Οφείλει το (ελληνικό) όνομά της στην Ερυθρά Θάλασσα, αν και θα μπορούσε κάλλιστα να ονομάζεται Ερυθραία και από το αίμα που έχει χυθεί για την ανεξαρτησία της, τον εμφύλιο πόλεμο και τη δικτατορία που, επί της ουσίας, κυριαρχεί στη χώρα εδώ και τρεις δεκαετίες.
Από το 1993, όταν ανέλαβε πρόεδρος ο Ισάιας Αφουέρκι, δεν έχουν γίνει εθνικές εκλογές, και το κόμμα του προέδρου είναι το μοναδικό νόμιμο, παρότι το σύνταγμα που συντάχθηκε το 1997 επιτρέπει την ύπαρξη πολλών και διαφορετικών πολιτικών κομμάτων.
Η Ερυθραία, πρώην ιταλική και στη συνέχεια βρετανική αποικία και αποκαλούμενη (διόλου τιμητικά) ως «η Βόρεια Κορέα της Αφρικής», έχει προσδόκιμο ζωής που φτάνει μετά βίας τα 60 χρόνια και το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα δεν ξεπερνάει τα χίλια δολάρια.
Φτώχεια, υποσιτισμός, έλλειψη σε πόσιμο νερό. Οι γονείς του Αλεξάντερ Ισακ αναζήτησαν ένα καλύτερο αύριο για τους ίδιους και τα παιδιά τους και μετανάστευσαν στη Σουηδία, όπου και γεννήθηκε πριν από 25 χρόνια ο πιο «καυτός» επιθετικός της αγγλικής Premier League, αλλά και του πλανήτη αυτή τη στιγμή.
Μεγαλωμένος στη Σόλνα, ένα προάστιο της πρωτεύουσας Στοκχόλμης, ο Ισακ έχει την ψυχρότητα (ή μήπως ψυχραιμία;) των Ευρωπαίων του Βορρά, αλλά και το πάθος της Αφρικής, την οποία έχει επισκεφτεί στο παρελθόν, για να γνωρίσει από κοντά τις ρίζες του, από πού προέρχεται.
Με ύψος 1.92, εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και μοναδική ικανότητα στο σκοράρισμα, κουβάλησε από πολύ μικρός τη βαριά ταμπέλα του «νέου Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς», αφού ο Τύπος και η κοινή γνώμη ψάχνει πάντα τις συγκρίσεις και τρέφεται από αυτές.
«Τον έχω δει εν δράσει και είναι φανταστικός», είχε πει για τον Αλεξάντερ όταν αυτός ήταν μόλις 17 ετών ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που έβγαλε ποτέ η Σουηδία ο οποίος, όπως και ο Ισακ, είναι παιδί μεταναστών.
Ο Ισακ ονειρευόταν μικρός να γίνει σαν τον Ζλάταν, αλλά όχι ο νέος Ζλάταν, αφού ήθελε να χτίσει το δικό του όνομα και τη δική του καριέρα. Και πλέον μπορεί να καυχιέται ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο και τα πηγαίνει περίφημα.
Την περίοδο 2016-17, ο «Ιμπρα» έγινε ο Σουηδός με τα περισσότερα γκολ σε μια σεζόν στην Premier League, με 17 ως παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πέρυσι, ο Ισακ έσπασε το ρεκόρ με 21 γκολ σε τριάντα παιχνίδια και φέτος οδεύει ολοταχώς για να διαλύσει το δικό του ρεκόρ, αφού μετράει ήδη 13 σε 18 παιχνίδια.
Εχει σκοράρει σε οκτώ διαδοχικά παιχνίδια της Νιούκαστλ και εποφθαλμιά ένα ακόμα πιο ξεχωριστό ρεκόρ, αυτό με τα περισσότερα ματς με γκολ στο πιο λαμπερό και απαιτητικό πρωτάθλημα στον κόσμο, το οποίο κατέχει εδώ και μια δεκαετία ο Τζέιμι Βάρντι, ο οποίος είχε βρει γκολ σε έντεκα σερί ματς, από τον Αύγουστο έως τον Νοέμβριο του 2015, τη σεζόν που η Λέστερ σόκαρε τον ποδοσφαιρικό πλανήτη, κατακτώντας το πρωτάθλημα στο Νησί.
Ο Ισακ ξέρει ότι αυτός ο τίτλος με τη Νιούκαστλ είναι ακόμα μακριά, αλλά το βράδυ της Τρίτης (07/01), με γκολ κόντρα στην Αρσεναλ μέσα στο Λονδίνο, έβαλε τις βάσεις για την πρόκριση στον τελικό του Λιγκ Καπ, με τις «καρακάξες» να κυνηγούν ένα εγχώριο τρόπαιο εδώ και… 70 χρόνια (!) και, συγκεκριμένα, από το Κύπελλο του 1955.
Ως παίκτης της Σοσιεδάδ, άλλωστε, είχε συμβάλει αποφασιστικά στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ισπανίας το 2020, βάζοντας τέλος σε μια «ξηρασία» 34 ετών στην ομάδα του Σαν Σεμπαστιάν.
Οι «κανονιέρηδες» βρίσκονται στη λίστα των ομάδων που θα ήθελαν όσο τίποτε άλλο να εντάξουν στο δυναμικό της έναν ολοκληρωμένο επιθετικό όπως ο Ισακ, αλλά γνωρίζουν ότι η αποστολή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Γιατί, μπορεί αρχικά στη Νιούκαστλ να υπήρχαν αμφιβολίες για το αν ήταν σωστή επένδυση τα 70 εκατ. ευρώ (ποσό-ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου) που έδωσαν το καλοκαίρι του 2022 στη Ρεάλ Σοσιεδάδ για τον ψηλόλιγνο φορ εξαιτίας και κάποιων τραυματισμών, αλλά δυόμισι χρόνια μετά υπάρχει πλέον η βεβαιότητα πως… ήταν και λίγα!
Ο σύλλογος της Βόρειας Αγγλίας, ο οποίος νιώθει δυνατός με τις πλάτες του Σαουδαραβικού fund που τον αγόρασε πριν από τρία χρόνια, κοστολογεί τον 25χρονο επιθετικό στα 150 εκατ. ευρώ (!), ποσό που βεβαίως κάνει διστακτικούς πολλούς από τους επίδοξους μνηστήρες του.
Στην ΑΙΚ Στοκχόλμης όπου μεγάλωσε ποδοσφαιρικά, στις Μπορούσια Ντόρτμουντ (για την οποία απέρριψε τη Ρεάλ Μαδρίτης, κάτι που δεν μετανιώνει) και Βίλεμ όπου εξελίχθηκε και στη Ρεάλ Σοσιεδάδ όπου έκανε το οριστικό «μπαμ», ο Ισακ δεν είχε ποτέ τη συνέπεια στο σκοράρισμα που επιδεικνύει πλέον στη Νιούκαστλ.
Οχι, βεβαίως, ότι δεν είχε αξιοπρόσεκτα ρεκόρ, αφού έγινε ο πρώτος ξένος παίκτης που σημειώνει δώδεκα γκολ στα ισάριθμα πρώτα παιχνίδια του στην ολλανδική Eredivisie, αλλά και ο πρώτος Σουηδός που σημείωσε χατ-τρικ στην ισπανική La Liga, 72 (!) χρόνια μετά τον τελευταίο (ο Χένρι «Γκάρβις» Κάρλσον με την Ατλέτικο Μαδρίτης).
Ηταν, όμως, εξίσου περιζήτητος αφού, όπως λέει και ο ίδιος, «ο κόσμος είναι λογικό να στέκεται στα γκολ, αλλά ένας επιθετικός κάνει πολλές δουλειές μέσα στο παιχνίδι». Και ο Αλεξάντερ φροντίζει να παίρνει σχεδόν άριστα σε όλες αυτές τις πολύτιμες δουλειές στην διάρκεια ενός αγώνα.
Στην εθνική ομάδα είχε το προνόμιο να συνυπάρξει και να μάθει πολλά από τον Ιμπραΐμοβιτς, έχοντας μάλιστα ένα ρεκόρ που… ξέφυγε από τον Ζλάταν, αφού είναι ο νεαρότερος που έχει σκοράρει με τους Βίκινγκ, κάτι που έκανε σε ηλικία 17 ετών, τριών μηνών και 22 ημερών.
Παθιασμένος με τη μουσική («μου δίνει ζωή» έχει πει σχετικά), είχε ως είδωλο (εκτός από τον Ζλάταν) τον Τιερί Ανρί, γελάει με το παρατσούκλι «καμηλοπάρδαλη» που του είχαν κολλήσει συμπαίκτες του για τον μακρύ λαιμό του και ξέρει ότι τα καλύτερα, τα πολύ καλύτερα, είναι ακόμα μπροστά του.
