Ο Τζουσέπε Σάκι έγραψε ιστορία στον έναν και μοναδικό αγώνα όπου κάθισε κάτω από τα δοκάρια της Μίλαν. Στις 25 Οκτωβρίου του 1942 ο «νάνος», όπως τον φώναζαν χαϊδευτικά γιατί ήταν πολύ κοντός για τερματοφύλακας (1.70), έγινε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία των «ροσονέρι».
Σε ματς με τη Φιορεντίνα όπου δέχθηκε τρία γκολ, υπερασπίστηκε την εστία της Μίλαν όντας μόλις 16 ετών, επτά μηνών και 17 ημερών. Παρότι μια πολλά υποσχόμενη καριέρα απλωνόταν μπροστά του, ο Σάκι δεν έπαιξε ξανά, γιατί είχε πλευρίτιδα, μια ασθένεια που εκείνη την εποχή ήταν μη ιάσιμη και τον υποχρέωσε να κρεμάσει (πολύ) πρόωρα τα γάντια του, ακολουθώντας στη συνέχεια δουλειά γραφείου, ενώ συνέχισε να παίζει ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο.
83 χρόνια αργότερα, το ρεκόρ του Σάκι παραμένει ακατάρριπτο, αφού δεν μπόρεσε να το σπάσει ούτε το παιδί-θαύμα του φυτωρίου της ομάδας, Φραντσέσκο Καμάρντα, ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του ως βασικός σε ηλικία 16 ετών, επτά μηνών και 29 ημερών, δώδεκα ημέρες περισσότερες δηλαδή.
Στις 25 Οκτωβρίου του 2015, ανήμερα της συμπλήρωσης 73 ετών από το ιστορικό ντεμπούτο του Σάκι, την εστία της επτάκις πρωταθλήτριας Ευρώπης υπερασπίστηκε ένας πολλά υποσχόμενος τερματοφύλακας, σε ηλικία 16 ετών, οκτώ μηνών και έξι ημερών, ο οποίος ήταν ήδη σε εκείνη την ηλικία πάνω από 1,90 (σταμάτησε στο 1,96).
Ο αείμνηστος Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 2022 ύστερα από άνιση μάχη με τη λευχαιμία, δεν δίστασε να δώσει φανέλα βασικού σε μια νίκη επί της Σασουόλο για το πρωτάθλημα σε έναν πιτσιρικά που γεννήθηκε στη Νάπολη και, στα 14 του χρόνια, άφησε την ASD Club Napoli για να μετακομίσει στο Μιλάνο, με τη Μίλαν να δίνει για χάρη του στην πρώτη του ομάδα 250.000 ευρώ.
Φίλαθλος της Μίλαν από μικρός και με είδωλο τον Τζανλουίτζι Μπουφόν, ο Τζανλουίτζι Ντοναρούμα είχε ως σημείο αναφοράς τον κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερο αδελφό του Αντόνιο, ο οποίος ακολούθησε επίσης καριέρα τερματοφύλακα, πέρασε και αυτός από τα τμήματα υποδομής της Μίλαν και τη σεζόν 2016-17 έπαιξε στην Ελλάδα με τη φανέλα του Αστέρα Τρίπολης.
Ο «Τζίτζιο», όπως τον αποκαλούν από μικρό για να τον ξεχωρίζουν από τον θρυλικό «Τζίτζι» (Μπουφόν), ρωτήθηκε από τον προπονητή του αν φοβόταν να παίξει. «Είμαι έτοιμος» του απάντησε με αυτοπεποίθηση βετεράνου και έκτοτε ο Ντοναρούμα δεν βγήκε ποτέ ξανά από την εστία.
Εμοιαζε προδιαγεγραμμένη η μακρά θητεία στην ομάδα της καρδιάς του, με την οποία κατέγραψε 251 συμμετοχές σε μια εξαετία, η οποία όμως τελείωσε άδοξα και όχι όπως θα ταίριαζε σε δύο πλευρές που, δεδομένα, αγαπιόνταν.
Ο Ντοναρούμα, με τη συμβουλή του (αείμνηστου πλέον) μάνατζερ του, Μίνο Ραϊόλα, αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του. Και, το καλοκαίρι του 2021, όντας πλέον καθιερωμένος και στην εθνική Ιταλίας ως ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στον κόσμο, έφυγε ως ελεύθερος με προορισμό την Παρί Σεν Ζερμέν.
«Ηταν ώρα για νέες προκλήσεις» ανέφερε στο αποχαιρετιστήριο γράμμα του προς τη Μίλαν, οι φίλαθλοι της οποίας δεν του συγχώρησαν ποτέ ότι έφυγε χωρίς να αφήσει ούτε ευρώ στα ταμεία του συλλόγου.
Στην Παρί, το καλοκαίρι που προσγειώθηκε στη γαλλική πρωτεύουσα και ο θρυλικός Λιονέλ Μέσι, συμφώνησε για συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές δέκα εκατ. ευρώ και συνδύασε μια απόφαση ζωής με την πρώτη μεγάλη επιτυχία της καριέρας του.
Στο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου και κόντρα στην οικοδέσποινα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, Αγγλία, ο Ντοναρούμα εξελίχθηκε σε ήρωα για την Ιταλία στα πέναλτι, οδηγώντας τη Σκουάντρα Ατζούρα στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού θρόνου 53 χρόνια μετά την πρώτη (και μοναδική μέχρι τότε) επιτυχία.
Στη διοργάνωση που η διεξαγωγή της μετατέθηκε κατά έναν χρόνο εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, ο Ντοναρούμα αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά με τερματοφύλακα σε Euro.
Στον τελικό, ο «Τζίτζιο» είδε τον Μάρκους Ράσφορντ να στέλνει το πέναλτί του στο δοκάρι, απέκρουσε διαδοχικά τις εκτελέσεις των Τζέιντον Σάντσο – Μπουκάγιο Σάκα και έστεψε πρωταθλήτρια Ευρώπης την Ιταλία.
«Ημουν τυχερός γιατί έπαιξα με τον Τζανλουίτζι Μπουφόν. Τώρα παίζω με τον Ντοναρούμα. Είναι το ίδιο!» ήταν το απόλυτο εγκώμιο του αρχηγού Τζόρτζιο Κιελίνι για τον νέο Τζανλουίτζι, ο οποίος το βράδυ της Τρίτης (11/03), 340 χιλιόμετρα βόρεια από το Λονδίνο, στο Λίβερπουλ, έζησε και πάλι μια μαγική νύχτα από την άσπρη βούλα, εκ νέου επί αγγλικού εδάφους.
Στη ρεβάνς με την ομώνυμη ομάδα για τους «16» του Champions League, αφού κράτησε όρθια την Παρί με τις επεμβάσεις του σε 90λεπτο και έξτρα ημίωρο της παράτασης, απέκρουσε διαδοχικά τις εκτελέσεις των Ντάργουιν Νούνιες και Κέρτις Τζόουνς, στέλνοντας την ομάδα του Λουίς Ενρίκε στα προημιτελικά και κρατώντας ζωντανό το όνειρο της κατάκτησης της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης για πρώτη φορά στην ιστορία του γαλλικού συλλόγου.
«Ο «Τζίτζιο» ήταν καταπληκτικός», αρκέστηκε να πει ο Λουίς Ενρίκε, ο οποίος μετά το φινάλε του απολαυστικού θρίλερ πήδηξε στην αγκαλιά του Ιταλού τερματοφύλακα για να τον ευχαριστήσει για την καταπληκτική του εμφάνιση.
Ο Ντοναρούμα είχε φροντίσει να ευχαριστήσει τον Ισπανό προπονητή με τη σταθερότητά του κάτω από τα δοκάρια, δείχνοντας ευγνωμοσύνη για τη στήριξη που του έδειξε ο «Λούτσο» την περυσινή σεζόν, όταν ο Ιταλός έκανε μερικά αδικαιολόγητα λάθη για την κλάση του, με αποτέλεσμα να προκύψουν φήμες για αποχώρησή του από το «Παρκ ντε Πρενς».
Πλέον έχουν ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για υπογραφή νέου συμβολαίου (το τωρινό λήγει το καλοκαίρι του 2026), αφού στα 26 του και με δέκα χρόνια επαγγελματικής καριέρας ήδη στις πλάτες του, ο Ντοναρούμα επιβεβαίωσε στο «Ανφιλντ» ότι μια ομάδα μπορεί να λέγεται μεγάλη και να έχει υψηλούς στόχους μόνο αν έχει έναν τερματοφύλακα παγκόσμιας κλάσης κάτω από τα δοκάρια της.
Σε αυτό το step up, αναμφίβολα, βοήθησε η σταθερότητα της σχέσης του με την επί οκτώ χρόνια σύντροφό του, influencer Αλέσια Ελεφάντε. Και, κυρίως, ο ερχομός του μικρού Λέο τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο οποίος του άλλαξε για πάντα τη ζωή.
Τον Νοέμβριο του 2023, όταν ο Ντιοναρούμα επέστρεψε για πρώτη φορά στο «Τζουσέπε Μεάτσα» ως αντίπαλος, χιλιάδες οπαδοί της Μίλαν τού πετούσαν ψεύτικα δολάρια με το πρόσωπο του άλλοτε ήρωά τους, με τον αριθμό της φανέλας του («71») και τη λέξη «μισθοφόρος» γραμμένη στα ιταλικά.
Για εκείνο το βράδυ και μόνο, ο Ντοναρούμα έγινε «Dollarumma» και έφυγε πληγωμένος από το άλλοτε σπίτι του. Εκτοτε, όμως, δεν κοίταξε ξανά πίσω. Και στον αγώνα που επιβεβαίωσε ότι αυτή η Παρί είναι ικανή να ξορκίσει την «κατάρα» της στο Champions League, απέδειξε με εμφατικό τρόπο ότι τα αξίζει όλα τα λεφτά του.
