποίο ο Κίβου, παρότι φύσει και θέσει κεντρικός αμυντικός, χρειάστηκε να αγωνιστεί και ως αριστερό μπακ, αφού έτσι του είχε ζητήσει ο προπονητής του.
Πάνω απ’ όλα και όλους η ομάδα, είναι η φιλοσοφία του άλλοτε στόπερ των Ρεσίτσα, Ουνιβερσιτατέα Κραϊόβα, Αγιαξ και Ρόμα, ο οποίος στην τελευταία έζησε πολλές και δύσκολες στιγμές, πιθανότατα τις δυσκολότερες μιας λαμπρής καριέρας με 75 διεθνείς συμμετοχές με την Ρουμανία και 13 τίτλους συνολικά.
«Οταν ο Φάμπιο Καπέλο άφησε τη Ρόμα για να πάει στη Γιουβέντους, σε μια συνέντευξη με ρώτησαν αν θα ήθελα να δουλέψω και πάλι μαζί του στο μέλλον. Είπα ναι, γιατί ο Καπέλο ήταν μεγάλος προπονητής. Την επόμενη μέρα, ο τίτλος στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ήταν “Ο Κίβου θέλει Γιούβε”. Από εκείνη τη στιγμή, κάθε φορά που έπαιζα με αποδοκίμαζε όλο το “Ολίμπικο”», θυμάται για μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία, η οποία τον γέμιζε οργή και άγχος και εξαιτίας της οποίας έκανε εμετό μετά από κάθε παιχνίδι της ομάδας.
«Χρειάστηκα τη βοήθεια ενός ψυχολόγου και χάρη σε αυτόν το ξεπέρασα, ενώ οι αποδοκιμασίες σταμάτησαν μετά από μια νίκη επί της Λάτσιο σε ντέρμπι», συμπληρώνει ο Κίβου, ο οποίος κάποτε έπαιξε με ένεση για χάρη της ομάδας, παρότι έφτασε στο γήπεδο με πατερίτσες, αφού είχε σπάσει το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού.
Στην Ιντερ είχε έναν ακόμα πιο σοβαρό τραυματισμό, αφού χτύπησε στο κεφάλι και, όπως θυμάται, «παρέλυσε όλη η αριστερή μου πλευρά και ήξερα ότι η εγχείρηση θα ήταν πολύ δύσκολη, αφού έπρεπε να ανοίξουν το κρανίο και να αφαιρέσουν κομμάτια από κόκαλο που είχαν εισχωρήσει στον εγκέφαλο και στη συνέχεια να τα ανακατασκευάσουν όλα».
Βγήκε ζωντανός και όρθιος από το χειρουργείο, έκανε μια δεύτερη επέμβαση για να κλείσει τις τρύπες που είχαν ανοίξει στο κρανίο στη διάρκεια της πρώτης και, όπως ήθελε και φορώντας μια προστατευτική κάσκα, έκλεισε την καριέρα του μέσα στο γήπεδο με την φανέλα της Ιντερ.
Πλέον, επιστρέφει στους Νερατζούρι για να καθίσει στην άκρη του πάγκου, γνωρίζοντας ότι παίζει την καριέρα του σε μια ζαριά. Μπορεί να εξελιχθεί σε έναν νέο Πεπ Γκουαρδιόλα, ποντάροντας και στην αγαπημένη διάταξη του «δάσκαλου» Μουρίνιο (4-3-3), ή να «καεί», όπως είχε πει ο Αουσίλιο στον Στραματσόνι για να τον αποτρέψει από το να αποδεχθεί την πρόκληση της πρώτης ομάδας, τον Μάρτιο του 2012…
