Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ σε γνωστή πλατφόρμα ήταν απόλυτα ταιριαστό με το πώς νιώθει ένας φίλαθλος της Σάντερλαντ για την ομάδα του: «Σάντερλαντ μέχρι να πεθάνω». Ευτυχώς, η πλειονότητα των φίλων της ομάδας του αγγλικού Βορρά δεν χρειάστηκε να φτάσουν σε τέτοια (μακάβρια) άκρα για να δουν και πάλι τις «μαύρες γάτες» στην Premier League.
Χρειάστηκαν, βεβαίως, οκτώ χρόνια υπομονή και φλερτ με την ολική καταστροφή, αλλά το ταξίδι άξιζε και ο προορισμός ακόμα περισσότερο. Η Σάντερλαντ έφτασε να παίξει στη League One (τρίτη κατηγορία), απείχε ένα κλικ από τη χρεοκοπία, αλλά στάθηκε στα πόδια της, πάλεψε σκληρά και τώρα δρέπει τους καρπούς αυτής της μάχης.
Το απόγευμα του Σαββάτου (24/05), η Σέφιλντ Γιουνάιτεντ έδειχνε να έχει το πάνω χέρι, αφού προηγούνταν στον τελικό των πλέι οφ ανόδου του (κατάμεστου βεβαίως) «Γουέμπλεϊ» μέχρι το τελευταίο 15λεπτο της κανονικής διάρκειας.
Εάν κάτι έχει αποδείξει η ομάδα του Ρεζί Λε Μπρι, όμως, είναι ότι δεν τα παρατάει ποτέ. Ισοφάρισε σε εκείνο το σημείο και πήρε τη νίκη-άνοδο-λύτρωση στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων με τον 19χρονο Τομ Γουότσον, παιδί των ακαδημιών, γέννημα-θρέμμα της περιοχής και φίλαθλος της Σάντερλαντ από (ακόμα πιο) πιτσιρικάς. Οπως έπρεπε να γίνει, δηλαδή…
Δάκρυα ευγνωμοσύνης
Ο Τζόρνταν Χέντερσον, γεννημένος στο Σάντερλαντ και μεγαλωμένος στο φυτώριο των «μαύρων γάτων», είχε πολλή… δουλειά το Σαββατοκύριακο. Το Σάββατο (24/05) απόλαυσε από κοντά την άνοδο της ομάδας που τον έκανε επαγγελματία στην Premier League μετά από οκτώ χρόνια.
Και, λίγες ώρες αργότερα, είδε από κοντά τη στέψη της ομάδας που σημάδεψε για πάντα τη ζωή και την καριέρα του. Το 2020, σήκωνε ως αρχηγός το πρώτο πρωτάθλημα της Λίβερπουλ μετά από τριάντα χρόνια «ξηρασίας», μια ιστορική επιτυχία που ο Γιούργκεν Κλοπ και οι παίκτες του δεν μπόρεσαν να μοιραστούν με τον κόσμο εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού.
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Χέντερσον και ο Κλοπ χειροκροτούσαν περήφανοι στις εξέδρες του κατάμεστου «Ανφιλντ», την ώρα που ο Φίρχιλ φαν Ντάικ σήκωνε το 20ό πρωτάθλημα των «κόκκινων» και το πρώτο με κόσμο μετά από 35 ολόκληρα χρόνια.
Μεταξύ των πρωταγωνιστών, ένας παίκτης που ο Γερμανός προώθησε και καθιέρωσε στην πρώτη ομάδα εξελίχθηκε στον κορυφαίο δεξιό μπακ-χαφ στον κόσμο και πλέον θα φοράει την πιο βαριά φανέλα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Ο Τρεντ Αλεξάντερ – Αρνολντ δεν μπορούσε, δεν ήθελε να συγκρατήσει τα δάκρυα συγκίνησης και ευγνωμοσύνης για όσα έζησε ως παίκτης της Λίβερπουλ, χαρακτηρίζοντας το «αντίο» του το απόγευμα της Κυριακής (25/05) ως «την πιο ωραία ημέρα της ζωής του».
Πλέον θα είναι κάτοικος «Σαντιάγο Μπερναμπέου» και παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία λίγες ώρες πριν αποχαιρέτησε μεμιάς τον πολυνίκη προπονητή και παίκτη στην ιστορία της.
Κάρλο Αντσελότι και Λούκα Μόντριτς έφτασαν στο τέλος της διαδρομής, αλλά το έκαναν όντες πλήρεις (ποδοσφαιρικών) ημερών και βιώνοντας έναν αποχαιρετισμό όπως τους άξιζε, με τον κόσμο να τους αποθεώνει και τους συνεργάτες να τους σηκώνουν στα χέρια. Thanks for the memories…
Σφίγγει ο κλοιός
Ο Λάντο Νόρις, παρότι στην αρχή του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Formula 1 δινόταν ως το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο, έμοιαζε εσχάτως κομπάρσος πολυτελείας στην κόντρα των Οσκαρ Πιάστρι και Μαξ Φερστάπεν.
Ο Βρετανός πιλότος της McLaren-Mercedes, όμως, είχε τη σωστή στρατηγική στο Γκραν Πρι του Μονακό, εκμεταλλεύτηκε την pole position και πήρε τη νίκη το απόγευμα της Κυριακής (25/05), τη δεύτερη φετινή και πρώτη μετά από αυτή ντης πρεμιέρας στην Αυστραλία, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη μάχη για το στέμμα.
Αφησε δεύτερο τον ντόπιο ήρωα Σαρλ Λεκλέρκ (Ferrari), τρίτο τον ομόσταβλό του Πιάστρι και τέταρτο τον τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή της Red Bull, σφίγγοντας και άλλο τον κλοιό στη γενική κατάταξη.
Μετά από οκτώ Γκραν Πρι, τα δύο τελευταία εκ των οποίων στην Ευρώπη, ο Πιάστρι παραμένει πρώτος με 161 βαθμούς, αλλά ο Νόρις απέχει μόλις τρεις πλέον, ενώ ο Φερστάπεν κλείνει την τριάδα, σε απόσταση μεν (136), αλλά με την απαραίτητη τεχνογνωσία και το ταλέντο για να επανέλθει δριμύτερος. Και μάλιστα άμεσα…
Παράταση, πέναλτι, περίπατοι, «μπαμ»… Κύπελλα!
Πέντε τελικοί, πέντε διαφορετικές ιστορίες. Η πιο ξεχωριστή, αναμφίβολα, αυτή που εκτυλίχθηκε το απόγευμα του Σαββάτου (24/05) στο «Ζοσέ Αλβαλάδε» της Λισσαβόνας. Η κάτοχος Μπαρτσελόνα, η κορυφαία ομάδα στο ποδόσφαιρο Γυναικών την τελευταία πενταετία, φάνταζε ως το απόλυτο φαβορί και, μάλιστα, επί ιβηρικού εδάφους.
Η Αρσεναλ είχε 18 χρόνια να καθίσει στον θρόνο της Ευρώπης, αλλά με άψογη τακτική μπλόκαρε την ποδοσφαιρική μηχανή των «μπλαουγκράνα», νίκησε 1-0 με γκολ της «χρυσής» αλλαγής Στίνα Μπλακστένιους και πήρε με το σπαθί της το στέμμα του Champions League.
Λίγα χιλιόμετρα μακριά και μια ημέρα αργότερα, το απόγευμα της Κυριακής (25/05) στο Ζαμόρ, ο Βίκτορ Γκιόκερες στάθηκε απέναντι στον Σαμουέλ Σοάρες και τους χιλιάδες φιλάθλους της Μπενφίκα που ήταν στο πέταλο πίσω από το τέρμα. Πήρε φόρα, σκόραρε και, στο ενδέκατο λεπτό των καθυστερήσεων, στέρησε από τους «αετούς» το κύπελλο-εκδίκηση για το χαμένο πρωτάθλημα από τη Σπόρτινγκ.
Στην παράταση τα «λιοντάρια», τα οποία είχαν ισοφαρίσει (σχεδόν) από το πουθενά, σκόραραν δις και, με 3-1 επί της ομάδας του Βαγγέλη Παυλίδη, πανηγύρισαν το πρώτο νταμπλ έπειτα από 23 ολόκληρα χρόνια.
Στη Λευκωσία δεν χρειάστηκαν μόνο την παράταση, αλλά και τα πέναλτι για να αναδείξουν κυπελλούχο. Η ΑΕΚ Λάρνακας, χάρη στον Σέρβο τερματοφύλακα Ζλάταν Αλομέροβιτς που απέκρουσε δύο, λύγισε την πρωταθλήτρια Πάφο, της στέρησε το νταμπλ και πήρε το Κύπελλο για τρίτη φορά στην ιστορία της.
Το νταμπλ έμοιαζε (και ήταν) αναπόφευκτο για την Παρί Σεν Ζερμέν στη Γαλλία (3-0 τη Ρεμς στον τελικό του Κυπέλλου), αλλά και το πρώτο Κύπελλο μετά από 28 χρόνια για τη Στουτγκάρδη στη Γερμανία (4-2 στον τελικό του Κυπέλλου) την Αρμίνια Μπίλεφελντ, ομάδα τρίτης κατηγορίας που την επόμενη σεζόν θα παίζει στη δεύτερη.
«Κολλημένος» στο βάθρο
Τα αδέλφια Μάρκεθ (Μαρκ και Αλεξ), τα οποία κυριαρχούν στο φετινό παγκόσμιο πρωτάθλημα του MotoGP, έπεσαν στη διάρκεια του βρετανικού Γκραν Πρι στο Σίλβερστοουν της Μεγάλης Βρετανίας.
Αμφότεροι, όμως, σηκώθηκαν και ο μεγάλος αδελφός, εξάκις παγκόσμιος πρωταθλητής, κατάφερε να ανέβει στο βάθρο, έστω και τρίτος με Ducati Lenovo Team, πίσω από τον Ιταλό Μάρκο Μπετσέκι (Aprilia Racing), στην πρώτη του φετινή νίκη, και τον Γάλλο Γιοάν Ζαρκό (Castrol Honda LCR), ο οποίος είχε νικήσει στο προηγούμενο Γκραν Πρι, μέσα στο σπίτι του.
Αμφότεροι, βεβαίως, βλέπουν με τα… κιάλια στη γενική κατάταξη τον Μάρκεθ, ο οποίος είναι ακόμα πιο πρώτος με 196 βαθμούς, 24 περισσότερους από τον μικρό αδελφό του (BK8 Gresini Racing MotoGP) και 72 από τον Φραντσέσκο Μπανάια (Ducati Lenovo Team). Φαντάζει απίθανο να του ξεφύγει ο φετινός τίτλος…
