Παραμονές του πρώτου μαδριλένικου ντέρμπι της Ρεάλ με την Ατλέτικο για τους «16» του Champions League, ο Ντιέγκο Σιμεόνε ρωτήθηκε για το πώς θεωρούσε ότι θα κάλυπτε ο Κάρλο Αντσελότι την απουσία του τιμωρημένου Τζουντ Μπέλινγκχαμ.
Ο Αργεντινός προπονητής των Ροχιμπλάνκος προέβλεψε ότι ο «Καρλέτο» θα ενίσχυε τη μεσαία γραμμή με τον Λούκα Μόντριτς στο πλευρό των Ορελιέν Τσουαμενί και Εντουάρντο Καμαβινγκά, θεωρώντας ότι ο Μπραΐμ Ντίαθ δεν θα είχε θέση στη βασική ενδεκάδα των Μερένγκες.
Μία ημέρα αργότερα, ο «αναπληρωματικός» Μπραΐμ Ντίαθ είχε γίνει βασικός, αναστατώνοντας με την παρουσία του την αμυντική τακτική του «Τσόλο», αφού κινούταν ελεύθερα ανάμεσα στις γραμμές, κάτι που δεν είχε υπολογίσει ο τεχνικός της Ατλέτικο.
Και, μάλιστα, δεν έμεινε «μόνο» εκεί, αφού πέτυχε με καταπληκτική ατομική ενέργεια το γκολ με το οποίο η «βασίλισσα» πήρε τη νίκη (2-1) στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» και ένα μικρό, αλλά σημαντικό προβάδισμα ενόψει της ρεβάνς στο «Μετροπολιτάνο», σε μια εβδομάδα από τώρα.
Brahim Diaz goal from the stands 😮💨 pic.twitter.com/Cloh4XCGpV
— Real Madrid Info ³⁶ (@RMadridInfo) March 4, 2025
Ενα γκολ που πανηγύρισε έξαλλα, μη διστάζοντας να… βουτήξει μέσα στους φιλάθλους που βρίσκονταν πίσω από την εστία του Γιάν Ομπλακ, για να μοιραστεί μαζί τους την τεράστια χαρά που ένιωθε.
«Μίλα τώρα, μίλα τώρα!» έδειξε η κάμερα τον 25χρονο μεσοεπιθετικό να λέει κοιτώντας προς το σημείο όπου βρισκόταν ο «Τσόλο», ύστερα από ακόμη ένα γκολ-σπεσιαλιτέ που επιβεβαιώνει την ποιότητά του και το γεγονός ότι έχει δικαίως μια θέση στο πανάκριβο ρόστερ τής 15 φορές πρωταθλήτριας Ευρώπης.
BRAHIM DIAZ DROPS GIMENEZ AND FINDS THE CORNER TO RESTORE THE LEAD FOR REAL MADRID 🤯 pic.twitter.com/YWflce6fMI
— ESPN FC (@ESPNFC) March 4, 2025
Γιατί ο Μπραΐμ ξέρει πως ό,τι έχει καταφέρει το έχει κάνει με το σπαθί του, γκρεμίζοντας την οποιαδήποτε αμφισβήτηση αντιμετώπισε, τόσο σε συλλογικό όσο όμως και σε εθνικό επίπεδο, στη σύντομη μέχρι τώρα καριέρα του.
Γεννήθηκε στη Μάλαγα, έπαιξε σε όλες τις μικρές εθνικές ομάδες της Ισπανίας και έκανε ντεμπούτο με την εθνική ανδρών των «φούριας ρόχας» σε φιλικό με τη Λιθουανία. Δεν είδε, όμως, καμία πρεμούρα από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας για να τον κρατήσει στην εθνική ομάδα της χώρας του, γι’ αυτό και αποφάσισε να υπερασπιστεί την εθνική ομάδα της χώρας του πατέρα του.
Ο Μαροκινός Σουφιέλ Αμπντελκαντέρ Μοχάντ, Σούλφι για φίλους και γνωστούς, μεγάλωσε με τις αξίες της μητέρας του, η οποία πάλευε καθημερινά για να υπάρχει ένα πιάτο φαΐ στο οικογενειακό τραπέζι. Εγινε πατέρας μόλις στα 17 του, μαζί με την Πατρίθια Ντίαθ, τον έρωτα της ζωής του.
Λάτρης του ποδοσφαίρου από πιτσιρικάς, διαπίστωσε σύντομα ότι ο μικρός Μπραΐμ Αμπντελκαντέρ είχε ταλέντο, στο οποίο όμως δεν πίστεψαν όλοι οι προπονητές που είχε στα παιδικά του χρόνια. Εξαίρεση ένας που τον έβαζε να παίζει αμυντικός, ώστε να παίρνει την μπάλα από χαμηλά και να περνάει όλη την αντίπαλη ομάδα για να σκοράρει!
Εργαζόμενος ως σκάουτ στο γραφείο μάνατζερ του Πέρε Γκουαρδιόλα, αδελφού του Πεπ, είδε τη Μάντσεστερ Σίτι να ποντάρει στον μικρό Μπραΐμ όταν ήταν 15 ετών, δίνοντας 350.000 ευρώ για να τον αποκτήσει από το φυτώριο της Μάλαγα.
Με τους «πολίτες» έγινε επαγγελματίας, ο Πεπ τον πίστευε αλλά ήθελε να τον «σιγοψήσει» προτού τον καθιερώσει στην πρώτη ομάδα, κάτι με το οποίο όμως δεν συμφωνούσε ο αδελφός του.
Κάπως έτσι, η Ρεάλ Μαδρίτης μπήκε στην εξίσωση και, όταν ο Ντίαθ δεν είχε συμπληρώσει καλά καλά το 20ό έτος της ηλικίας του, έδωσε 17 εκατ. ευρώ στη Σίτι για να επαναπατρίσει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του.
Ο μονοετής δανεισμός στη Μίλαν, ο οποίος επεκτάθηκε σε άλλα δύο χρόνια παραμονής στο Μιλάνο, τον βοήθησε να ωριμάσει, να κατακτήσει το πρώτο του πρωτάθλημα ως πρωταγωνιστής και να προετοιμαστεί κατάλληλα για να επιστρέψει στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», για μονιμοποίηση πλέον.
«Μεγάλωσα πολύ στο Μιλάνο και ακόμα πρέπει να μεγαλώσω και άλλο», έλεγε όταν φόρεσε ξανά την αγαπημένη του λευκή φανέλα, την ώρα που απαρνιόταν οριστικά την κόκκινη της Ισπανίας για αυτή, ίδιου χρώματος, του Μαρόκου.
«Υπήρξαν κλήσεις σε άλλους ποδοσφαιριστές όπως ο Ρομπέν Λε Νορμάντ και πολλή αγάπη για τον Λαμίν Γιαμάλ, αλλά με εκείνον δεν φέρθηκαν ποτέ έτσι», λένε με παράπονο πηγές του περιβάλλοντος του ποδοσφαιριστή, ο οποίος μετράει αισίως επτά γκολ σε μόλις οκτώ συμμετοχές με τα «λιοντάρια» του Ατλαντα, με τα οποία ονειρεύεται πλέον την πρώτη του παρουσία σε Παγκόσμιο Κύπελλο.
«Θέλω να επιστρέψω μέσα στο γήπεδο την αγάπη που μου έδειξε το Μαρόκο», λέει ευγνώμων για την αγκαλιά που του άνοιξε η χώρα του πατέρα του, την οποία διαπίστωσε ακόμα και μετά το ματς με την Ατλέτικο, όταν έξω από το γήπεδο τον περίμενε ένας Μαροκινός, φίλος των «ροχιμπλάνκος», για να του χαρίσει ένα ξεχωριστά σμιλεμένο έμβλημα της Ρεάλ.
«Είναι ο καλύτερος παίκτης της εθνικής μας ομάδας (σ.σ. προσοχή, μια ομάδα που έχει Ασράφ Χακίμι, Χακίμ Ζίγιες και Γιουσέφ Εν – Νεσίρι, μεταξύ άλλων) και τον λατρεύω. Επαιξε πολύ καλά, έβαλε μια γκολάρα… Εγώ είμαι φίλαθλος της Ατλέτικο, αλλά χαίρομαι πολύ για τον Μπραΐμ, και που σκόραρε εις βάρος της Ατλέτικο», έλεγε ο φίλαθλος για τον Ντίαθ, ο οποίος ξεκαθάρισε επανειλημμένως ότι ποτέ δεν πίεσε ή απαίτησε κάτι από την ισπανική ομοσπονδία για να γίνει μόνιμο μέλος στη νυν πρωταθλήτρια Ευρώπης, όπου δεδομένα είχε θέση, με βάση το ταλέντο και την προσωπικότητα που βγάζει στα μεγάλα ματς.
Φέτος, άλλωστε, σκόραρε (και δεν πανηγύρισε) στο «Ετιχαντ» για να δείξει στη Ρεάλ τον δρόμο της ανατροπής – μισής πρόκρισης επί της Μάντσεστερ Σίτι στα πλέι οφ και κόντρα στην Ατλέτικο σημείωσε ένα καταπληκτικό γκολ, στο οποίο «χόρεψε» έναν πολύ έμπειρο αμυντικό όπως ο Χοσέ Μαρία Χιμένες, που μπορεί σε λίγες ημέρες να αξίζει το βάρος του σε χρυσάφι.
«Ο Σέρχιο Ράμος ζοριζόταν να λέει κάποια ονόματα, γι’ αυτό αντί για Μπραΐμ με φώναζε Μπράιαν», θυμάται με χαμόγελο για την πρώτη του εμπειρία στη Ρεάλ, στην οποία είχε την ευκαιρία να θητεύσει στο πλευρό ενός παγκόσμιου αστέρα όπως ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος του είχε αδυναμία, αναγνωρίζοντας το ταλέντο που έχει με την μπάλα στα πόδια.
Οι μπαλαδόροι, άλλωστε, καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο. Και ο Μπραΐμ Ντίαθ, έστω και στη σκιά παγκόσμιων αστέρων όπως ο Κιλιάν Εμπαπέ, ο Βινίσιους Ζούνιορ ή ο Τζουντ Μπέλινγκχαμ, βρίσκει τον τρόπο να γίνεται πολύτιμος για τη Ρεάλ και να υπενθυμίζει σε όλους τι είναι ικανός να κάνει. Το βλέπεις και εσύ τώρα, Ντιέγκο Σιμεόνε;
