Το όνειρο του Πέδρο Λεόν Σάντσεθ Χιλ, όπως κάθε νεαρού Ισπανού ποδοσφαιριστή, ήταν να παίξει στην Ρεάλ Μαδρίτης ή στην Μπαρτσελόνα. Το όνειρο έγινε πραγματικότητα το 2010, όταν ο εξτρέμ από την Μούρθια ήταν 24 ετών. Το όνειρο, όμως, εξελίχθηκε γρήγορα σε εφιάλτη.
Ο Ζοσέ Μουρίνιο, προπονητής της Βασίλισσας εκείνη την εποχή, δεν συμπάθησε από την αρχή τον Λεόν. Και, όταν τον είδε να κάθεται στο σημαιάκι του κόρνερ και να παρακολουθεί το ματς πρωταθλήματος με την Λεβάντε αντί να κάνει ζέσταμα, όπως του είχε δώσει εντολή, τρελάθηκε.
Παραμονές της επόμενης αναμέτρησης, με την Οσέρ για την φάση ομίλων του Champions League, έγινε γνωστό ότι ο Λεόν έμεινε εκτός αποστολής. Και, στην συνέντευξη Τύπου, ο Πορτογάλος προπονητής, στα ντουζένια του τότε αφού λίγους μήνες πριν είχε κατακτήσει το τρεμπλ με την Ίντερ, ξέσπασε κατά του νεαρού ποδοσφαιριστή.
«Με ρωτάτε για την απουσία του Πέδρο Λεόν, λες και είναι ο Ζιντάν, ο Μαραντόνα ή ο Ντι Στέφανο. Δεν έχω να δώσω εξηγήσεις» ξεκαθάρισε ο Μουρίνιο, ο οποίος έκτοτε «σταύρωσε» τον Λεόν, τον Ιανουάριο δεν ενέκρινε τον δανεισμό του σε κάποια από τις ενδιαφερόμενες ομάδες (Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι και Μίλαν), παρότι δεν τον υπολόγιζε, και το καλοκαίρι τον έστειλε δανεικό στην Χετάφε, στην οποία η Ρεάλ είχε δώσει δέκα εκατομμύρια ευρώ μόλις έναν χρόνο πριν για να τον κάνει δικό της.
Η καριέρα του Λεόν δεν πήρε ποτέ και πάλι τα πάνω της. Την σεζόν 2014-15, μάλιστα, η Χετάφε δεν μπόρεσε να τον δηλώσει στο πρωτάθλημα, γιατί με το δικό του συμβόλαιο ξεπερνούσε το επιτρεπόμενο μισθολόγιο, με βάση τον προϋπολογισμό της.
Η Χετάφε και ο ίδιος ο παίκτης προσέφυγαν επανειλημμένως στα δικαστήρια, έβρισκαν συνεχώς εμπόδια και, εντέλει, στις 24 Νοεμβρίου, ανήμερα των 28ων γενεθλίων του, ο Λεόν έλαβε την άδεια για να μπορέσει να παίξει κανονικά με την ομάδα της Μαδρίτης για το υπόλοιπο της σεζόν.
Τα γενέθλια του Ντανιέλ Ολμο Καρβαχάλ, ευρέως γνωστός ως Ντάνι Ολμο, αργούν πολύ (7 Μαΐου). Γι’ αυτό, ο Καταλανός μεσοεπιθετικός περιμένει άμεσα ένα θαύμα για μπορέσει να ενισχύσει και στο δεύτερο μισό της σεζόν την Μπαρτσελόνα, η οποία το καλοκαίρι έδωσε 48+7 εκατομμύρια ευρώ στην Λειψία για να τον επαναφέρει στις τάξεις της, δέκα χρόνια μετά την αποχώρησή του.
Το 2014, σε ηλικία 16 ετών, ο Ντάνι δεν έβλεπε προκοπή στα τμήματα υποδομής της Μπάρτσα και πήρε μια πολύ θαρραλέα απόφαση, αφού μετακόμισε στο (επίσης φημισμένο) φυτώριο της κροατικής Ντιναμό Ζάγκρεμπ, ανεβαίνοντας στη συνέχεια στην πρώτη ομάδα και κερδίζοντας με το σπαθί του μεταγραφή στην Λειψία, τον χειμώνα του 2020.
Το καλοκαίρι, το παιδικό όνειρο του ποδοσφαιριστή από την Τεράσα, ιδιαίτερη πατρίδα και του θρυλικού Τσάβι, έγινε πραγματικότητα: Να φορέσει την κυανέρυθρη φανέλα της πρώτης ομάδας.
Το όνειρο, όμως, εξελίσσεται και αυτό σε εφιάλτη, όπως και στην περίπτωση του Πέδρο Λεόν. Εάν τότε, όμως, αυτό οφειλόταν στον (υπερβολικά;) αυστηρό Ζοσέ Μουρίνιο, τώρα η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά την πληγωμένη οικονομία του καταλανικού συλλόγου.
Εξαιτίας αυτής, η Μπάρτσα δήλωσε το καλοκαίρι μέσω δικαστικής απόφασης τον Ντάνι Ολμο και τον (επίσης μεταγραφικό αποκτήμα του καλοκαιριού) νεαρό επιθετικό Πάου Βίκτορ, αλλά αυτή την φορά δεν τα κατάφερε για το δεύτερο μισό της σεζόν, όπως όφειλε βάσει κανονισμών να κάνει.
Ο σύλλογος συνάντησε την άρνηση τόσο της Λίγκας, όσο και της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας και, αυτή την στιγμή, αμφότεροι οι παίκτες είναι εκτός λίστας. Και, παρότι προπονούνται κανονικά με την ομάδα, είναι πιθανό να μην μπορούν να αγωνιστούν με την Μπάρτσα για το υπόλοιπο της σεζόν.
Στην περίπτωση του Ολμο, μάλιστα, υπάρχει ρήτρα στο συμβόλαιό του που του επιτρέπει να φύγει ως ελεύθερος, κάτι που ο ίδιος δεν θέλει. Μέχρι τώρα, πάντως, την πόρτα του μάνατζερ του, Άντι Μπάρα, έχουν χτυπήσει Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τσέλσι, Τότεναμ, Μπάγερν Μονάχου και Μπάγερ Λεβερκούζεν!
«Όλα καλά» ήταν η λιτή και διόλου καθησυχαστική απάντηση του Ντάνι σε φιλάθλους που, έξω από το προπονητικό κέντρο «Τζουάν Γκάμπερ», τον ρωτούσαν για την κατάστασή του και αν θα μπορέσει εντέλει να παίξει με την ομάδα της καρδιάς του στο δεύτερο μισό της σεζόν.
Την ίδια ώρα, η αντιπολίτευση ζητάει εδώ και τώρα την παραίτηση του προέδρου Τζουάν Λαπόρτα για το διαφαινόμενο, τεράστιο πλήγμα στην αγωνιστική δυναμική της ομάδας, αλλά και στο πρεστίζ του συλλόγου, το οποίο δεν μπορεί ούτε καν να δηλώσει τους παίκτες που έχει αποκτήσει.
Ο Λαπόρτα, δικηγόρος στο επάγγελμα και με μοναδική ικανότητα να… ντριμπλάρει τις δυσκολίες, θεωρεί πως έχει ακόμα μια σφαίρα στην θαλάμη για την συγκεκριμένη υπόθεση.
Πιστεύει πως, μέχρι αύριο Παρασκευή (03/01), θα εισπράξει από Κατάρ και Ντουμπάι τα περίπου εκατό εκατομμύρια ευρώ για την πώληση μιας σειράς VIP καθισμάτων του νέου «Καμπ Νόου», το οποίο πιθανότατα θα είναι έτοιμο με το ξεκίνημα της επόμενης σεζόν.
Ακόμα και αν έχει αυτά τα χρήματα, όμως, ο σύλλογος θα πρέπει να δεχθεί μια χείρα βοηθείας από την ομοσπονδία, η οποία θα πρέπει να θεωρήσει την περίπτωση «ανωτέρα δύναμη» για να δώσει κατ’ εξαίρεση άδεια ώστε να δηλωθούν οι δύο ποδοσφαιριστές.
Εφόσον παραμείνει αδήλωτος, ο Ολμο δεν μπορεί ούτε να κληθεί από την εθνική ομάδα, της οποίας αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς, όντας πρώτος της σκόρερ στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του περασμένου καλοκαιριού στην Γερμανία, όπου οι Φούριας Ρόχας κάθισαν στον θρόνο για τέταρτη φορά στην ιστορία τους και πρώτη μετά από δώδεκα χρόνια.
Στον σύλλογο τρέμουν την απώλεια του Ντάνι, αφού θα τον έχαναν δωρεάν, αλλά θα έπρεπε να του καταβάλλουν και τα 48 εκατομμύρια ευρώ που προβλέπει το συμβόλαιό του έως το 2030.
Και, στο μεταξύ, ο Ολμο που το καλοκαίρι ζούσε το όνειρό του με την επιστροφή στην Μπαρτσελόνα μετά από δέκα χρόνια, νιώθει εδώ και μέρες να βιώνει το μαρτύριο της σταγόνας.
Το βασανιστήριο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 16ο αιώνα στην Ιταλία και, σε αυτό, το θύμα ήταν δεμένο, πλήρως ακινητοποιημένο και το μόνο που μπορούσε να δει ήταν μια κάνουλα ακριβώς πάνω από το κούτελό του.
Σε αυτό πέφτει ανά τακτά διαστήματα μια σταγόνα νερού για αόριστο χρόνο. Αυτή η διακεκομμένη, αλλά συνεχής ροή είναι ικανή να προκαλέσει τρέλα και υπολογίζεται ότι δεν αντέχεται για περισσότερο από δύο εβδομάδες, με το θύμα να αρχίζει να έχει σπασμούς μετά από μόλις λίγες ώρες.
Ο Ολμο, βεβαίως, δεν υπομένει παρόμοιο βασανιστήριο τόσο καιρό, αλλά δεδομένα υποφέρει. Πιστεύοντας στα λεγόμενα του Λαπόρτα, πάντως, ελπίζει ακόμα ότι το μαρτύριο θα έχει αίσιο τέλος…
