Ο Βαγγέλης Παυλίδης έδειχνε σαν χαμένος, με την απόλυτη (αν υπάρχει τέτοια) έκφραση χαρμολύπης στο πρόσωπό του. Από τη μια, είχε πετύχει το πρώτο χατ-τρικ της καριέρας του στο Champions League, όντας μόλις ο δεύτερος Ελληνας ποδοσφαιριστής που τα καταφέρνει, μετά τον Κώστα Μήτρογλου, με τον Ολυμπιακό κόντρα στην Αντερλεχτ στις Βρυξέλλες, τον Οκτώβριο του 2013.
Ηταν ο πρώτος παίκτης στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων που είχε σημειώσει τρία γκολ εις βάρος της Μπαρτσελόνα στο πρώτο ημίωρο ενός ευρωπαϊκού αγώνα, αλλά και ο πρώτος συνολικά μετά από 25 χρόνια και τον Ισπανο-βραζιλιάνο Κατάνια με τη Θέλτα, στην ισπανική La Liga.
Ηταν μόλις ο τέταρτος ποδοσφαιριστής που είχε καταφέρει να πετύχει χατ-τρικ κόντρα στους Μπλαουγκράνα στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, μετά τον Κολομβιανό Φαουστίνο Ασπρίγια με τη Νιούκαστλ και τον Ουκρανό Αντρέι Σεβτσένκο με την Ντιναμό Κιέβου το 1997, αλλά και τον Γάλλο Κιλιάν Εμπαπέ με την Παρί Σεν Ζερμέν το 2021.
Είχε κάνει την εμφάνιση της καριέρας του, απαντώντας με εμφατικό τρόπο στην αμφισβήτηση Τύπου και φιλάθλων για τις (μέτριες είναι η αλήθεια) επιδόσεις του μέχρι τώρα στην Μπενφίκα, γνωρίζοντας την αποθέωση του «Ντα Λουζ», όταν στο 80ό λεπτό ο προπονητής του Μπρούνο Λάζε τον έκανε αλλαγή για το απόλυτα δικαιολογημένο standing ovation.
Και, από την άλλη, δεν μπορούσε να χαρεί αυτή τη μυθική βραδιά, αφού η Μπάρτσα έγινε η πρώτη φιλοξενούμενη ομάδα στην ιστορία της διοργάνωσης που, χάνοντας με δύο γκολ διαφορά στο 75ο λεπτό, πέντε λεπτά πριν από την αποχώρηση του Παυλίδη, κατάφερε να νικήσει, παίρνοντας ταυτόχρονα και το απευθείας εισιτήριο για τη φάση των «16».
Ο Πάου Κουμπαρσί, με ένα τεράστιο χαμόγελο, έκανε λόγο για «πρόωρο δώρο γενεθλίων», αφού λίγη ώρα αργότερα έκλεισε τα 18 του χρόνια και ενηλικιώθηκε ως ένας καθιερωμένος πλέον κεντρικός αμυντικός σε μια από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου.
Ο Ραφίνια, ήρωας με το γκολ στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων για το πρώτο 4-5 στην ιστορία της διοργάνωσης, το οποίο μάλιστα σημειώθηκε υπό καταρρακτώδη βροχή, πιάστηκε στα χέρια με παίκτες της Μπενφίκα στη φυσούνα του «Ντα Λουζ», με τα… γαλλικά (στην πορτογαλική, βεβαίως) να δίνουν και να παίρνουν.
Χρειάστηκε ακόμα και η παρέμβαση της αστυνομίας, αφού ο πρόεδρος της Μπενφίκα, άλλοτε θρυλικός μέσος Ρουί Κόστα, κινήθηκε απειλητικά προς τον Ολλανδό διαιτητή Ντάνι Μάκελι για να του ζητήσει τα ρέστα, θεωρώντας ότι στην τελευταία φάση και πριν από το γκολ του Ραφίνια, δεν υπέδειξε καθαρό πέναλτι υπέρ της ομάδας του.
Και μέσα σε αυτόν τον πρωτοφανή χαμό, για έναν αγώνα που είχε εννέα γκολ, τρία πέναλτι, ένα αυτογκόλ, μια απίθανη γκάφα του Βόιτσεχ Στσέσνι και μία ακόμα του Ανατόλι Τρούμπιν που προκάλεσε ένα γκολ του Ραφίνια α λα Κώστας Βουτσάς στο «Μια κυρία στα μπουζούκια», ο Πέδρι καθόταν σε μια γωνία και απολάμβανε το επικό θρίλερ, το βράδυ της Τρίτης (21/01), στη Λισσαβόνα.
Γιατί, μπορεί το βραβείο του MVP να κατέληξε στα χέρια του Ραφίνια, ο οποίος το άρπαξε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή από αυτά του Παυλίδη, αλλά για όσους «διαβάζουν» διαφορετικά ένα παιχνίδι, ο πολυτιμότερος παίκτης ήταν αναμφίβολα ο 22χρονος μέσος που από τα 16 του παίζει σαν να είναι δέκα χρόνια μεγαλύτερος, σε ό,τι αφορά ψυχραιμία και αντίληψη του ποδοσφαίρου.
«Στο γήπεδο δεν σκέφτομαι. Κάνω το πρώτο που μου περνάει από το μυαλό», είναι η αντιφατική άποψη του πιο εγκεφαλικού νεαρού ποδοσφαιριστή της εποχής μας, ο οποίος πιθανόν δεν θα γίνει ποτέ Τσάβι ή Αντρές Ινιέστα, αλλά μοιάζει με ένα κράμα αυτών των δύο θρύλων.
Με τον πρώτο συνεργάστηκε ως παίκτης και προπονητής στην Μπάρτσα. Ο δεύτερος τον έχει «ευλογήσει» επανειλημμένως με τα λεγόμενά του για έναν παίκτη που πήρε μεταγραφή στη Λας Πάλμας μόλις στα 15 του χρόνια και αφού είχε φλερτάρει έντονα με τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Η Βασίλισσα, επειδή η εβδομάδα δοκιμών του συνέπεσε με κακοκαιρία και ο πιτσιρικάς μόλις που πρόλαβε να δείξει τι αξίζει, δεν αποφάσισε να κάνει το βήμα και τώρα προφανώς μετανιώνει για τον παίκτη που θεωρείται, όχι άδικα, ως ο εγκέφαλος, ο παίκτης-σημείο αναφοράς τόσο για την Μπαρτσελόνα όσο και για την εθνική Ισπανίας, με την οποία το καλοκαίρι κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Δεν το χάρηκε όσο θα ήθελε, γιατί στα τελευταία παιχνίδια της διοργάνωσης ήταν τραυματίας. Ενας ακόμα τραυματισμός από τους πολλούς που, δυστυχώς, αποκομίζει από την εφιαλτική σεζόν 2020-21. Τότε που, συνυπολογίζοντας τους αγώνες με την Μπαρτσελόνα, την εθνική Ανδρών της Ισπανίας και την ολυμπιακή ομάδα των Φούριας Ρόχας, ο 18χρονος τότε Πέδρι έδωσε 73 παιχνίδια και ήταν στον αγωνιστικό χώρο για σχεδόν 5.000 λεπτά!
Η όχι ακόμα απόλυτα διαμορφωμένη σωματοδομή του κλάταρε και, δυστυχώς, του άφησε κουσούρια, αφού από τότε έχει υποστεί συνολικά εννέα μυϊκούς τραυματισμούς (!), εξαιτίας των οποίων έχει μείνει εκτός δράσης για 486 ημέρες και 87 αγώνες.
«Εχει μια ξεχωριστή γνώση για το παιχνίδι. Ξέρει να διακρίνει πού πρέπει να κινηθεί μέσα στο γήπεδο, πού να δώσει την μπάλα στους συμπαίκτες του, ενώ χειρίζεται εξίσου καλά την μπάλα και με τα δύο πόδια», εξηγεί ο Τζόναταν Βέγκα Γκονθάλεθ, συντονιστής των ακαδημιών της Λας Πάλμας, που τον εντόπισε και τον βοήθησε στα πρώτα του βήματα.
Πλέον, τον καμαρώνει να παίζει (σχεδόν) πάντα καλά με την ομάδα της καρδιάς του, αφού ο παππούς του ήταν ιδρυτής του συνδέσμου φίλων της Μπαρτσελόνα στο Τεγέστε, μια γειτονική πόλη στη γενέτειρά του, το Μπαχαμάρ, μια παραθαλάσσια κωμόπολη δυόμισι χιλιάδων κατοίκων που ξεχωρίζει για τις πισίνες της με θαλασσινό νερό.
Στην (επίσης παραθαλάσσια) Βαρκελώνη, ο νεαρός μέσος απολαμβάνει την μπάλα και τη ζωή, παρότι παραδέχεται ότι ζορίζεται να σηκωθεί το πρωί και έχει δεχθεί ουκ ολίγα πρόστιμα για καθυστερημένη άφιξη σε προπονήσεις. Αυτό, τουλάχιστον, συνέβαινε με τον Ρόναλντ Κούμαν και τον Τσάβι, όπου το πρόστιμο ήταν 1.000 ευρώ ανά λεπτό καθυστέρησης (επί εποχής του Ολλανδού) και 2.000 ευρώ με τον διάδοχό του.
Ο Χάνζι Φλικ, ο οποίος βλέπει στο πρόσωπο του Πέδρι τον ηγέτη της νεανικότατης ομάδας του, έκοψε μαχαίρι αυτή την καθυστέρηση, αφού απλούστατα όποιος καθυστερεί δεν παίζει στο επόμενο παιχνίδι.
Με τον Γερμανό προπονητή, ο Πέδρι προσπαθεί, αλλά δεν τα καταφέρνει ακόμα καλά, να συνεννοηθεί στα αγγλικά, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν χειρίζεται με την ευκολία που έχει με την μπάλα πάνω στο χορτάρι.
Ποτέ, άλλωστε, δεν θα ξεχάσει την άβολη γνωριμία του με τον Τομ Χίντλστον, εξαιρετικό Αγγλο ηθοποιό που υποδύθηκε μοναδικά τον Λόκι στις ταινίες της Marvel, ο οποίος θέλησε να τον γνωρίσει για να φωτογραφηθεί μαζί του, επιχείρησε να συνομιλήσει με τον Πέδρι, αλλά αυτός δεν καταλάβαινε «γρι» απ’ ό,τι του έλεγε και απλώς χαμογελούσε αμήχανα.
Υγιής πλέον, ο Πέδρι διδάσκει απλό και συνάμα αποτελεσματικό ποδόσφαιρο, φορώντας μόνιμα το «8» στην πλάτη. Τον αριθμό, δηλαδή, που είχε ο Ινιέστα στην Μπάρτσα και ο Τσάβι στην εθνική Ισπανίας. Τυχαίο; Οχι, βέβαια…
