Εγινε trending topic τις ώρες που επιβεβαιώθηκε και επίσημα η επιστροφή του Ντέιβιντ Μόγες στην Εβερτον, διαδεχόμενος τον φίλο του Σον Ντάις. Και όχι άδικα.
Την τελευταία φορά που ο Σκωτσέζος ήταν στο τιμόνι των «ζαχαρωτών», ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον κατακτούσε το 13ο του πρωτάθλημα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στην τελευταία σεζόν της θρυλικής προπονητικής του καριέρας.
Ο Μίκελ Αρτέτα ήταν ακόμα εν ενεργεία ποδοσφαιριστής και αγωνιζόταν ως μέσος στην Αρσεναλ. Μπόρνμουθ και Μπρέντφορντ έπαιζαν στην τρίτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, τη League One, ενώ ο Λούκα Μόντριτς ψηφιζόταν ως η… χειρότερη μεταγραφή της ισπανικής La Liga (!) εκείνη τη σεζόν.
Δώδεκα χρόνια αργότερα, η Γιουνάιτεντ αναζητά ακόμα το πρώτο της πρωτάθλημα στη «μετα-σερ Αλεξ» εποχή, ο Μίκελ Αρτέτα έχει συμπληρώσει πέντε χρόνια ως προπονητής στην Αρσεναλ, Μπόρνμουθ και Μπρέντφορντ είναι καθιερωμένες ομάδες στην Premier League και κοιτάνε στα μάτια τους μεγάλους, ενώ ο Λούκα Μόντριτς κατέκτησε έξι Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης όντας πρωταγωνιστής, ενώ έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που έσπασε το δίπολο Λιονέλ Μέσι – Κριστιάνο Ρονάλντο στη «Χρυσή Μπάλα»! Είπατε τίποτα;
Πολύ νερό, δηλαδή, έχει κυλήσει στο αυλάκι από την τελευταία φορά που ο Μόγες είχε μετατρέψει την Εβερτον σε μια πολύ πιο ανταγωνιστική ομάδα απ’ ό,τι είναι σήμερα, εξαργυρώνοντας τα έντεκα χρόνια παρουσίας στον πάγκο των «ζαχαρωτών» με μια πρόκληση-πρόσκληση ζωής.
Ο Σκωτσέζος σερ Αλεξ Φέργκιουσον, προς έκπληξη όλων, επέλεξε τον συμπατριώτη του ως διάδοχό του στους «κόκκινους διαβόλους». Ο θρύλος λέει ότι ο Ζοσέ Μουρίνιο, προπονητής τότε της Ρεάλ Μαδρίτης, θεωρούσε σίγουρο ότι θα είναι αυτός ο διάδοχος. Και, όταν έμαθε την πρόσληψη του Μόγες, ξέσπασε σε κλάματα.
Ο τεχνικός από τη Γλασκώβη (και συντοπίτης με τον σερ Αλεξ) υπέγραψε εξαετές συμβόλαιο με τη Γιουνάιτεντ, μπήκε στο «Ολντ Τράφορντ» με όνειρα χίλια, αλλά, μόλις δέκα μήνες αργότερα, η αμερικανική οικογένεια Γκλέιζερ του έδειξε την πόρτα εξόδου, με τον ίδιο να έχει μόνιμο παράπονο έκτοτε ότι «μου φέρθηκαν άδικα και δεν μου έδωσαν χρόνο για να δουλέψω».
Μια ντουζίνα χρόνια αργότερα, μια άλλη αμερικανική οικογένεια, αυτή του Νταν Φρίντκιν, εναπόθεσε τις τύχες της Εβερτον στον 61χρονο πλέον Μόγες, ο οποίος επιστρέφει σε ένα γνώριμο περιβάλλον, με μια δύσκολη, αλλά όχι ακατόρθωτη, αποστολή: Να κρατήσει, κατ’ αρχάς, την ομάδα του Λίβερπουλ στην πρώτη κατηγορία, παρότι έχει τη δεύτερη χειρότερη επίθεση της κατηγορίας (χειρότερη είναι μόνο αυτή της ουραγού Σαουθάμπτον) και δεν έχει καταφέρει να σκοράρει στα οκτώ από τα τελευταία δέκα παιχνίδια της.
Το βράδυ της Τετάρτης (15/01) και πριν από τη σέντρα του αγώνα με την Αστον Βίλα, ο Μόγες αναμένεται να γνωρίσει την αποθέωση όταν θα μπει στον αγωνιστικό χώρο του «Γούντισον Παρκ», το οποίο γνωρίζει σπιθαμή προς σπιθαμή. Και, βεβαίως, θέλει να το αποχαιρετήσει στο φινάλε της σεζόν με το κεφάλι ψηλά και την ομάδα στα σαλόνια, προτού μετακομίσει από τον Αύγουστο στο νέο και υπερσύγχρονο «Bramley-Moore Dock», ένα έργο που θα στοιχίσει συνολικά περί τα 800 εκατ. ευρώ.
Στα έντεκα χρόνια της πρώτης παρουσίας του στον πάγκο της Εβερτον, η ομάδα τερμάτισε εννέα φορές στην πρώτη οκτάδα της Premier League και έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου του 2009, ο μοναδικός της τελικός τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Επαιξε (και αποκλείστηκε) στα προκριματικά του Champions League το 2005, έχοντας τερματίσει τέταρτη την προηγούμενη σεζόν, στη μοναδική της παρουσία στην πρώτη τετράδα τα τελευταία 37 χρόνια. Εξασφάλισε ευρωπαϊκό εισιτήριο τέσσερις φορές σε έντεκα χρόνια, με την Εβερτον να έχει έκτοτε μόλις δύο ευρω-παρουσίες σε δώδεκα.
Ο Μόγες, βεβαίως, γνωρίζει ότι η ομάδα που αναλαμβάνει τώρα δεν έχει καμία σχέση με εκείνη που πρωτοσυνάντησε τον Μάρτιο του 2002, αφού βρίσκεται μόλις έναν βαθμό πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού και, κυρίως, δεν πείθει ότι μπορεί να «ξεκολλήσει» εύκολα από την αγωνιώδη μάχη της παραμονής.
Ο βετεράνος Σκωτσέζος ξεκαθάρισε στους παίκτες του ότι δεν θέλει η ομάδα του να παλεύει για την παραμονή, αλλά για υψηλότερους στόχους, αφού αυτοί άλλωστε ταιριάζουν σε μια ομάδα που στα 147 χρόνια ιστορίας της έχει κατακτήσει εννέα πρωταθλήματα (το τελευταίο, βεβαίως, το 1987, όταν ο Μόγες έπαιζε ακόμα μπάλα στην Μπρίστολ Σίτι), πέντε Κύπελλα και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων.
Για να έρθουν αυτοί οι υψηλότεροι στόχοι, βεβαίως, θα πρέπει κατ’ αρχάς να επιτευχθεί η παραμονή, και η οικογένεια Φρίντκιν, με περιουσία που αγγίζει τα οκτώ δισεκατομμύρια δολάρια, να στηρίξει με καλές μεταγραφές την πίστη που δείχνει στο πρόσωπο του Μόγες.
Οι αμφισβητίες αυτής της κίνησης, αυτοί που θεωρούν ότι ο Μόγες είναι απαρχαιωμένος, ξεπερασμένος προπονητής, παρότι έκανε εξαιρετική δουλειά στη Γουέστ Χαμ και την οδήγησε στην κατάκτηση του Europa Conference League, παρομοιάζουν τον Σκωτσέζο με τους… δεινόσαυρους.
Ο ίδιος κλείνει τα αυτιά του, αδιαφορεί για την κριτική, που άλλωστε γνώρισε σχεδόν καθημερινά στο δεκάμηνο που κάθισε στον πάγκο της Γιουνάιτεντ, και αποκαλύπτει ότι, από τη στιγμή που έφυγε, είχε μέχρι και τέσσερις ευκαιρίες να επιστρέψει, αλλά το φλερτ τότε δεν κατέληγε σε γάμο.
Η πέμπτη ήταν και η τυχερή (ο χρόνος θα το δείξει αυτό…) για μια καρμική σχέση που στόχο έχει να αφήσει πίσω τη «μαύρη» περίοδο του συλλόγου με συνεχείς αλλαγές ιδιοκτητών και προπονητών και μια μιζέρια που είχε καταδικάσει την Εβερτον να παλεύει σχεδόν μόνιμα για την παραμονή, την οποία πριν από δύο χρόνια εξασφάλισε στα τελευταία λεπτά της τελευταίας αγωνιστικής.
Ο Μόγες νιώθει ότι επέστρεψε στο σπίτι του, και όχι επειδή το Λίβερπουλ απέχει από τη Γλασκώβη μόλις 3,5 ώρες με το τρένο. Στο «Γκούντισον Παρκ» έφτιαξε το προπονητικό του όνομα, έστω και αν η συνέχεια σε Γιουνάιτεντ, Ρεάλ Σοσιεδάδ και Σάντερλαντ δεν ήταν η ανάλογη, μέχρι να πάρει ξανά τα πάνω του στη Γουέστ Χαμ.
Ο Μόγες, βαθύτατα θρησκευόμενος και Χριστιανός, επέλεγε πολλές φορές ως παίκτης να κάθεται στα αποδυτήρια με άλλους συμπαίκτες του και να μιλούν για την πίστη τους, ενώ διάβαζαν εδάφια της Βίβλου.
Η πίστη του τον βοήθησε να κάνει μια αξιοπρεπή καριέρα ως κεντρικός αμυντικός και μια ακόμα καλύτερη σταδιοδρομία ως προπονητής, συνδέοντας άρρηκτα το όνομά του με την ομάδα του «Γκούντισον Παρκ», στο οποίο θα υποδεχθεί με ανοιχτές αγκάλες έναν παλιό του γνώριμο, αλλά με την απαίτηση να βγει, επιτέλους, από το σκοτάδι.
