Στα πάνω από τριάντα χρόνια προπονητικής καριέρας, αρχικά ως βοηθός – διερμηνέας του σερ Μπόμπι Ρόμπσον και στη συνέχεια ως πρώτος, πολύ πετυχημένος τεχνικός, ο Ζοσέ Μουρίνιο έχει συνεργαστεί με κάθε λογής ποδοσφαιριστές.
Από άψογους επαγγελματίες όπως ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Φρανκ Λάμπαρντ ή ο Χαβιέρ Ζανέτι, μέχρι… τρελοκομεία κάθε είδους, όπως ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, ο Εμανουέλ Αντεμπαγιόρ ή, βεβαίως, ο Μάριο Μπαλοτέλι.
«Ο Μπαλοτέλι είναι ανεξέλεγκτος. Θα μπορούσα να γράψω ένα βιβλίο 200 σελίδων για τα δύο χρόνια που πέρασα στην Ιντερ με τον Μάριο, αλλά το βιβλίο δεν θα ήταν δράμα. Θα ήταν κωμωδία», έχει πει ο Πορτογάλος προπονητής, ο οποίος δεν θα ξεχάσει ποτέ μια συγκεκριμένη ιστορία με πρωταγωνιστή τον πιο ταλαντούχο, αλλά και… ιδιαίτερο Ιταλό επιθετικό των τελευταίων ετών.
«Θυμάμαι ένα βράδυ στο Καζάν. Σε εκείνον τον αγώνα (σ.σ. για το Champions League) δεν είχα στη διάθεσή μου τούς βασικούς επιθετικούς. Ούτε τον Ντιέγκο Μιλίτο ούτε τον Σαμουέλ Ετό. Και ο Μάριο αντίκρισε κίτρινη κάρτα στο 43ο λεπτό», θυμάται ο Ζοσέ.
«Πέρασα 14 από τα 15 λεπτά της ανάπαυλας μιλώντας με τον Μάριο στα αποδυτήρια. Του ζήτησα να μην κοντραριστεί με αντίπαλο, να μην ακουμπήσει κανέναν, να μην τσιμπήσει από προκλήσεις και να μη διαμαρτυρηθεί για τίποτα στον διαιτητή. Και στο πρώτο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου, είδε την κόκκινη κάρτα», συμπληρώνει γελώντας ο Μουρίνιο.
Αυτή η ιστορία, βεβαίως, είναι μια από τις ατελείωτες στο βιβλίο της ζωής του 34χρονου φορ από το Παλέρμο, ο οποίος πριν από περίπου δύο μήνες έκλεισε, ως ελεύθερος, στην Τζένοα.
Και πλέον, ως ελεύθερος, θα αποχωρήσει από την ομάδα της Γένοβα, ώστε ως ελεύθερος να αναζητήσει τον επόμενο, 13ο και διαφορετικό σταθμό της περιπετειώδους καριέρας του.
Ο «Σούπερ Μάριο», όπως αποκαλούν με θαυμασμό τον Μπαλοτέλι από την εποχή που ήταν αφοσιωμένος στο ποδόσφαιρο και σε τίποτε άλλο, έχει παίξει μέχρι τώρα σε Ιταλία (κατά κύριο λόγο), αλλά και σε Αγγλία, Γαλλία, Τουρκία και Ελβετία.
Οποια ομάδα πάρει το ρίσκο να τον αποκτήσει, θα προσθέσει στο έμψυχο δυναμικό της έναν χαρισματικό επιθετικό με ξεχωριστή αίσθηση του γκολ, αλλά και ένα κινητό… φρενοκομείο που μπορεί ανά πάσα στιγμή να τα διαλύσει όλα και να κάνει άνω – κάτω την ομάδα.
Από πιτσιρικάς, άλλωστε, τα προβλήματα δεν σταμάτησαν να του χτυπούν με δύναμη την πόρτα. Οταν ήταν δύο ετών, η βιολογική του οικογένεια, οι Γκανέζοι Τόμας Μπάρουα και Ρόουζ, τον παρέδωσε στις κοινωνικές υπηρεσίες της Μπρέσια γιατί αδυνατούσε να τον συντηρήσει, αλλά και να του δώσει τα φάρμακα που χρειαζόταν.
Από μωρό, ο Μπαλοτέλι ταλαιπωρούνταν από μια σοβαρή στομαχική ασθένεια εξαιτίας της οποίας φλέρταρε ακόμα και με τον θάνατο. Ευτυχώς την ξεπέρασε, παρότι στα πρώτα του χρόνια έμενε σε ένα σπίτι μαζί με άλλους είκοσι μετανάστες, προτού δοθεί σε ανάδοχη οικογένεια.
Ο Φραντσέσκο και η Σίλβια Μπαλοτέλι άνοιξαν την αγκαλιά τους για τον μικρό Μάριο, του έδωσαν το επίθετό τους όταν έγινε 18 (δεν μπορούσε νωρίτερα λόγω των νόμων) και τον μεγάλωσαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ο Μπαλοτέλι απαρνήθηκε τη βιολογική του οικογένεια, θεωρώντας ότι τον προσέγγισε και πάλι όταν έγινε μεγάλος και τρανός, ώστε να εκμεταλλευτούν την περιουσία του από το ποδόσφαιρο.
Ο Τόμας και η Ρόουζ υποστηρίζουν με τη σειρά τους ότι η ανάδοχη οικογένεια έστρεψε τον (μικρότερο από τέσσερις) γιο τους εναντίον τους, με τη μητέρα μάλιστα να διαμένει για ένα διάστημα σε ένα μικρό διαμέρισμα κοντά στη βίλα του Μάριο, εργαζόμενη ως καθαρίστρια σε γραφείο, με ωρομίσθιο οκτώ ευρώ.
Από τότε, βεβαίως, που έγινε επαγγελματίας (στα χαρτιά, όχι στο μυαλό), από τα χέρια του Μάριο έχουν περάσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Οταν ο Ρομπέρτο Μαντσίνι τον πήρε μαζί του στη Μάντσεστερ Σίτι, θεωρώντας ότι θα μπορούσε να τον βάλει σε καλούπια, οι ετήσιες αποδοχές του έφτασαν έως τα επτά εκατ. ευρώ.
Μετά από 19 χρόνια στα γήπεδα, η περιουσία του Μπαλοτέλι ξεπερνάει τα 50 εκατομμύρια ευρώ, αφού έχει ξοδέψει πάρα πολλά σε σπίτια, ακριβά αυτοκίνητα, πάρτι και… πρόστιμα, αλλά και πάλι του μένουν.
Τι έκανε, όμως, σε αυτά τα 19 χρόνια, πέραν από την ιστορία που αφηγήθηκε κάποτε ο Μουρίνιο; Ιδού μερικές μόνο από τις πιο χαρακτηριστικές, γιατί όλες μαζί θα κάλυπταν βιβλίο μεγαλύτερο από αυτό των 200 σελίδων που θα μπορούσε να γράψει ο νυν προπονητής της Φενέρμπαχτσε.
Ως παίκτης της Σίτι, έβαλε φωτιά στο σπίτι του όταν άναβε πυροτεχνήματα στο μπάνιο και τα εκτόξευε από το παράθυρο παρέα με φίλους, με αποτέλεσμα να… αρπάξουν κάποιες πετσέτες και να επεκταθεί στα υπόλοιπα δωμάτια. Δεν χρειάστηκε μόνο η παρουσία της πυροσβεστικής, αλλά και της αστυνομίας, αφού ο Μπαλοτέλι απαιτούσε να μπει στο φλεγόμενο σπίτι για να πάρει κάποια προσωπικά αντικείμενα.
Ως παίκτης της Ιντερ δεν δίστασε να ποζάρει για τηλεοπτική εκπομπή κρατώντας τη φανέλα της άσπονδης συμπολίτισσας Μίλαν, με τον Μουρίνιο να τον αφήνει εκτός ομάδας. Πώς αντέδρασε ο αθεόφοβος; Εβαλε τον ύμνο της Μίλαν στα αποδυτήρια της Ιντερ!
Χωρίς άδεια, επισκέφτηκε κάποτε μια φυλακή γυναικών μαζί με έναν εκ των αδελφών του, ο ιστορικός εκτελεστικός διευθυντής της Μίλαν, Αντριάνο Γκαλιάνι, τον έπιασε να καπνίζει στο μπάνιο, ενώ η ομάδα ταξίδευε με τρένο, με αποτέλεσμα στη δεύτερη θητεία του στους Ροσονέρι, να του απαγορεύεται βάσει συμβολαίου να βγαίνει τα βράδια, να καπνίζει ή να εμφανίζεται με περίεργα ντυσίματα και κουρέματα.
Ως στόχος ρατσιστικών επιθέσεων, ειδικά στα πρώτα του χρόνια στην Ιταλία, απαντούσε με προκλήσεις προς τους αντίπαλους οπαδούς, ενώ στη Μάντσεστερ Σίτι τα συνολικά πρόστιμα από διάφορες τιμωρίες έφτασαν τις 420.000 ευρώ.
Στο Μάντσεστερ, ο γερανός μάζεψε το αυτοκίνητό του… 27 φορές (!). Εχει τρακάρει αμέτρητες φορές, έχει οδηγήσει τη Ferrari του σε πίστα για καρτ, ενώ σε έναν έλεγχο ρουτίνας η αστυνομία βρήκε στη θέση του συνοδηγού 25.000 λίρες. Οταν τον ρώτησαν γιατί κουβαλάει μαζί του τόσα λεφτά, η απάντηση ήταν αφοπλιστικά ειλικρινής: «Γιατί είμαι πλούσιος»!
