Τζάστιν Κλάιφερτ: Σηκώνει οικογενειακά βάρη και δεν κλατάρει

Στα 18 του χρόνια, ο Πάτρικ Κλάιφερτ έγινε, μπαίνοντας ως αλλαγή, ο νεαρότερος σκόρερ σε τελικό Champions League, χαρίζοντας στον Αγιαξ το τέταρτο (και τελευταίο μέχρι τώρα) ευρωπαϊκό στέμμα της Ιστορίας του, στον τελικό με τη Μίλαν, τον Μάιο του 1995 στη Βιέννη.
 
Στα 18 του χρόνια, ο Τζάστιν Κλάιφερτ έμεινε στον πάγκο και είδε από εκεί τον Αγιαξ να χάνει στον τελικό του Europa League από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Ζοσέ Μουρίνιο, τον Μάιο του 2017 στη Στοκχόλμη.
 
Η (βαριά) σκιά του μπαμπά Πάτρικ, ενός εκ των κορυφαίων επιθετικών που έβγαλε ποτέ το (πλούσιο) ολλανδικό ποδόσφαιρο, συνόδευε και συνοδεύει κάθε βήμα του 25χρονου πλέον εξτρέμ της Μπόρνμουθ, κάνοντας πιο δύσκολη την προσπάθεια να ξεχωρίσει, αλλά ανοίγοντας ταυτόχρονα και πόρτες που παραμένουν κλειστές για άλλους.
 
Μια τέτοια άνοιξε το καλοκαίρι του 2018, όταν άφησε για πρώτη φορά τη γενέτειρά του, το Αμστερνταμ, στην οποία έκτοτε δεν επέστρεψε για να παίξει ποδόσφαιρο.
 
Η μητέρα του Τζάστιν, Αντζελα, ήθελε το επόμενο επαγγελματικό βήμα του γιου της, προτού κλείσει τα είκοσί του χρόνια, να είναι η αγγλική Premier League, αφού θεωρούσε ότι ταίριαζε περισσότερο στο αγωνιστικό του προφίλ.
 
Ο μπαμπάς Πάτρικ, με τον οποίο έχει χωρίσει η Αντζελα, αμφιταλαντευόταν μεταξύ των πολλών προτάσεων που είχε ο Αγιαξ για να παραχωρήσει ένα ακόμα από τα σπουδαία ταλέντα που βγάζει η περίφημη ακαδημία του.
 
Ο θρυλικός αρχηγός της Ρόμα, Φραντσέσκο Τότι, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε έναν ρόλο συμβούλου στους «τζιαλορόσι», είπε να δώσει μια χείρα βοηθείας στον αθλητικό διευθυντή Μόντσι, στον οποίο είχε «γυαλίσει» ο πιτσιρικάς εξτρέμ.
 
Τηλεφώνησε στον Πάτρικ, του εξήγησε τους λόγους για τους οποίους έπρεπε ο Τζάστιν να μετακομίσει στη Ρώμη και, όταν οι δύο παλαίμαχοι, σπουδαίοι ποδοσφαιριστές τελείωσαν τη συνομιλία, ο πατέρας Κλάιφερτ είχε πειστεί: Η επόμενη ομάδα του μεγάλου του γιου θα ήταν η Ρόμα.
 
Αντί 18,7 εκατ. ευρώ, ο Τζάστιν έγινε ο πέμπτος Ολλανδός στην ιστορία της ομάδας, και, μάλιστα, πήρε τη φανέλα με το «34», για να τιμήσει τον άλλοτε συμπαίκτη του και καλό του φίλο, Αμπντελάκ Νουρί, ο οποίος το 2017 υπέστη καρδιακή αρρυθμία στη διάρκεια ενός αγώνα, με αποτέλεσμα να μπει πρόωρο και άδοξο τέλος σε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα, με τον νεαρό έκτοτε να είναι καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι.
 
Ο Κλάιφερτ έγινε ο νεαρότερος παίκτης της Ρόμα που σκόραρε στο Champions League, ένιωθε ότι μπορούσε να μακροημερεύσει στην Αιώνια Πόλη, αλλά η ζωή είχε άλλα σχέδια. Τρεις διαδοχικοί δανεισμοί σε ισάριθμες διαφορετικές χώρες, οι οποίοι αναμφίβολα τον βοήθησαν να ωριμάσει και να βρει τον πραγματικά καλό του εαυτό.
 
Σε Λειψία (Γερμανία), Νις (Γαλλία) και Βαλένθια (Ισπανία), ο Τζάστιν γέμισε πολύτιμες εμπειρίες. Η τελευταία, μάλιστα, ήταν η δεύτερη ομάδα που «μοιράστηκε» με τον πατέρα του, ο οποίος είχε φορέσει για ένα φεγγάρι τη φανέλα των «νυχτερίδων».
 
Λίγες ημέρες πριν από αυτόν τον δανεισμό, όμως, είχε δώσει τα χέρια με τη Φούλαμ, για να κάνει πραγματικότητα το όνειρο (και) της μαμάς Αντζελα για να παίξει στην Premier League, αλλά η συμφωνία χάλασε επειδή δεν μπόρεσε να βγάλει άδεια εργασίας για τη Μεγάλη Βρετανία.
 
Το Νησί, όμως, τον περίμενε. Και το καλοκαίρι του 2023, η Μπόρνμουθ έδωσε έντεκα εκατ. ευρώ στη Ρόμα για έναν ποδοσφαιριστή που ήξερε ότι μπορούσε να της δώσει πολλά με την ταχύτητα, την εκρηκτικότητα και, κυρίως, με τη δίψα του για διάκριση.
 
Στην παραθαλάσσια πόλη της Βορειοδυτικής Αγγλίας, ο Τζάστιν βρήκε την «Ιθάκη» του. Υπό την καθοδήγηση του Αντόνι Ιραόλα, αργά αλλά σταθερά, ο Ολλανδός ξεδίπλωσε το ρεπερτόριό του. Και, κατ’ αρχάς, έγινε μόλις ο τρίτος ποδοσφαιριστής που σκοράρει και στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία), μετά τον Ρουμάνο Φλόριν Ραντουτσόιου και τον Μαυροβούνιο πρώην ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού, Στέφαν Γιόβετιτς.
 
Πολίτης του κόσμου σε νεαρή ηλικία, βρήκε τη θέση του σε μια ομάδα που, μαζί με τη Νότιγχαμ Φόρεστ, αποτελεί την πιο ευχάριστη έκπληξη της φετινής Premier League, διεκδικώντας με πολλές αξιώσεις το ευρωπαϊκό εισιτήριο για πρώτη φορά στην ιστορία της.
 
Τον Νοέμβριο, έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Premier League και ο πρώτος στο αγγλικό πρωτάθλημα εδώ και 67 χρόνια (!) που σημειώνει χατ-τρικ μόνο με πέναλτι (!), σε νίκη επί της Γουλβς.
 
Και το περασμένο Σάββατο (18/01), στο θριαμβευτικό 4-1 των «κερασιών» επί της Νιούκαστλ μέσα στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ», ο Κλάιφερτ σημείωσε δεύτερο χατ-τρικ, χωρίς πέναλτι αυτή τη φορά, όντας ο έβδομος παίκτης στην ιστορία της Premier League με δύο εκτός έδρας χατ-τρικ σε μία σεζόν, μετά από θρύλους όπως ο Ιαν Ράιτ, ο Ρόμπι Φάουλερ, ο Μάικλ Οουεν, ο Λουίς Σουάρες, ο Χάρι Κέιν και ο Ραχίμ Στέρλινγκ.
 
«Μου είπαν ότι ξεπέρασα τον πατέρα μου σε γκολ στο Σεντ Τζέιμς Παρ». Οι φίλοι της Νιούκαστλ είδαν δεύτερο Κλάιφερτ να σκοράρει εδώ, αλλά δυστυχώς για εκείνους όχι για την ομάδα τους», είπε αστειευόμενος ο Τζάστιν, αναφερόμενος στο γεγονός ότι ο μπαμπάς Πάτρικ, στη σεζόν που είχε παίξει στις «καρακάξες», είχε μεν 13 γκολ, αλλά μόλις ένα στο γήπεδό τους.
 
Παρά τη βαριά κληρονομιά που κουβαλούν από τον πατέρα αλλά και από τον παππού Κένεθ, τόσο ο ίδιος όσο και τα άλλα τρία αδέλφια του, τα οποία επίσης παίζουν μπάλα (Ρούμπεν, Σέιν και Κουίνσι), δείχνουν πλέον να πατάνε πολύ γερά στα πόδιας και ο Τζάστιν να φτιάχνει μια αξιοπρόσεκτη καριέρα ως αυτός που είναι και όχι επειδή «είναι ο γιος του Πάτρικ Κλάιφερτ».
 
Ο Ιραόλα, στα νιάτα του, είχε αντιμετωπίσει τον πατέρα και, μάλιστα, είχε δεχθεί γκολ από τον Ολλανδό, σε ματς της Αθλέτικ Μπιλμπάο του Αντόνι με την Μπαρτσελόνα του Πάτρικ.
 
«Ο Πάτρικ ήταν φανταστικός παίκτης, αλλά ήταν και ο προπονητής του Τζάστιν, και είμαι σίγουρος ότι του έδωσε πολύ καλές συμβουλές», εξηγεί ο Ιραόλα για τον νυν ομοσπονδιακό προπονητή της Ινδονησίας, ο οποίος έχει κάθε λόγο να καμαρώνει για τον μεγάλο του γιο.
 
«Εζησα με το όνομα του πατέρα μου, και αυτό αποτέλεσε πάντα το κίνητρό μου. Προσπαθώ να είμαι όσο αλτρουιστής ήταν ο μπαμπάς μου ως παίκτης» εξηγεί ο ίδιος, ενώ πραγματοποιεί την πιο παραγωγική σεζόν της καριέρας του, με έντεκα γκολ και τέσσερις ασίστ. Και ακόμα είμαστε στον Ιανουάριο…