Ναι, έλειπε ο παγκόσμιος πρωταθλητής Χόρχε Μαρτίν, ο οποίος τραυματίστηκε λίγες ημέρες πριν από την πρώτη κούρσα. Στο παρθενικό Γκραν Πρι του παγκοσμίου πρωταθλήματος MotoGP, όμως, ο Μαρκ Μάρκεθ φρόντισε να αποδείξει ότι έχει επιστρέψει για τα καλά.
Μετά από μια τριετία γεμάτη προβλήματα τραυματισμού και οδυνηρών πτώσεων, ο εξάκις παγκόσμιος πρωταθλητής νίκησε τόσο στο σπριντ του Σαββάτου (01/03) όσο και στο Γκραν Πρι της Κυριακής (02/03) στο Μπουριράμ της Ταϊλάνδης, στο εντυπωσιακό ντεμπούτο του με την Ducati Lenovo Team.
1.932 ημέρες μετά την τελευταία φορά που ήταν πρώτος (και κατέκτησε τον παγκόσμιο θρόνο), ο Ισπανός πιλότος κάθισε στο υψηλότερο σκαλοπάτι και είδε τον αδελφό του Αλεξ (BK8 Gresini Racing MotoGP) να τερματίζει δεύτερος και στις δύο κούρσες, κάτι που έχει να συμβεί σε Γκραν Πρι με δύο αδέλφια εδώ και 75 χρόνια!
Τρίτος ακολούθησε ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής πριν από τον Μαρτίν, Ιταλός Φραντσέσκο Μπανάια (Ducati Lenovo Team), ο οποίος παρουσιάζεται ως ο μεγάλος αντίπαλος του ομόσταβλού του Μάρκεθ στην αναζήτηση του έβδομου στέμματος στο MotoGP.
Μια επίδοση που έχει πετύχει μόνο ο θρυλικός Βαλεντίνο Ρόσι, αλλά την οποία δείχνει ικανός να ισοφαρίσει φέτος ο 32χρονος Μάρκεθ, έχοντας βεβαίως χρόνια μπροστά του για να μείνει μόνος πρώτος στη σχετική κατάταξη. Βήμα βήμα όμως…
117 χρόνια υπομονή
Το 1908 ήταν η τελευταία φορά που η Φούλαμ απέκλεισε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Κύπελλο. Ακολούθησαν εννέα προκρίσεις των «κόκκινων διαβόλων» εις βάρος των Κότατζερς, οι οποίοι το απόγευμα της Κυριακής (02/03) έβαλαν τέλος σε… 117 χρόνια υπομονής και το απόλαυσαν με την ψυχή τους.
Η ομάδα του Μάρκο Σίλβα, η οποία στην οκτάδα θα φιλοξενήσει την Κρίσταλ Πάλας, έμεινε όρθια στο «Ολντ Τράφορντ» και, στα πέναλτι, όπου ο Μπερντ Λένο απέκρουσε τις εκτελέσεις των Βίκτορ Λίντελοφ και Τζόσουα Ζίρκζι, πέταξε έξω την κάτοχο του τροπαίου από τα προημιτελικά, όπου δίνει το «παρών» μόλις μία ομάδα της Championship (Πρέστον).
Η Μάντσεστερ Σίτι, η οποία το απόγευμα του Σαββάτου (01/03) χρειάστηκε δύο γκολ του 19χρονου Νίκο Ο’Ράιλι για να αποκλείσει με ανατροπή την Πλίμουθ (3-1), θα δοκιμαστεί στα προημιτελικά στην έδρα της Μπόρνμουθ, η Πρέστον θα υποδεχθεί την Αστον Βίλα, ενώ η Μπράιτον, η οποία απέκλεισε τη Νιούκαστλ με εκτός έδρας νίκη με ανατροπή στην παράταση (2-1), περιμένει στην έδρα της τη Νότιγχαμ Φόρεστ, η οποία και αυτή με τη σειρά της χρειάστηκε τα πέναλτι για να λυγίσει την Ιπσουιτς. Η μαγεία του Κυπέλλου σε όλο της το μεγαλείο…
Οποιος αγαπάει παιδεύει
Φόρεσε εννέα χρόνια τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Κατέκτησε 19 τίτλους, μεταξύ των οποίων πέντε Champions League (!), έζησε στιγμές ανεπανάληπτης δόξας, αλλά έφυγε αφήνοντας την εντύπωση ότι ποτέ δεν έκανε το απόλυτο «μπαμ».
Μετά τη «βασίλισσα», ο Φρανθίσκο Ρομάν Αλαρκόν Σουάρεθ, κατά κόσμον Ισκο, βρήκε καταφύγιο στην Ανδαλουσία (Σεβίλλη, Μπέτις), όπου άλλωστε είχε φτιάξει το όνομά του (Μάλαγα), έχοντας βγει από τα τμήματα υποδομής της Βαλένθια.
Εχει τη Ρεάλ στην καρδιά του, είναι ευγνώμων για όσα έζησε μαζί της, αλλά πλέον είναι αφοσιωμένος στην Μπέτις. Και ως παίκτης της, το απόγευμα του Σαββάτου (01/03), έριξε στο καναβάτσο την πρωταθλήτρια Ευρώπης και Ισπανίας (2-1), με πέναλτι-γκολ και ασίστ στον Τζόνι Καρντόσο.
Μόλις ευστόχησε στο πέναλτι, ξέσπασε σε έναν πανηγυρισμό που βγήκε μέσα από την ψυχή του, έπεσε στα γόνατα και, στη συνέχεια, φίλησε τη σύζυγό του Σάρα Σαλάμο, η οποία ήταν στην εξέδρα πίσω από την εστία.
Στο φινάλε, με τους παλμούς να έχουν πέσει, ζήτησε συγγνώμη από τους φίλους της Ρεάλ, ξεκαθαρίζοντας ότι πάντα έχει στην καρδιά του την ομάδα της ισπανικής πρωτεύουσας και σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να πικάρει κανένα μέλος της βασιλικής, ποδοσφαιρικής οικογένειας.
Οποιος αγαπάει, όμως, παιδεύει. Και, με τη νίκη αυτή με υπογραφή Ισκο, η Ρεάλ έπεσε στην τρίτη θέση της βαθμολογίας της ισπανικής La Liga, στο -3 από την Μπαρτσελόνα (4-0 τη Ρεάλ Σοσιεδάδ) και στο -1 από την Ατλέτικο (1-0 την Αθλέτικ Μπιλμπάο). Αν στο τέλος της σεζόν η Ρεάλ δεν κατακτήσει το πρωτάθλημα, θα θυμάται πολύ έντονα αυτόν τον πανηγυρισμό.
Περασμένα (πρόσφατα) μεγαλεία…
Ο,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο; Οχι πάντα. Εν προκειμένω, όμως, έτσι δείχνει. Ο Σέρζιο Κονσεϊσάο δεν είχε κλείσει ούτε μία εβδομάδα στον πάγκο της Μίλαν, όταν κατέκτησε με δραματικό τρόπο το Σούπερ Καπ Ιταλίας, και μάλιστα με δύο ανατροπές, πρώτα κόντρα στη Γιουβέντους και στη συνέχεια με αντίπαλο την άσπονδη συμπολίτισσα Ιντερ.
Ο θρίαμβος στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας έλαβε χώρα τις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου, δεν έχουν περάσει ούτε καν δύο μήνες, αλλά μοιάζει σαν να έχουν παρέλθει… χρόνια, αιώνες.
Οι Ροσονέρι έμειναν σε εκείνη την (μικρής σημασίας) επιτυχία, αποκλείστηκαν στο Champions League και κατρακύλησαν (και άλλο) στη βαθμολογία της Serie A, όντες πλέον έντεκα βαθμούς μακριά από την πρώτη τετράδα και το εισιτήριο για το επόμενο Champions League.
Το βράδυ της Κυριακής (02/03), με πέναλτι-γκολ στο όγδοο λεπτό των καθυστερήσεων, ο Κονσεϊσάο δέχθηκε τρίτη σερί ήττα-μαχαιριά από τη Λάτσιο (2-1 μέσα στο Μιλάνο), ομάδα με την οποία κατέκτησε ως παίκτης έξι τίτλους, μεταξύ των οποίων το Σκουντέτο και το τελευταίο Κύπελλο Κυπελλούχων της ιστορίας.
Ο Πορτογάλος μετράει πλέον εβδομάδες (ή μήπως ημέρες;), θεωρείται τελειωμένος ακόμα και μέσα στη σεζόν, ενώ το καλοκαίρι ετοιμάζονται επανάσταση και ριζικές αλλαγές σε τεχνική ηγεσία και ρόστερ, αλλά και σε επιτελικές θέσεις του οργανογράμματος.
Στη σκιά της βαθιάς κρίσης της Μίλαν, η Ιντερ ατενίζει το μέλλον από την πρώτη θέση της βαθμολογίας, την οποία κράτησε το βράδυ του Σαββάτου (01/03) με το 1-1 στη Νάπολη με αντίπαλο την ομώνυμη ομάδα, δεύτερη της βαθμολογίας. Τους χωρίζει, όμως, μόλις ένας βαθμός και ο δρόμος είναι πολύ, πολύ μακρύς…
