Η ζωή τού έδειξε με σκληρό τρόπο ότι συχνά οι τυπικότητες και τα πρωτόκολλα είναι περιττά. Ο Καρλ-Αντονι Τάουνς θα τα άφηνε στην άκρη για άλλη μία φορά. Πολύ πριν η ομάδα του, οι Νιου Γιορκ Νικς, επιβιβαστεί στο λεωφορείο για να μεταβεί στο γήπεδο της Μινεσότα, ο 29χρονος σέντερ μπήκε σε ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο με τον πατέρα του και πήγαν στο μέχρι πρότινος «σπίτι» του, ώρες νωρίτερα. Γνώριζε ότι η παρθενική επίσκεψή του στην πόλη που πέρασε –μέχρι το περασμένο φθινόπωρο– τα εννέα πρώτα χρόνια της καριέρας του στο ΝΒΑ θα είναι φορτισμένη, όμως ήθελε να την απολαύσει. Πριν από μερικές εβδομάδες, ο παίκτης που ήταν το «πρόσωπο» των τοπικών Τίμπεργουλβς, έπειτα από την επιλογή του στο Νο1 του ντραφτ το 2015, έγινε ανταλλαγή στους Νικς ενώ έκανε προπόνηση! Δυσκολεύτηκε να το καταλάβει, όμως έμεινε εκείνο το βράδυ στο παρκέ μέχρι τις… 3 π.μ. ενώ ήταν ήδη παίκτης άλλης ομάδας!
The sights and sounds as the Knicks, KAT take the floor pic.twitter.com/YgVzolcC0N
— James L. Edwards III (@JLEdwardsIII) December 20, 2024
Πρωτόκολλα; Δεν τον ενδιαφέρουν, πλέον, για λόγους που ξεπερνούν το παιχνίδι του μπάσκετ.
Ο «KAT», όπως είναι το παρωνύμιό του από τα αρχικά του ονόματός του, παρακολούθησε τα ξημερώματα της Παρασκευής (20/12) με συγκίνηση το βίντεο με το οποίο τον υποδέχθηκαν στη Μινεάπολη και στη συνέχεια, με ένα σπουδαίο ματς με 32 πόντους και 20 ριμπάουντ, οδήγησε τους Νικς σε νίκη 133-107! Το σκορ και τα ατομικά επιτεύγματά του δεν θα τα θυμάται για πολύ. Το πώς αισθάνθηκε, δεν θα το ξεχάσει ποτέ. «Εδώ όλοι είναι σαν αδέρφια μου. Η ανταλλαγή δεν σημαίνει πως δεν έχω πια αγάπη για όλους εδώ και χαίρομαι που διαπιστώνω ότι είναι αμοιβαίο», τόνισε. Η αναφορά σε «αδέρφια» δεν ήταν τυχαία. Ο Τάουνς ανδρώθηκε μπασκετικά στη Μινεσότα, όμως εκεί βίωσε και τη δυσκολότερη στιγμή της ζωής του, αλλά και τη μεγαλύτερη στήριξη στην οικογενειακή τραγωδία του, μερικά χρόνια πριν…
the post with the most, the seven foot, Kentucky Wildcat, number 32….
welcome back, KAT 🫶 pic.twitter.com/9LhRbLmoo7
— Minnesota Timberwolves (@Timberwolves) December 20, 2024
Ατελείωτος πόνος
Ηταν Μάρτιος του 2020 όταν ο τότε σέντερ των Γουλβς δημοσιοποίησε ένα βίντεο στα social media ζητώντας από τον κόσμο να πάρει στα σοβαρά την επιδημία του Covid-19. Το μπάσκετ είχε ούτως ή άλλως περάσει σε δεύτερη μοίρα. Κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, και οι δύο γονείς του Τάουνς νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο. Το μήνυμά του ήταν δυνατό, κυρίως γιατί το χτύπημα για τον ίδιο ήταν χειρότερο… Τον Απρίλιο του 2020 η μητέρα του, Ζακλίν, με καταγωγή από τη Δομινικανή Δημοκρατία, έχασε τη μάχη, από εγκεφαλικό που οφειλόταν σε επιπλοκές του κορωνοϊού. Αλλα επτά μέλη της οικογένειάς του «έφυγαν» από τη ζωή κατά τη διάρκεια της πανδημίας…
View this post on Instagram
Τη στιγμή που ο τότε 25χρονος έμοιαζε να είχε τα πάντα, έχασε τα πάντα.
«Εκείνο το βίντεο δεν ήταν για να νιώσουν όλοι τον πόνο μου. Ηταν ο τρόπος που είχα για να τους κρατήσω μακριά από το μαρτύριο που περνώ», είχε πει. Οταν ο γεννημένος στο Νιου Τζέρσεϊ αθλητής βρήκε το κουράγιο να μιλήσει ξανά, εξήγησε σε ένα βίντεο 18 λεπτών όσα πέρασε: «Είχα πείσει τον εαυτό μου πως δεν θα της συμβεί κάτι κακό, γιατί μια ζωή ήταν μαχήτρια. Οταν έπεσε σε κώμα, την αντίκρισα σε κατάσταση που δεν την είχα ξαναδεί ποτέ. Ενιωθα την ενέργειά της, αυτή της επαφής που έχουν οι μητέρες με τα παιδιά τους. Μιλούσαμε, χωρίς να λέμε λέξη…
»Ακολούθησαν τα πιο δύσκολα τηλεφωνήματα που έκανα ποτέ στη ζωή μου, στις αδελφές της, την οικογένεια του πατέρα μου. Το πιο δύσκολο ήταν στη γιαγιά μου. Της είπα πως είχα κάνει ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να προστατεύσω τη μαμά μου, αλλά έπρεπε να την αφήσω να “φύγει”. Αρχισε να ουρλιάζει. Δεν υπάρχει χειρότερο από το να χάνεις το παιδί σου. Δεν θέλω να νιώσω ποτέ ξανά τον ίδιο πόνο. Λέω πως δεν υπάρχει πόνος που να είναι αντίστοιχος αυτού του να χάνεις τη μάνα σου, αλλά αν έχανα το παιδί μου θα ήμουν συντετριμμένος».
Το μακάβριο «καθήκον» του
Τα μαντάτα δεν ήταν, ωστόσο, το δυσκολότερο πράγμα που κλήθηκε να κάνει ο Καρλ-Αντονι Τάουνς. Λίγο πριν από τον θάνατο της αγαπημένης του «Τζάκι», της γυναίκας που ακόμη και όταν έφτασε στο 2,13μ. μπόι τον αποκαλούσε «μικρό Καρλ» και δεν σταμάτησε να του λέει ότι «κανείς δεν μπορεί να πάει μπροστά χωρίς τη στήριξη της οικογένειάς του», ο πατέρας του, ο οποίος είχε λάβει εξιτήριο από το νοσοκομείο, τον κάλεσε στο τηλέφωνο. «Από την αρχή αισθάνθηκα ότι κάτι συμβαίνει. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σαν τρελή. Μου είπε πως έπαθε εγκεφαλικό και ότι μόνο τα μηχανήματα την κρατούσαν στη ζωή… Μου εξήγησε πως σύμφωνα με τους γιατρούς δεν είχε πια ελπίδα να ζήσει μια ουσιαστική ζωή. Ως τότε δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να μην εκμεταλλευτώ όποια ευκαιρία υπήρχε για να ζήσει η μητέρα μου. Μέχρι που κατάλαβα πως πλέον της έκανα κακό. Πήρα την πιο δύσκολη απόφαση και τηλεφώνησα στην αδελφή μου».
Ο Τάουνς έδωσε την εντολή να βγάλουν το μηχάνημα υποστήριξης από την πρίζα και θυμάται ότι «είχε πάρει την τελευταία ανάσα της με χαμόγελο. Είχε νικήσει, γιατί δεν ήθελε ποτέ οι άνθρωποι να τη βλέπουν έτσι και να κλαίνε για εκείνη». Τα «γιατί» γέμισαν το μυαλό του, όταν άλλοι επτά συγγενείς του έχασαν τη μάχη με τον Covid-19. Το μπάσκετ δεν τον ενδιέφερε και δεν έκρυβε πως «η ψυχική υγεία μου δεν είναι καλή. Μου είναι δύσκολο να σκέφτομαι πώς θα παίζω μπάσκετ και δεν θα είναι κοντά μου η μητέρα μου να με δει». Ο πατέρας του έμεινε δίπλα του, ο Καρλ-Αντονι προσπάθησε να βρει τον εαυτό του αν και οι σκέψεις και οι στιγμές αγωνίες δεν «ξεθώριαζαν». Οι σκοτεινές νύχτες, όμως, πέρασαν.
Ο Καρλ-Αντονι Τάουνς έλεγε αρχικά ότι «δεν πιστεύω πως υπάρχει πια, θεραπεία για εμένα… Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία που έχω να ξαναζήσω τις καλές αναμνήσεις που είχα». Εκείνη η ζωή δεν έσβησε μέσα του. Ομως στη Νέα Υόρκη και στους Νικς που υποστήριζε από μικρός στο Νιου Τζέρσεϊ θέλει να συνεχίσει να ζει το νέο ξεκίνημά του. Κι εκτός από το αγαπημένο μπάσκετ, έμαθε με όσα πέρασε να «μη φοβάμαι να εκτεθώ συναισθηματικά, περισσότερο από όσο θα ήθελα».
Η περασμένη εβδομάδα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, με τον θάνατο του Γιάνις Τίμα και τον σοβαρό τραυματισμό του Ματίας Λεσόρ που έφερε τόση στήριξη και εκείνη τη δυνατή στιγμή παικτών Παναθηναϊκού και Μπασκόνια να προσεύχονται μαζί μετά το ματς, θύμισε ούτως ή άλλως ότι υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα από ένα απλό παιχνίδι. Ο Καρλ-Αντονι Τάουνς δεν θα το ξεχάσει ποτέ αυτό…
View this post on Instagram
