Βλέμμα απαθές. Συνήθως ανέκφραστο. Ισως ένα αμήχανο χαμόγελο ή μία γκριμάτσα που δείχνει μεν ήρεμη, αλλά συνάμα αποτυπώνει τη σκληράδα που αντίκρισε στα παιδικά χρόνια του. Ο Ντέιμιεν Λίλαρντ δύσκολα θα σε αφήσει να τον καταλάβεις. Προτιμά ο αντίπαλος να «ψάχνεται» όχι μόνο πώς θα τον αντιμετωπίσει στο παρκέ, αλλά και πώς θα τον «μαρκάρει» ψυχολογικά. Ούτε το ένα είναι εύκολο ούτε το άλλο. Οπως δεν ήταν και η ζωή του πριν από τη «λάμψη» του ΝΒΑ. Αυτό δεν το ξεχνά. Γι’ αυτό και το πριμ της πρόσφατης κατάκτησης του NBA Cup από τους Μπακς, στο πλάι του Γιάννη Αντετοκούνμπο, δεν έμεινε στον λογαριασμό του.
Amazing photo of Giannis Antetokounmpo hugging Damian Lillard after winning the 2024 ‘NBA Cup’ ❤️🏆
Brothers for life! pic.twitter.com/Ds17ZnRIbu
— Courtside Buzz (@CourtsideBuzzX) December 18, 2024
Τα «Ελάφια» κατέκτησαν το δεύτερο τρόπαιο (πέρσι νικητές του τότε λεγόμενου In-Season Tournament ήταν οι Λέικερς) και το μπόνους για κάθε παίκτη των Κυπελλούχων είναι 514.971 δολάρια. Για έναν παίκτη που λαμβάνει 48,7εκατ. δολάρια ετησίως και υπέγραψε διά βίου συμβόλαιο με την εταιρεία Adidas, προφανώς το πριμ δεν κάνει διαφορά.
ESPN story on Milwaukee’s Damian Lillard joining an exclusive club with a lifetime shoe deal with Adidas: https://t.co/bJri5oNsxR
— Shams Charania (@ShamsCharania) December 18, 2024
Για κάποια μέλη της ομάδας του Λίλαρντ, όμως, μάλλον είναι σημαντικό. Ο γκαρντ του Μιλγουόκι, αν και αρχικά είχε πει πως θα δωρίσει ένα μικρό μέρος του ποσού σε υπαλλήλους και φροντιστές, φέρεται τελικά να τους μοίρασε ισόποσα όλα τα χρήματα! «Σκέφτομαι να τα προσφέρω στο προσωπικό υποστήριξης, τους γυμναστές, τους φροντιστές, τους ανθρώπους που έρχονται καθημερινά και είναι εδώ στο γήπεδο όταν εμείς πάμε σπίτι», είχε πει και το έκανε.
Damian Lillard split his $500,000 Cup prize equally between the Bucks cleaning staff and court staff. He even distributed some to those who take the shirts and shoes to the locker room.
Lillard added, “I wanted to support the regular employees of the team.” pic.twitter.com/7qDQa2YVgP
— DeerMuse🦌 (@DeerMuse) December 23, 2024
Η περιέργεια ενός… πυροβολισμού
Ο Ντέιμιεν Λίλαρντ δεν ξεχνά από πού προέρχεται και πόσο δύσκολα μεγάλωσε. Γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1990 στο Οκλαντ της Καλιφόρνια. Η γειτονιά του, στο Μπρούκφιλντ Βίλατζ, δεν είχε τη λαμπερή εικόνα που είχαν οι περισσότεροι για το γειτονικό (και καλλιτεχνικό) Σαν Φρανσίσκο. Ωστόσο, δεν την κοίταξε ποτέ με απέχθεια. Η μεταγενέστερη απάθεια ήταν μόνο η τακτική της «επιβίωσής» του. Δεν τρόμαζε από τα μαρσαρίσματα των Hells Angels, της διάσημης ομάδας μοτοσικλετιστών που ιδρύθηκαν στη γειτονική Φοντάνα. Ο μικρός «Dame» ήθελε από μικρός να μη μεγαλώσει με δισταγμούς, αλλά να μάθει τις «μουντζούρες» της πόλης του… Οι έμποροι ναρκωτικών, οι πυροβολισμοί, όσο έπαιζε στην αυτοσχέδια μπασκέτα της αυλής της γιαγιάς του, δεν τον φόβισαν.
Τον Δεκέμβριο του 2019, σε κείμενό του στην ιστοσελίδα «The Players Tribune» με τίτλο «Αφοσίωση πάνω απ’ όλα» δεν άφησε τίποτα κρυφό, σε μία δυνατή και περιγραφική εξιστόρηση… Ηταν γύρω στο 2000 και ο δέκα ετών Ντέιμ γύριζε σπίτι με τον τρία χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του, Χιούστον. «Κάποιος έβγαλε όπλο από μία μαξιλαροθήκη και σημάδεψε έναν άλλον… Στρίβουμε από τη γωνία, δυο τετράγωνα από το σπίτι της γιαγιάς μας. Δυο αυτοκίνητα είναι στη μέση του δρόμου. Δυο άνδρες. Ο ένας βγαίνει από το αμάξι και λέει διάφορα τρελά. Ο άλλος βγαίνει επίσης από το αυτοκίνητο και του λέει “θα σε σκοτώσω”! Ακόμα ακούω τις φωνές αυτών των τύπων… Ο αδερφός μου μού λέει να φύγουμε. Εγώ “παγώνω”. Είμαι σαν υπνωτισμένος. Σαν να με “τραβάει” το θέαμα. Θέλω να δω τι θα συμβεί. Οταν γύρισα το βλέμμα, ακούστηκε ένας πυροβολισμός… Ο κόσμος συνήθως δεν έχει ιδέα. Ο,τι είμαι σήμερα έχει βάση από το πού προέρχομαι».
Τα αδερφικά «καψώνια» και το… δέντρο-μπασκέτα
Ο Λίλαρντ έμαθε να στέκεται πάντα στωικός σε κάθε περίεργη ή χαοτική κατάσταση της ζωής του. Στο ίδιο κείμενο αποκάλυψε πως ο αδερφός του τον έδερνε σχεδόν κάθε βράδυ, στις «προσομοιώσεις» του αγαπημένου και στους δύο WWE (επαγγελματική πάλη)! «Επρεπε να τον προετοιμάσω. Μεγαλώνοντας στο Οκλαντ, όταν βγαίνεις από το σπίτι, πρέπει να έχεις δεμένα τα κορδόνια σου ή αλλιώς χάνεις το φαγητό που έχεις για το σχολείο. Δεν ήθελα να έχω έναν μαλθακό μικρό αδελφό», εξήγησε ο Χιούστον. Τα «καψώνια» για τον μικρό Ντέιμιεν ήταν ατελείωτα. Το φθινόπωρο του 2001, στο γυμνασίο Αρόγιο, στο Σαν Λορένζο της Καλιφόρνια, ο 11χρονος Λίλαρντ υποχρεώθηκε να παίξει σε έναν αγώνα με παντελόνι και μπλουζάκι με γιακά!!! Συχνά ξεχνούσε τον σάκο προπόνησης στο σπίτι. Εκείνη τη μέρα, ο Χιούστον, έχοντας βαρεθεί αυτή την αγγαρεία, αρνήθηκε να του πάει ξανά έγκαιρα την τσάντα και όταν έφτασε στο γήπεδο τον είδε να παίζει με τα ρούχα! Είχε ήδη πετύχει 12 πόντους. Οταν φόρεσε «τα καλά του», σκόραρε άλλους 25!
Εμαθαν να παίζουν μπάσκετ μαζί σε ένα περίεργο «γήπεδο». Στη γειτονιά δεν υπήρχε playground, αλλά στην αυλή του σπιτιού της γιαγιάς τους εξείχε ένα κλαδί που είχε σχηματίσει κάτι σαν καλάθι με τον κορμό του δέντρου! Ο Λίλαρντ δεν αποχωριζόταν την μπάλα που του έκανε δώρο ο παππούς του. Ο Αλεν Αϊβερσον, σταρ των Σίξερς και MVP του ΝΒΑ το 2001, είχε γίνει το νέο είδωλό του, «προσπερνώντας» τους παλαιστές-«ήρωες» του WWE. Στα 12 του, όμως, είδε μία μέρα… κομμένο το δέντρο από τον δήμο και η μητέρα του Ντέιμ δήλωσε μεταγενέστερα πως «σχεδόν έπαθε νευρικό κλονισμό»…
Ο παππούς του, πάντως, είχε έτοιμη τη λύση ώστε τα εγγόνια του να μην αναγκαστούν να τριγυρίζουν στους κακόφημους δρόμους. Κάρφωσε ένα πλαστικό κιβώτιο σε στύλο των τηλεπικοινωνιών και τους έφτιαξε μία νέα «μπασκέτα», στην οποία πήγαιναν μέχρι και παιδιά που έκαναν διακίνηση ναρκωτικών στην περιοχή! Εκεί ο Λίλαρντ άρχισε να νικά για πρώτη φορά τον αδερφό του και, παράλληλα, να πλάθει τα όνειρά του. Στην τελευταία τάξη του γυμνασίου Οκλαντ κατέγραψε μ.ό. 22,4 πόντους, αλλά τα μεγάλα πανεπιστήμια δεν έκαναν ουρά. Επέλεξε το Ουέμπερ Στέιτ και το 2012 επιλέχθηκε στο Νο6 του ντραφτ του ΝΒΑ από το Πόρτλαντ.
Το ελεγχόμενο συναίσθημα
Σε εκείνο το κείμενο στο «The Players Tribune» αποκάλυψε και μία ιστορία με μία… κάννη στο πρόσωπό του, όταν ένα βράδυ επέστρεφε από την προπόνηση. «Άδειασαν την τσάντα μου κι έμεινα ακίνητος για δέκα λεπτά. Ημουν σαν… ζόμπι όταν πήγα σε ένα εστιατόριο για να τηλεφωνήσω στον αδερφό μου». Τα σκληρά μαθήματα στον Ντέιμιεν Λίλαρντ δεν περιορίστηκαν στο «ζόρικο» Οκλαντ. Τον Μάρτιο του 2021 αποκάλυψε στην ιστοσελίδα «The Athletic» ότι σε διάστημα 18 μηνών έχασε έξι δικούς του ανθρώπους. Το 2020 βρήκε το πτώμα του 35χρονου ξαδέρφου του, ο οποίος ήταν και προσωπικός σεφ του κι ένας άλλος συγγενής έπεσε θύμα πυροβολισμών στο Δυτικό Οκλαντ…
«Αυτό που έμαθα από αυτό δεν ήταν μόνο να ελέγχω το συναίσθημα», λέει πια. «Μερικές φορές κάνουμε λάθη και τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλεις. Αυτό που έχει σημασία είναι να μπορείς να επιστρέψεις από κάθε αναποδιά και να μπορείς να αποδεχθείς την ευθύνη όταν προκαλείς πόνο στους άλλους». Πλέον, όταν τον ρωτούν πώς μένει ήρεμος στα νικητήρια σουτ, αποκρίνεται ότι «είναι όλα τα προηγούμενα buzzer beaters. Αλλά, κυρίως, είναι ο ήχος από σφαίρες και φωνές στο Μπρούκφιλντ Βίλατζ, όπου έμαθα να ζω με τον πόνο… Το Οκλαντ μού έδειξε να διαχωρίζω το σωστό από το λάθος», αλλά και να μένει πάντα στωικός και ήρεμος, και κυρίως να μην ξεχνά από πού προέρχεται και ποιους πρέπει να βοηθά, ακόμη και στις δικές του δύσκολες προσωπικές στιγμές, όπως το περσινό διαζύγιό του…
Damian Lillard reveals that he has a lot on his mind
“People say, ‘When I hoop I ain’t thinking about nothing,’ but I’m not 21. I got three kids. I’m tight with my family and I’m going through a divorce.”
(Via https://t.co/fA2QeMIAm1) pic.twitter.com/ZG8UyJ65sg
— NBACentral (@TheDunkCentral) February 3, 2024
