Κάπου στο Κάουνας, ένας (όχι και τόσο) ουδέτερος παρατηρητής ενδεχομένως να (ξανα)σκεφτόταν το ίδιο πράγμα. Ο Αντρέα Τρινκιέρι πιθανότατα, όπως κάνει συχνά, θα προσκάλεσε στο σπίτι του τους βοηθούς του, θα μαγείρεψε, θα έβγαλε από το κελάρι ένα καλό μπουκάλι κρασί και θα χάζεψαν παρέα τους ημιτελικούς του Final Four στο Άμπου Ντάμπι.
Η συνέχεια είναι προφανώς υποθετική. Μία εικασία. Ωστόσο, δεν αποκλείεται να ξεστόμισε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής (23/5) κάτι που είχε πει σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα Eurohoops πριν από περίπου επτά μήνες: «Η ζωή είναι άδικη, αλλά και απίστευτη… Σαν την Ευρωλίγκα!».
Η «αδικία» δεν είναι απλώς μία εύκολη απάντηση στις ήττες Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού από Φενερμπαχτσέ και Μονακό αντίστοιχα. Η συζήτηση για το αν το Final Four είναι άδικο, καθώς οι ομάδες παίζουν σε 40 ή 80 λεπτά τους κόπους 7-8 μηνών, «αιωρείται» χρόνια, με μεγάλο υπέρμαχο τον κόουτς Δημήτρη Ιτούδη.
Αλλά η κουβέντα είναι προφανώς μεγάλη. Λίγοι, π.χ., την έκαναν όταν οι «πράσινοι» πέρσι σόκαραν το μεγάλο φαβορί, Ρεάλ Μαδρίτης, ή όταν την περασμένη δεκαετία ο Ολυμπιακός έκανε το ίδιο 3-4 φορές κόντρα στην πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ, σε νοκ-άουτ ματς.
Final Four και όχι… Final Two
Πλέον, μετά τον αποκλεισμό των «αιώνιων» από τον περίφημο «πρώτο ελληνικό τελικό στην ιστορία», η υπόθεση δεν αφορά μόνο καταμερισμό ευθυνών ή αναζήτηση δικαιολογιών. Είναι και ένα συνολικό κοίταγμα στον καθρέφτη «μας», για συχνά «αχόρταγους» οπαδούς που στον βωμό του «να μπω στο μάτι του απέναντι» απλώς αρνούνται να δεχθούν ότι στα σπορ… παίζουν και αντίπαλοι!
Παρόλα αυτά, ενώ αυτό το τελευταίο δεν αφορά ομάδες και παίκτες/προπονητές, οι ίδιοι οι σύλλογοι καλλιεργούν με την εξωστρέφεια και την επικοινωνία τους αυτό το κάτι σαν «μόνοι μας όλοι τους…», που εύλογα οδηγεί σε ακραίο ενθουσιασμό και αντίστοιχα υπερβολική και… «δικαιολογημένη» γκρίνια για «μεγαλεία».
Η ταπεινοφροσύνη δεν είναι αρκετή…
Αθλητές και κόουτς ενίοτε «πηδούν» σε αυτό το «καράβι», είτε από φιλοδοξία είτε από ματαιοδοξία και «πρέπει». Αν και συνήθως, σε στιγμές ηρεμίας, η πλειοψηφία θα σας πει ότι «είναι απλώς ένα παιχνίδι».
Τούτη τη φορά, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχασαν (κυρίως από ένα «όπλο» – αυτό της άμυνας – που ήταν δική τους συνταγή τα περασμένα χρόνια) και, πλέον, αδιαφορώντας για το κυριακάτικο (25/5) – και εντελώς αχρείαστο – ματς της 3ης θέσης στο Άμπου Ντάμπι, στρέφονται στους μεταξύ τους τελικούς στο ελληνικό πρωτάθλημα, που αρχίζουν την Παρασκευή (30/5) στο ΟΑΚΑ.
Η χαμένη «πράσινη» αστερόσκονη
Το δείγμα ήταν σαφώς μεγάλο και πάντα με δύο όψεις. Ο Παναθηναϊκός ήταν όλη τη σεζόν εκπληκτικός στο ΟΑΚΑ και «ένας άλλος» εκτός έδρας. Οι (απερχόμενοι) πρωταθλητές Ευρώπης είχαν μεγάλη επιθετική στήριξη από τον MVP της σεζόν, Κέντρικ Ναν, ο οποίος έπειτα από την κακή για τα δικά του δεδομένα σειρά με την Εφές, είχε μεν 19π. στον ημιτελικό, αλλά με κακές επιλογές (0/5τριπ.) και έπαιξε μόλις 24΄, αφού αποβλήθηκε στο 34΄ με πέντε φάουλ… Η άμυνα των «πράσινων» απουσίαζε στην αρχή, όταν η «Φενέρ» ξεκίνησε με 7/12τριπ. και μπήκε σε θέση οδηγού, αλλά και στο τέλος, όταν ο κόουτς Γιασικεβίτσιους βρήκε δύο παράγοντες στο ρεκόρ σεζόν (18π.) του Ντέβον Χολ και τους 13π. του 37χρονου Έρικ ΜακΚόλουμ!
Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν δεν είχε δημιουργία και ιδέες, με μόλις δέκα ασίστ και 12 λάθη (οι Τούρκοι είχαν αντίστοιχα 17-9). Ο Ματίας Λεσόρ επέστρεψε 155 μέρες μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, όμως η φιγούρα του στο παρκέ περισσότερο αύρα στόχευε να προσφέρει παρά πόντους, ριμπάουντ ή μέγεθος στη ρακέτα και το «τριφύλλι» τα περίμενε όλα από τις ατομικές εμπνεύσεις των μοναδικών που έχουν ικανότητα σε αυτό (Ναν, Οσμάν με 22π.), ενώ και ο Γκραντ είχε 15π., αλλά ο Σλούκας είχε μόλις 2π. σε 13΄. Το περσινό τρόπαιο δεν είναι «πέπλο» ή «χαλάκι» για να κρυφτούν από κάτω προβλήματα και αστοχίες, όμως ο Παναθηναϊκός έχει και τη δικαιολογία των πολύμηνων απουσιών των Λεσόρ και Γκριγκόνις…
Back from a serious injury and straight into power mode! 😤💥@ThiasLsf just bodied @FBBasketbol —no warm-up, just smoke! 🔥🟥⚫ pic.twitter.com/CRkyFNbqmD
— SKWEEK (@skweektv) May 23, 2025
(Καν)ένα σουτ… πολλά (αντίπαλα) κορμιά
Η πρώτη ανάγνωση αναφέρει Φουρνιέ και Βεζένκοφ (που φέτος είχαν το 55% του usage (σ.σ.: υπολογισμός του πόσο συχνά ένας παίκτης εμπλέκεται στις επιθετικές φάσεις μιας ομάδας ενώ βρίσκεται στο παρκέ) σκόραραν μαζί 38π. στον ημιτελικό με τη Μονακό. Κοινώς, πάνω από τον φετινό μέσο όρο τους (19,7π. ο Βούλγαρος και 16,4π. ο Γάλλος). Μονάχα που αυτό είναι παραπλανητικό, καθώς κόντρα στους Γάλλους, ο Ολυμπιακός δεν ήταν Ολυμπιακός και αυτό δεν είναι άδικο η μειώνει τον θρίαμβο της διαβασμένης και πανέτοιμης ομάδας του κόουτς Βασίλη Σπανούλη.
Οι «κόκκινοι», κορυφαία ομάδα της σεζόν στην Ευρωλίγκα μέσο όρο 20,7 ασίστ, μοίρασαν μόνο δέκα (για 14 λάθη), αφού οι πιο αθλητικοί αμυντικοί της Μονακό πήγαιναν πρώτοι στη μπάλα και οι 90άρες της κανονικής περιόδου έγιναν μόνο 68π. για τους παίκτες του κόουτς Μπαρτζώκα. Πλην των 31π. του Φουρνιέ, που είχε 4/9τριπ., οι υπόλοιποι «κόκκινοι» είχαν… 1/8τριπ. και το συνολικό 5/27 (18,5%) ήταν πάλι χαμηλό, όπως και σε προηγούμενα Final Four…
Ο Ολυμπιακός έδειξε πιεσμένος και εκτός πλάνου, ο προπονητής του δεν επέλεξε να δοκιμάσει να περάσει τη μπάλα στη ρακέτα (αν και ο Μιλουτίνοφ σκόραρε κάποια στιγμή έξι μαζεμένους πόντους) και η άμυνα των Γάλλων κράτησε τον Βεζένκοφ σε 7π., 2/4διπ. και 0/6τριπ.. Ο Βούλγαρος που συνήθως διαπρέπει με την κίνηση δίχως τη μπάλα, είχε βιαστικές επιλογές και η ομάδα του, με πολύ απλά λόγια, βγήκε από τη συνήθη λειτουργία της και «εγκλωβίστηκε». Γκαρντ να απειλήσει δεν υπήρχε, όπως ο Μάικ Τζέιμς με το επιθετικό… σεμινάριό του με 17π. (5/11 σουτ), 7ασ. και 7ριμπ., ενώ οι Ντιαλό (22π.) και Μπλόσομγκεϊμ (12π.) ήταν καταπληκτικοί σε επίθεση και άμυνα.
Η ήττα από τον κόουτς Σπανούλη, για πολλούς κορυφαίο παίκτη στην ιστορία του Ολυμπιακού, έφερε όπως αναμενόταν οπαδική μουρμούρα (στα όρια… «ανθρωποφαγίας») και απορίες ή και τοποθετήσεις ότι ο κύκλος του Γιώργου Μπαρτζώκα, πρωταθλητή Ευρώπης το 2013 αλλά ηττημένο στα τέσσερα τελευταία Final Four, έκλεισε στο ΣΕΦ… Η κουβέντα είναι προφανώς μεγάλη και για τους παράγοντες του Ολυμπιακού άκαιρη. Οι «αντιρρησίες» του Έλληνα προπονητή προτάσσουν την αγωνιστική και πνευματική μη ετοιμότητα των «ερυθρόλευκων» στο Άμπου Ντάμπι, την έλλειψη αθλητικότητας σε όλες τις θέσεις και οι υποστηρικτές του τα στατιστικά των παικτών του…
Σάρας-Σπανούλης για τίτλο με… ατάκες
Ο τελικός Μονακό-«Φενέρ» θα κρίνει το πρώτο τρόπαιο των Γάλλων ή το δεύτερο των Τούρκων, αλλά θα είναι το παρθενικό για τον θριαμβευτή προπονητή, στη «μάχη» των Βασίλη Σπανούλη (πρωτοεμφανιζόμενος σε τετράδα από τον πάγκο) και Σαρουνας Γιασικεβίτσιους (5ο Final Four). Οι δύο πρώην συμπαίκτες στον Παναθηναϊκό κατέκτησαν μαζί τον τίτλο το 2009 και ο τότε συμπαίκτης τους, Νίκος Χατζηβρέττας, τόνισε προ τριών ημερών στην «Κ» την «κοινή φλόγα στα μάτια τους» και μοιράστηκε αναμνήσεις από τη συνεργασία τους.
Ο νικητής κόουτς θα γίνει μόλις ο 4ος κόουτς που θα στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης έχοντας κατακτήσει το άλλοτε Κύπελλο Πρωταθλητριών και ως παίκτης! Οι τρεις προηγούμενοι ήταν ο Άρμενακ Μισάκοβιτς Αλαχαχιάν (ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 1961 και 1963 ως παίκτης και το 1969 από τον πάγκο), ο Λόλο Σάινθ με τη Ρεάλ Μαδρίτης (1964, 1965, 1967, 1968 στο παρκέ και 1978, 1980 ως κόουτς) και ο Σβέτισλαβ Πέσιτς (1979 παίζοντας για τη Μπόσνα Σεράγεβο και το 2003 ως προπονητής της Μπαρτσελόνα).
Στη σαββατιάτικη συνέντευξη Τύπου για τον τελικό της επομένης, ο Βασίλης Σπανούλης αναφέρθηκε στον «Σάρας» και τόνισε πως «τον ξέρω και αγαπάμε και οι δύο το άθλημα. Είμαστε νικητές, μας αρέσει ο ανταγωνισμός. Πιο πολύ σκεφτόμασταν πότε θα πάμε για μία μπύρα και όχι αν θα ήμασταν αντιμέτωποι σ’ ένα Final Four”!
Ο “V-Span” πρόσθεσε, για την αγκαλιά με τον βουρκωμένο Εβάν Φουρνιέ και το… σύνθημα των οπαδών του Παναθηναϊκού πως «όταν τον είδα να είναι σε αυτή την κατάσταση, έβαλα τον εαυτό μου στη θέση του. Πήγα να του δώσω 1-2 συμβουλές ως φίλος. Θα το έκανα με τον οποιονδήποτε, ιδιαίτερα με τον Εβάν που είναι σπουδαίος παίκτης και σπουδαία προσωπικότητα».
Από την πλευρά του, ο Γιασικεβίτσιους επισήμανε ότι “ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να βρίσκεται εδώ στο ίδιο τραπέζι με τον Βασίλη, πριν από έναν τελικό ως προπονητές! Είναι σαν όνειρο. Ξέρετε τι μου είπε ο Βασίλης πριν τους ημιτελικούς; “Μ@%@#α! Ξέρεις ποιο είναι το χειρότερο; Δεν θα έχουμε την μπάλα στα χέρια μας’!”.
Ο Λιθουανός κόουτς της Φενερμπαχτσέ αποκάλυψε ότι είχε γραπτή συνομιλία με τον άλλοτε προπονητή του στον Παναθηναϊκό, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, όμως όταν ο Σπανούλης ρωτήθηκε το ίδιο απάντησε… «όχι μηνύματα για μένα», για την κόντρα που φέρεται να έχουν από το 2010, όταν ο τελευταίος αποχώρησε από το «τριφύλλι» για τον Ολυμπιακό.
View this post on Instagram
