Ο Ντιέγκο Σιμεόνε δεν θα σου πει ποτέ ψέματα. Κυρίως, δεν θα σου κρύψει ποτέ την αλήθεια. Εστω, την αλήθεια του. Είναι πάντα εκφραστικός και δεν διστάζει όχι μόνο να «τσαλακώσει» το προφίλ και την έξωθεν καλή μαρτυρία του –μάλλον δεν… ξέρει τι είναι αυτό(!)– αλλά και να γίνει, ή να θεωρηθεί, ο «κακός» της υπόθεσης. Αυτό που δεν θέλει από κανέναν είναι να του πεις τι δεν μπορεί να κάνει. Ωστόσο, όσα δεν έχει πετύχει τα γνωρίζει ο ίδιος καλύτερα, στα 13 χρόνια που κάθεται στον πάγκο της Ατλέτικο Μαδρίτης. Η (μικρή) λίστα των «υποχρεώσεων» ή των… απωθημένων του, πάντως, «κονταίνει» ακόμη περισσότερο.
Ο Αργεντικός προπονητής των Μαδριλένων διαρκώς «γαργαλά» τις «πατούσες» των υπερδυνάμεων Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Στη θητεία του στην ισπανική πρωτεύουσα, «τρύπησε» αρκετές φορές το «Clasico» δίπολο και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (2014, 2021), ένα Κύπελλο (2-13), ένα Σούπερ Καπ (2014) Ισπανίας, αλλά και δύο Europa League (2012 και 2018), δύο Σούπερ Καπ Ευρώπης (2012 και 2018)! Αγγιξε δις υπέρβαση στο Champions League, με δύο χαμένους τελικούς από τη συμπολίτισσα Ρεάλ σε μία τριετία (2014 και 2016) και η «κούπα με τα μεγάλα αυτιά» είναι το μεγάλο μαράζι του.
Σε αυτά τα 13 χρόνια αποθεώθηκε, κατακρίθηκε, τον κατηγόρησαν ότι παίζει απαρχαιωμένο ποδόσφαιρο, όμως ο «Cholo» δεν αλλάζει.
To «τικ» στη λίστα των «δεν»…
Ο Σιμεόνε αρνήθηκε πολλές φορές τις «σειρήνες» από Αγγλία. Η Τσέλσι κάποτε τον παρακαλούσε. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήλπιζε να διαπιστώσει αν μπορεί να μπει στα παπούτσια του σερ Αλεξ Φέργκιουσον. Ο 54χρονος έλεγε διαρκώς όχι. Είχε και έχει «μισές δουλειές» στη Μαδρίτη. Η «check list» του, πάντως, μικραίνει. Το περασμένο Σάββατο η Ατλέτικο έκανε για τα καλά την ποδοσφαιρική οικουμένη να στρέψει το βλέμμα της πάνω στους «ροχιμπλάνκος».
Οι 11 διαδοχικές νίκες –έξι στη LaLiga– σε όλες τις διοργανώσεις, ήταν ηχηρή υπενθύμιση, όμως, η Ατλέτικο χρειαζόταν μία «δήλωση» σαν τον «εκρηκτικό» χαρακτήρα του προπονητή της. Οι Μαδριλένοι έφτασαν στη Βαρκελώνη ισόβαθμοι με την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα και με ένα ματς λιγότερο. Η Μπάρτσα, αγνώριστη μετά το πρόσφατο «διπλό» στο «Μπερναμπέου», που την είχε φέρει στο +6 στην κορυφή, είχε μόλις μία νίκη στα τελευταία έξι παιχνίδια… Η ευκαιρία ήταν ιδανική. Ο «Cholo» ήθελε το μοναδικό πράγμα που του έλειπε στην Ιβηρική. Μία εκτός έδρας νίκη επί των «μπλαουγκράνα»…
3 – #Barcelona 🔵🔴 have lost each of their last three home games in @LaLigaEn. It’s their worst run in the competition after two other three-game losing streaks in 1965 and 1987. Breakdown. pic.twitter.com/3UPBkB0WvI
— OptaJose (@OptaJose) December 21, 2024
Πάει κι αυτό! Η Ατλέτικο, αν και βρέθηκε πίσω με 1-0, ισοφάρισε και παρότι δέχθηκε ασφυκτική πίεση από τους γηπεδούχους, «έκλεψε» το ντέρμπι στο 96΄! Πρώτη εκτός έδρας νίκη έπειτα από 18 χρόνια –έστω και στο ουδέτερο «Μονζουίκ» (λόγω έργων στο «Καμπ Νου»)– και μεγάλο προβάδισμα στην κούρσα του τίτλου.
Για τον πατέρα του
Ο Σιμεόνε δεν κρύφτηκε μετά τον (στην κυριολεξία…) ανεπανάληπτο θρίαμβο στη Βαρκελώνη και τόνισε ότι «η ομάδα μας… υπέφερε! Η Μπαρτσελόνα έπαιξε πολύ καλά και διαρκώς επιθετικά. Κάναμε όμως ένα πολύ καλό παιχνίδι αμυντικά και ο Ομπλακ μάς βοήθησε να επιβιώσουμε. Η θεά τύχη ήταν με το μέρος μας και εκμεταλλευτήκαμε τις δύο από τις τρεις ευκαιρίες μας, ενώ η Μπαρτσελόνα είχε πολύ περισσότερες. Εχουμε ένα δυνατό σύνολο και αυτός είναι ο τρόπος μας για να αντιμετωπίσουμε δύο θηρία, όπως είναι η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ».
Το αγωνιστικό το άφησε γρήγορα πίσω του… Στη συνέχεια αφιέρωσε τη νίκη στον αείμνηστο πατέρα του, «καθώς σήμερα (σ.σ.: Σάββατο 21/12) θα ήταν τα γενέθλια του πατέρα μου. Εφυγε από τη ζωή πριν από δύο χρόνια, αλλά ξέρω πως αυτό ήταν ένα δώρο από εκείνον». Ο «σκληρός» Σιμεόνε είχε «λυγίσει» για λίγο. Στον τίτλο του 2014, όταν εξασφαλίστηκε το πρωτάθλημα με ισοπαλία στο «Καμπ Νόου», ο πρώτος που πήγε να αγκαλιάσει ήταν ο πατέρας του! Το 2022, αμέσως μετά τον θάνατό του, είχε κρατηθεί ενός λεπτού σιγή στο επόμενο ματς της Ατλέτικο, με τον ίδιο τον Αργεντινό να βουρκώνει…
Το… κόλπο με τα «φρέσκα» πόδια
Το σερί της Ατλέτικο έφτασε τις 12 νίκες (επτά στο πρωτάθλημα) και είναι η καλύτερη επίδοση της ομάδας από το φθινόπωρο του 2012! Το μυστικό ίσως να μην περιορίζεται σε ταλέντο, προπονητική έμπνευση, τύχη ή συστήματα στο μπλοκάκι. Ο «Cholo» ποντάρει και στο παλαιότερο κόλπο, το οποίο το κλισέ επιτάσσει ως «χρυσές αλλαγές»… Τους «φρέσκους» παίκτες και την εμπιστοσύνη στις αλλαγές του. Αυτό συνέβη στο μαδριλένικο ντέρμπι του Σεπτεμβρίου, όταν ο Κορέα ήρθε από τον πάγκο και ισοφάρισε στο 95΄ τη Ρεάλ! Στο «Μονζουίκ», ο Νορβηγός Σόρλοθ έπαιξε ως αλλαγή και σκόραρε το νικητήριο γκολ στο 96΄.
Στην ίδια φάση, ενώ η Μπάρτσα πίεζε, ο αριστερός μπακ-χαφ των γηπεδούχων, Αλεχάντρο Μπάλντε ήταν εξουθενωμένος από το 90λεπτο και δεν πρόλαβε καν στη δεξιά πλευρά τον Μολίνα που έπαιξε «σκάρτο» μισάωρο. Η μπαλιά του τελευταίου ήταν η ασίστ του 2-1. Ο Ντιέγκο Σιμεόνε είναι ο προπονητής με τις περισσότερες αλλαγές στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Σχεδόν πάντα χρησιμοποιεί και τις πέντε –αλλαγή από τις τρεις που εφαρμόστηκε τα χρόνια του Covid-19 και έμεινε– και κατά μέσο όρο οι αναπληρωματικοί του αγωνίζονται 27 λεπτά ανά παιχνίδι ο καθένας! Κανένας άλλος κόουτς δεν εμπιστεύεται τόσο τον πάγκο του και η ομάδα του μετρά τα περισσότερα γκολ στη LaLiga στα τελευταία 15 λεπτά των αγώνων της!
Σε μία εποχή αναλώσιμων προπονητών, ο Ντιέγκο Σιμεόνε απέχει ακόμη μεν από τα 27 διαδοχικά χρόνια του σερ Αλεξ στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάινεντ και τις 22 σερί σεζόν του Αρσέν Βενγκέρ στην Αρσεναλ. Ωστόσο, δίνει νέα «πνοή» στα παλιά κόλπα, γράφει στα… πιο παλιά παπούτσια του όσους τον θεωρούν παρωχημένο και, όπως κάνει εδώ και 13 χρόνια τα πράγματα με τον τρόπο του, έτσι θα τελειώσει και όποτε θέλει, αλλά και με τον «his way» από την Ατλέτικο. Μονάχα μην του πείτε τι δεν μπορεί να κάνει. Οι διαψεύσεις του συνεχίζονται.
