Ενα μοναδικό χαρμάνι ατμοσφαιρικής τζαζ, σόουλ, R & B και ποπ
Είμαι στο αυτοκίνητο και ακούω ραδιόφωνο. Παίζει το “Hang On To Your Love” της Sade και ξαφνιάζομαι με τη φρεσκάδα που αποπνέει!
Λίγο αργότερα αλλάζω συχνότητα στο ραδιόφωνο και σε λίγο ακούω ξανά τη Sade. Είναι το “No Ordinary Love” στη live εκτέλεση που είναι λίγο πιο μικρή σε διάρκεια από τη στούντιο και άρα πιο «ραδιοφωνική».
Αν και κατά βαση πλήττω αφόρητα όταν ακούω τόσο παλιά τραγούδια στο ελληνικό ραδιόφωνο, όχι μόνο δεν με ενοχλεί αλλά για άλλη μια φορά μες στη μέρα νιώθω να με τραβάει με τον ήχο και τη φωνή της. Το απόγευμα σε άλλο σταθμό πέφτω πάλι πάνω στη φωνή της Sade. Είναι το “Paradise” αυτή τη φορά. Πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται τι είναι αυτό που, 41 χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου της άλμπουμ, του θρυλικού πια “Diamond Life”, με κάνει όχι απλά να ανέχομαι τα τραγούδια της ξανά και ξανά στο ραδιόφωνο αλλά και να ευχαριστιέμαι τη φρεσκάδα τους και την έμπνευσή τους.
Ψάχνω λίγο τα στοιχεία των ραδιοφώνων σε όλη την Ελλάδα για τον τελευταίο μήνα. Τις τελευταίες τριάντα ημέρες περίπου 90 ραδιόφωνα έχουν αναμεταδώσει 33 διαφορετικά τραγούδια του συγκροτήματος από τις εκπομπές τους. Είναι σχεδόν ο μισός κατάλογος των τραγουδιών που ηχογράφησαν όλα αυτά τα χρόνια. Σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι το γεγονός ότι δεν την έχουμε δει ποτέ ζωντανά, οπότε στο μυαλό μας ζει ακόμη ένας πολύ μεγάλος μύθος. Τον Δεκέμβρη όμως που βρέθηκα στο Λονδίνο τα τραγούδια και η φωνή της Sade ήταν από τα χάιλαιτ στις βόλτες μου.
Το 1984, όταν και κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ “Diamond Life”, η Μεγάλη Βρετανία βίωνε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Η κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν στη δεύτερη χρονιά της δεύτερης θητείας της και τα νούμερα για την ανεργία ήταν τα υψηλότερα όλων των εποχών. Οι Βρετανοί αναζητούσαν έναν ήχο και μια μουσική που θα τους έπαιρνε μακριά από τα προβλήματα της καθημερινότητας και ταυτόχρονα θα τους μαλάκωνε την ψυχή. Τα βρήκε στον ήχο της Sade.
Ενα μοναδικό χαρμάνι ατμοσφαιρικής τζαζ, σόουλ, R & B και ποπ μουσικής που είναι ταυτόχρονα εκλεπτυσμένο, σοφιστικέ και εμπορικό. Στην Αθήνα την ίδια περίοδο, την ώρα που τα άλμπουμ και τα τραγούδια της κατέκλυαν τα αθηναϊκά ραδιόφωνα και ανέβαιναν ψηλά στα τσαρτ, οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές των άλμπουμ της ήταν και οι πιο σκληροπυρηνικοί δημοσιογράφοι της τζαζ μουσικής, όπως ο Κώστας Γιαννουλόπουλος και ο Γιώργος Χαρωνίτης.
Τι είναι όμως αυτό που χαρίζει αυτήν την αιώνια λιακάδα στα τραγούδια της; Την ώρα που οι μελωδίες των τραγουδιών της σε χτυπούν κατακέφαλα και παρασύρεσαι στο λίκνισμα των ρυθμών, η πλούσια φωνή και η βαθιά ερμηνεία της έρχονται και δίνουν στα τραγούδια ένα αφοπλιστικό συναισθηματικό βάθος που δημιουργεί ταύτιση και έναν πολύ ισχυρό δεσμό με τον ακροατή. Σύμφωνα με όλους τους φίλους της που μεγάλωσαν μαζί της, η Sade ήξερε από πολύ νωρίς πως ήθελε να ακούγονται οι δίσκοι της. Το ήξερε από τότε που τραγουδούσε στο μπάνιο το “Loving You” της Μίνι Ρίπερτον. Το ήξερε και όταν δούλευε ως στυλίστρια. Γνώριζε πολύ καλά την τζαζ και τη σόουλ αλλά και ποιος είναι ο Φέλα Κούτι. Η συνέπειά της στο ξεχωριστό μουσικό στυλ της και στον ήχο της και το γεγονός ότι δεν ακολούθησε ποτέ καμιά μουσική μόδα, της δίνουν αυτόν τον αέρα του κλασικού και του άχρονου. Επιπλέον, η παραγωγή και ο ήχος που στήνει γύρω από το συγκρότημα μεταφέρουν με τον καλύτερο τρόπο τα συναισθήματα που εκφράζει μέσα στα τραγούδια.
Ο ήχος της Sade είναι από μόνος του μία κατηγορία στη μουσική. Είναι και ο τρόπος που κρατήθηκε μακριά από οτιδήποτε εφήμερο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας που φθείρουν, και της προσθέτουν μια αίγλη μυστηρίου και μια αυθεντικότητα που αντέχει στον χρόνο. Στα μάτια μου είναι ένας άνθρωπος με αρχές και αξίες και κατά πάσα πιθανότητα με ικανοποιητική καθημερινή και προσωπική ζωή. Κάντε ένα πείραμα και βάλτε στο ηχοσύστημά σας ένα οποιοδήποτε άλμπουμ που κυκλοφόρησε απο το 1984 μεχρι σήμερα. Μη βάλετε όμως καποιο best of, καθώς αποκαλύπτει μόνο ένα μικρό κομμάτι της ίδιας και του συγκροτήματος και δεν αφήνει τη μαγεία να αποκαλυφθεί στην ολότητά της.
Η άφθαρτη γοητεία της Χαρούλας Αλεξίου
Η ζωή μας προσφέρει πολλούς περισσότερους ρόλους από όσους φανταζόμαστε εμείς ότι μπορούμε να παίξουμε. Σχεδόν πάντα, όμως, επιλέγουμε να κυνηγήσουμε και να παίξουμε αυτόν που ανταποκρίνεται πολύ καλύτερα στην εικόνα την οποία έχουμε οι ίδιοι για τον εαυτό μας.
Αυτόν που, σύμφωνα με το μυαλό μας, μάς δείχνει καλύτερους στα δικά μας τα μάτια και στα μάτια των άλλων. Μπορώ μόνο να φανταστώ πώς ένιωσε η Χαρούλα Αλεξίου όταν πριν από χρόνια, «με εντολή γιατρού» όπως λέει η ίδια κάθε φορά που της δίνεται η αφορμή για να μιλήσει για τη σχέση της με τη δισκογραφία, έκοψε το τραγούδι. Η φωνή της, το όνομά της και η εικόνα της είναι ταυτισμένα με το ελληνικό τραγούδι. Ομως η ζωή είναι γενναιόδωρη με αυτούς που έχουν τις αισθήσεις τους ανοιχτές και το μυαλό τους θετικό απέναντι στις νέες προκλήσεις. Μου αρέσει ο τρόπος που η Χαρούλα Αλεξίου έχει επιλέξει τα τελευταία χρόνια να παίξει τους ρόλους που η ζωή της προσφέρει. Σε κάθε ρόλο ανταποκρίνεται όπως έκανε πάντα και στο τραγούδι. Βάζει ένα μεγάλο κομμάτι της ψυχής της και του εαυτού της. Με το ίδιο πάθος αλλά και το ίδιο βάθος που έχει δώσει όλα αυτά τα χρόνια σε ό,τι κι αν έκανε.
Αλλες φορές ένα μέρος της ζωής της γίνεται το κέντρο ενός θεατρικού έργου που σκηνοθετεί ο Γιώργος Νανούρης. Αλλες φορές υποδύεται τον ρόλο της σοφής γιαγιάς της οικογένειας στην τηλεοπτική σειρά που σκηνοθέτησε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, το «Μάεστρο», όπου ο χαρακτήρας της κουβαλάει τις εμπειρίες της ζωής της και συνεχίζει να ονειρεύεται.
Κι άλλες φορές, όπως τώρα, αφηγείται, ιδανικά κατά τη γνώμη μου, την ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας, του ελληνικού τραγουδιού και της χώρας μας όπως την ξέρουμε ή την έχουμε διαβάσει τα τελευταία 100 χρόνια. Ο λόγος για το ντοκιμαντέρ που ξεκίνησε να προβάλλεται στην ΕΡΤ1 κάθε Κυριακή βράδυ στις εννέα με τίτλο «100 χρόνια ελληνικής δισκογραφίας». «Οταν είσαι κομμάτι της ιστορίας, την ώρα που αυτή φτιάχνεται», είπε πρόσφατα, «είσαι κλεισμένος και επικεντρωμένος στον εαυτό σου και χάνεις τη μεγάλη εικόνα. Βλέπεις τον στόχο σου, τη διαδρομή σου, τον εαυτό σου. Αλλά δεν βλέπεις τι άλλο γίνεται γύρω σου. Και αυτό το ντοκιμαντέρ είναι μια ευκαιρία για μένα να δω με καθαρή ματιά και όλο αυτό που γινόταν γύρω μου». Ο τρόπος που χειρίζεται την απώλεια του ενός μεγάλου ρόλου και την αποδοχή όλων των υπολοίπων είναι ένα σπουδαίο μάθημα για όλους μας. Γιατί όπως είπε και ο Κονσταντίν Στανισλάφσκι, «δεν υπάρχουν μικροί ρόλοι αλλά μόνο μικροί ηθοποιοί». Είναι κάτι που πάρα πολύ δύσκολα το βλέπουμε όταν η ζωή μας είναι εν κινήσει και είμαστε βυθισμένοι στα θέλω μας. Αν καταφέρουμε όμως να το αναγνωρίσουμε την ώρα που ζούμε, τότε μπορούμε να γίνουμε πραγματικά ελεύθεροι.
Blender Spotify list
Τα καινούργια
Είχα πολύ καιρό να ακούσω τόσα πολλά καινούργια τραγούδια σε διάστημα λίγων ημερών. Η απόλαυση που παίρνω όταν αυτό συμβαίνει, είναι μοναδική. Εχω την ανάγκη τόσο της θαλπωρής και της οικειότητας που νιώθω με τα αγαπημένα μου παλιότερα τραγούδια όσο και με το ξάφνιασμα που μου δίνουν τα καινούργια. Κάποιες φορές αυτά τα δύο αισθήματα τα νιώθω ταυτόχρονα όπως συμβαίνει για παράδειγμα με το ολοκαίνουργιο κομμάτι της Ντότσι, το πιο σκληρό καρύδι στον χώρο της ραπ σύμφωνα με τον Κέντρικ Λαμάρ, με τίτλο “Anxiety”.
Η Ντότσι σαμπλάρει μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των τελευταίων 15 ετών, το “Somebody That I Used To Know” του Gotye, και το μεταμορφώνει σε κάτι φρέσκο. Ο Ντέιμον Αλμπαρν των Blur συνεργάζεται με τον Γάλλο παραγωγό της χάουζ, Ετιέν ντε Κρεσί στο “Riding Soul” και οι Ezra Collective παρουσιάζουν το μουσικό και πολιτισμικό μωσαϊκό που είναι το Λονδίνο συνεργαζόμενοι με τη Σάσα Κιμπλ. Οι Franz Ferdinand έρχονται στις 11 Σεπτεμβρίου για λάιβ στον Λυκαβηττό, ενώ η Lady Gaga αφήνει για λίγο πίσω της τις εκλεκτικές αναζητήσεις στην τζαζ, τη σόουλ και την κάντρι και επιστρέφει στη χορευτική ποπ, που την έκανε διάσημη. Επιστροφή και για τις τρεις αδελφές Haim από την Καλιφόρνια με την εκλεκτική ποπ του “Relatioships” και λίγο ακόμη Dad rock για τον Ματ Μπέρνιγκερ των National που προανήγγειλε καινούργιο άλμπουμ για το 2025.
Ο Monsieur Minimal συνεργάζεται με τον Ευστάθιο Δράκο στο ελληνόφωνο και με τίτλο εναλλακτικής ποπ “Το Παραλήρημα Μιας Αθέατης Πραγματικότητας” και o Ελληνοβρετανός D3lta επιστρέφει με μια ολοκαίνουργια δυναμική μπαλάντα, το “Lonely Together”.
