Οι δύο πιο πετυχημένοι προπονητές της εποχής τους συναντήθηκαν το βράδυ της Τρίτης (11/2) στο Μάντσεστερ. Ο παραπάνω χαρακτηρισμός τους θα μπορούσε να αποτελεί και ένα «άλλοθι», μία ωραία δικαιολογία σε περίπτωση της ανεπιθύμητης ήττας. Για την ώρα, μέχρι τον επαναληπτικό της Μαδρίτης, οι Κάρλο Αντσελότι και Πεπ Γκουαρδιόλα δεν ακροβατούν ακριβώς σε ένα τεντωμένο σχοινί, όμως είναι υποχρεωμένοι να βιώνουν μία εντυπωσιακή και σχεδόν ανεξήγητη αντίθεση. Οι δύο ομάδες τους, τα δύο μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, «πλήρωσαν» την κακή φόρμα τους στην παρθενική League Phase και μένοντας εκτός της πρώτης 8άδας που έδωσε απευθείας πρόκριση στους «16», αναγκάζονται να υποστούν την… αγγαρεία του Play–In, μεταξύ τους.
Ενας εξ αυτών θα πάει πρόωρα σπίτι του και δύο κόουτς που θα έλεγε κανείς ότι έχουν «ανοσία» στον έλεγχο και την κριτική, ξέρουν ότι ο ένας είτε θα ξεσφίξει νευρικά τη γραβάτα του –ο Ιταλός προπονητής της Ρεάλ– είτε θα ξεροκαταπιεί –ο Καταλανός καθοδηγητής της Σίτι– μετά το τέλος και της ρεβάνς.
Ο πρώτος «γύρος» της… θυσίας
Η Μάντσεστερ Σίτι προηγήθηκε δύο φορές στην έδρα της, ωστόσο η πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ είχε διπλή απάντηση και επικράτησε με 3-2 με το γκολ του Αγγλου μεσοεπιθετικού, Τζουντ Μπέλινγκαμ!
Στο φινάλε, ο Αντσελότι είπε σε άπταιστα ισπανικά: «Este es el camino». Κοινώς, «αυτός είναι ο τρόπος». Σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, μίας παράξενης είναι η αλήθεια αγωνιστικής χρονιάς, ο Ιταλός ζητούσε κυρίως ένα πράγμα από τους παίκτες του: «Να θυσιαστούν και δεν πίστευα αυτή τη στιγμή αυτή η ομάδα θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια θυσία, όπως έκανε απόψε. Σήμερα αποδείχθηκε ότι μπορείς να έχεις ισορροπία με αυτήν την ομάδα. Μπορείς, με θυσίες. Σήμερα όλοι θυσιάστηκαν».
Εχουν περάσει μόνο λίγες εβδομάδες από τότε που η Ρεάλ στέφθηκε πάλι παγκόσμια πρωταθλήτρια. Πριν από αυτό, ο Αντσελότι οδήγησε τη «βασίλισσα» σε ένα ακόμη τρόπαιο Τσάμπιονς Λιγκ, το δεύτερο σε τρία χρόνια! Η Ρεάλ συνεχίζει να είναι μέσα σε όλους τους μεγάλους στόχους της, όμως οι δύο «βαριές» ήττες από τηn Μπαρτσελόνα στη La Liga και τον τελικό του ισπανικού Σούπερ Καπ ακόμη δεν έχουν «χωνευτεί», όπως και η απώλεια του προβαδίσματος στο πρωτάθλημα, έστω και αν οι Μαδριλένοι παραμένουν στην κορυφή, 1 βαθμό μπροστά από την Ατλέτικο και 2 από την Μπάρτσα.
Το «βάρος», σε σύγκριση με τον Πεπ
Η Ρεάλ έδειξε πριν από τη σέντρα του πρώτου αγώνα να μπαίνει στο γήπεδο με καλύτερα δεδομένα. Δεν ήταν ομάδα η οποία από τέλος Οκτωβρίου ώς τα Χριστούγεννα κέρδισε μόλις ένα από τα 13 παιχνίδια της. Δεν είναι η ομάδα που έχει χάσει ήδη τη μάχη του εγχώριου τίτλου. Δεν είναι ο σύλλογος που (παρά τον… πρότερο έντιμο βίο σπατάλης) υποχρεώθηκε να ξοδέψει σχεδόν 250 εκατ. ευρώ για μεταγραφές στο «παράθυρο» του Ιανουαρίου. Ολα αυτά (δεν) τα έκανε η Μάντσεστερ Σίτι.
Κι όμως, ο Πεπ Γκουαρδιόλα μπορεί να κοιμάται πιο ήσυχος.
Το διακύβευμα της πέμπτης συνάντησης των δύο ομάδων την τελευταία εξαετία στο Τσάμπιονς Λιγκ δείχνει να είναι πολύ μεγαλύτερο για τον Κάρλο Αντσελότι. Ο Γκουαρδιόλα δεν θα απολυθεί αν αποκλειστεί η Σίτι, καθώς έχει υπογράψει νέο διετές συμβόλαιο και έχει ξεκαθαρίσει ότι θα μείνει στον πάγκο της ακόμη και οι «γαλάζιοι» τιμωρηθούν με υποβιβασμό στη δίκη τους για οικονομικές παρατυπίες.
Η θέση του Καταλανού κόουτς είναι ασφαλής. Ο Αντσελότι, από την άλλη πλευρά, γνωρίζει ότι αν αποκλειστεί, ακόμη και η κατάκτηση της La Liga δύσκολα θα τον κρατήσει στη Μαδρίτη. Το εντυπωσιακό βιογραφικό του, με πέντε κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ –δύο με τη Μίλαν και τρεις με τη Ρεάλ– σε έξι τελικούς, αλλά και με συνολικά 31 τίτλους με Γιουβέντους, Μίλαν, Τσέλσι, Παρί Σ.Ζ., Μπάγερν Μονάχου και Ρεάλ, ενδεχομένως δεν θα φτάνει και αυτό κάνει απίστευτο το ότι αισθάνεται αναλώσιμος. Εχει απολυθεί ήδη μία φορά από τη Ρεάλ, το 2015.
Οι αντιθέσεις τους
Οι σύλλογοι στους οποίους εργάζονται οι Πεπ Γκουαρδιόλα και Κάρλο Αντσελότι έχουν φυσικά διαφορές, όχι μόνο στο μέγεθος της τροπαιοθήκης τους. Η Σίτι δείχνει σχεδόν πάντα μία μεγαλύτερη ανοχή σε μακροπρόθεσμο πλάνο. Οι έξι τίτλοι Πρέμιερ Λιγκ σε επτά σεζόν μπορούν να «συγχωρήσουν» και να καλύψουν το ότι ο Πεπ έχει κατακτήσει «μόνο» ένα Τσάμπιονς Λιγκ. Στην Μπάγερν δεν κέρδισε ούτε ένα. Ο Καταλανός έχει μάθει από μικρός σε πιο μακρόπνοα πλάνα.
Ο Γκουαρδιόλα ήταν ball–boy της Μπαρτσελόνα που έφτασε να γίνει παίκτης και να γαλουχηθεί με τη φιλοσοφία του κλαμπ και από τον μέντορά του, Γιόχαν Κρόιφ. Τα μαθήματα πολλά: Προσέγγιση παικτών, έμφαση στο σύστημα και αν όχι ρομαντική, μία πιο ανθρώπινη ματιά των καταστάσεων.
Ο Αντσελότι, έπειτα από θητεία ως παίκτης σε Πάρμα, Ρόμα και Μίλαν, από το 1976 ώς το 1992, εργάστηκε το 1995 ως προπονητής της Ρετζιάνα και το 1996 βρέθηκε στην Πάρμα, με ένα πρώτο μάθημα… τεχνοκρατικής διαχείρισης.
Οπως θυμάται η ιστοσελίδα The Athletic, το αφεντικό του ήταν ο Καλίστο Τάνζι, μεγιστάνας γαλακτοκομικών προϊόντων και, όπως θα αποκαλυπτόταν χρόνια αργότερα, ένας από τους σημαντικότερους καταχραστές της Ευρώπης! Στο χριστουγεννιάτικο πάρτι του 1997, ο Τάνζι δεν ευχήθηκε στον Κάρλο, αλλά του είπε: «Ξέρεις ότι η ομάδα παίζει πολύ άσχημα;» και τον προειδοποίησε το ίδιο βράδυ ότι θα απολυόταν αν η Πάρμα έχανε το επόμενο παιχνίδι της. Η απάντηση του Ιταλού προπονητή, όπως περιγράφεται στην αυτοβιογραφία του, ήταν: «Καλά Χριστούγεννα και σε εσάς, κύριε». Το καλοκαίρι του 1998, όμως, οι διακοπές του θα ήταν μεγαλύτερες σε διάρκεια.
Ο Τάνζι ουσιαστικά δεν τον συγχώρησε ποτέ ότι το 1997 ο Αντσελότι αρνήθηκε την απόκτηση του σπουδαίου Ρομπέρτο Μπάτζο. Ο «Μικρός Βούδας» ήθελε τον κλασικό ρόλο του Νο10 και ο κόουτς έλεγε πως «δεν ταιριάζει στο 4-4-2 που εφαρμόζω». Ο Μπάτζο πήγε στην Μπολόνια και ο Αντσελότι παραδέχθηκε πως έκανε λάθος. Με την απόλυσή του πήρε ένα μάθημα πως το μόνο που μετρά είναι η νίκη. Εκτοτε, δεν επέλεξε ένα συγκεκριμένο στυλ ή σύστημα παιχνιδιού, ωστόσο διάλεξε τον δρόμο της ευελιξίας στην τακτική, στις μεταγραφές και στην επιλογή των συνεργατών του.
Στόχος του ήταν από τότε να λύνει άμεσα τα αγωνιστικά και εξωγωνιστικά προβλήματα, με την πεποίθηση πως οι παίκτες ξέρουν τον τρόπο όταν βγουν στο χορτάρι.
Ο Κάρλο Αντσελοτι ξέρει ότι ακόμη και αν προκριθεί εις βάρος του Πεπ Γκουαρδιόλα, το καλοκαίρι η Ρεάλ θα προτιμήσει τις «φρέσκες» ιδέες του άλλοτε παίκτη της και νυν προπονητή της Λεβερκούζεν, Τσάμπι Αλόνσο. Παρά το γεγονός ότι έχει δείξει κι εκείνος τον δρόμο της ελαστικότητας κόντρα στον δογματισμό. Ενα ακόμη τρόπαιο Τσάμπιονς Λιγκ θα τον κάνει να αποχωρήσει, τουλάχιστον, με τον τρόπο του, αν και σε αυτό το ενδεχόμενο η θυσία δεν θα είναι των παικτών του, αλλά δική του.
